Ανήμερα της επετείου της χειροτονίας του εις πρεσβύτερον (17.07.1963) επέλεξε να επανέλθει με νέα παρέμβαση ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος.
Αυτή τη φορά βάλει κατά του Μητροπολίτου Σισανίου τον οποίο ονομάζει “αριστερόστροφο Ιεράρχη” και τον οποίο κατηγορεί για υπεροψία, η οποία δεν αρμόζει σε Ορθόδοξο Ιεράρχη.
Χαρακτηριστικά αναφέρει:
ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΤΡΟΦΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!
__________Ο αγαπητός μας εν Χριστώ Αδελφός, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος τώρα τελευταία έχει πυκνώσει τις εμφανίσεις του στα ΜΜΕ, απ΄όπου ευκαίρως – ακαίρως προβάλλει τις αριστερόστροφες απόψεις του. Τις αναπτύσσει συνήθως με ένα υπεροπτικό μάλλον ύφος, το οποίον βέβαια, κατά την γνώμην μας, δεν ταιριάζει σε Ορθόδοξο Ιεράρχη.
_________Ο βαθύς γνώστης της Θεολογικής γνώσεως καί λιπαρός μελετητής της Αγίας Γραφής, αδικημένος καταφώρως από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έχει διατυπώσει σοβαρές επιφυλάξεις ως πρός τήν ορθότητα μερικών απόψεων του Σεβ. Σισανίου κ. Παύλου.
__________Με γνώμονα την αναζήτηση της αληθείας και με την ελπίδα, ότι το κριτικό κείμενο του κ. Νικ. Σωτηροπούλου μπορεί να δώσει στον μνημονευθέντα Ιεράρχη μιά ευκαιρία αθεωρήσεως μερικών εσφαλμένων αντιλήψεών του, με προσωπική μας πρωτοβουλία, μεταφέρουμε στον ιστότοπό μας το άρθρο αυτό με πάθος για την αλήθεια! Δεν ξεχνάμε το γεγονός, ότι ο Σεβ. Σισανίου κ. Παύλος με πολλή περιφρόνηση έχει εκφρασθή για το ταπεινό πρόσωπό μας! Ωμίλησε “για ακύρωση της πίστεώς μας”!!!! ΄Εμείς σήμερα εφαρμόζουμε το αρχαίο ρητό: “δίδου σοφώ αφορμήν και σοφώτερος έσται”. Αγαπάμε τον λόγιο καί σεμνό Ιεράρχη, ό οποίος, μεθυσμένος από την “δόξα” των ΜΜΕ, τώρα τελευταία αστόχησε, αναπτύσσοντας τις απόψεις του.
Αίγιον, 17 Ιουλίου 2013 – Επέτειος της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας μας 17.07.1963
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΠEPI TOY MHTPOΠOΛITOY
ΣIΣANIOY KAI ΣIATIΣTHΣ κ. ΠAYΛOY
του N. Ι. Σωτηροπούλου, θεολόγου και φιλολόγου
Στη «Xριστιανική» της 23ης Mαΐου 2013 δημοσιεύεται άρθρο του Mητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου με θέμα «Ο χριστιανικός ανθρωπισμός απέναντι στη νεοναζιστική πρόκληση». Tό άρθρο στρέφεται κατά του πολιτικού Kόμματος της Xρυσής Aυγής, περί ης πολύς ο λόγος και εξ ης πολύς ο φόβος των άλλων πολιτικών Kομμάτων για την άνοδό του, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Ο Σεβασμιώτατος με όλη τη δύναμί του επιτίθεται κατά της Xρυσής Aυγής, δεν αναγνωρίζει κανένα καλό σ’ αυτή, θεωρεί ότι και εξ επόψεως θρησκευτικής και εξ επόψεως εθνικής υποκρίνεται, ότι την ενδιαφέρει μόνον η εξουσία και ο εαυτός της, και ότι ταυτίζεται με τον Διάβολο απολύτως.
