Αρσένιος μοναχός Σκήτη Κουτλουμουσίου Άγιον Όρος – Για το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ζούμε χρόνια αποστασίας του ανθρώπου από τον Πλάστη του Άγιο Τριαδικό Θεό. Δεν γνωρίζουμε αν είναι στην εποχή που ζούμε η μεγάλη αποστασία που μας αναγγέλλει η Αγία Γραφή, αλλά σίγουρα μπορούμε να πούμε με κάποια σιγουριά πλέον πως δεν είναι μικρή η αποστασία που βλέπουμε στις μέρες μας. Κι ενώ συμβαίνει αυτό το φοβερό γεγονός χωρίς να μπορεί κανείς να το διαψεύσει, τι θα κάνουμε λοιπόν, θα σιωπήσουμε;
Μα, αν -ο μη γένοιτο- προτιμήσουμε την καταραμένη σιωπή, τι θα γίνει, δεν θα κατηγορηθούμε κι εμείς μαζί με τους ενόχους και ας μην έχουμε συμμετάσχει στις παρανομίες τους; Μα, ασφαλώς αγαπητοί μου και θα κατηγορηθούμε από τον Κύριό μας και ας μην έχουμε πράξει ως προείπαμε τα έργα των ανόμων. Αλλά επειδή δεν διαμαρτυρηθήκαμε και δεν υπερασπιστήκαμε την ελληνοορθοδοξία αλλά προτιμήσαμε επαναλαμβάνω την καταραμένη σιωπή, τότε δίκαια θα πάρουμε κι εμείς το μερίδιο της τιμωρίας από τον δίκαιο Κριτή Ιησού Χριστό. Έτσι λοιπόν, είναι ανάγκη να παρουσιάσουμε ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα της κατά Θεόν ανδρείας, τον Τίμιο Πρόδρομο και Βαπτιστή του Ιησού Χριστού. Είναι φανερό αγαπητοί μου, πως τους αγίους μας τους χαρακτηρίζει ιδιαιτέρως η κατά Θεόν ανδρεία. Και τι σημαίνει κατά Θεόν ανδρεία; Αυτή η ευλογημένη ανδρεία δεν έχει καμία σχέση με την ανδρεία του κόσμου τούτου. Βλέπουμε πολλούς να παριστάνουν τους ανδρείους χάριν προσωποληψίας ή χρηματικού κέρδους και για άλλα πολλά.
Την κατά Θεόν ανδρεία, την βλέπουμε μόνο να εκδηλώνεται αποκλειστικά σε ανθρώπους του Θεού και αυτοί οι ευλογημένοι εκδηλώνουν κυρίως σε δύο περιπτώσεις την ευλογημένη ανδρεία τους. Πρώτον, όταν κινδυνεύει και προδίδεται η πίστις του Χριστού και δεύτερον, όταν βλέπουν πως καταπατώνται τα δικαιώματα των αδυνάτων και φτωχών ανθρώπων. Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις δεν αντέχουν καθόλου οι άγιοι να σιωπήσουν, αλλά με την ευλογημένη κατά Θεόν ανδρεία τους, όπως προείπαμε, ελέγχουν τε κακώς κείμενα και βάζουν τα πράγματα στην θέση που τους αρμόζει. Στις περισσότερες φορές το πληρώνουν με την επίγεια ζωή τους αυτό οι άγιοι, όμως αυτό ποσώς τους ενδιαφέρει, αλλά τι λέω; Μάλλον, με πολλή ευχαρίστηση περιμένουν το μαρτύριό τους, αρκεί μόνο να εκπληρώνουν το θέλημα του Κυρίου τους. Ένας από αυτούς τους ευλογημένους αγίους, που κατέχει τα σκήπτρα της κατά Θεόν ανδρείας, αναμφιβόλως είναι ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής του Χριστού. Με αυτόν τον κορυφαίο άγιο θα τολμήσω, με πολύ φόβο Θεού, να ασχοληθώ στο παρόν κείμενο, έτσι ώστε ο καθένας μας να\΄α εννοήσει, όσο μας είναι δυνατόν, πως είναι άκρως απαραίτητη στις μέρες που ζούμε, αυτή η ευλογημένη κατά Θεόν ανδρεία. Και είναι τόσο απαραίτητη αυτή η ευλογημένη αρετή, που νομίζω πως δεν μπορεί κανείς να ονομάζεται Ορθόδοξος Χριστιανός, αν εκουσίως απέχει από αυτήν την αρετή. Έτσι λοιπόν, το καλό παράδειγμα μας το υποδεικνύει ο Βαπτιστής του Χριστού Ιωάννης, που δε δίστασε καθόλου να ελέγξει το βασιλιά Ηρώδη, όταν άρπαξε την γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου, ενώ ζούσε ακόμη, διότι αυτό εκείνη την εποχή απαγορευότανε από το Νόμο του προφήτου Μωυσέως. Είπε λοιπόν ο Τίμιος Πρόδρομος προς τον βασιλιά Ηρώδη: «Ουκ έξεστί σοι έχειν την γυναίκα του αδελφού σου.». Ως κεραυνός έπεσε η φωνή του Αγίου Προδρόμου, και θορυβήθηκε όλος ο λαός, διότι όταν μιλούσε ο Άγιος όλος ο λαός κρεμόταν από το πάνσεπτο στόμα του!
