• Όλη η αλήθεια γιά τό “φιάσκο” τών απαλλαγών από τό μάθημα
• Στόν “αέρα” οι μεθοδεύσεις γιά τήν κατάργησή τους!
Είναι γνωστό σέ όλους μας ότι οι νόμοι στήν Ελλάδα διατυπώνονται μέ εσκεμμένη συντακτική πλαδαρότητα, ώστε νά μήν ακριβολογούν αλλά νά είναι διφορούμενοι καί ευάλωτοι σέ παρερμηνείες. Διαμορφώνονται, όπως λέει χαρακτηριστικά ο λαός μας, γιά νά έχουν «παράθυρα»!
Αυτό, βεβαίως, γίνεται μέ σκοπιμότητα καί όχι γιατί η Ελληνική Βουλή δυσκολεύεται νά συντάξη σαφή καί συγκεκριμένα νομοθετήματα, λόγω ελλειματικής γνώσεως τής Ελληνικής γλώσσας, αφού στά κείμενα πού τό Κράτος θέλει νά είναι αμείλικτο –όπως… φερ’ ειπείν σέ αυτά πού ορίζουν τό πώς η Πολιτεία θά «πιή τό αίμα τών πολιτών» μέ φορολογίες καί περικοπές μισθών καί Συντάξεων– οι ασάφειες …«πάνε περίπατο»!
Οι νομοθετικές ασάφειες, παρατηρούνται, επίσης, όταν τό Κράτος θέλει νά ευνοήση τούς «ημετέρους» του οικονομικούς «μεγαλοκαρχαρίες» μπερδεύοντας τά κριτήρια φορολογίας τους καί διαφοροποιώντας τα από τά κριτήρια φορολογίας τών “πληβείων” πολιτών, ή, όταν θέλει νά αποκλείση κάποιους από τόν επιχειρησιακό ή επενδυτικό χώρο μέ ανήθικο τρόπο, αλλά …νόμιμα, συμφώνως πρός τό ρηθέν υπουργού ότι «ηθικό είναι τό νόμιμο»!
Κατά συρροήν, όμως, ασάφειες παρατηρούνται καί στούς νόμους τού Κράτους πού αναφέρονται σέ θέματα Παιδείας, Αρχών καί θρησκευτικών πεποιθήσεων, ιδίως δέ στούς νόμους εκείνους πού ρυθμίζουν τήν αγωγή καί τήν πνευματική συγκρότηση τής προσωπικότητος τών μαθητών καί σπουδαστών. Τώρα, μάλιστα, τελευταία, οι ασάφειες επεξετάθησαν καί στίς Εγκυκλίους τού Υπουργείου Παιδείας, παρ’ ότι προορισμός τους είναι νά διευκρινίζουν τυχόν γενικότητες τών νόμων. Καί τό ακόμη πιό ανησυχητικό είναι ότι οι ασαφείς αυτές Εγκύκλιοι τείνουν νά αντικαταστήσουν καί νά υπερκεράσουν τούς νόμους τού Κράτους, εκδιδόμενες από απλούς Γραμματείς, οι οποίοι σέ συμπαιγνία μέ τούς Υπουργούς, προχωρούν δοκιμαστικά σέ αμοραλιστικές καινοτομίες, μέ σκοπό, άν δέν υπάρξουν αντιδράσεις, νά τίς θεσμοθετήσουν. Σ’ αυτές τίς Εγκυκλίους–“νομοθέτες” καί στίς ασάφειές τους θά επικεντρωθούμε στό άρθρο μας αυτό. Στίς σκόπιμες ασάφειες τού Υπουργείου Παιδείας, γιατί αυτές είναι οι πιό ύπουλες καί επικίνδυνες, αφού κρύβουν τόν απώτερο σκοπό τους, ενώ στήν πραγματικότητα επιβουλεύονται καί υποσκάπτουν τήν ψυχή τού λαού μας.
Καλούμε, λοιπόν, εσάς, τούς αναγνώστες μας, νά επικεντρωθήτε στίς επισημάνσεις πού θά κάνουμε σέ σκόπιμες νομικές ασάφειες αλλά καί πανουργίες τού Υπουργείου Παιδείας, πού αφορούν στή διδασκαλία τού μαθήματος τών Θρησκευτικών, οι οποίες ασάφειες, βεβαίως, δέν μπορούν σέ καμμιά περίπτωση νά δικαιολογηθούν μέ τήν επίκληση αγνοίας τού …συντακτικού(!), αφού τό Υπουργείο Παιδείας υποτίθεται πώς είναι η πηγή τής διδασκαλίας τής Γλώσσας μας!
