Του Γέροντος Αρχιμ. Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Πράγματι είναι αλήθεια, όπως καταγράφτηκε και στο ανακοινωθέν της Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, ότι το εορταστικό 3ήμερο της Ορθοδοξίας και της 25ης Μαρτίου ζήσαμε Ανάσταση πριν την Ανάσταση του Χριστού.
Το πάθος και ο ζήλος του Δεσπότη Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνού για την Ελλάδα μας και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η τρεμάμενη φωνή του, τα βουρκωμένα μάτια του όταν μιλά για τον Χριστό και την Ελλάδα και γενικά η όλη του παρουσία, ζωντάνευε μέσα στις καρδιές μας τους τελευταίους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες, που με νύχια και με δόντια… όπως διαβάζουμε στα ιστορικά βιβλία μας, προσπαθούσαν να κρατήσουν ψηλά τα λάβαρα της Πίστεως και της Πατρίδος, για να μείνει το Βυζάντιο ζωντανό.
Ως συνεχιστή αυτών των Αυτοκρατόρων και ως τον μόνο Άρχοντα είδαμε τον Μητροπολίτη Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνό, αφού ο Ελληνικός Στρατός, οι τοπικοί άρχοντες και όλος ο λαός τον περιστοιχίζουν ουσιαστικά ως τον εθνάρχη του τόπου τους, αφού οι πολιτικοί έχουν εγκαταλείψει ως διαπιστώσαμε οριστικά τη Θράκη και τα σύνορα του Έβρου στη μοίρα και στη φθορά του χρόνου.
Ζώντας ο ίδιος κοινοβιακά με 6 ιερομονάχους, μέσα στο γηροκομείο που έχτιζε ο μακαριστός Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κυρός Νικηφόρος, ανακαίνισε μέσα σε 3 χρόνια το Μητροπολιτικό κτίριο και το έκανε πράγματι μεγαλοπρεπές μέγαρο, αρνούμενος όμως ο ίδιος να εγκαταβιώσει εκεί. Διότι επιθυμία του είναι στο ανακαινισμένο αυτό κτίριο να φιλοξενούνται υψηλά πρόσωπα που θα επισκέπτονται το Διδυμότειχο και ο ίδιος δε μετά των συνεργατών του ιερομονάχων να κοινοβιάζει στο ταπεινό γηροκομείο δίνοντας παράδειγμα απλότητος και ταπεινότητος.
Διαπιστώσαμε επίσης ότι ανακαίνισε στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα σχεδόν όλους τους Ι. Ναούς του Διδυμοτείχου, ενώ ανήγειρε με προσωπικές του δαπάνες για πρώτη φορά Ι. Ναό αφιερωμένο στον ελεήμονα Βασιλέα Ιωάννη Βατάτζη. Επίσης ολοκλήρωσε κάτω από τον Ι. Ναό Παναγίας Ελευθερώτριας μεγάλη αίθουσα ομιλιών και ένα πανέμορφο εκκλησιαστικό μουσείο το οποίο αξίζει να επισκέπτονται όσοι φτάνουν στο Διδυμότειχο. Πρέπει να τονίσουμε ότι για την επίτευξη πολλών εκ των ανωτέρω έργων, αλλά και άλλων πολλών που έγιναν στην Μητρόπολη Διδυμοτείχου, ο νέος Δεσπότης διέθεσε πολλούς προσωπικούς του μισθούς.
Όπως ο ίδιος τονίζει στις ομιλίες του είναι άλλο να μιλάς για τη Θράκη και τον Έβρο και άλλο να ζεις στον τόπο αυτόν. Δι’ αυτό πάντα με μάτια βουρκωμένα επαναλαμβάνει προς όλους τους επισκέπτες: «μη μας ξεχνάτε, μη μας ξεχνάτε, ο λαός αυτός ένα παράπονο έχει, ότι τον ξέχασε η πολιτεία και η υπόλοιπη Ελλάδα, γι’ αυτό να έρχεσθε εσείς να μας βλέπετε».