Αλλά ακόμη και αυτός ο Ηρώδης είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Άγιο Ιωάννη, όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Ο γαρ Ηρώδης εφοβείτο τον Ιωάννην, ειδώς αυτόν άνδρα δίκαίον και άγιον, και ακούσας αυτού πολλά εποίει και ηδέως αυτού ήκουε». Εδώ βλέπουμε δυστυχώς, ένα βασιλιά διεφθαρμένο σε μεγάλο βαθμό, διότι η ακτινοβολία της αγιότητος του Αγίου Ιωάννου, δεν τον άγγιξε καθόλου μέσα του, αλλά απλώς εξωτερικώς θαύμαζε τον Ιωάννη ως άνδρα δίκαιο. Διότι όταν άκουσε τα φοβερά λόγια του Αγίου προς αυτόν, νικήθηκε ο ταλαίπωρος από την ανθρωπαρέσκεια, με αποτέλεσμα να φυλακίσει τον Άγιο. Έτσι λοιπόν, μεθυσμένος από την δόξα και την αρπαγή της γυναικός από τον αδελφό του Φίλιππο και για να διασκεδάσει την όποια ομίχλη είχε πέσει γύρω από το πρόσωπό του, εξαιτίας του φοβερού ελέγχου από τον Άγιο, ετοίμασε μεγάλη εορτή για τα γενέθλιά του, καλώντας όλη την αφρόκρεμα της επισημότητας εκείνης της εποχής. Η δε γυναίκα του Ηρωδιάς, ως έχιδνα ετοίμαζε μέσα της το θανατηφόρο δηλητήριο και το προόριζε για τον Άγιο. Και να, ο σατανάς της έκανε το χατίρι, κατά θεία παραχώρηση, διότι σε αυτό το συμπόσιο του διαβόλου, όταν είχε προχωρήσει η νύχτα και όλοι ήταν ζαλισμένοι από το πολύ κρασί, σηκώθηκε και χόρεψε η θυγατέρα του διαβόλου, της Ηρωδιάδος. Και τόσο πολύ άρεσε στον Ηρώδη ο χορός της ταλαίπωρης νέας, που της έταξε ακόμη και το μισό βασίλειο αν του το ζητούσε! Η νέα όμως πήγε αμέσως να συμβουλευθεί την έχιδνα μητέρα της, και αυτή όπως ήταν φυσικό εξέρασε όλο της το δηλητήριο, που είχε κατασκευάσει μέσα της τόσο καιρό. Μισούσε θανάσιμα τον Άγιο επειδή τους είπε το περίφημο: «Ουκ έξεστι σοι…». Είπε λοιπόν στη θυγατέρα της να ζητήσει από το βασιλιά την κεφαλή του Προδρόμου επί πίνακι!
