Μετανθρωπισμός: Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος χιρς, D. Th,
Λέκτορας, Ιερατική Σχολή αγ. Τριάδος, Τζόρντανβιλ Nέας Υόρκης, ΗΠΑ…
ΕΙΣΗΓΗΣΗ του στην ΗΜΕΡΙΔΑ τησ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ με ΘΕΜΑ
ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ : ΑΠΕΙΛΗ για τον ΑΝΘΡΩΠΟ
Πολεμικό Μουσείο, ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023, 17 : 00
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Πρωτοπρεσβύτερε Ευάγγελε Γκανά, εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι,
Όποιος αδυνατεί να πιστεύσει στον Χριστό, θα πιστεύσει, αναπόφευκτα, στον Αντίχριστο.
π. Σεραφείμ Ρόουζ[i]
Μετανθρωπισμός : η Οφιώδης Αντιστροφή
Ο μετανθρωπισμός είναι η νεώτερη (ίσως και η τελευταία) έκφραση του αρχέγονου πειρασμού και ψέματος του σατανά προς τον άνθρωπο : να γίνει ως θεός χωρίς Θεό. «η αν ημέρα φάγητε απ αυτού, διανοιχθήσονται υμών οι οφθαλμοί και έσεσθε ως θεοί» (Γενέσεως 3, 5). Kαθώς απορρίπτει τον Θεάνθρωπο Χριστό για χάρη της δημιουργίας του αντιστρόφου, του ανθρώπου-θεού (homo deus), [ii] ο μετανθρωπισμός είναι ξεκάθαρα εντελώς σατανικής εμπνεύσεως. η οφιώδης αντιστροφή του Θείου θελήματος και σχεδίου για τον άνθρωπο, το να γίνει «θεός κατά χάριν», δια του ψέματος ότι θα γίνει Θεός αλλάζοντας την ανθρώπινη φύση, είναι ολοφάνερη. Επιπλέον δε, ομολογείται από τους ίδιος τους προφήτες του μετανθρωπισμού.
ο yuval Noah Harari φαντάζεται ότι οι μετανθρωπιστές και οι συμπολεμιστές τους θα πάρουν τους ανθρώπους πέρα από την εξέλιξη και θα τους κάνουν θεούς :
Έχοντας εξυψώσει την ανθρωπότητα πάνω από το κτηνώδες επίπεδο των αγώνων επιβίωσης, θα κάνουμε τώρα στόχο μας την αναβάθμιση των ανθρώπων σε θεούς και την μετατροπή του Homo sapiens σε Homo deus. [iii]
Βέβαια, ο Harari έχει κατά νου μία (εσφαλμένως λεγομένη) «αναβάθμιση» στους εμπαθείς και παγανιστικούς θεούς του Ολύμπου και όχι ένωση με τον άκρως ταπεινό, εσταυρωμένο και αναστημένο Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Ζητούμενο των νέο-ειδωλολατρών είναι η ωμή ισχύς. Ουδέν καινόν υφ’ ήλιον. οι ισχυρισμοί τους είναι κυριολεκτικά φανταστικοί :
η σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία έχουν καταστήσει δυνάμεις που κάποτε αποδίδονταν σε αυτούς τους θεούς, όπως λόγου χάριν την δυνατότητα δημιουργίας και σχεδιασμού της ζωής, το διάβασμα σκέψεων, την εκ μεγάλων αποστάσεων επικοινωνία, τον έλεγχο του περιβάλλοντος, την ταχύτατη μετακίνηση και την αιώνια ζωή, προσιτές και κτητές για τους ανθρώπους συλλογικά. Έτσι, ο Χαράρι προβλέπει ότι κάποια στιγμή στο μέλλον «ίσως να μπορείς να αγοράσεις για τον εαυτό σου την δύναμη του Ηρακλή, τον αισθησιασμό της Αφροδίτης, την σοφία της Αθηνάς, η την μανία του Διονύσου, εάν αυτό είναι που σε ενδιαφέρει. »[iv]
η του Χαράρι παρωδία της θεώσεως συνάδει με την των συναδέλφων του μετανθρωπιστών ασυμπαθή μέχρι και καταφρονητική θεώρηση των ανθρώπων και της ίδιας της κτίσεως. «Όπως ο ανθρωπισμός (ουμανισμός) μας απελευθέρωσε από τα δεσμά της προκατάληψης, » γράφει ο μετανθρωπιστής Σίμων young, «ας μας ελευθερώσει και ο μετανθρωπισμός από τα βιολογικά μας δεσμά. »[v] Συνεπώς, δεν εξυψώνουν τον άνθρωπο αλλά την δική τους ιδέα του τι θέλουν ο άνθρωπος να γίνει· καθώς απομακρύνονται από τον ανθρωπισμό και από μία ανθρωποκεντρική προς μία data-κεντρική θεώρηση, ταυτόχρονα κατεβάζουν τον Θεό σε μία υπερανθρώπινη κατάσταση θεοειδών δυνάμεων. Αυτό είναι αναπόφευκτο, αφού ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατ’ εικόνα Θεού, ώστε η διαστρέβλωση η απόρριψη του ανθρώπου επιφέρει το ίδιο και στον Θεό και το αντίστροφο.
