Δεύτε και πνευματικώς ετοιμασθώμεν…

Του Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου

Ήδη εισήλθαμε στον μήνα Αύγουστο, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Υπεραγία Δέσποινα του κόσμου, την Κυρία Θεοτόκο. Ο ουρανός και η γη με άσματα ιερά και ύμνους εξαισίους ετοιμάζονται να εορτάσουν την κοίμηση και την εις ουρανούς μετάσταση της Πλατυτέρας των Ουρανών.

Αυτός ο εορτασμός είναι ξεχωριστός, ιερός, πνευματικός και μεγάλος. Δεν έχει καμμιά σχέση με τις κοσμικές εορτές και πανηγύρεις, αλλά είναι σύναξη Θεομητορική, ευγμωμοσύνης κατάθεση, ενώπιον της Μητρός του Κυρίου και φοβεράς προστασίας του ανθρωπίνου Γένους. Αυτός ο παγκόσμιος πανηγυρισμός είναι μνήμη Θεού κατά την αγιοπατερική ρήση: « Κεφάλαιον εορτής, μνήμη Θεού».(Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος)

Μέσα από αυτές τις λαμπρές λατρευτικές εκδηλώσεις, ο Θεός δοξάζεται και μεγαλύνεται και η Παναγία Μητέρα Του ως αληθής Θεοτόκος, ως τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφίμ, αξιοχρέως τιμάται, προσκυνείται και ιεροπρεπώς λιτανεύεται.

Την κοίμηση Της δοξάζουν «Εξουσίαι θρόνοι, Αρχαί Κυριότητες, Δυνάμεις και Χερουβίμ, και τα φρικτά Σεραφίμ. Αγάλλονται γηγενείς επί τη θεία αυτής δόξη κοσμούμενοι…» Εξαιρέτως όμως, τιμά την Παναγία μας ο Ορθόδοξος Ελληνισμός, αφού ανεδείχθη για τον Λαό μας, η μεγάλη Μάνα, Προστάτις, Οδηγός, Υπέρμαχος Στρατηγός και Κραταιά Προστασία.
Γι’ αυτό κατά τις ημέρες αυτές που θα ακολουθήσουν και οι οποίες είναι αφιερωμένες εις τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, ας την μακαρίσωμε δεόντως, ας συμμετέχωμε στην εκκλησιαστική ζωή και ας εντείνωμε τον πνευματικό αγώνα, ώστε και ο Κύριός μας να μας ελεήση και η Παναγία μας να χαρή και εμείς πνευματικά να ωφεληθούμε

• Κάθε απόγευμα στους Ιερούς Ναούς τελείται η Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Με ύμνους γραμμένους με δάκρυα και της καρδιάς τον πόνο και το πύρωμα, παρακαλούμε την Παναγία μας να μας σκεπάζη με την μεσιτεία Της, να μας ελεή με την προς τον Θεό πρεσβεία Της, να δίδη κουράγιο στους πονεμένους, δύναμη και ελπίδα στους απηλπισμένους, νόημα και αισιοδοξία και προοπτική στη ζωή των νέων. Να φωτίζη με το καθαρό πρόσωπό Της και την παναγία πορεία Της, με το πέλαγος των αρετών Της, την ιδική μας πορεία, ώστε να βαδίζωμε σωστά προκειμένου να φθάσωμε στη θέωση, στην αγιότητα, που είναι ο μοναδικός σκοπός της ζωής μας. Η συμμετοχή μας στην ιερά αυτή Ακολουθία κάθε βράδυ και τιμή συνιστά προς την Παναγία μας και προς ιδικήν μας πνευματική αναψυχή θα αποβαίνη.
• Ο θεοΐδρυτος της νηστείας θεσμός και πάλι ενώπιόν μας προβάλλει ως φάρμακο σωτήριο, προκειμένου να ιαθούν οι πληγές τις οποίες επροξένησε η βοσκηματώδης πορεία μας. Νηστεύοντες, αντιλαμβανόμεθα,ότι ο άνθρωπος δεν είναι ένα λογικό καλάμι ριζωμένο στο βούρκο της γης, δεν είναι μόνο ύλη, σώμα δηλαδή, αλλά είναι δημιουργημένος, «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού». Μέσα από τον θεσμό της νηστείας διαπιστώνομε, ότι δεν είμαστε ο,τι τρώμε, ως θα έλεγε απερίσκεπτα ο Γερμανός φιλόσοφος, αλλά είμαστε δημιουργημένοι για τον Παράδεισο, για την Βασιλεία του Θεού.
•Το κέντρο όμως της ζωής της Εκκλησίας, είναι η Ευχαριστιακή Τράπεζα, όπου ο Θεός προσφέρεται, « ίνα οι άνθρωποι ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσι (Ιωάνν, 10, 10). Δεν νοείται ζωή μακράν του Ποτηρίου της Ζωής. Ο μη μετέχων του Ευχαριστιακού Δείπνου, δεν ζεί ουσιαστικά, αλλά είναι απλώς μία βιολογική ύπαρξη.
● Το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως, το δεύτερο αυτό μετά το Βάπτισμα λουτρό, μας ετοιμάζει και μας ευτρεπίζει, ώστε να δεχθούμε εντός μας τον Κύριό μας, γινόμενοι όμαιμοι και σύσσωμοι Αυτού, με την Θεία Κοινωνία..

Πιστεύω ότι όλα αυτά θα τα τηρήσωμε, προκειμένου να εορτάσωμε ιεροπρεπώς και πνευματικώς την εορτή της Παναγίας μας και να ευφρανθώμε μετά των Αγγελικών Δυνάμεων και μετά πάντων των Αγίων.
• Θα ήθελα όμως αδελφοί μου, να αναφερθώ και σε ένα «πειρασμό», τον οποίο ο πανούργος και παμμίαρος διάβολος, θέτει ενώπιόν μας, για να μας αποπροσανατολίση και να μας «κολάση», μάλιστα ενώπιον της πανεόρτου μνήμης της Παναγίας μας. Ο πειρασμός αυτός είναι τα κοσμικά πανηγύρια που γίνονται πρώτον κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού και δεύτερον κατά την παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Υπενθυμίζω στην αγάπη σας, ότι κατά την Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, έχομε κατάλυση ιχθύος και μόνον, και ουχί κρέατος. Ενώ μέχρι και την παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως δεν καταλύεται ούτε ιχθύς, ούτε κρέας. Μη παρασύρεστε, αγαπητοί μου, από την κοσμική ζωή και διασκέδαση κατά τις ημέρες αυτές. Συνεχίσατε τον πνευματικό αγώνα, εις πείσμα των δαιμόνων και εις μεγίστην χαράν των Αγγέλων. Εις ενίσχυσιν ψυχής και σώματος και εις αρραβώνα μελλούσης ζωής και βασιλείας.
Όταν τελειώση η Θεία Λειτουργία της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τότε θα καταλύσωμε και στην εόρτιο τράπεζα, με τα υλικά αγαθά, τα οποία προς σωματικόν επιστηριγμό, με την πλησμονή της αγάπης Του, μας χαρίζει ο Θεός.
Με αυτές τις σκέψεις, κατά χρέος πράττων, ως πνευματικός σας πατέρας, σας εύχομαι να έχετε καλόν πνευματικό αγώνα κατά τις δεκαπέντε αυτές ημέρες του μηνός Αυγούστου και με υγεία και χαρά να φθάσωμε να εορτάσωμε άπαντες πνευματικά, την μεγάλη εορτή της Παναγίας Μητρός του Κυρίου μας και δικής μας γλυκυτάτης Μάνας, Παρηγοριάς και Προστασίας.