ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ: Μαρτυρία Ειρήνης Μ. από τον Πόρο, κανδηλανάπτριας του ιερού Ναού του αγίου Γεωργίου:
«Ένα απόγευμα καθάριζα τα μανουάλια και βλέπω να μπαίνη μια γυναίκα στο ναό.
– Χαίρετε, μου λέει.
– Χαίρετε, λέω.
– Τι κάνετε;
– Να, καθαρίζω τα μανουάλια γιατί βουλώνουν και δεν μπορεί ο κόσμος να βάλη το κερί του.
– Σήμερα είχατε Λειτουργία;
– Είχε ο παπάς ιδιωτική Λειτουργία σε άλλη Εκκλησία αλλά εγώ δεν πήγα.
– Σήμερα είναι το «Άξιον εστιν», η Παναγία. Στο Άγιον Όρος γίνεται μεγάλη γιορτή.
– Τι λες; της λέω. Δεν το ξέραμε ούτε και ο παπάς μου είπε τίποτε.
– Τέλος πάντων, έπρεπε όμως.
»Μόλις έφυγε ακούω μια βοή, ένα θόρυβο, άνοιξαν τα παράθυρα του τρούλλου μόνα τους που ποτέ δεν ανοίγουν, και η πόρτα του Ιερού το δε τέμπλο κόντεψε να πέση.
Με ένα κρότο ακόμη ξανάκλεισαν τα παράθυρα και η πόρτα του Ιερού, μάλιστα δε έσπασε και το τζάμι της.
Όταν ήρθε ο παπάς του διηγήθηκα τι συνέβη και μου είπε: «Κυρία Ειρήνη, η Παναγία ήταν. Σήμερα γιορτάζεται το θαύμα που συνέβη μπροστά στην εικόνα του «Άξιον εστιν».
»Και από εκείνη την ημέρα (ήταν Τετάρτη) κάνομε πάντα κάθε Τετάρτη την Παράκληση της Παναγίας».
Ασκητές μέσα στον κόσμο Α´