Ζώντας και βλέποντας εκ του πλησίον όλα τα ανωτέρω, για πρώτη φορά μέσα μας κατανοήσαμε τι σημαίνει πατριωτικό συναίσθημα, γι’ αυτό θεωρήσαμε καθήκον μας κατά την διάρκεια ομιλιών μας, να υψώσουμε στεντορία τη φωνή μας και να τονώσουμε το πατριωτικό και θρησκευτικό συναίσθημα αυτού του προδομένου και εγκαταλελειμμένου λαού της Θράκης. Τολμούμε δημοσίως να πούμε ότι, οι μόνοι πλέον που ενδιαφέρονται για την Ελληνική μας Θράκη είναι οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της που αβοήθητοι από την πολιτεία ποιμένουν τον φτωχό και πονεμένο λαό της.
Σε αυτά τα ματωμένα χώματα της Πατρίδος μας μεταφέραμε εκ της Ιεράς Μονής μας τεμάχια των χαριτοβρύτων Ιερών Λειψάνων του μεγάλου αγίου των Ρώσων Σεραφείμ του Σαρώφ, καθώς και άλλα άγια Λείψανα αγίων για να ευλογήσουν και να ενισχύσουν τους Ακρίτες της Πατρίδος μας αυτόν τον ευλογημένο λαό των συνόρων μας που δίνει καθημερινά μάχες για να παραμείνει ο τόπος ελληνικός.
Κλήρος και λαός υποδέχθηκαν τόσο εμάς, όσο και τους μεγάλους και επισήμους προσκεκλημένους της Μητροπόλεως Διδυμοτείχου Όσιο Σεραφείμ του Σαρώφ, το Τίμιο Ξύλο και τους λοιπούς αγίους με μεγάλες τιμές. Χιλιάδες λαού κατέφθασαν για να προσκυνήσουν και να χαιρετίσουν τους επισήμους προσκεκλημένους της Μητροπόλεως. Αλλά με τις αυτές τιμές και εν μέσω κωδωνοκρουσιών, χειροκροτημάτων και ψέλνοντας σύσσωμος ο λαός το «Χριστός Ανέστη» έγινε η αναχώρηση του Τιμίου Ξύλου, του Οσίου Σεραφείμ και των λοιπών αγίων.
Πρώτη φορά βλέπαμε Δεσπότη, κληρικούς αλλά και τον λαό με θερμά δάκρυα στα μάτια, να αποχαιρετούν τους αγίους που η ταπεινότητά μου και οι μοναχοί που με συνόδευαν κρατούσαμε ανά χείρας φωνάζοντάς μας: «μη μας ξεχνάτε, μη μας ξεχνάτε». Αυτή η φωνή του Δεσπότη του κλήρου και του λαού έκανε και τη δική μας καρδιά να πονέσει και τα δάκρυα δεν άργησαν να έρθουν στα μάτια μας και να κυλήσουν έως κάτω.
Η Ελλάδα είναι εδώ. Δεν είναι η Αθήνα, δεν είναι η Θεσσαλονίκη. Η Ελλάδα σε όλο το μεγαλείο της ζει και θα ζει εις πείσμα όλων των εχθρών της Πίστεως και της Πατρίδος μας σε όλη τη Θράκη.
Ευχαριστούμε τον Μητροπολίτη Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνό μετά της εκλεκτής συνοδείας του, τον ιερό κλήρο και όλο το λαό για την πρόσκλησή τους αλλά και την αβραμιαία φιλοξενία τους.
Ακολουθούν ανακοίνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου και φωτογραφικό υλικό.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ
Ανάσταση πριν την Ανάσταση γιόρτασε το Διδυμότειχο αυτές τις μέρες, που υποδέχθηκε το ιερό λείψανο του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, μαζί με άλλα λείψανα, που κόμισε ο πανοσ. Αρχιμ. Νεκτ. Μουλατσιώτης, από το Τρίκορφο της Φωκίδας.
