Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη
“Η αλόγιστη σπατάλη, η παραπλανητική ευημερία, η επικράτηση του υλισμού, η ποικιλότροπη διαφθορά, η περιθωριοποίηση και η υποτίμηση της ηθικής και της νομιμότητος, η έλλειψη ηθικών αναστημάτων, η ισοπέδωση κάθε αξίας και η ανατροπή προαιωνίων αρχών «επάχυνε την καρδία του λαού»” αναφέρει μεταξύ άλλων στην αποκλειστική του εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στο “Αγιορείτικο βήμα” ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος.
Συν τοις άλλοις στο σημερινό πρώτο μέρος της συνέντευξης σχολιάζει το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας, την πνευματική αλλά και την οικονομική κρίση λέγοντας χαρακτηριστικά “Τα νομισματικά ταμεία και οι δόσεις των τοκογλύφων, θα μας καταβαραθρώσουν” καθώς και την εκκοσμίκευση της Εκκλησίας.
Πολύ σημαντική και η αναφορά του στους διωγμούς των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή για τους οποίους λέγει πως “ Είναι μέσα στο σχέδιο των οργάνων του Αντιχρίστου”…
Διαβάστε σήμερα το πρώτο μέρος της συνέντευξης:
1. -Σεβασμιώτατε, πόσο δύσκολο είναι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς να ανταποκριθεί η Εκκλησία στο παγκοίνως αναγνωρισμένο και σπουδαίο έργο της φιλανθρωπίας με την παροχή συσσιτίων, αλλά και με τη στήριξη ευπαθών ομάδων μέσω των ιδρυμάτων της; Εσείς πρόσφατα εγκαινιάσατε και το Ραχούτειο Γηροκομείο…
Η Εκκλησία υπάρχει διά να συνεχίζει σε όλες τις εποχές το έργο του Χριστού, που είναι έργο σωτηρίας και παρακλήσεως. Η διακονία της Εκκλησίας έγκειται εις το να αγιάζει τον άνθρωπο διά των Αγίων Μυστηρίων και να τον ενισχύει διά του Λόγου του Θεού, ώστε να υπομένει αγογγύστως τις θλίψεις έχων την ελπίδα του εις τον Σωτήρα Ιησού.
Το προνοιακό έργο της Εκκλησίας μας είναι υπέρβαση του χρέους Της, όταν μάλιστα η Πολιτεία αδυνατεί να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ανάγκες του λαού. Η φιλανθρωπία των προσώπων είναι εντολή του Κυρίου μας, βάσει της οποίας θα κριθούμε κατά την γενική Κρίση «επείνασα και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με…». Άλλο, όμως, φιλανθρωπία τού ενός προς τον άλλο, της Ενορίας προς τα δοκιμαζόμενα μέλη της και άλλο δίκτυα προνοιακών έργων, όπως γηροκομείων, ορφανοτροφείων, χρονίων πασχόντων κ.λπ..
Εξ αυτού απορρέει το χρέος της Πολιτείας να στηρίζει τα Ιδρύματα της Εκκλησίας, διότι ουσιαστικά η Εκκλησία κάνει εκείνο, που δεν κάνει η Πολιτεία. Οι ανάγκες του λαού μας έχουν πάλι κινητοποιήσει την Εκκλησία και πέραν των μονίμων φιλανθρωπικών δράσεών Της. Λειτουργεί συσσίτια, κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία, καταστήματα ρουχισμού και με κάθε τρόπο προσπαθεί να στηρίξει τον λαό. Αξιοσημείωτο είναι, ότι η προσφορά Της παρέχεται αδιακρίτως θρησκεύματος και εθνικότητος, όπως διαπιστώνει ο καλόπιστος παρατηρητής και τούτο διότι η Εκκλησία βλέπει όλους τους πάσχοντες ως τους ελαχίστους αδελφούς του Ιησού, όπως ο Ίδιος λέγει: «εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, Εμοί εποιήσατε».
Στην παρούσα δύσκολη περίοδο η Εκκλησία μας έχει κινητοποιήσει το σώμα των εθελοντών Της και έχει ευαισθητοποιήσει τους πιστούς, ώστε να προσφέρουν έκ του υστερήματος γιά την ανακούφιση των δοκιμαζομένων συνανθρώπων τους. Παρότι η κρίση αφορά σε όλους, εν τούτοις επιτελείται σε όλες τις Μητροπόλεις της Εκκλησίας μας ένα μεγάλο θαύμα χάρις στη συμμετοχή των μελών της Εκκλησίας, τα οποία εφευρίσκουν τρόπους να προσφέρουν αγάπη.
Στην Μητρόπολή μας λειτουργούμε τρία Γηροκομεία με δικούς μας πόρους, δέκα Κέντρα Αγάπης, που προσφέρουν καθημερινώς 500 μερίδες φαγητού, Κοινωνικό Ιατρείο με τη συνεργασία του Δήμου Λαμιέων και του Ιατρικού Συλλόγου Φθιώτιδος, παιδικές κατασκηνώσεις, κατάστημα ρουχισμού, και καθημερινά προσφέρουμε τρόφιμα σε πτωχές οικογένειες ολοκλήρου της Μητροπόλεως.
Αρχή μας είναι να μην υπάρχει πεινασμένος στη Φθιώτιδα και ασθενής χωρίς τα φάρμακά του. Κατά περίπτωση αντιμετωπίζουμε χρηματικές ανάγκες των αδελφών μας και προσπαθούμε να στεκόμαστε δίπλα στον εμπερίστατο συνάνθρωπό μας, όποιος κι αν είναι αυτός.
