Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
(εκπρόσωπος Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου Β’ σε Διεθνείς Οργανισμούς)
Όταν οι επιστήμονες άρχισαν να ομιλούν κατά τη δεκαετία του 1990 για τις απειλές της Κλιματικής Αλλαγής ελάχιστοι ήσαν οι Αρχηγοί Κρατών που τους πήραν στα σοβαρά. Τελικά το 1994 ξεκίνησαν σοβαρές συζητήσεις σε ετήσια βάση μέσα από τα Ηνωμένα Έθνη. Από τότε πέρασαν δεκαοκτώ χρόνια, γι’ αυτό και η συνδιάσκεψη κορυφής στην Ντόχα έχει τον αριθμό COP18 (conference of the Parties- Συνδιάσκεψη τω Μελών χωρών των ΗΕ).
Όλοι μας ξέρουμε λίγο πολύ πως λειτουργούν οι χρονικοί ρυθμοί των ΗΕ(όχι λόγω της Γραμματείας του, αλλά λόγω της ασυμφωνίας των Μελών του που μοιάζει λίγο πολύ με την χάβρα των εβραίων). Χρειάσθησαν τρία χρόνια με τη συμμετοχή 195 χωρών για να προτείνουν μια Διεθνή σύμβαση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Κλιματικής Αλλαγής. Το 1997 υπογράφηκε το λεγόμενο Πρωτόκολλον του Κιότο το οποίο όμως άρχισε να εφαρμόζεται (αυτό είναι το πολιτικό ήθος των Πολιτικών Αρχηγών μας) με ένδεκα ολόκληρα χρόνια καθυστέρηση, για τα έτη 2008-2012. Τελικά όμως κάπου τα κάνανε θάλασσα που λέμε οι Πολιτικοί μας, γιατί, πρώτον σ’ αυτό το προτόκολλον οι δεσμεύσεις για το περιορισμό των ρύπων ήσαν για μόνο 37 χώρες, με αποτέλεσμα οι χώρες εκείνες που είναι και υπεύθυνες για πάνω από 50% της μόλυνσης της ατμόσφαιρας να μείνουν έξω(Κίνα, Ινδία, Βραζιλία) και μερικές που το υπόγραψαν δεν το εφάρμοσαν ποτέ τους (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής,Ρωσία και Ιαπωνία) και μερικές το κατήγγειλαν (Αυστραλία και Καναδάς).
Η κάθε χώρα στις διαπραγματεύσεις για κοινή αντιμετώπιση του προβλήματος έδινε προτεραιότητα στα οικονομικά της συμφέροντα (πολλές φορές όχι μόνο κρατικά και εθνικά, αλλά και των μεγάλων εταιρειών που χρησιμοποιούν ρυπογόνες πηγές ενέργειας, να μη πούμε και προστασία ατομικών οικονομικών συμφερόντων των λεγόμενων οικονομολόγων συμβούλων των πολιτικών αρχηγών που ήδη μας κατέστρεψαν με την παγκόσμια οικονομική κρίση). Μεγαλύτερες πωλήσεις μια εταιρείας που παράγει τους μεγαλύτερους ρύπους σημαίνει και μεγαλύτερο μπονους για τους εκτελεστικούς διευθυντές που με τη σειρά τους χρηματοδοτούν την προεκλική εκστρατεία των πολιτικών οι οποίοι μετά την εκλογή τους μπλοκάρουν τις διαπραγματεύσεις για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα κι ο Πλανήτης μας.