ο Νικόλαος Bostrom, πρωτοπόρος του μετανθρωπισμού, γράφει, κατά τρόπο που θυμίζει τον Νίτσε, ότι αποτελεί όνειρο των μετανθρωπιστών η ημέρα οπότε η ασθενική ανθρωπότητα θα ξεπεραστεί, θα νικηθεί και θα γίνει μετα-ανθρώπινη :
οι μετανθρωπιστές θεωρούν την ανθρώπινη φύση έργο σε εξέλιξη, μία μισο-ψημένη αρχή την οποία μπορούμε να μάθουμε να την αναπλάθουμε κατά βούληση. η σημερινή ανθρωπότητα δεν είναι οπωσδήποτε και το τελικό σημείο της εξέλιξης. οι μετανθρωπιστές ελπίζουν ότι με υπεύθυνη χρήση της επιστήμης, της τεχνολογίας και άλλων λογικών [rational] μέσων θα καταφέρουμε τελικά να γίνουμε μετάνθρωποι, όντα με ικανότητες άπειρα μεγαλύτερες απ’ όσες έχουν οι τωρινοί άνθρωποι. [vi]
δια του κραυγαλέου και ανήθικου χειρισμού της φύσεως, της γενετικής μηχανικής, των φαρμάκων και της βιοκυβερνητικής βελτίωσης της φυσικής, συναισθηματικής και διανοητικής μας σύστασης, οι μετανθρωπιστές επιστήμονες ζητούν να ανασχεδιάσουν το ανθρώπινο γένος και να μας μετατρέψουν σε εντελώς νέο είδος, να δημιουργήσουν τον «καινό άνθρωπο». ο άθεος στόχος τους δεν είναι τίποτε λιγότερο από το να ζουν αιώνια, πεσμένοι, αμαρτωλοί, είτε δια βελτιώσεων των βιολογικών σωμάτων, είτε δια αντικαταστάσεως των σωμάτων με τεχνητά σώματα, είτε δια του ανεβάσματος του μυαλού των ανθρώπων σε ένα εικονικό μέσο (μία «νοόσφαιρα»).
ο μετανθρωπιστής είναι ονειροπόλος με τεχνολογική δύναμη να σχεδιάζει και να πραγματοποιεί το δικό του εξελικτικό μέλλον. ο μετανθρωπιστής είναι δημιουργός που συνκεντρώνει μία σειρά αλληλοσυνδεδεμένων δυνάμεων που θα φέρουν το επιθυμητό μέλλον του μετανθρώπου, ενός όντος θεοειδούς. [vii]
η προοπτική της αιώνιας ζωής σε έναν πεσμένο, διεφθαρμένο κόσμο, μία πραγματικά κολασμένη ύπαρξη που επιζητούν οι μετανθρωπιστές, αποφεύχθηκε κατά θεία πρόνοια πρώτα με την εξορία του ανθρώπου από τον παράδεισο και μετά με τον τελικό θάνατό του. ο θάνατος, με τη σειρά του, πρέπει να νικηθεί με την Ανάσταση της εν Χριστώ ανθρωπότητάς μας και την εκ δεξιών του Θεού καθέδρα. Καμία εφεύρεση του αμαρτωλού, πεσμένου ανθρώπου, όσο εκτενής η επαναστατική κι αν είναι, δεν θα μπορέσει ποτέ να νικήσει τον θάνατο για τον απλό λόγο ότι είναι ο θάνατος πνευματικό γεγονός πρώτα, και μόνο δευτερευόντως βιολογικό.