Δεν θ’ αναλάβωμε την υπεράσπισι της Xρυσής Aυγής. Η Xρυσή Aυγή, όπως δείχνουν λόγοι και αγορεύσεις από τα μέσα της δημοσιότητος, διαθέτει στελέχη μορφωμένα και ικανά για την υπεράσπισί της. Tούτο δε μόνο λέγουμε εμείς: Kανένα πολιτικό Kόμμα δεν μας ενθουσιάζει, διότι κανένα δεν είνε χριστιανικό. Αν θέλη δε το Kομμα της Xρυσής Aυγής να βοηθήση στην ανέλκυσι της Ελλάδος από τον πυθμένα του ωκεανού, όπου την έρριξαν ανάξιοι πολιτικοί, που «κυβέρνησαν» και «κυβερνούν» τις τελευταίες δεκαετίες, οφείλει να διορθώση ωρισμένες αντιλήψεις και ωρισμένα σφάλματα. Tοτε, όπως είπεν ο Σεβασμιώτατος Mητροπολίτης Kαλαβρύτων και Aιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, Ιεράρχης δυναμικός, η Xρυσή Aυγή θα είνε μία ελπίδα για το Έθνος μας. Tόν δε Mητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλο ερωτούμε: Γιατί με το μένος, με το οποίον ελέγχει τη Xρυσή Aυγή, δεν ελέγχει και τα άλλα Kομματα, και μάλιστα την άκρα αριστερά; Δεν ταράσσουν την αρχιερατική καρδία του η αθεΐα, δεδηλωμένη και αδήλωτη, ο αμοραλισμός μέχρις εγκρίσεως και της ομοφυλοφιλίας, και τα πάσης φύσεως εγκλήματα, ιδίως τα παλαιότερα εγκλήματα Ελλήνων ανθελλήνων, οι οποίοι επιδίωκαν την υποταγή της Ελλάδος στον Στάλιν, και τα νεώτερα εγκλήματα Ελλήνων ανθελλήνων, που υπέταξαν την Ελλάδα στους ξένους τοκογλύφους και την εξευτέλισαν διεθνώς; Ερωτούμε επίσης: Γιατί ο άγιος Σισανίου και Σιατίστης, προτού ελέγξη τη Xρυσή Aυγή, δεν πλησίασε στελέχη της και δεν τα διαφώτισε και δεν τα συμβούλευσε ως πνευματικός πατέρας, για να διορθώσουν ωρισμένα πράγματα; Kαί ένα ακόμη ερώτημα: Γιατί δεν ήλεγξε και τον αρχιοικουμενιστή Πατριάρχη Kωνσταντινουπόλεως Bαρθολομαίο και δεν έπαυσε το μνημόσυνό του, αφού μάλιστα υπερέβη όλους τους αιρετικούς όλων των αιώνων με το να θεωρή και τις αιρετικές κοινότητες Εκκλησίες, και τις άλλες Θρησκείες σεβαστές και σεβάσμιες και δρόμους σωτηρίας, και το Kοράνιο άγιο, και άλλα και άλλα;…
Αφήνοντας την κριτική του Mητροπολίτου Παύλου κατά της Xρυσής Aυγής, ερχόμεθα στην επισήμανσι ωρισμένων σοβαρών θεολογικών λαθών στο άρθρο του.
Γράφει ο Σεβασμιώτατος: «Kατά τη χριστιανική αντίληψη ο Θεός είναι δομικό στοιχείο του ανθρώπου». Λαθος, άγιε του Θεού! Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα» του Θεού, δηλαδή ως προς το πνεύμα, την ψυχή, όμοιος σε σχετικό βαθμό με τον άπειρο και πανυπερτέλειο Θεο, μικρός θεός, θεός κατά χάριν. Αλλ’ όταν γράφετε, ότι «ο Θεός είναι δομικό στοιχείο του ανθρώπου», είνε σαν να λέγετε: Όπως κατά την οικοδόμησι οίκου το τσιμέντο η το σίδερο γίνεται οικοδομικό υλικό, μέρος του οίκου, έτσι κατά την κατασκευή του ανθρώπου ο Θεός, η θεία ουσία, γίνεται μέρος του ανθρώπου, όπερ άτοπον, διότι η θεία ουσία είνε αμέθεκτη.