Θά παραθέσουμε ευθύς κείμενα τού Υπουργείου Παιδείας μέ εμφανή νοηματικά κενά αλλά καί “πονηρές” επεκτάσεις, πού δίδουν τή δυνατότητα στά κατά Τόπους Γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης νά αυθαιρετούν, κατευθύνοντας κατά τό δοκούν μέ ανυπόστατες Ερμηνευτικές Οδηγίες τούς Διευθυντάς τών Σχολείων, κάνοντας “κλωτσοσκούφι” τό μάθημα τών Θρησκευτικών καί τούς Θεολόγους Καθηγητάς έρμαια τών πεποιθήσεων καί τών σκοπιμοτήτων τών Αρμοδίων.
Μέ αυτή τους τήν δόλια τακτική, οι υπεύθυνοι τού Υπουργείου, επιτυγχάνουν καί τούς δύο στόχους τους: Καί μεθοδεύουν ύπουλα τόν θρησκευτικό αποχρωματισμό τών Ελλήνων μαθητών, μέ τό νά “πριονίζουν” αργά–αργά, αλλά συστηματικά τό μάθημα τής Χριστιανικής Κατηχήσεως, μέχρι νά τό καταργήσουν, αλλά καί αποτρέπουν τίς καταφορές τών θρησκευομένων εναντίον τού αρμοδίου Υπουργού, αφού, ούτως εχόντων τών πραγμάτων, εκείνος «νίπτει τάς χείρας του» καί αποδίδει τίς ευθύνες τής κακής πρακτικής στίς κατά Τόπους Εκπαιδευτικές Αρχές!
Αναφέρομαι στήν Εγκύκλιο τού ΥπΕΠΘ 91109/Γ2/10-7-2008, η οποία από τό “πουθενά” δημιουργεί ένα σοβαρό θέμα, χωρίς νά έχει προηγηθεί σχετική νομοθεσία, παραβιάζοντας, συγχρόνως, τό Σύνταγμα τής Χώρας μας.
Η Εγκύκλιος αυτή, μέ θέμα «Ρύθμιση Μαθητικών Θεμάτων», ενώ στήν Παράγραφο 1 «γιά τήν εγγραφή Μαθητών» επικαλείται Προεδρικό Διάταγμα γιά τίς Οδηγίες πού δίδει, στήν Παράγραφο 2 γνωμοδοτεί γιά τήν ουσιαστική κατάργηση τού μαθήματος τών Θρησκευτικών, χωρίς, επαναλαμβάνω, νά έχη προηγηθή Κυβερ-νητική ή έστω Υπουργική Απόφαση, αλλά μόνο ερωτήματα –όπως αναφέρει– κηδεμόνων πού θέλουν νά γνωρίζουν πώς απαλλάσσονται οι μαθητές από τό μάθημα τών Θρησκευτικών!
Διαβάζουμε στήν Εγκύκλιο:
«2. Ύστερα από την υποβολή ερωτημάτων σχετικά με το θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, σας κάνουμε γνωστό ότι για την απαλλαγή αυτή απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής.
Ειδικός Γραμματέας Γεώργιος Γούσης»
Ακολουθεί, μετά από έναν περίπου μήνα, δευτέρα Εγκύκλιος, η Εγκύκλιος 104071/Γ2/4-8-2008, η οποία, θεωρώντας ως θεμελιακή γιά τό θέμα Εγκύκλιο τήν προηγουμένη της, έχει πρόθεση, όπως αναφέρει, «νά αποσαφηνισθούν τυχόν παρερμηνείες πού δημιουργήθηκαν μέ αφορμή τή διαδικασία απαλλαγής κάποιων μαθητών από τό μάθημα τών Θρησκευτικών» χωρίς, όμως, νά προσθέτη καμμιά διευκρίνηση επί τού θέματος.
Έτσι από τό “πουθενά” στό “πουθενά” εμπεδώνεται μιά πολιτική, σταδιακής καταργήσεως τού μαθήματος τών Θρησκευτικών, μέ μοχλό τόν… Ειδικό Γραμματέα τού Υπουργείου κ. Γεώργιο Γούση, ο οποίος αισθάνθηκε τήν ανάγκη νά στηρίξη τήν πρώτη μετέωρη Εγκύκλιο, μέ επιχειρήματα εξ ίσου, όμως, τού “αέρα”:
«γ) Η ανωτέρω εγκύκλιός μας εναρμονίζει με τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξάρτητων αρχών της χώρας μας.