με την αναζήτησή τους για αυτοθέωση και την δημιουργία του «καινού ανθρώπου», οι μετανθρωπιστές επιστρέφουν στην ειδωλολατρία, υποδύονται τον Θεό και μιμούνται τον εωσφόρο, ο οποίος ενατένισε το φως της δικής του διανοίας και το λάτρεψε το κτίσμα ως τον Κτίστη· δεν έδωσε δόξα τω Θεώ αλλά υπερύψωσε τον εαυτό του ως ίσο προς τον Θεό. Αυτοί, λοιπόν, είναι ξεκάθαρα πρόδρομοι του Αντιχρίστου, ο οποίος είναι «ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν η σέβασμα» (Β θεσ. 2, 4). Είναι σύγχρονοι διάδοχοι των προηγουμένων αποστόλων του Αντιχρίστου, του Νίτσε, του μαρξ και άλλων Ουτοπιανιστών· μόνο που τώρα δεν χρειάζεται πια να καταστρέψουν την παλαιά τάξη και μπορούν να αφοσιωθούν αποκλειστικά στην σφυρηλάτηση της «μοναδικότητας» («singularity», τεχνολογικής υπερευφυίας), [viii] έναν χιλιαστικό, μετα-ανθρώπινο παράδεισο εφιάλτη. [ix]
Μετανθρωπισμός : το Τέλος της Εξελίξεως
Η μετανθρωπιστική καταφρόνηση της ανθρωπότητας, συνεπακόλουθο της απόρριψης του Θεού, δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά έχει τις ρίζες της βαθιά μέσα στον Ευρωπαϊκό ανθρωπισμό και το εγχείρημα του «Διαφωτισμού» :
στην καρδιά του εγχειρήματος του Διαφωτισμού [ήταν] το αίσθημα ότι δια της ανθρώπινης εφευρετικότητας η ανθρώπινη λογική μπορεί να ανακαλύψει τα μυστικά στην καρδιά της πραγματικότητας, αξιοποιώντας τις δυνάμεις της φύσης για την βελτίωση της ανθρωπότητας. Κινητήρια δύναμη, ο στόχος του [Φραγκίσκου] Βάκωνος να απαλλάξει την κατάσταση της ανθρωπότητας από τις αδυναμίες της· ταυτόχρονα όμως την απαλλάσσει από την ίδια της την ανθρωπότητα. με άλλα λόγια, ο μετανθρωπισμός είναι μίας και της αυτής συστάσεως με το εγχείρημα του Βάκωνος, που άρχισε τον δέκατο έβδομο αιώνα και αποκορυφώνεται στο μετα-ανθρώπινο όραμα του μέλλοντος. [x]
Αντιστρέφοντας επακριβώς την Χριστιανική κατανόηση της ιστορίας, ότι ο άνθρωπος σταδιακά εκπίπτει και απομακρύνεται από τον Θεό και επιστρέφει στην ειδωλολατρία προ της επιστροφής του Χριστού, οι μετανθρωπιστές, ως πιστοί της εξελίξεως, πιστεύουν πως η ανθρωπότητα βρίσκεται στα πρόθυρα του να επιτύχει ομοιότητα προς τον Θεό. Ενώ καταφρονούν και απομακρύνονται από τις «βιολογικές ρίζες» του ανθρώπου, μετανθρωπιστές σαν τον Ray kurzweil είναι γεμάτοι με ασυγκράτητη ύβρι, αισιοδοξία και πίστη στις υποσχέσεις της εξελίξεως, ότι θα φέρει όλο και «μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, μεγαλύτερη κομψότητα, μεγαλύτερη νοημοσύνη, μεγαλύτερη ομορφιά, μεγαλύτερη δημιουργικότητα και μεγαλύτερα επίπεδα λεπτών προσόντων όπως την αγάπη. »[xi] αν και απομακρύνονται από τον Θεό και ξεπερνούν τους «βιολογικούς περιορισμούς» του ανθρώπου, παρά ταύτα είναι πεπεισμένοι ότι ασχολούνται με πνευματικό εγχείρημα. και πράγματι, έτσι είναι, κατά έναν γνωστικό τρόπο. τα πνεύματα που εμψυχώνουν την «ανάβασή» τους όμως είναι πεσμένα και τους οδηγούν στην υπ-ανθρωπότητα, όχι στην υπερ-ανθρωπότητα.
Παρατήρησε ο J. P. Bishop σχετικά με την πίστη που έχει ο μετανθρωπιστής στις λογικές δυνάμεις του ανθρώπου να υπερβεί τον άνθρωπο :
στις ύστερες φάσεις της υπάρξεώς του, ο άνθρωπος στέκει στο χείλος μιας επιλογής : να προσαρμοστεί η να εξαφανιστεί αν και καθώς ράβει την εξελικτική του ύπαρξη δημιουργεί τις προϋποθέσεις της ίδιας του της καταστροφής. Πεποίθησή τους είναι ότι, με τις λογικές του δυνάμεις και με την ικανότητά του να σχεδιάζει το ίδιο του το εξελικτικό μέλλον, θα μπορέσει το ανθρώπινο ζώο να νικήσει με εξυπνάδα την ίδια του την κατάρρευση στην άβυσσο. [xii]
σε αυτήν την «εξέλιξη κατά σχεδιασμό» συγκεκριμένοι εξαιρετικά ισχυροί άνθρωποι πασχίζουν να οδηγήσουν την εξελικτική πορεία στον δρόμο της ολοκληρωτικής κυριαρχίας και ελέγχου παντός όντος, παρελθόντος και ερχομένου, δίνοντας «μεγαλύτερη δύναμη και μεγαλύτερη μεγέθυνση σε μία συγκεκριμένη μορφή ανθρώπου. »[xiii] Εδώ το μόνο χέρι που κατευθύνει την εξέλιξη είναι το χέρι του μετανθρωπιστή η πιθανώς κάποιας ελίτ ανάμεσά τους.
kατ’ αυτόν τον τρόπο, η μετα-ανθρωπότητα του μετανθρωπισμού επιφέρει παραδόξως το αναπόφευκτο τέλος της εξελίξεως. η «φυσική επιλογή» δεν είναι πια φυσική. οι μετανθρωπιστές κάθονται στη θέση του οδηγού, οδηγώντας την εξέλιξη και μετατρέποντάς την σε συνειδητό πρόγραμμα χειραγωγήσεως και υπερβάσεως της φύσης. ο μετανθρωπισμός συνεπώς αποτελεί την τελευταία «μετάλλαξη» της εξελικτικής θεωρήσεως αλλά ταυτόχρονα και το ουσιαστικό τέλος της εξελίξεως.