Για να καταλάβει κι ο απλός κόσμος τι σημαίνει κίνδυνοι της Κλιματικής Αλλαγής είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες αυξήθηκε το διοξείδιο το άθρακα (CO2), το μεθάνιο κι άλλα δηλητιριώδη αέρια που αφήνουν τα αεροπλάνα κατά 40%. Τα δέντρα πλέον της Γης δεν προλαμβαίνουν να απορροφούν όλα αυτά τα δηλιτηριώδη αέρια και να μας δίνουν οξυγόνο. Το περίσσευμα ανεβαίνει στα σύννεφα και επιστρέφουν σε μας με τη λεγόμενη τόξινη βροχή όπου μολύνοται τα πόσιμα νερά και τα τρόφινα. Πολλά παιδάκια που είναι κάτω από τριών ετών, ιδιαίτερα σε φτωχές χώρες πεθαίνουν από μολυσματικές ασθένειες, αλλά και πολλοί άνθρωποι που έχουν αναπνευστικά προβλήματα κι αυτοί που δεν έχουν αρχίζουν σταδιακά να αντιμετωπίζουν. Ιδιαίτερα στις πόλεις όπου άλλαξε η ζωή μας, παλαιότερα ανοίγαμε τα παράθυρα μας να αερισθούμε, σήμερα τα κλείνουμε για να μη μολυνθούμε.
Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι λόγω οικονομικών συμφερόντων χρησιμοποιούμε όλοι μας το πετρέλαιο και τον άθρακα ως τις κυριότερες πηγές ενέργειας κι αποτύχαμε να δώσουμε βαρύτητα στη χρήση του νερού, του αέρα και της ηλιακής ενέργειας που είναι μη ρυπογόνες.
Η αποτυχία μας αυτή, αν συνεχίσουμε με τους σημερινούς ρυθμούς να χρησιμοποιούμε το πετρέλαιο και τον άθρακα, είναι ότι πέραν από το μεγάλο αριθμό των ετήσιων θανάτων της εποχής μας, η ζωή θα γίνει πολύ δύσκολη υπόθεση για τις μελλούμενες γεννιές. Ήδη ξεκίνησε η λεγόμενη υπερθέρμανση του Πλανήτη μας λόγω των μεγάλων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άθρακα, μεθάνιο κτλ.).
Τι σημαίνει υπερθέρμανση του Πλανήτη;
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω στον απλό κόσμο με απλά λόγια, γιατί μερικά πράγματα είναι τόσο απλά κι ορισμένοι για να μας εκμεταλλεύονται μας τα κάνουν πολύπλοκα κι ακατονόητα.
Τα παραπάνω ρυπογόνα αέρια που ανάφερα είναι αυτό που ο λαός μας λέει δηλητήριο, όσο τα περιορίζουμε τόσο πιο αδύνατα γίνονται να μας θανατώσουν, όσο αυξάνεται η ποσότητα τους τόσο περισσότερο κινδυνεύουμε να δηλητηριασθούμε όλοι μας, δηλαδή και οι άνθρωποι, και τα φυτά, και τα ζώα και οι θάλασσες κι όλος ο πλανήτης μας. Το οξυγόνο μας μολύνεται.
Για τις επόμενες γεννιές τα πράγματα θα είναι πολύ τραγικά, αν συνεχίσουμε με τους σημερινούς ρυθμούς να παράγουμε τα παραπάνω δηλητιριώδη αέρια, θα πρέπει οι άνθρωποι να κυκλοφορούν καθημερινά με μάσκες οξυγόνου, όπως βάζουμε σ’ αυτούς που κάνουν εγχείρηση και βρίσκονται στην εντατική.
Η θερμοκρασία του Πλανήτη μας συνέχεια θα ανεβαίνει. Τι σημαίνει αυτό που ήδη έχει αρχίσει. Με την αύξηση της θερμοκρασίας, μεγάλες αγροτικές περιοχές θα πέσουν σε ξηρασία, και όλοι εκείνοι οι πληθυσμοί που τρέφονται εκεί θα αναγκασθούν να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές του κόσμου για να επιβιώσουν (η μαζική μετανάστευση είναι πλέον ένα παγκόσμιο φαινόμενο που πρέπει να το δούμε όλοι μας). Ταυτόχρονα σε συνδυασμό και με την αλόγιστη χρήση των αεροπορικων μεταφορών χωρίς να φορολογούνται τα ρυπογόνα καύσιμα έχουμε καταστρέψει την προστατευτική ζώνη της Γης να συγκρατεί τις ηλιακές ακτίνες. Με την υπερθέρμανση του Πλανήτη μας, τα θαλλάσια νερά ανεβαίνουν επικίνδυνα, που σημαίνει σταδιακά ότι οι κάτοικοι που ζουν σε περιοχές κοντά στη θάλασσα και μιλούμε για πενήντα και και εκατό χιλιόμετρα θα κινδυνεύουν οι περιοχές τους να πλημμυρίσουν.