Ειδικός Γραμματέας Γεώργιος Γούσης»
Δηλαδή, σέ απλά Ελληνικά, ένας Ειδικός Γραμματέας (ο οποίος, μάλιστα, δέν γνωρίζει καί καλά τά Ελληνικά, αφού γράφει «Η ανωτέρω εγκύκλιός μας εναρμονίζει» αντί εναρμονίζεται) αποφασίζει ότι τό μάθημα τών Θρησκευτικών προσβάλλει τά ανθρώπινα δικαιώματα, πού διασφαλίζει τό Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καί, συνάμα, φροντίζει νά εναρμονισθή τό Υπ. Παιδείας μέ τίς αποφάσεις τών «Ανεξαρτήτων Αρχών τής Χώρας μας», οι οποίες, σημειωτέον, δέν έχουν καμμιά Συνταγματική υπόσταση καί όλα αυτά σχεδιάζονται μέσα στό κατακαλόκαιρο, κατόπιν “βροχής” ερωτημάτων, πού τάχα είχε τό Υπουργείο από γονείς καί καθηγητές πού ήσαν σέ… διακοπές! Τά σχεδιάζει «εν κρυπτώ» τό καλοκαίρι, πού δέν υπάρχουν αντιδράσεις γιά νά είναι έτοιμα μέ τήν έναρξη τού Σχολικού έτους!
Ωστόσο, ούτε τό Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ούτε ακόμη καί οι αμοραλιστικές «Ανεξάρτητες Αρχές» δέν έχουν πάρει καμμιά Απόφαση γιά τό μάθημα τών Θρησκευτικών, αφού αυτό διδάσκεται στήν Ευρώπη επί πολλές, μάλιστα, ώρες εβδομαδιαίως. Παρά ταύτα, ο Ειδικός Γραμματέας αποφασίζει ότι τά Θρησκευτικά επιβουλεύονται τά ανθρώπινα δικαιώματα(!) καί γι’ αυτό ορίζει ότι η άρνηση παρακολουθήσεως τού μαθήματος αυτού γίνεται μέ αίτηση τού κηδεμόνος ή τού ενήλικα μαθητή «χωρίς νά είναι αναγκαία η αιτιολόγηση τής άρνησης στήν υπεύθυνη δήλωση πού απαιτείται»! Γράφει:
«β) Για τους γονείς των ανηλίκων μαθητών ή των ίδιων των μαθητών, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται. Διαδικασία άλλωστε που ακολουθείται στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση για πάρα πολλά χρόνια».
Μετά από 22 ημέρες, εκδίδει ο ίδιος Γενικός Γραμματέας μιά Τρίτη Εγκύκλιο, τήν υπ’ αριθμ. Φ12/977/109744/Γ1/26-8-2008, μέ τήν οποία αναγκάζεται από τούς ανωτέρους του, νά “μαζέψει” τήν αυθαιρεσία του, αφού κάποιοι λίγοι πού αγρυπνούν καί έχουν επιτελικές θέσεις, είχαν εν τώ μεταξύ αντιδράσει καί, γιά πρώτη φορά, διευκρινίζεται σέ Εγκύκλιο ότι οι απαλλασσόμενοι μαθητές από τό μάθημα τών Θρησκευτικών είναι μή Ορθόδοξοι, αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι. Τό περίεργο αλλά καί τό “πονηρό” συνάμα είναι ότι αυτή η Εγκύκλιος, ως διευκρινιστική τής προηγουμένης γιά τό πώς θά απασχολούνται οι μαθητές τίς ώρες πού θά απέχουν από τά Θρησκευτικά, αναφέρεται στήν προηγουμένη Εγκύκλιο σάν νά αντλή από αυτήν τήν ακολουθητέα γραμμή, ενώ, όπως προείπαμε, η πρώτη καί η δευτέρα Εγκύκλιος προερχόμενες από τό “πουθενά” δέν αναφέρονται σέ μή Ορθοδόξους μαθητές αλλά γενικά σέ οποιουσδήποτε μαθητές επιθυμούν νά απέχουν από τά Θρησκευτικά. Αντιγράφουμε από τήν “πονηρή” τρίτη Εγκύκλιο:
«Σας ενημερώνουμε ότι οι μη Ορθόδοξοι μαθητές, δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι, οι οποίοι σύμφωνα με την 104071/Γ2/4.8.2008 εγκύκλιο του ΥπΕΠΘ απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης, κατά την ώρα διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος παρακολουθούν υποχρεωτικά τη διδασκαλία διαφορετικού διδακτικού αντικειμένου σε άλλο τμήμα της ίδιας τάξης.»