Γεννημένος μετά τον μηδενισμό (μετά τον «θάνατο του Θεού») και μεγαλωμένος στον Χιλιασμό (την ουτοπική πεποίθηση ότι ο άνθρωπος πεσμένος μπορεί να τελειοποιηθεί), ο μετανθρωπισμός τώρα ευδοκιμεί στις «εντελώς νέες συνθήκες υπάρξεως»[xiv] της μετεπαναστατικής «νέας εποχής» που «εξουσιάζεται από την Αναρχία και ο πληθυσμός της είναι υπεράνθρωποι (supermen). »[xv] Είχε γράψει ο π. Σεραφείμ Ρόουζ πριν από περισσότερα από εξήντα χρόνια :
Αυτό είναι το Επαναστατικό όνειρο που οδήγησε τους ανθρώπους στην εκτέλεση του απίστευτου δράματος της σύγχρονης ιστορίας. Πρόκειται για ένα «αποκαλυπτικό» όνειρο και πολύ σωστά κάποιοι βλέπουν μια παράξενη ανατροπή της Χριστιανικής ελπίδας στο Βασίλειο των Ουρανών. [xvi]
Μετανθρωπιστική Θρησκευτικότητα καί η Αποθέωσις του Σαρκικού Ανθρώπου
Άν και κυριαρχείται κατά συντριπτική πλειοψηφία από κοσμικούς ανθρωπιστές (ουμανιστές), [xvii] ο μετανθρωπισμός προσλαμβάνει θρησκευτικό χαρακτήρα, με διαστάσεις τόσο φιλοσοφικές όσο και μυθικές. «Έχει οντολογία και θεολογία, και μαζί αυτά εγκαθιδρύουν έναν μύθο. »[xviii] Σύγχρονοι, άθεοι άνθρωποι, απεγνωσμένοι και απογοητευμένοι, βρίσκουν ελπίδα στο μετανθρωπιστικό ευαγγέλιο της επικείμενης απολυτρώσεως από την ασθένεια και τον θάνατο.
Μεγαλώνοντας στην μηδενιστική έρημο της μεταχριστιανικής Δύσεως, αγνοώντας τον Χριστό και την Εκκλησία του, οι χθεσινοί φοιτητές λογοτεχνίας γίνονται οι αυριανοί προπαγανδιστές του μετανθρωπισμού. Θεωρούν την μετα-ανθρωπότητα ως «αναπόφευκτη», και μόνο «πιθηκόμυαλοι κρεατόσακοι»[xix] (φυσιολογικοί άνθρωποι) θα ήσαν τόσο ανόητοι ώστε να μην την αποδεχτούν.
η Elise Bohan, η νεαρή Αυστραλή συγγραφέας του βιβλίου Future Superhuman : our transhuman Lives in a Make-or-Break century, είναι μία από τις πιο διακεκριμένες αποστόλους του μετα-ανθρωπίνου ευαγγελίου. Παραδέχεται ότι ο μετανθρωπισμός παίζει το ρόλο θρησκείας, ξεκλειδώνοντας μυστήρια και υποδυόμενος τον Θεό. Αναφέρει :
Όταν η Bohan εκπονούσε το διδακτορικό της, πραγματοποίησε την πρώτη της μεγάλη ομιλία σε ένα συνέδριο. Ύστερα, ένας βιολόγος την πλησίασε και τη συνεχάρη για το έργο της. «Τότε με κοίταξε στα μάτια και μου ψιθύρισε· Ξέρεις, χτίζουμε τον Θεό, » είπε [η Bohan] γελαστή. «τον κοίταξα κιεγώ και του λέω· ναι, το ξέρω. » Ήξεραν ότι δεν το εννοούσαν ως θρησκεία, λέει. «Αλλά πολλά από όσα έχουν συζητηθεί στη θρησκεία (παντογνωσία, παντοδυναμία, ας ελπίζουμε και παναγαθότητα) τουλάχιστον πλησιάζουμε προς αυτήν την [δύναμη] που βλέπει τα πάντα, γνωρίζει τα πάντα, εξερευνά τα πάντα. »[xx]
οι φόβοι και οι προσδοκίες της εποχής μας έχουν παραγάγει θρησκευτική θέρμη και ζήλο στους οπαδούς [του μετανθρωπισμού], με αντιστοιχούντα θρησκευτικά-κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Αυτό το μετανθρωπιστικό κοινωνικό φαντασιακό είναι βαθιά ριζωμένο στους κοινωνικούς θεσμούς, ειδικά στη σημερινή κουλτούρα των θετικών επιστημών (STEM, Επιστήμη, Τεχνολογία, Μηχανική και Μαθηματικά). Έχει τους δικούς του αγίους τόπους, όπως το Silicon Valley η το εργαστήριο της Google. Έχει τους δικούς του αγίους και αγίες, όπως τον aubrey DeGrey η τον Ray kurzweil, οι οποίοι εργάζονται επιμελώς για