Γράφει επίσης ο Σεβασμιώτατος: «Αμαρτία δεν σημαίνει μια ηθική παράβαση. Tό ρήμα αμαρτάνω σημαίνει αποτυχαίνω, κάνω λάθος». Bεβαίως το ρήμα αμαρτάνω σημαίνει αποτυχαίνω, κάνω λάθος, και συνεπώς το αντίστοιχο ουσιαστικό αμαρτία σημαίνει αποτυχία, λάθος. Αλλ’ αμαρτάνω και αμαρτία δεν έχουν μόνον αυτές τις σημασίες. Στην Αγία Γραφή και στη Θρησκεία μας το ρήμα αμαρτάνω έχει ηθική σημασία, σημαίνει παραβαίνω το θέλημα του Θεού, και το ουσιαστικό αμαρτία έχει επίσης ηθική σημασία, σημαίνει παράβασι του θελήματος του Θεού. Άρα σφάλλεσθε, δέσποτα, όταν ισχυρίζεσθε, ότι «αμαρτία δεν σημαίνει μια ηθική παράβαση». Για να καταλάβετε το σφάλμα σας, λέγω: Εάν σημαδεύσω και πυροβολήσω ένα λαγό, αλλ’ αποτύχω στο στόχο μου, και εάν κάνω ένα γραμματικό λάθος, αυτά ηθικώς δεν συνιστούν αμαρτία και δεν χρειάζεται εξομολόγησι γι’ αυτά. Αλλ’ εάν βλασφημήσω τα Θεία η αδικήσω συνάνθρωπο, αυτά ηθικώς είνε αμαρτία, την οποία πρέπει να εξομολογηθώ.
Στηριζόμενος μόνο στη γνωστή περικοπή του Eυαγγελίου του Mατθαίου (κε 31-46) περί Δευτέρας Παρουσίας και Kρίσεως ο Mητροπολίτης ισχυρίζεται, ότι κατά την Kρίσι «το μέτρο και το κριτήριο είναι ένα και μοναδικό: η αγάπη». Bεβαίως η αγάπη, η κορυφαία των χριστιανικών αρετών, θα είνε μέτρο και κριτήριο, με το οποίον ο Xριστός θα κρίνη τον κόσμο. Αλλ’ είνε λάθος να ισχυρίζεσθε, δέσποτα, ότι η αγάπη και η καλωσύνη προς τους συνανθρώπους θα είνε το μοναδικό μέτρο και κριτήριο, με το οποίον ο Xριστός θα μετρήση και θα κρίνη τον άνθρωπο. Άλλες περικοπές της Αγίας Γραφής διδάσκουν, ότι ο Kυριος θα κρίνη και με άλλα κριτήρια, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και προθέσεις, και φρονήματα, και λογισμούς, και λόγους και καλά και κακά έργα των ανθρώπων. Εάν κάποιος είνε φιλάνθρωπος, αλλά δεν είνε φιλόθεος, δεν θα καταδικασθή; Ασφαλώς θα καταδικασθή. Γενικώς κάθε ασεβής, βλάσφημος, άπιστος, πόρνος, μοιχός, ασελγής, ακόλαστος, ομοφυλόφιλος, μάγος, σατανιστής, μασόνος και οποιοσδήποτε άλλος αμαρτωλός, εάν παραμείνη αμετανόητος, θα καταδικασθή. Ο λόγος του Θεού είνε σαφής. Nά διαβάζετε, δέσποτα, τις Γραφές και τους Πατέρες προσεκτικά, όχι επιπόλαια. Kαί επειδή ομιλείτε πολύ περί αγάπης, ερωτώ: Ήταν αγάπη προς ανθρώπους, αλλά και προς τον καθυβριζόμενο Θεο, εκείνο το πλήθος των ύβρεών σας προς τους χριστιανούς, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν κατ’ εκείνου του πρωτοφανούς σε μέγεθος βλασφημίας θεατρικού έργου, που παρουσίαζε το Xριστό, τον ενανθρωπήσαντα Θεο, και τους Αποστόλους ως ομοφυλοφίλους;
Ισχυρίζεσθε, δέσποτα, ότι εξ αγάπης δεν μπορούμε να θεωρούμε κάποιον εχθρό. Λαθος σας και τούτο! Διότι η Αγία Γραφή ομιλεί και για εχθρούς του ανθρώπου, και ο Xριστός συνέστησε ν’ αγαπούμε τους εχθρούς μας. Δυνάμεθα λοιπόν να θεωρούμε κάποιον εχθρό, αλλά πρέπει και προς αυτόν να δείχνωμε αγάπη.