Στην Ντόχα, ακολουθώντας τις δεσμεύσεις του Ντέρπαν (τις αποφάσεις της προηγούμενης COP18), επάρθησαν σημαντικές αποφάσεις που πρέπει να προχωρήσουμε. Αποφασίσθηκε η παράταση του Πρωτοκόλλου του Κιότο και η δημιουργία ενός ταμείου με την ετήσια ενίσχυση του με εκατόν δισεκατομμύρια δολλάρια για να δοθεί προτεραιότητα σε πηγές ενέργειας που δεν είναι ρυπογόνες και ταυτόχρονα τη στήριξη των φτωχών χωρών να μη κάνουν τα ίδια λάθη που έκαναν οι αναπτυγμένες χώρες, όπου κατά μέσο όρο ο κάθε κάτοικος είναι υπεύθυνος με το τρόπο της ζωής του σε ετήσια βάση για πάνω από δώδεκα τόνους διοξειδίου του άθρακα. Υποτίθεται ότι για να μη σκοτώσουμε τις μελλοντικές γενιές πρέπει να μειωθούν οι ρύποι που παράγουμε στις πλούσιες χώρες στους τρείς τόνους. Στις φτωχές χώρες παράγουν περίπου δύο τόνους κι αν δεν τους βοηθήσουμε θα φτάσουν στα δικά μας χάλια και τότε όλοι μας θα χαθούμε, γιατί αυτοί που παράγουν τώρα 12 τόνους μολυσμένα αέρια των πλουσίων χωρών δεν υπερβαίνουν το ένα δισεκατομμύριο, αλλοίμονο τι θα γίνει όταν αυτοί που παράγουν τώρα δύο τόννους φθάσουν τα δικά μας επίπεδα, είναι πάνω από έξι δισεκατομμύρια.
Οι οικονομολόγοι δυστυχώς εμπλόκαραν και τις γρήγορες αποφάσεις με τις συμβουλές τους στους πολιτικούς αρχηγούς να μη φορολογούνται πολύ υψηλά όσοι παράγουν ρύπους για να μαζευθούν χρήματα που μπορούμε να επιχορηγούμε όλους εκείνους που θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν μη ρυπογόνες πηγές ενέργειας (τον ήλιο, το νερό και τον αέρα), με αποτέλεσμα, στις διαπραγματεύσεις των Κρατών να μη βλέπουμε θετικά βήματα. Έτσι στο παρόν στάδιο, τα Κράτη Μέλη των Ηνωμένων Εθνών στο COP18 διαπραγματεύονται μια νέα συμφωνία που πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το 2013, να υπογραφεί το 2015 και να εφαρμοσθεί από όλους το 2020 (όπως λένε στη Πάφο, «κάστε γάρε ψόφα»). Το πρωτόκολλον του Κιότο κανονικά λήγει σύντομα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει για οκτώ έτη παράταση με συνεχή βελτίωση του, έτσι ώστε να μη την πατήσουμε ξανά, με το επιχείρημα ότι ετοιμάζουμε μια νέα συμφωνία που θα εφαρμόσουμε όλοι μας το 2020, να σταματήσουμε τις πολιτικές και οικονομικές μας αποφάσεις από τώρα και καθημερινά για δυναμικά μέτρα που θα περιορίσουν τους κινδύνους της Κλιματικής Αλλαγής.
