Για έκδηλη καταφρόνηση από πλευράς του νέου Πάπα προς το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου επειδή δεν τον ευχαρίστησε προσωπικά κατά την πρόσφατη τελετή ενθρόνισής του, κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του ο Μητροπολίτης Πειραιώς. Ο κ. Σεραφείμ επίσης αναφέρεται στα όσα συνέβησαν την περίοδο της δικτατορίας στην Αργεντινή και στο ρόλο του νέου πάπα τότε.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Εν Πειραιεί τη 22α Μαρτίου 2013
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ο όρος Ιησουίτης που κατά Μπαμπινιώτη είναι συνώνυμο του «υποκριτής και ταρτούφος» διά τα μέλη της Αδιαιρέτου και ακαινοτομήτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας αφορά στα μέλη του μοναστικού τάγματος του Ρωμαιοκαθολικισμού, το οποίον ίδρυσαν το 1534 ο Ισπανός Ιγνάτιος Λογιόλα και ο Βάσκος Φραγκίσκος Ξαβιέ για την αντιμετώπιση της Μεταρρυθμίσεως και της επαναστάσεως των λαών της Ευρώπης κατά της εκτροπής του παποκαισαρισμού.
Βαρύνεται δε με την άγρια πολεμική και τις ύπουλες ενέργειες εις βάρος του μαρτυρικού και Αγίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου Λουκάρεως που δολοφονήθηκε τελικά με φρικώδη τρόπο το 1638. Ο Άγιος Κύριλλος Λούκαρις ήτο ικανότατος και μεμορφωμένος και αγωνίστηκε υπέρ της Εκκλησίας και του Γένους, του οποίου την ιστορική συνέχεια έβλεπε συνυφασμένη με την αδιαίρετη Ορθόδοξη πίστη. Γι’ αυτό και με όλες του τις δυνάμεις υπεράσπιζε την ακαινοτόμητο και αποστολικοπαράδοτη αλήθεια του Ευαγγελίου.
Η Ελλογιμωτάτη Καθηγήτρια κ. Ελένη Κούκου στην αξιόλογη μελέτη της «Αι Διομολογήσεις και η Γαλλική προστασία εις την Ανατολήν 1535-1789» (Αθήναι 1967) γράφει: «Το προνομιακό καθεστώς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προς την Γαλλία ευνόησε την εγκατάσταση στην Ορθόδοξη Ανατολή ενός μεγάλου αριθμού Γάλλων μισσιοναρίων κυρίως Ιησουιτών και Καπουκίνων, κυρία αποστολή των οποίων υπήρξε εκτός για την χρησιμοποιησή τους για την προώθηση του Γαλλικού εμπορίου και της Γαλλικής πολιτικής επιρροής μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ο με κάθε τρόπο προσηλυτισμός των “σχισματικών” Ελλήνων στην Ρωμαιοκαθολική “Εκκλησία” και ιδιαίτερα μέσα απ’ τη διάδοση της Γαλλικής κουλτούρας και του Γαλλικού πολιτισμού». Το υπό δεινήν κατάληψιν των Φράγκων και Γερμανών ευρισκόμενο Πρεσβυγενές Πατριαρχείο της Δύσεως στην παλαιά Ρώμη και τα όργανά του οι Ιησουίτες διέβαλαν με κάθε μέσο τον μαρτυρικό Πατριάρχη στον Κλήρο και τον λαό και με συκοφαντίες ανείπωτες, μυθεύματα και ψεύδη χρηματίζοντες τους Οθωμανούς και διαφθείροντες συνειδήσεις κατόρθωσαν να προκαλέσουν την μήνι της Υψηλής Πύλης κατά του Πατριάρχου του Γένους Κυρίλλου Λουκάρεως και να οδηγήσουν στην αποτρόπαια και φρικώδη δολοφονία Του καθιστώντας Τον μάρτυρα της αδιαιρέτου και ακαινοτομήτου Εκκλησίας.