Στίς 14-5-2010 ο Βουλευτής κ. Φ. Κουβέλης μέ τήν υπ’ αριθμ. 10189 επερώτησή του ζητεί νά μάθη τί ισχύει γιά τά Θρησκευτικά καί η Υφυπουργός κ. Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου τού απαντά στίς 25-6-2010:
Πάλι μασημένα λόγια. Από τή μιά μεριά τό Υπουργείο διαπιστώνει ότι γίνονται καταχρήσεις στή δυνατότητα απαλλαγής από «μή ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους» καί από τήν άλλη, δέν καθιστά υποχρεωτική τήν αιτιολόγηση τής αιτήσεως απαλλαγής από τά Θρησκευτικά. Πώς θά γνωρίζη τό Σχολείο ποιοί εμπίπτουν στή διάταξη, καί, άν γνωρίζη, πώς θά κάνη χρήση τής γνώσεώς του αφού τό θρήσκευμα τών μαθητών έχει ενταχθεί στά προσωπικά τους δεδομένα, πού είναι απόρρητα;
Τό ότι είναι πράγματι περίεργο τό όλο θέμα αποκαλύπτεται πλήρως μετά από 4 ολόκληρα χρόνια μέ τίς επερωτήσεις Βουλευτών τού ΣΥΡΙΖΑ (στίς 12-9-2012) καί τού κ. Βύρωνα Πολύδωρα (στίς 14-9-2012 μέ αριθμό 1703). Οι ανωτέρω δικαίως ζητούν από τό Υπουργείο νά μάθουν «Ποιές είναι οι προϋποθέσεις βάσει τών οποίων δικαιούνται οι γονείς νά ζητήσουν απαλλαγή τών παιδιών τους από τό μάθημα τών Θρησκευτικών; Παρακαλούμε νά μάς αναφέρετε τίς σχετικές Εγκυκλίους».
Φαίνεται πώς είχαν αρχίσει ήδη νά εκδηλώνονται αντιδράσεις από εκπαιδευτικούς καί γονείς. Όλοι διερωτώντο από πού προέκυψε ξαφνικά αυτή η δυνατότητα απαλλαγής τών μαθητών από τά Θρησκευτικά καί δέν υπήρχε Εγκύκλιος γιά νά τούς δώση απάντηση. Είχαν δύο Εγκυκλίους στά χέρια τους, πού έδιναν τή δυνατότητα σέ όλους ανεξαιρέτως τούς μαθητές νά απέχουν από τά Θρησκευτικά, αφού δέν ήσαν υποχρεωμένοι νά δηλώσουν τόν λόγο τής αποχής τους, μιά τρίτη Εγκύκλιο πού προσδιόριζε ότι αφορά η αποχή μόνο στούς μή Ορθοδόξους, καί μία τέταρτη Εγκύκλιο, πού διαπιστώνει ότι γίνεται κατάχρηση στό θέμα τών απαλλαγών από τά Θρησκευτικά, χωρίς, όμως, νά θέτη ως υποχρεωτική προϋπόθεση τήν αιτιολόγηση τής απαλλαγής!
Μετά τίς διαμαρτυρίες εκπαιδευτικών καί γονέων, πού μετουσιώθηκαν στίς επερωτήσεις τών Βουλευτών, πού μνημονεύσαμε, αναγκάσθηκε, επί τέλους, τό Υπ.ΕΠΘ νά σοβαρευτή καί νά απαντήση στίς 2-10-2012 στόν κ. Πολύδωρα μέσω τού υφυπουργού κ. Θεοδώρου Παπαθεοδώρου καί τήν ίδια μέρα στούς Βουλευτές τού ΣΥΡΙΖΑ μέ τόν Υπουργό κ. Κων/νον Αρβανιτόπουλον.