χάριν του μετα-ανθρώπου. Έχει τους οραματικούς προφήτες του, όπως την Νατάσα Vita-More και τον Max More. Έχει τους αρχιερείς του, όπως τον Elon musk. Έχει ιδρύματα ανωτέρας μόρφωσης, τις επιχειρήσεις των θετικών πανεπιστημιών σε συνεργασία με ιδιωτικούς τομείς. Έχει υποστηρικτική φιλοσοφία, συγκεκριμένα την Αγγλοαμερικανική φιλοσοφία, η οποία αντλεί την πολιτική της σχετικότητα [relevance] από τις θέσεις της ως φύλακας των ορθών δογμάτων. η φιλοσοφική στάση που βρίσκεται στην καρδιά των συγχρόνων θετικών πανεπιστημιών είναι του νατουραλισμού που εμπνέει τις σύγχρονες επιστημονικές πρωτοβουλίες. [xxi]
σε αυτά τα θρησκευτικά χαρακτηριστικά της μετανθρωπιστικής πίστεως θα μπορούσε κανείς να προσθέσει ότι για μυστήρια έχουν τις γονιδιακές θεραπείες και τα εμβόλια mRNA, για άγια λείψανα τα πρώιμα ανθρώπινα απολιθώματα που βρέθηκαν στην Αφρική, για ιερές εικόνες τα φουτουριστικά ρομπότ και cyborg (βιονικά ανθρωποειδή).
Μία μεσσιανική προσδοκία καλλιεργείται στα πλήθη από τους προφήτες και σοφούς της επιστήμης και της επιστημονικής φαντασίας, ότι σύντομα θα λυτρωθούν από την μετανεωτερική τους δυστυχία μέσω μίας φιλάνθρωπης, απρόσωπης υπερνοημοσύνης, η οποία θα προάξει ραγδαίως την βιοτεχνολογική βελτίωση μέχρι το σημείο ακόμη και της λεγομένης «αθανασίας». ο φουτουριστής Ray kurzweil, συγγραφέας των βιβλίων «η Εποχή των Πνευματικών Μηχανών» και «Ήγγικεν η Μοναδικότητα», οραματίζεται αυτήν την υπερνοημοσύνη ως τεχνολογική συγχώνευση της ανθρώπινης συνείδησης και της τεχνητής νοημοσύνης.
Ακολουθώντας τον kurzweil, ο yuval Noah Harari εξηγεί την κοσμοθεωρία που προκύπτει από την αναδυόμενη σπουδαιότητα των big data (μαζικών δεδομένων) :
σαν τον καπιταλισμό, και ο Dataism [θα λέγαμε, «δεδομενισμός»] ξεκίνησε ως ουδέτερη επιστημονική θεωρία αλλά τώρα μεταλλάσσεται σε θρησκεία που διεκδικεί να καθορίζει το δίκαιο και το άδικο. η ανώτατη αξία αυτής της νέας θρησκείας είναι «η ροη των πληροφοριών». Εάν η ζωή είναι η κίνηση πληροφοριών, και εάν νομίζουμε πως η ζωή είναι καλή, επόμενο είναι ότι οφείλουμε να επεκτείνουμε, να εμβαθύνουμε και να εξαπλώσουμε την ροη των πληροφοριών στο σύμπαν. Σύμφωνα με τον Dataism («δεδομενισμό»), οι ανθρώπινες εμπειρίες δεν είναι ιερές και ο Homo sapiens δεν αποτελεί την κορωνίδα της δημιουργίας ούτε είναι πρόδρομος κάποιου μελλοντικού Homo deus (ανθρώπου θεού). οι άνθρωποι είναι απλώς εργαλεία προς δημιουργίαν του Διαδικτύου-τών-Πάντων, το οποίο ενδέχεται να εξαπλωθεί από τον πλανήτη γη και να καλύψει ολόκληρο τον γαλαξία η και ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό το συμπαντικό σύστημα επεξεργασίας δεδομένων (data) θα ήταν σαν Θεός. θα είναι παντού και θα ελέγχει τα πάντα και είναι το πεπρωμένο των ανθρώπων να συγχωνευθούν με αυτό. [xxii]
Αυτές οι κενές υποσχέσεις και ψευδείς ελπίδες της νέας τεχνικο-θρησκείας, την οποία κάποιοι αποκαλούν «dataism» («δεδομενισμό»), έχει ανατριχιαστικές, αποκαλυπτικές συνέπειες. ο dataism («δεδομενισμός»), καθώς εξηγεί ο Harari, συνδυάζει τον επιστημονικό ισχυρισμό ότι η πραγματικότητα αποτελείται από δεδομένα με τον ηθικό ισχυρισμό ότι η αξία τινός πράγματος εξαρτάται από «την συμβολή του στην επεξεργασία των δεδομένων». Εάν ο τεχνικο-ανθρωπισμός υπόσχεται την θεοποίηση της ανθρωπότητας, ο dataism («δεδομενισμός») εγγυάται την απαρχαίωσή της. [xxiii]