[irp posts=”374688″ name=”Αγιορείτης ασκητής για Α.Τσίπρα: Τι πρέπει να γίνει”]
Φυσικά, ο Ηρώδης ποτέ του δεν περίμενε ότι θα ακούσει από ένα κορίτσι να ζητήσει ένα τέτοιο δώρο. Αλλά, ας ακούσουμε τον Ευαγγελιστή Μάρκο πως μας περιγράφει τον τραγικό Ηρώδη: «Και περίλυπος γενόμενος ο βασιλεύς, διά τους όρκους και τους συνανακειμένους ουκ ηθέλησεν αυτήν αθετήσαι». Ω! δυστυχισμένε Ηρώδη! από τι δεσμεύτηκες για να κάνεις το χατίρι της θυγατρός του διαβόλου; Σε ποιόν ορκίστηκες ταλαίπωρε, ώστε να προτιμήσεις να παραβείς την εντολή του Θεού που σού λέει «ου φονεύσεις»; Ω! δέσμιε της ανθρωπαρέσκειας, που προτίμησες να φανείς συνεπής στους όρκους σου, ώστε να σε θαυμάζουν οι καλεσμένοι σου, όμως αγνόησες την εντολή του Θεού σου. Αλλά μάλλον το χατίρι της Ηρωδιάδος έκανε ο δυστυχισμένος Ηρώδης, διότι την λάτρευε με σατανικό έρωτα, διότι δε νομίζω οι επίσημοι καλεσμένοι του Ηρώδου να νοιάζονταν για τους όρκους που έδωσε στην θυγατέρα της Ηρωδιάδος. Και ούτε φυσικά θα χάρηκαν, όταν είδαν την τιμία κεφαλή του Αγίου επί πίνακι, αλλά πίσω από αυτήν την ανθρωπαρέσκεια του Ηρώδου, κρύβονταν η έχιδνα Ηρωδιάς. Ω! καταραμένη ανθρωπαρέσκεια, που δεν δίστασε ούτε τον θεάνθρωπο Ιησού να εμπαίξει! Αφού και ο τραγικός Πιλάτος, ένεκα της ανθρωπαρέσκειας εξέδωσε την θανατική καταδίκη για τον Ιησού Χριστό και μάλιστα με τον πιο ατιμωτικό θάνατο, επί σταυρού. Και όλα αυτά, μόνο και μόνο για να φανεί αρεστός στους παρανόμους και θεοκτόνους Ιουδαίους, διότι μέσα του είχε πειστεί πως ο Ιησούς ήτανε κατά πάντα αθώος. Παράξενη συγκυρία, Ηρώδης και Πιλάτος, σφόδρα υπηρέτες της ανθρωπαρέσκειας! Ο μεν αγαπούσε τον Τίμιο Πρόδρομο, αλλά για χατίρι της ανθρωπαρέσκειας προτίμησε τον φόνο του πιο δικαίου ανθρώπου, ο δε Πιλάτος κι αυτός προτίμησε την εύνοια και τον χρυσό από τους Ιουδαίους, παρά να αθωώσει την πηγή της αθωότητος, τον Ιησού Χριστό.
Ενώ, όπως προείπαμε, ήταν κατά πάντα πεπεισμένος πως ο Ιησούς Χριστός ήταν αθώος. Ω! καταραμένη ανθρωπαρέσκεια, που για χάρη της έχει χυθεί πάμπολλο αίμα σε όλη την ανθρωπότητα, και όχι μόνο· αλλά και οι φυλακές είναι γεμάτες από κρατουμένους, θύματα της ανθρωπαρέσκειας, ενώ έπρεπε να είναι έξω ελεύθεροι και να βρίσκονται οι πραγματικοί ένοχοι στην θέση τους. Ω! ευλογημένο και πανάγιο στόμα του Τιμίου Προδρόμου, που βρόντηξε τα αθάνατα εκείνα λόγια στην παρανομία του Ηρώδη. Στο διάβα των αιώνων, ακούστηκαν αυτά τα Άγια λόγια από πολλούς Αγίους της Εκκλησίας μας, να απευθύνονται προς τους παρανόμους άρχοντες και όσο ακουγότανε αυτά τα λόγια υπήρχε διαφάνεια παντού. Τώρα όμως, στα χρόνια που ζούμε, γιατί σβήσανε αυτές οι φωνές; Γιατί δεν ακούμε από τους φύλακες της πίστεως μας, και όχι μόνο, τα περίφημα λόγια του Αγίου Προδρόμου; Πόνος λοιπόν, βαρύς και