ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ: Ενθυμούμενος την εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Καρπενησίου κ. Νικολάου (1929-2019) ακριβώς δύο χρόνια πριν, στις 15 Ιανουαρίου, ο π. Νικόλαος Σιγάλας γράφει για τον μακαριστό ένα μικρό κείμενο με τίτλο «Δυο χρόνια λειτουργός στο ουράνιο θυσιαστήριο»:
Στο πρόσωπο του Ιεράρχου Νικολάου επαληθεύεται περίτρανα ότι υπάρχουν πρόσωπα στον αμπελώνα του Κυρίου, στο θαυμαστό γεώργιο της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, τα οποία μας καθηλώνουν με το νηπτικό, απαθές και καθάριο βλέμμα τους και μας σαγηνεύουν με την φωνή τους.
Πολύ δε περισσότερο με την «μυστική σιωπή» της φυσικής παρουσίας τους τελεσιουργούν στο εσώτατο «ταμείον της ψυχής» μας την κατά Χριστόν θαυμαστή αλλοίωση, η οποία είναι έγερση, αφύπνιση, σεισμός και συνειδητοποίηση της αναξιότητός μας. Όταν τα βλέμματα όλων μας συναντούσαν το βλέμμα του Επισκόπου Νικολάου μια σκέψη γεννιόταν αυθόρμητα μέσα μας, ότι δηλαδή στο πρόσωπό του βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή και επαλήθευσή του, το του Ευαγγελίου: «Ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη Βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5, 19).