Μετανθρωπισμός : Οδός προς τον Αντίχριστο
Κατά μίαν έννοια, οι σημερινοί μετανθρωπιστές δεν είναι τίποτε καινούργιο. Απλώς προσπαθούν να χτίσουν έναν νέο Πύργο της Βαβέλ, να φτάσουν «έως του ουρανού» και έτσι να «ποιήσω[σιν] εαυτοίς όνομα» (Γενέσεως 11, 4. ). οι Βαβυλώνιοι χρησιμοποιούσαν την τεχνολογία της εποχής τους, πλίνθους και λάσπη, ενώ οι νέοι Βαβυλώνιοι χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη, την γενετική μηχανική και άλλες σύγχρονες τεχνολογίες. και ακριβώς όπως με τους τυφλούς Βαβυλωνίους ημερών αρχαίων, με απεγνωσμένες ενέργειες αυτoσυντηρήσεως επιζητούν ζωή και ενότητα εκτός του εαυτού τους αλλά όχι εις τον Θεό. στην δαιμονικής εμπνεύσεως αλαζονεία τους, αυτοί φαντάζονται θεοειδή μεγαλειότητα (Γενέσεως 11, 6). Πολλά από αυτά για τα οποία κομπάζουν δεν θα πραγματοποιηθούν, ενώ και αυτοί θα διασπαρούν και έπειτα θα συντριβούν «ως σκεύη κεραμέως» (Ψαλμός 2, 9).
Εάν λοιπόν τα εωσφορικά τους σχέδια θεο-ειδούς αναδημιουργίας και αυτονομίας είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, ποιο είναι το νόημα του μετανθρωπισμού και τι θα επιτύχει ;
ο μετανθρωπισμός, όπως προ αυτού ο κομμουνισμός, «είναι στην πραγματικότητα μια ισχυρότατη αίρεση, κεντρική θέση της οποίας είναι ο χιλιασμός· ότι η ιστορία μέλλει να φτάσει την αποκορύφωσή της σε μια ακαθόριστη κατάσταση επίγειας μακαριότητας, μιας τέλειας ανθρωπότητας που ζει με τέλεια ειρήνη και αρμονία [Π]άλι βρίσκει κανείς την ίδια ιδέα περί ερχομού της Βασιλείας του Θεού επί γης. »[xxiv]
ο μετανθρωπισμός είναι η πιο πρόσφατη μορφή του «μυστηρίου της ανομίας» και επομένως αποτελεί προετοιμασία και οδό προς τον Αντίχριστο. Είναι η τέλεια μετάβαση από τον αθεϊστικό ανθρωπισμό στον σατανικό υπερανθρωπισμό. Σκοπός του είναι να διαμορφώσει το υπεράνθρωπο (« ubermensch») του Νίτσε, αλλά με τον εωσφορικό του κεραυνό[xxv] να χτυπά τη γη δια της υπερνοημοσύνης της Τ. Ν. (τεχνητής νοημοσύνης).
Εάν ο ανθρωπισμός ήταν η μεγαλύτερη όλων των αμαρτιών, εφ’ όσον είναι ανθρωποκεντρικός και θέτει κάθε εμπιστοσύνη σε οτιδήποτε δημιουργεί ο ανθρώπινος νους, τότε ο μετανθρωπισμός, με την εωσφορική του υπόσχεση μιας αυτόνομης ανθρωπότητας που θα έχει τα κλειδιά της ζωής και του θανάτου, είναι δαιμονοκεντρικός και εγκαταλείπει την ανθρωπότητα στα χέρια της υπερνοημοσύνης που θα εμψυχώνει τον αναμενόμενο Υπεράνθρωπο-Αντίχριστο της τεχνητής νοημοσύνης.
ο μετανθρωπισμός αποτελεί οδό προς τον Αντίχριστο για έναν ακόμη λόγο. Ενώ ο ανθρωπισμός πήρε τον άνθρωπο από την Θεοκεντρική του ενότητα εν τω Μόνω που ενώνει τα πάντα εν εαυτώ, ως Θεάνθρωπος, ο μετανθρωπισμός υπερβαίνει τους ανθρώπινους περιορισμούς[xxvi] θέτοντας την ενότητα πέραν του ανθρώπου, εν τω Υπερανθρώπω. Συνεπώς, ο μετανθρωπισμός οδηγεί την ανθρωπότητα κατευθείαν σε ενότητα με το δαιμονικό, αφού ο Υπεράνθρωπος, ο ubermensch, αυτός ο superman, είναι ο του διαβόλου «άνθρωπος της ανομίας» και οι ενωμένοι εν αυτώ αποτελούν το μυστικό του σώμα.