ασήκωτος, από το ποίμνιο του Χριστού βγαίνει από τα στήθια του, διότι βρίσκεται αντιμέτωπο με τον λιμό τον πνευματικό, που ψάχνει να ακούσει την αλήθεια του Χριστού και δεν την ακούει, ψάχνει να βρει τα δικαιώματά του από την παράνομη πολιτεία και δεν τα βρίσκει, διότι τα έχει όλα παραμορφώσει η καταραμένη ανθρωπαρέσκεια. Και δυστυχώς, όταν λείψει ο κατά Θεόν έλεγχος, που πρέπει να γίνεται από πνευματικούς ανθρώπους, τότε τι μέλλει γενέσθαι; Τότε θα γίνει ο,τι γίνεται, όταν δεν αλατίζουμε το κρέας ή το ψάρι, δηλαδή θα γίνει η αποσύνθεση και θα πιάσουν σκουλήκια. Έτσι ακριβώς γίνεται και σε ένα έθνος, όταν δεν ακούγονται φωνές παρόμοιες με την βροντερή φωνή του Τιμίου Προδρόμου. Σε καμία περίπτωση δεν εννοούμε φωνές που στερούνται τον φωτισμό του Θεού. Τέτοιες φωνές, χωρίς να έχουν την θεία φώτιση, μάλλον θόρυβο και ζημία προκαλούν, στο σώμα της κοινωνίας ενός έθνους. Όμως εδώ στην πατρίδα μας Ελλάδα, δόξα τω Θεώ υπάρχουν αυτές οι φωνές που έχουν τον φωτισμό του Θεού και γιατί έχουν σιωπήσει;
Γιατί μεριμνούν και τυρβάζουν για άλλα δευτερεύοντα θέματα, και σιωπούν προκλητικώς και δεν διαμαρτύρονται, για τους κινδύνους που εκουσίως προέρχονται από τους πολιτικούς μας και όχι μόνο; Πότε επιτέλους θα ακούσουμε, έστω και έναν από τους φύλακες της πίστεως και της πατρίδος μας, να βροντοφωνάξει στην σημερινή παράνομη κυβέρνηση τα περίφημα Αγιοπροδρομικά λόγια; Περιμένουμε λοιπόν με μεγάλη αγωνία από τους σημερινούς φύλακες της ελληνορθοδοξίας, να μας δώσουν χαρά και αισιοδοξία. Και οι φύλακες της πίστεως και της πατρίδος μας, πρώτα είναι το ευλογημένο ράσο της Εκκλησίας μας, δηλαδή από τον Παναγιώτατο Πατριάρχη μας, μέχρι τον τελευταίο καλόγερο. Όμως, πρέπον είναι, να ακουστούν πρώτα οι φωνές των ηγετών της Εκκλησίας μας. Αλλά δυστυχώς, σιγή ιχθύος επικρατεί από τους πνευματικούς ηγέτες μας και αυτό μας ανησυχεί και μας θλίβει πολύ. Ωστόσο, δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια και τον ελπιδοφόρο αγώνα μας, αλλά με πολύ θάρρος θα επαναλάβουμε τα ηρωικά λόγια του μεγάλου ήρωος του ΄21 στρατηγού Μακρυγιάννη που έλεγε: «Όταν μου πειράξουν την θρησκεία και την πατρίδα μου γίνομαι θηρίο! Θα μιλήσω κι ο,τι θέλουν ας μου κάνουν». Έτσι λοιπόν, δεν έχουμε τι άλλο να προσθέσουμε, στα λόγια του μεγάλου ήρωός μας στρατηγού Μακρυγιάννη. Και τα δύσκολα γεγονότα που μέλλει να έρθουν, έτσι όπως μας τα έχουν προαναγγείλει οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, θα μας αναγκάσουν να φανερώσουμε τι έχουμε έκαστος μέσα στην καρδιά μας. Και επιτέλους, θα μας αναγκάσουν να δείξουμε αν είμαστε άξιοι να ονομαζόμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Έλληνες! Ευχόμαστε ο Χριστός και η Παναγία, να μας αξιώσει να το πετύχουμε όλοι μας. Αμήν.
