Του Γιάννη Κανελλάκη για το “Αγιορειτικο Βήμα”
Ήταν τρείς τα ξημερώματα. Η Βαγδάτη ( Ιράκ) φλέγεται από εκρήξεις βομβών και πυραύλων, που ρίχνουν αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις κατά την επίθεση τους στην χώρα την άνοιξη 2004. Σειρήνες ηχούν και άμαχοι πολίτες, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι τρέχουν σε ασφαλή καταφύγια να προστατευτούν από τις φονικές βόμβες που πέφτουν η μία μετά την άλλη.
Μαζί με άλλους συναδέλφους, Έλληνες και ξένους, παρακολουθούμε και καταγράφουμε τα γεγονότα στην κόλαση του πολέμου. Κατά τις 3.30 π.μ. μια αυτοκινητοπομπή με θωρακισμένα αυτοκίνητα καταφθάνει στο σημείο όπου βρισκόμαστε, στην όχθη του ποταμού Τίγρη, ο οποίος χωρίζει στα δύο την πόλη. Η αυτοκινητοπομπή συνόδευε τον γενικό επιχειρησιάρχη των αμερικανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, στη Βαγδάτη, ο οποίος είχε έρθει από την Καλιφόρνια.
Φρουρούμενος, παρακολουθούσε τις εξελίξεις των βομβαρδισμών, την ευστοχία των βομβών και με έναν ασύρματο επικοινωνούσε με συνεργάτες του οι οποίοι βρίσκονταν σε άλλα σημεία. Κάποια στιγμή, τον πλησίασα, αφού είπα την ιδιότητά μου και μιλούσαμε για την αμερικανική επίθεση στη Βαγδάτη, τις συνέπειες σε βάρος των αμάχων, της χώρας, τον λαό της και «γιατί επιτέθηκαν οι αμερικάνοι αφού δεν συνέτρεχαν λόγοι να βομβαρδίσουν την Βαγδάτη και να στείλουν στον θάνατο εκατοντάδες γυναικόπαιδα και άλλους αθώους πολίτες».
Η απάντηση του ήταν άμεση, κοφτή, ψυχρή και με δύο λέξεις : « War is money !» ( πόλεμος σημαίνει χρήμα). Αυτές οι δύο λέξεις ηχούν ακόμη και θα ηχούν για πολλά χρόνια στα αυτιά μου, έχοντας στο μυαλό μου την εικόνα εκείνης της νύχτας, με μια Βαγδάτη να φλέγεται από εκρήξεις βομβών και πυραύλων.
Τις δύο αυτές λέξεις, του αμερικανού στρατιωτικού επιχειρησιάρχη, στη Βαγδάτη, « War is money», μου τις ανέλυσαν τις επόμενες ημέρες στρατιωτικοί, διπλωματικοί και επιχειρηματικοί παρατηρητές, στους οποίους και συζήτησα : «Οι αμερικάνοι, μου είπαν διπλωματικοί παρατηρητές, επί ουδενί θέλουν να χάσουν την επιρροή τους, στον πλανήτη και ιδιαίτερα σε περιοχές που έχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα».
Αναφερόμενοι στην Μέση Ανατολή είπαν μεταξύ άλλων ότι «εκτός από τα κοιτάσματα πετρελαίου και ενέργειας που βρίσκονται στην περιοχή και τα οποία θέλουν να ελέγχουν οι αμερικάνοι και αυτοί να καθορίζουν τις τιμές, τους απασχολεί και η ασφάλεια του Ισραήλ».
Σύμφωνα με διεθνείς παρατηρητές «σε κάθε αμερικανική στρατιωτική δράσης τη Μέση Ανατολή, «πίσω» βρίσκεται το Ισραήλ, το οποίο επιδιώκει, πάση θυσία, να «καθαρίσει» την «αυλή» του από τους εχθρούς του. Θεωρεί ότι το Ιράκ, η Συρία και το Ιράν είναι από τους βασικούς εχθρούς του και γι’ αυτό οι επιθέσεις είναι θέμα σχεδιασμού από την πλευρά των Η.Π.Α.».
Από το 2004 διεθνείς στρατιωτικοί και διπλωματικοί παρατηρητές έχουν προβλέψει ότι «μετά το Ιράκ, οι αμερικανοί θα «χτυπήσουν» τη Συρία και το Ιράν. Απλά περιμένουν τον κατάλληλο χρόνο και την αφορμή για να δικαιολογούν τις καταστροφικές στρατιωτικές επιχειρήσεις τους σε βάρος εχθρικών χωρών».