ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ: Στα πλαίσια ποιμαντικής περιοδείας στα ακριτικά χωριά της επαρχίας του, την περίοδο του Τριωδίου, ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός την Κυριακή της Απόκρεω, 23 Φεβρουαρίου, επισκέφθηκε το χωριό Σπήλαιο, του τέως Δήμου Τριγώνου, και ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου.
O Σεβασμιώτατος ερμηνεύοντας την αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή μεταξύ άλλων τόνισε:
«Είναι ξεκάθαρο πλέον πως ο δρόμος για το Θεό περνά μέσα από την καρδιά του πιο ασήμαντου διπλανού μας. Για τον πιστό ο Κύριος δεν κρύβεται στα σύννεφα του ουρανού, δεν αναπαύεται σ’ ένα μακρινό θρόνο ανάμεσα στα στίφη των αγγέλων.
Για τον αληθινά πιστό ο Χριστός κοιμάται στα παγκάκια των σταθμών και των πάρκων, περιμένει στις ουρές της κοινωνικής πρόνοιας για ένα βοήθημα, πονά στα κρεβάτια των νοσοκομείων, μαραζώνει στα κελιά των φυλακών, ξεπουλάει την πραμάτεια του για να επιβιώσει, κυνηγιέται και διώκεται από χώρα σε χώρα για τα συμφέροντα των δυνατών, βρίσκεται ξεχασμένος σε σκοτεινά υπόγεια ή στα γηροκομεία να μετρά μέρα με τη μέρα και λεπτό με λεπτό τη ζωή και τη μοναξιά του.
Για τον αληθινό πιστό ο Χριστός δεν έχει το ίδιο χρώμα με το δικό του δέρμα, δεν ομιλεί την ίδια γλώσσα…
Το πιο σκανδαλιστικό, όμως, είναι πως για τον αληθινό πιστό ο Χριστός μπορεί να μην έχει και την ίδια πίστη. Ο Χριστός βρίσκεται στα πρόσωπα όλων εκείνων που δεν θα επιλέγαμε να ζήσουμε μαζί τους, που δεν θα τους κάναμε φίλους μας, που δεν θα ανοίγαμε το σπίτι μας και την αγκαλιά μας για να περάσουν μέσα. Όμως κάθε απόρριψη του άλλου είναι μία απόρριψη του Χριστού.
Κάθε φορά που διαγράφουμε ή κατηγοριοποιούμε ή αδιαφορούμε ή πετάμε στα απορρίμματα της ψυχής μας κάποιο πρόσωπο, πληγώνουμε και προδίδουμε τον Κύριο. Τον βγάζουμε από τη ζωή μας, όταν βγάζουμε από την αγάπη μας τον συνάνθρωπο μας…
Αλλά ο Κύριος υπομονετικά μας περιμένει. Κάθε ημέρα προσπαθεί να μας υπενθυμίσει ότι μας αγαπά. Αποστέλλει τα δώρα Του από το πρωί που ανατέλλει η πρώτη ακτίνα του ήλιου και για όλο το εικοσιτετράωρο.
Προσπαθεί διακριτικά να κάνει την παρουσία Του αντιληπτή μέσα από τους άλλους. Στέλλει άπειρους ανθρώπους δίπλα μας, για να μας θυμίσει ότι είναι κοντά μας, αφού όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δικές Του εικόνες.
Μην περιφρονούμε κανέναν. Δεν υπάρχουν άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Ακόμη και οι πιο άσημοι και ελάχιστοι είναι αυτοί που μας οδηγούν στην αγκαλιά του Χριστού. Στα δικά τους πρόσωπα ζωγραφίζεται το δικό Του πρόσωπο».
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο της μητέρας του εφημερίου της ενορίας π. Αντ. Αντωνακάκη και συλλυπήθηκε αυτόν και την οικογένειά του. Με την ευκαιρία αυτή εκκλησιάσθηκαν ο Διοικητής του 21ου Συντάγματος Συνταγματάρχης Δημ. Τσαφούλης και αρκετοί χριστιανοί, στους οποίους ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε τα δέοντα εν όψει της ψυχωφελούς και κατανυκτικής περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.