η απόρριψη του Θεανθρώπου σε παγκόσμιο επίπεδο και η αντικατάστασή του με έναν ανθρωποθεό· αυτός ο πειρασμός θα είναι ο τελευταίος της ιστορίας. Έχει προφητευτεί από τον ίδιο τον Χριστό στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Λέγει : «Ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου, καγώ σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού, της μελλούσης έρχεσθαι επί της οικουμένης όλης, πειράσαι τους κατοικούντας επί της γης» (απ. 3, 10). Όπως μας λέει ο μακαριστός γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος, «ο πειρασμός αυτός, αφού θα καλύπτει ολόκληρη την οικουμένη, δεν θα είναι παρά η μεγάλη νοθεία της πίστεως εις το θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού».
ας μην είμαστε αφελείς· η ειδωλολατρική, μετανθρωπιστική, ουτοπική φαντασία γοητεύει τους σύγχρονους μικρόψυχους[xxvii]ανθρώπους και θα ρίξει πολλούς εκκοσμικευμένους «Χριστιανούς» στην παγίδα να απαρνηθούν την Θεανθρώπινη φύση του Χριστού και του Σώματός του.
προ εξήντα ετών, ο π. Σεραφείμ Ρόουζ είχε περιγράψει την «μεγάλη νοθεία της πίστεως» με τόση διορατικότητα ώστε τα λόγια του είναι ακόμη εξαιρετικά διαφωτιστικά ενώπιον της περαιτέρω εξελίξεως της χιλιαστικής θεώρησης που τόσο εμψυχώνει τους εσχάτους τούτους χρόνους.
η Βασιλεία δεν είναι εκ του κόσμου τούτου· ο Χριστιανισμός μπορεί να «πετύχει» [εγκοσμίως] μόνον υπό έναν όρο : αν απαρνηθεί την αληθινή Βασιλεία και να επιζητήσει την ανοικοδόμηση βασιλείας εν τω κόσμω. Αυτή ακριβώς η «Επίγειος Βασιλεία» αποτελεί τον στόχο της σύγχρονης νοοτροπίας· η ανοικοδόμησή της αποτελεί το νόημα της σύγχρονης εποχής. δεν είναι χριστιανική· ως χριστιανοί, γνωρίζουμε τίνος βασιλεία είναι.
ο νεωτερικός ιδεαλισμός που ελπίζει για «ουρανό επί γης» ελπίζει επίσης και για την αόριστη «μεταμόρφωση» του ανθρώπουτό ιδανικό του «υπερανθρώπου» (σε ποικίλες μορφές, συνειδητές η μη), το οποίο, όσο παράλογο κι αν φαντάζει, είναι πολύ ελκυστικό για μια νοοτροπία που έχει εκπαιδευθεί να πιστεύει σε «εξέλιξη» και «πρόοδο».
το πνεύμα που κρύβεται πίσω από τον μετανθρωπισμό δεν είναι παρά το ίδιο πνεύμα που, επιζητώτας επίγειο παράδεισο, ετοιμάζει την οδό για τον Αντίχριστο. γι’ αυτό το πνεύμα, «ο Χριστιανισμός [είναι] σταυροφορία, ο Χριστόςμιά ιδέα· και τα δύο τίθενται στην υπηρεσία ενός κόσμου μεταμορφωμένου από επιστημονικές και κοινωνικές τεχνικές και [στην υπηρεσία] ενός ανθρώπου σχεδόν θεοποιημένου από την αφύπνιση μιας νέας συνειδήσεως : αυτό είναι που βρίσκεται μπροστά μας. »[xxviii]
Κατακλείδα
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, δεν πρέπει να εκπλαγούμε ούτε να ταραχθούμε μπρος στο σατανικό όνειρο του μετανθρωπισμού. ο Κύριος μας υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί μας έως της συντελείας του αιώνος (Μτ. 28, 20). και μπρος στον Αντίχριστο ακόμη ο Κύριος εντέλλεται να μην φοβόμαστε (ιω. 6, 20, λουκ. 12, 32), διότι όχι μόνο γνωρίζουμε το α και το ω της ιστορίας, αλλά είμαστε και μέλη του Σώματός του, ένα μ’ Αυτόν, και συνεπώς «χρίσμα έχ[ομεν] από του αγίου, και οίδα[μεν] πάντα» (α ιω. 2, 20).
«Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β΄ τιμ. 3, 13) και «ο αδικών», μας λέγει ο Λόγος, «αδικησάτω έτικαί ο άγιος αγιασθήτω έτι» (Αποκ. 22, 10-11). «Ιδού» γαρ, λέγει Κύριος, «έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού» (Αποκ. 22, 12). Μισθός μας είναι ο ίδιος ο Χριστός και δεν θα μας χάσει από το χέρι του, «αλλά αναστήσει [ημάς] εν τη εσχάτη ημέρα» (ιω. 6, 39).
i] Eugene (Fr. Seraphim) Rose, Nihilism: The Root of the Revolution of the Modern Age (Platina, CA: St. Herman of Alaska Brotherhood, 2001), 97.