Στις 5 Μαρτίου 2013 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής ξεκίνησε μια πολύ σημαντική δίκη η οποία έχει σαν αντικείμενο να διερευνήση το σύνολο των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν με την γνωστή επιχείρηση Operation Condor που σκοπό είχε, με την υποστήριξη των ΗΠΑ την εγκαθίδρυση λατινοαμερικανικών δικτατοριών, την εξόντωση και την δολοφονία χιλιάδων αντιφρονούντων. Είναι εκπληκτικά επίκαιρη η παλαιότερη σκληρή ανακοίνωση που είχαν εκδόσει «οι μητέρες της πλατείας του Μάη» συγγενείς των χιλιάδων εξαφανισθέντων στην διάρκεια της δικτατορίας της Αργεντινής με την οποία κατήγγειλαν ότι «Η “Εκκλησία” σιώπησε μπροστά στα εγκλήματα και συμμετείχε ενεργά στα βασανιστήρια των παιδιών μας. Αυτοί που συνεργάστηκαν, που μας είπαν ψέμματα, που μας γύρισαν την πλάτη ήταν η Εκκλησία του Μπεργόλιο». Στο βιβλίο «Εκκλησία και Δικτατορία ο ρόλος της Εκκλησίας υπό το φως των σχέσεών της με το στρατιωτικό καθεστώς» που κυκλοφορήθηκε από την ΜΚΟ CELS του Μπουένος Άίρες αναφέρεται ότι ο τότε «έπαρχος» Αργεντινής για την Societas Jesu (Τάγμα Ιησουιτών) Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο και σήμερα Φραγκίσκος Α΄ σχετίζετο άμεσα με την απαγωγή και τα βασανιστήρια των Ιησουιτών Ορλάντο Γιόριο και Φρανσίσκο Γιάλικς από την στρατιωτική χούντα τον Μάιο του 1976.
Το ίδιο θέμα ανέφερε και η γνωστή εφημερίδα Los Angeles Times την 1/4/2005 όπου περιείχετο και η πληροφορία ότι ο Ιησουίτης Ορλάντο Γιόριο κατηγόρησε ευθέως τον τότε έπαρχο του Τάγματος Χόρχε Μπεργκόλιο ότι κυριολεκτικά τον παρέδωσε στα τάγματα θανάτου της Χούντας αρνούμενος να προσφέρει κάλυψη στον ίδιο και στον Ιησουίτη Γιάλικς ενώπιον του καθεστώτος για το κήρυγμά τους στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες. Τον ίδιο χρόνο η γνωστή δικηγόρος Μύριαμ Μπρέγκμαν κατέθεσε μήνυση κατά του Καρδιναλίου Χόρχε Μπεργκόλιο και νυν Φραγκίσκου με την κατηγορία της συνομωσίας με την εγκληματική χούντα του στρατηγού Βιντέλα, κατηγορία που επανέλαβαν το 2010 οι επιζώντες του βρώμικου πολέμου της στρατιωτικής Χούντας της Αργεντινής, όπως προβλήθηκε στην Εφημερίδα El Mundo. Κατά την πορεία της δίκης που ξεκίνησε μετά την μήνυση της Μύριαμ Μπρέγκμαν ο Καρδινάλιος Μπεργκόλιο αρνήθηκε να παραστή σε ανοικτή δική και οι απαντήσεις του όταν τελικά κατέθεσε ήταν γεμάτες υπεκφυγές και αοριστίες.
Την δικτατορία της Αργεντινής «έστησε» ο τότε Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Χέρνυ Κίσινγκερ με τον αναπληρωτή του για την Λατινική Αμερική Ουιλιαμ Ρότζερς, ο οποίος όπως προκύπτει από τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ που δημοσιεύθηκαν στις 23/3/2006 είχε τότε δηλώσει ότι στην Αργεντινή «θα χυθεί πολύ μα πολύ αίμα…». Στις 24/3/1976 η ανατροπή από την CIA της δημοκρατικής κυβερνήσεως της Ιζαμπέλ Περόν από τον στρατηγό Βιντέλα που κατεδικάσθη σε ισόβια κάθειρξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος έγινε με την στήριξη των χρηματιστηριακών συμφερόντων της Wall Street και με την υπόδειξη του γνωστού κυρίου Ντέιβιντ Ροκφέλερ ο οποίος επέβαλλε ως Υπουργό Οικονομίας της Χούντας τον στενό του φίλο Χοσέ Αλφρέντο Μαρτίνες ντε Χοζ που οδήγησε την Αργεντινή στην ύφεση, την φτώχεια και την δυστυχία παραδίδοντας την Κεντρική Τραπεζιτική και Νομισματική πολιτική της χώρας στα golden boys της Wall street και του ΔΝΤ κρατώντας το εθνικό νόμισμα σκόπιμα υπερτιμημένο και δημιουργώντας εξαιρετικά υψηλό