Οι οικονομολόγοι και οι τραπεζίτες, ήδη όταν τους αφήσαμε μόνους τους μας οδήγησαν στην παγκόσμια οικονομική κρίση και τώρα εξακολουθούν να συμβουλεύουν τους Πολιτικούς ότι δεν πρέπει να πάρουμε μέτρα γιατί θα σταματήσουμε την βιομηχανική ανάπτυξη και θα δημιουργήσουμε το πρόβλημα της ανεργίας, ας αφήσουμε λένε τις μελλούμενες γεννιές να λύσουν το πρόβλημα της Κλιματικής αλλαγής, θα είναι δικό τους πρόβλημα. Η σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων με την έννοια ποιός θα κερδίσει περισσότερα χωρίς κανένα πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης και ηθικής ευθύνης οδήγησε στην παγκόσμια οικονομική κρίση της εποχής μας με θύματα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες των Λαών που τη πληρώνουμε όλοι μας με τα λεγόμενα Μνημόνια. Οι οικονομολόγοι και οι Τραπεζίτες πρέπει να ακολουθούν τις οδηγίες της Πολιτικής Ηγεσίας για να προστατεύουμε το σώμα της Ανθρωπότητας, αλλά και οι Πολιτικοί τη φωνή των Λαών να τους προστατεύουν.
Μεγάλοι φόροι σε όσους παράγουν ρύπους, και επιχορηγήσεις σε όσους παράγουν ενέργεια από μη ρυπογόνα φυσικά μέσα. Είναι η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, που θα δημιουργήσει τόσες πολλές θέσεις εργασίας για όλους, αλλά ταυτόχρονα και μια καλύτερη ελπίδα για μια καλύτερη ζωή και για μας και για την επιβίωση του Πλανήτη μας.
Με πρωτοβουλία του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ Θεοδώρου Β’ με πρόταση του, μετά από τρίμηνη Ιεραποστολική πορείαν κατά το τρέχον έτος σε περισσότερες από είκοσι χώρες της Αφρικανικής Ηπείρου, στις ετήσιες εργασίες της Ιεράς Συνόδου ξεκίνησαν προσπάθειες σε όλες τις χώρες της Αφρικής για οικολογικές δραστηριότητες που συνδιάζουν την προστασία του Περιβάλλοντος σε συνδιασμό με την καταπολέμηση της φτώχειας και την στήριξη κοινωνικών δραστηριοτήτων στους χώρους της Ιατρικής περίθαλψης και της εκπαίδευσης.
Πρέπει επίσης να τονισθεί και η μεγάλη παγκόσμια απήχηση που είχε τα τελευταία χρόνια κι η φωνή της αγωνίας του Πράσινου Οικουμενικού Πατριάρχη μας κ. Βαρθολομαίου να σεβασθούμε τη Δημιουργία του Θεού και να την προστατεύσουμε με κάθε τρόπο.
Ο ρόλος επίσης της Κύπρου, ως έχουσα την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ σημαντική στις εργασίες της Συνδιασκέψεως της COP18 στην Ντόχα. Με επικεφαλής τον αρμόδιον Υπουργόν κ. Αλετράρη και τους στενούς τους συνεργάτες η μικρή Κύπρος γίνεται μεγάλη με την ευαισθησία της να προστατεύσουμε το κοινό μας μεγάλο σπίτι που λέγεται Γη. Ο ειδικός εμπειρογνώμονας Δρ. Θεόδουλος Ανδρέου Μεσημέρης που συντονίζει στο Συνέδριο και στις διαπραυματεύσεις την επιστημονική προσέγγιση της Ευρώπης των πεντακοσίων Ευρωπαίων πολιτών είναι άριστη και πειστική.
Ταυτόχρονα προβάλλει στο βαθμό που μπορεί και την μοιρασμένη Κύπρο μας δίνοντας σε πολλές Αίθουσες σημαντικών συζητήσεων ονόματα των Πόλεων και χωριών της Κύπρου από τις ελεύθερες και κατεχόμενες περιοχές με αξιόλογο φωτογραφικό υλικό που συμβάλει τα μέγιστα στην διαφώτιση της Διεθνούς Κοινότητας για το εθνικό μας θέμα.