Ο ακριτικός λαός μας πήρε ελπίδα, δύναμη και παρηγοριά στον αγώνα του να κρατήσει την Πίστη του και να κρατηθεί στον τόπο των προγόνων του.
Σε μια περίοδο γενικότερης υποβάθμισης της δημόσιας ζωής στον Κεντρικό και Βόρειο Έβρο η παρουσία των αγίων ήταν ένα μήνυμα ό,τι ο Θεός δεν μας ξέχασε, ό,τι οι άγιοι δεν μας ξέχασαν και ό,τι η Εκκλησία δεν αδιαφορεί για το λαό της αλλά με κάθε πρόσφορο μέσο στέκεται αλληλέγγυα στον αγώνα του για επιβίωση.
Το απόγευμα του Σαββάτου της 23ης Μαρτίου ε.ε. ο ευσεβής λαός μας με προεξάρχοντα το Σεβ. Ποιμενάρχη του υποδέχθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης τον πολύτιμο αυτό πνευματικό θησαυρό και στη συνέχεια σχηματίσθηκε πομπή, που κατευθύνθηκε στον Καθεδρικό Ναό Παναγίας της Ελευθερωτρίας, όπου εναποτέθηκαν τα ιερά λείψανα, προς προσκύνηση.
Ακολούθησε ο Εσπερινός της εορτής της Ορθοδοξίας και επίκαιρη ομιλία του π. Νεκταρίου Μουλατσιώτη, στην αίθουσα διαλέξεων του Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού.
Το πρωί της επομένης, Κυριακής της Ορθοδοξίας, εν πληθούση Εκκλησία ετελέσθη η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας και εν συνεχεία λιανεύθηκαν οι ιερές εικόνες και διαβάσθηκε το Συνοδικόν. Το απόγευμα της Κυριακής 24ης Μαρτίου εψάλη ο Πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, χοροστατούντος του επιχωρίου Μητροπολίτου, ο οποίος απένειμε το οφφίκιον του Αρχιμανδρίτου στον π. Γαβριήλ Χειμώνα, κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Ακολούθησε ομιλία του π. Νεκταρίου Μουλατσιώτη για πνευματικά θέματα και σύντομη αγρυπνία.
Το πρωί της 25ης Μαρτίου ε.ε., μέσα σε κλίμα εθνικής ευαισθησίας, ετελέσθησαν η Θεία Λειτουργία και εν συνεχεία η Δοξολογία επί τη Εθνική Εορτή υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Δαμασκηνού, ο οποίος στη συνέχεια στο Ηρώο της πόλεως έψαλε την Επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθως μαζί με τους επισήμους παρακολούθησε την καθιερωμένη παρέλαση των μαθητών, των στρατιωτικών τμημάτων και των σπουδαστών της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων Διδυμοτείχου.
Στις εορταστικές εκδηλώσεις των ημερών αυτών παρέστησαν ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου κ. Παρ. Πατσουρίδης και ο Υποδιοικητής του Δ’ Σώματος Στρατού Στρατηγός Θεοδ. Σακαλής. Πρωτοφανής ήταν η προσέλευση του κόσμου, ο οποίος έσπευσε να προσκυνήσει τα ιερά λείψανα, όχι μόνο από την περιοχή του Έβρου αλλά και από τις γειτονικές περιφέρειες.
Επίσης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι πιστοί μας παρακολούθησαν τις ομιλίες του π. Νεκτ. Μουλατσιώτη, ο οποίος κυριολεκτικά καθήλωσε και ενθουσίασε το πλήθος αποσπώντας συγχρόνως την ευγνωμοσύνη όλων διότι ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της τοπικής μας Εκκλησίας για την μεταφορά των ιερών λειψάνων στο Διδυμότειχο, χάριν ευλογίας και αγιασμού των πιστών.