εξωτερικό χρέος που οδήγησε την εθνική οικονομία της πλουσιοτάτης σε πρώτες ύλες Αργεντινής σε άτακτη χρεωκοπία. Ο κ. David Rockfeller είναι ο γνωστός ιδρυτής του ομωνύμου Μουσείου του Τελ Αβίβ με τις αντίχριστες παραγωγές που επί διετία πρόβαλε την Μ. Εβδομάδα ο τηλεοπτικός ΣΚΆΪ και της γνωστής Τριμερούς επιτροπής που αποτελεί συγκοινωνούν δοχείον της επίσης γνωστής Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Το 2006 ο Αργεντινός δημοσιογράφος Οράσιο Βερμπίτσκι στο βιβλίο του «Σιωπή» καταγγέλει τον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο και νυν Φραγκίσκο Α΄ ως άμεσο συνεργάτη της χούντας του Βιντέλα βασιζόμενος στις προσωπικές μαρτυρίες πέντε Ρωμαιοκαθολικών «Κληρικών» από τους οποίους αφήρεσε ο τότε «Επίσκοπος» Μπουένος Άιρες και «έπαρχος» Αργεντινής της «Εταιρείας του Ιησού» Μπεργκόλιο την άδεια για άσκηση ιεραποστολικού έργου στις παραγκουπόλεις του Μπουένος Άιρες δίνοντας έτσι την δυνατότητα στην Χούντα του Βιντέλα να τους συλλάβουν. Είναι σημαντική η πληροφορία που δίδει η γνωστή δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα Μύριαμ Μπρέγκμαν και που στηρίζεται στις καταθέσεις των Ιησουιτών Γιόριο και Γιάλικς ότι μετά τα βασανιστήρια στις φυλακές της Χούντας του έρριξαν από ελικόπτερο για να τους δολοφονήσουν, αλλά αυτοί επέζησαν για να διηγούνται τα κατορθώματα και την «αγάπη» του εμφανιζομένου ως ανθρωπιστού κ. Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο και νυν Φραγκίσκου Α΄.
Η γνωστή εφημερίδα του Μπουένος Άιρες Pagina 12 κυκλοφορήθηκε στο άκουσμα της εκλογής Μπεργκόλιο με τον τίτλο “ i Dios mio” (Θεέ μου) και καταγράφει την μαρτυρία της αδελφής του Ορλάντο Γιόριο, Κρασιέλας Γιόριο, η οποία καθιστά τον τότε «Επίσκοπο του Μπουένος Άιρος» Χόρχε Μπεργκόλιο υπεύθυνο της απαγωγής από την χούντα του αδελφού της. Στην διάρκεια της δίκης του ΕΣΜΑ, μεγαλυτέρου κέντρου βασανισμών της δικτατορίας της Αργεντινής ο τότε Πρόεδρος της Ρωμαιοκαθολικής «Επισκοπικής Συνόδου» της Αργεντινής Χόρχε Μπεργκόλιο αρνήθηκε εγγράφως ότι γνώριζε για τις απαγωγές και τις δολοφονίες, ωστόσο ο αντικαταστάτης του απέστειλε στο δικαστήριο αντίγραφο κειμένου που πιστοποιεί ότι ο Μπεργκόλιο συνεσκέφθη με τον δικτάτορα Βιντέλα και τρεις Επισκόπους προ της δίκης, για να καταρτίσουν κοινό σχέδιο υπερασπίσεως.
Επομένως η έκδηλος καταφρόνησις που επέδειξε ο συγκεκριμένος προς τον μόνον αληθή Επίσκοπο που παρίστατο κατά την «ενθρόνισή» του, Πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον οποίον δημοσίως ούτε ευχαρίστησε ονομαστικώς διά την παρουσίαν Του ούτε ετίμησε διά προβεβλημένης θέσεως όπως θα έδει και όπως έπρατταν οι Προκάτοχοί του αλλά ιησουιτικώς τον εδεξιώθη ιδιωτικώς διά γεύματος όπως εγράφη καθώς και η ανέντιμος και προκλητική συμμετοχή του Ουνίτου ψευδοδιακόνου και των Ουνιτών ψευδεπισκόπων που για μία εισέτι φορά επέρρωσαν το διαρκές έγκλημα της Ουνίας και τον αντίχριστο βιασμό της αμωμήτου ημών Εκκλησίας συνάδουν απολύτως με τα ανωτέρω καταγγελόμενα.
Αυτά τα ελάχιστα ως απάντηση στους αγαπητούς αδελφούς που ομιλούν περί «καλών προθέσεων» του καταληψία του Πρεσβυγενούς θρόνου του Πατριαρχείου της Δύσεως και που έσπευσαν με ύβρεις άνευ επιχειρημάτων να κακοχαρακτηρίσουν προγενέστερο κείμενό μου γεγονός για το οποίο ενώπιον του Δικαιοκρίτου θα αποδώσουν ασφαλώς λόγον διότι οι πράξεις μας και οι λόγοι μας θα μας κρίνουν ενώπιόν Του.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