Στήν απάντησή του ο υφυπουργός υπενθυμίζει τήν υπ’ αριθμ. 21072α/Γ2 (ΦΕΚ 303 τ.Β΄/13-3-2003) Υπουργική Απόφαση πού απορρέει από τό Σύνταγμα καί ορίζει τή σπουδαιότητα αλλά καί τό περιεχόμενο πού πρέπει νά έχη η διδασκαλία τού μαθήματος τών Θρησκευτικών. Παραθέτουμε εκτενές απόσπασμα:
Κατόπιν, ο υφυπουργός κ. Παπαθεοδώρου, στήν ίδια απάντησή του υπενθυμίζει καί τίς Υπουργικές Αποφάσεις Φ 12/773/77094/Γ1 (ΦΕΚ 1139, τ. Β΄/23-8-2006), 105954/Γ2/03-09-2009 (ΦΕΚ Β΄1890) μέ τίς οποίες ρυθμίζονται λεπτομερώς τά τών ωρών διδασκαλίας τού μαθήματος τών Θρησκευτικών σέ όλες τίς τάξεις τού Δημοτικού καί τού Γυμνασίου, όπως επίσης, καί τίς Υπ. Αποφάσεις πού καθορίζουν τίς ώρες διδασκαλίας τών Θρησκευτικών στό Λύκειο: 36799/Γ2/02-04-2012 (ΦΕΚ Β΄1163) γιά τήν Α΄ τάξη καί Β΄ τάξη καί 63447/Γ2/27-06-2005 (ΦΕΚ Β΄ 921) γιά τήν Γ΄ Λυκείου.
Ωστόσο, μετά τόν κυκεώνα τών Εγκυκλίων πού περιγράψαμε, ήταν φυσικό νά φθάση τό κακό στό απροχώρητο, αφού μέσα στήν τετραετία 2008-2012 βρήκαν τήν ευκαιρία αμοραλιστές εκπαιδευτικοί καί γονείς νά υποβαθμίσουν αρχικά, καί στή συνέχεια, σχεδόν νά καταργήσουν τό μάθημα τών Θρησκευτικών. Αυτό προκύπτει ευθέως καί από τήν απάντηση τής υφυπουργού κ. Παρασκευής Χριστοφιλοπούλου, πού προαναφέραμε, η οποία ομιλεί περί «καταχρήσεως τής δυνατότητος απαλλαγής από μή ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους μαθητές».
Εν τώ μεταξύ, η κατάχρηση τής δυνατότητος απαλλαγής επεξετάθη καί στά Ιδιωτικά Σχολεία, μέ αποτέλεσμα νά αρχίση καί “εκπαραθύρωση” Θεολόγων Καθηγητών, αφού η ανεξέλεγκτη απαλλαγή από τό μάθημα οδήγησε τούς Λυκειάρχες σέ μειώσεις Τμημάτων καί σέ απολύσεις καθηγητών!
Τό πρόβλημα τών απολύσεων Θεολόγων καθηγητών από Ιδιωτικά Σχολεία έγινε οξύτερο στίς αρχές τού φετεινού Σχολικού έτους. Αλλά οξύνθηκε καί γιά τούς Θεολόγους τού Δημοσίου, δεδομένου ότι μέ τίς μειώσεις ωρών διδασκαλίας τών Θρησκευτικών πού επιβάλλονται διά τής βίας από αθρήσκους Διευθυντές, υποχρεούνται οι Θεολόγοι μας νά τρέχουν από Σχολείο σέ Σχολείο γιά νά συμπληρώσουν τό ωράριό τους.
Τό θέμα αυτό μάς απησχόλησε σοβαρά καί θελήσαμε νά τό λύσουμε στήν πηγή του. Έτσι, ανέλαβε τό έργο αυτό ένας συνεργάτης μας διδάκτωρ Θεολογίας καί μέ επίμονες προσπάθειες κατώρθωσε νά πάρη στίς 12-11-2012 στά χέρια του μιά απάντηση τής Περιφερειακής Πρωτοβάθμιας Δ/νσης καί Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τού ΥΠ. ΕΠΘ, η οποία αποφαίνεται ότι «η μείωση τών ωρών διδασκαλίας τού μαθήματος τών Θρησκευτικών στούς εκπαιδευτικούς τού αντίστοιχου κλάδου (ΠΕΟ1) δέν είναι σύννομη»!