[ii] Transhumanists boast that they “building God”: https://www.theguardian.com/books/2022/jun/04/beyond-our-ape-brained-meat-sacks-can-transhumanism-save-our-species.
[iii] Yuval Noah Harari, Homo Deus, 24.
[iv] Ian Curran, in his review of Harari’s book Homo Deus: https://www.christiancentury.org/review/books/incarnation-and-challenge-transhumanism.
[v] Simon Young, Designer Evolution: A Transhumanist Manifesto (Amherst, NY: Prometheus Books, 2006), p. 32 and see Ray Kurzweil, The Singularity is Near: When Humans Transcend Biology (New York: Penguin Books, 2005), p. 374.
[vi] Nick Bostrom, “Transhumanist Values,” in Ethical Issues for the 21st Century, ed. Frederick Adams (Philosophical Documentation Center Press, 2003); reprinted in Review of Contemporary Philosophy, Vol. 4, May (2005)]
[vii] Jeffrey P. Bishop, “Transhumanism’s WIERD Religion: On the Ontotheological Morality of the Posthuman,” essay shared with me by the author.
[viii] V. Vinge, one of the first to speak of this, said that it meant the end of the human era, as the new superintelligence continues to upgrade itself and advance technologically at an incomprehensible rate. (Vinge, Vernor. “The Coming Technological Singularity: How to Survive in the Post-Human Era” Archived 2018-04-10 at the Wayback Machine, in Vision-21: Interdisciplinary Science and Engineering in the Era of Cyberspace, G. A. Landis, ed., NASA Publication CP-10129, pp. 11–22, 1993.)
[ix] “The transformation of the human to the transhuman is often seen in terms of a future technological Kingdom of Mangodhood—Vernor Vinge and Kurzweil call it the ‘Singularity’—just beyond the horizon for which all ‘singularitarians’ must work to realise.” B. Gallaher, ‘Godmanhood vs Mangodhood: An Eastern Orthodox Response to Transhumanism’, Studies in Christian Ethics, 32.2 (2019), 200-215.
[x] Jeffrey P. Bishop, “Transhumanism’s WIERD Religion: On the Ontotheological Morality of the Posthuman.”
[xi] Ray Kurzweil, The Singularity is Near, 2005: New York, Viking Books.
[xii] Ibid.
[xiii] Jeffrey P. Bishop, “Nietzsche’s Power Ontology and Transhumanism: Or Why Christians Cannot be Transhumanists,” chapter 7 in Christian Perspectives on Transhumanism and the Church, Palgrave Studies in the Future of Humanity and its Successors, S. Donaldson and R. Cole-Turner editors, p. 128.
[xiv] The Will to Power, Vol. 1, in The complete works of Friedrich Nietzsche, New York, The McMillian Company, 1909, volume 14, p. 92.
[xv] Eugene (Fr. Seraphim) Rose, Nihilism: The Root of the Revolution of the Modern Age, 93
[xvi] Ibid.
[xvii] A philosophical architect of Transhumanism, Max More, has posted on his website: “no more gods, nor more faith, no more timid holding back. The future belongs to post-humanity.”
[xviii] Jeffrey P. Bishop, ibid.
[xix] See: https://www.theguardian.com/books/2022/jun/04/beyond-our-ape-brained-meat-sacks-can-transhumanism-save-our-species
[xx] Ibid.
[xxi] Jeffrey P. Bishop, “Transhumanism’s WIERD Religion: On the Ontotheological Morality of the Posthuman,” essay shared with me by the author.
[xxii] Y.N. Harari, “Homo sapiens is an obsolete algorithm”: https://www.wired.co.uk/article/yuval-noah-harari-dataism
[xxiii] Ian Curran, in his review of Harari’s book Homo Deus: https://www.christiancentury.org/review/books/incarnation-and-challenge-transhumanism
[xxiv] Fr. Seraphim Rose, (Excerpted from a Letter dated: 25 March/ 7 April 1971).
[xxv] Nietzsche writes in his prologue to Thus Spoke Zarathustra:
“The Übermensch shall be the meaning of the earth! I entreat you my brethren, remain true to the earth, and do not believe those who speak to you of supra-terrestrial hopes! … Behold, I teach you the Übermensch: he is this lightning, he is this madness! … Behold, I am a prophet of the lightning and a heavy drop from the cloud: but this lightning is called Übermensch.”
[xxvi] Ray Kurzweil, a leading transhumanist and prophet of “Singularity,” reserves the term “singularity” for a rapid increase in artificial intelligence: “The Singularity will allow us to transcend these limitations of our biological bodies and brains…” (Ray Kurzweil, The Singularity Is Near, p. 9. Penguin Group, 2005.)
[xxvii] “Chestless”; see chapter one of C.S. Lewis’ The Abolition of Man: “We make men without chests and expect from them virtue and enterprise.”
[xxviii] Fr. Seraphim Rose, “A Letter to Thomas Merton.”
aktines.blogspot.com