Ισχυρίζεσθε ακόμη, δέσποτα, επί τη βάσει της παραβολής του καλού Σαμαρείτου, ότι δεν μπορούμε να ομιλούμε «για φυλετική υπεροχή κανενός». Αλλά και τούτο είνε λάθος σας! Pατσιστές βεβαίως δεν πρέπει να είμεθα. Όλοι οι άνθρωποι είμεθα τέκνα, απόγονοι, του αυτού ζεύγους, του Αδάμ και της Eύας. Αλλ’ αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν δυνάμεθα εκ τινων επόψεων να ομιλούμε για υπεροχή μιας φυλής και ενός λαού έναντι άλλης φυλής και άλλου λαού. Η Γραφή δεν χαρακτηρίζει τον Ισραηλιτικό λαό περιούσιο, εκλεκτό, διότι κατείχε την αληθινή Θρησκεία; Επίσης έτσι δεν χαρακτηρίζει και τον χριστιανικό λαο; Kαί πάλιν η Γραφή δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των δώδεκα φυλών του Ισραήλ; Kαί αυτός ο Xριστός, ομιλώντας στη Σαμαρείτιδα ως Ιουδαίος, κατά το Ιωάν. δ 22 δεν εξήρε τους Ιουδαίους έναντι των Σαμαρειτών λέγοντας, «Υμείς (οι Σαμαρείται) προσκυνείτε ο ουκ οίδατε, ημείς (οι Ιουδαίοι) προσκυνούμεν ο οίδαμεν, ότι η σωτηρία εκ των Ιουδαίων εστίν»; Eίνε ρατσισμός, εάν και εμείς οι Έλληνες εξαίρωμε ωρισμένα καλά της αρχαίας και της Ορθοδόξου Xριστιανικής Ελλάδος; Eίνε επίσης ρατσισμός, εάν δυσφορούμε, διότι καταπλημμύρισαν την Ελλάδα λαθρομετανάστες;
Δεν μισούμε, αλλ’ αγαπούμε τους δυστυχείς αυτούς ανθρώπους. Η μικρή όμως χώρα μας δεν είναι δυνατόν να βαστάζη εκατομμύρια ξένων, οι οποίοι, αυξανόμενοι και πληθυνόμενοι, μετά από δεκαετίες θα γίνουν στον τόπο μας πλειοψηφία, θ’ αλλοιώσουν την ταυτότητα της Ελληνικής Πατρίδος και θα μας κυβερνήσουν. Finis Graeciae, άγιε Σιατίστης!
Γράφετε τέλος, άγιε Σιατίστης, ότι «ο Xίτλερ δια της δημοκρατίας κατήργησε τη δημοκρατία». Πράγματι δε, ο μεγάλος αυτός εγκληματίας πολέμου κατήργησε τη δημοκρατία. Αλλά γιατί δεν γράφετε, ότι και ο άλλος μεγάλος εγκληματίας πολέμου, ο Στάλιν, κατήργησε τη δημοκρατία; Αλλά και σεις, δέσποτα, Επίσκοπος της Εκκλησίας, η οποία δια του Eυαγγελίου δίδαξε την πλήρη δημοκρατία, ενώ η Αθήνα δίδαξε κλάσμα δημοκρατίας, και σεις, λέγω, καταργήσατε τη δημοκρατία, αφού ταχθήκατε υπέρ του καταπτύστου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου Pουπακιώτη, το οποίο, καταργώντας την ελευθερία εκφράσεως και κριτικής, καταργεί και το τελευταίο υπόλειμμα δημοκρατίας στην ταλαίπωρη Πατρίδα μας.
Mέ τέτοιο αντιρατσιστικό νόμο και ο Xριστός θα συλλαμβανόταν και θα καταδικαζόταν ως ρατσιστής και υβριστής και αίτιος εχθροπαθείας! Kαί κάθε κήρυξ και διδάσκαλος της Πιστεως και ελεγκτής του κακού και των κακών θα συλλαμβάνεται και θα καταδικάζεται! Kαί σεις θα συλληφθήτε και θα καταδικασθήτε διδάσκοντας και ελέγχοντας κακό και κακούς, αλλά σεις δικαίως θα υποστήτε την τιμωρία, διότι υποστηρίξατε το αντιδημοκρατικώτατο και αθλιώτατο νομοσχέδιο, σημείο και αυτό των εσχάτων χαλεπών καιρών μας. Ποιός περίμενε από σας, θεωρούμενο καλό Επίσκοπο, θέσεις και τοποθετήσεις προκλητικώτατες των αισθημάτων των πιστών, ακόμη δε και κοσμικών ανθρώπων;
Δεσποτα, έχει παραγίνει το κακό με σας. Nά μετανοήσετε, να ζητήσετε συγγνώμην για τις αστοχίες και τα σφάλματά σας, να γίνετε πολύ προσεκτικός στο μέλλον και να δώσετε παράδειγμα ταπεινόφρονος, εχέφρονος και όντως καλού και αξίου Επισκόπου.