Παραθέτουμε ολόκληρη τήν απάντηση τής Υπηρεσίας τού Υπουργείου, παραλείποντας τό Σχολείο πού έδωσε τήν αφορμή:
Συμπέρασμα:
Οι Θεολόγοι μας, μετά από όσα εκθέσαμε, δέν πρέπει νά αφήσουν τόν «Ηρώδη» τού Υπουργείου Παιδείας νά αφανίση τό μάθημα τών Θρησκευτικών, γιατί ο αφανισμός αυτός θά συντελέση καί στόν πνευματικό θάνατο εκατομμυρίων μαθητών. Κακά τά ψέματα! Εάν τά Θρησκευτικά εξορισθούν από τά Σχολεία μας ως ομολογιακή καί κατηχητική διδασκαλία τής Πίστεώς μας, τότε τά παιδιά μας δέν έχουν καμμιά σχεδόν ελπίδα νά συνδεθούν μέ τήν πνευματική ζωή, αφού στήν πλειοψηφία τους προέρχονται από πνευματικά αδιάφορες οικογένειες, λόγω δέ τού φόρτου τών Σχολικών καί Φροντιστηριακών μαθημάτων τους δέν διαθέτουν χρόνο γιά νά συμμετάσχουν στήν Λειτουργική καί Κατηχητική ζωή τής Εκκλησίας μας.
Πρέπει, λοιπόν, οι Θεολόγοι μας νά αναλάβουν μέ σθένος καί παρρησία τόν αγώνα, ο καθένας στό σχολείο του. Δέν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτα, αφού τό Σύνταγμα τής Χώρας μας καί οι απορρέοντες από αυτό Νόμοι δέν έχουν αλλάξει. Η αλλαγή στηρίζεται στόν “αέρα”! Εγράφησαν οι Εγκύκλιοι, πού παραθέσαμε, γιά νά “ρίξη” τό Υπουργείο “άδεια καί νά πιάση γεμάτα”, όπως λέει ο λαός μας. Οι μαθητές πού έχουν δικαίωμα απαλλαγής, σύμφωνα μέ τήν νομοθεσία τού Υπουργείου Παιδείας, είναι μόνο οι ετερόδοξοι καί οι αλλόθρησκοι, καί αυτοί έχουν δικαίωμα απαλλαγής ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ! Αυτό προκύπτει από τό άρθρο 13 τού Π.Δ. 201/98 (ΦΕΚ 161Α /13-07-1998), πού μνημονεύεται στήν Απάντηση τού Υπουργού Παιδείας (02-10-2012) πρός τούς Βουλευτές τού ΣΥΡΙΖΑ.
Η απαλλαγή καί από τό μάθημα τών Θρησκευτικών είναι “αέρας κοπανιστός” πού επενδύθηκε νομιμότητα χωρίς νά στηρίζεται σέ κάποιον νόμο αλλά μόνο στήν αντιχριστιανική σπουδή κάποιων τού Υπουργείου, οι οποίοι, μή έχοντες από πού νά “πιασθούν” γιά νά αυθαιρετήσουν, “πιάσθηκαν από τά μαλλιά τους”, δηλαδή από τίς αμοραλιστικές «Ανεξάρτητες» καί ανερμάτιστες «Αρχές»!
Όσο γιά τήν επίκληση τής εναρμόνισής τους μέ τό Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καί τά ανθρώπινα Δικαιώματα, αυτή κι’ άν είναι “γιά τά πανηγύρια”, αφού κανείς σοβαρός Ευρωπαίος –πολύ περισσότερο τό Ευρωπαϊκό Δικαστήριο– δέν θεωρεί ως προσβολή τής προσωπικότητος τών μαθητών τήν διδασκαλία μαθήματος, καί μάλιστα μαθήματος πού διδάσκεται παγκοσμίως, γιά νά συντελέση στή δημιουργία πνευματικής καί ολοκληρωμένης προσωπικότητος!
Επίσης, καλούνται οι Θεολόγοι μας νά αντισταθούν στή μείωση τών Τμημάτων καί τών διδακτικών τους ωρών. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο νά κάνουν ευρεία χρήση τής σπουδαίας σχετικής Γνωμοδοτήσεως τής 12ης Νοεμβρίου 2012, πού εκδόθηκε μετά από επίμονες προσπάθειες τού συνεργάτου μας θεολόγου, τήν οποία καί παραθέσαμε.
Η Αλήθεια, η Σαρκωθείσα Αλήθεια, έγινε Άνθρωπος γιά νά νικούμε καί εμείς οι άνθρωποι, μέ τή Δύναμη Εκείνου, τού Σαρκωθέντος.
Ο Ηρώδης δέν νίκησε τόν Χριστό, τήν Αλήθεια, παρά τίς πανουργίες του! Ούτε καί τώρα εμείς πρέπει νά τόν αφήσουμε νά νικήση!
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»,
Αριθμ. Τεύχους 124, Δεκέμβριος 2012