Οι καλοί μας Εφημέριοι με τις Κυρίες των Φιλοπτώχων Ταμείων αναζητούν και ανακαλύπτουν τον ανθρώπινο πόνο, τον οποίο ανακουφίζουμε με όσα μέσα διαθέτουμε. Εντολή μου προς τους συνεργάτες μου είναι ότι όποιος χτυπά την πόρτα της Μητροπόλεως δεν θα πρέπει να φεύγει με άδεια χέρια και κυρίως με απογοητευμένη καρδιά.
2. Ποια πρέπει να είναι τα εφόδια κάθε ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την κρίση, η οποία πέρα από οικονομική είναι και πνευματική;
Πρωτίστως είναι πνευματική. Η αλόγιστη σπατάλη, η παραπλανητική ευημερία, η επικράτηση του υλισμού, η ποικιλότροπη διαφθορά, η περιθωριοποίηση και η υποτίμηση της ηθικής και της νομιμότητος, η έλλειψη ηθικών αναστημάτων, η ισοπέδωση κάθε αξίας και η ανατροπή προαιωνίων αρχών «επάχυνε την καρδία του λαού» και την μετέτρεψε σε σάρκα, όπως λέγει ο Προφήτης. Ήδη διαπιστώνουμε, ότι η αθεΐα υψώνει θρασεία την κεφαλή της και με τους μηχανισμούς της διασαλεύει τα θεμέλια της πίστεως. Τί πρέπει να κάνουμε; Να προχωρήσουμε στον επαναπροσδιορισμό της πορείας μας. Όπως βαδίσαμε μέχρι τώρα, δεν πήγαμε καλά. Γι΄αυτό χρειαζόμαστε αλλαγή πορείας με αρχές και ιδανικά, με πίστη στην Ορθοδοξία και αφοσίωση στην Πατρίδα, με αγάπη στους θεσμούς και υπακοή στους Νόμους, με ένα λόγο, με χριστιανικό ήθος. Εάν οι ηγέτες μας δεν στρέψουν το λαό σε αυτή την κατεύθυνση θα λογοδοτήσουν στην αδέκαστη Ιστορία. Τα νομισματικά ταμεία και οι δόσεις των τοκογλύφων, θα μας καταβαραθρώσουν. Για να ανορθωθεί ο οδυνόμενος λαός μας χρειάζεται ψυχή και ψυχή δίνει μόνο η πίστη στο Θεό, που μόνο Αυτός δυναμώνει την ελπίδα.
Λένε μερικοί, ότι στην περίοδο αυτή της κρίσεως πολύς κόσμος οδηγείται στην Εκκλησία. Απόδειξη είναι και αυτό, ότι ο λαός αναγνωρίζει την Εκκλησία ως μητέρα και τροφό και καταφύγιό του στις δύσκολες ώρες της ζωής του. Ευτυχώς που συμβαίνει αυτό, διότι διαφορετικά θα είχαν αυξηθεί οι αυτοκτονίες και ο κόσμος θα είχε τρελαθεί.
3. Αποτελεί απειλή για την Εκκλησία η εκκοσμίκευση;
Ο μεγαλύτερος εχθρός της Εκκλησίας είναι ο κόσμος. «Ο φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται» (Ιακ. 4,5). Είναι δυνατόν τώρα να συνάψει η Εκκλησία φιλία με τον κόσμο, που αντιστρατεύεται την ίδια την υπόστασή Της;
Ο κόσμος επιδιώκει την απλούστευση των αρχών της Εκκλησίας, για να γίνει η ζωή του άνετη και ευχάριστη, χωρίς απαγορεύσεις, χωρίς περιορισμούς, χωρίς κόπους.
Περικόπτει τις νηστείες, συντομεύει τις ιερές Ακολουθίες, απλουστεύει τους ηθικούς κανόνες και προωθεί το μοντέρνο πνεύμα σε όλες τις εκφάνσεις της Εκκλησιαστικής ζωής. Σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου, πρέπει να γίνουν όλα εύκολα, χωρίς βία και άσκηση. Ουσιαστικά η εκκοσμίκευση επιχειρεί να αποκόψει την Εκκλησία του παρόντος από την Παράδοση του παρελθόντος. Ένα δένδρο όμως με κομμένες τις ρίζες του δεν ημπορεί να συνεχίσει να ζει. Η Εκκλησία μας είναι αιώνιος θεσμός και δεν πρόκειται ποτέ να καταλυθεί, όσον και αν ο κόσμος της αλλοτριώσει την μορφή. Τις συνέπειες της εκκοσμικεύσεως θα εισπράττει ο λαός, ο οποίος θα άγεται και θα φέρεται, όπως το πλοίο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς τιμόνι.
Την επίθεση της εκκοσμικεύσεως την ζούμε τον τελευταίο καιρό σε όλα τα επίπεδα της εκκλησιαστικής ζωής και σε όλη την έκταση της Εκκλησίας. Το σκοτεινό αυτό σύστημα που ονομάζεται κόσμος, έχει συσπειρώσει τις δυνάμεις του, έχει καταστρώσει την στρατηγική του και έχει θέσει σε εφαρμογή το προαιώνιο σχέδιο του Αντιχρίστου. Με την απατηλή και αδίστακτη προπαγάνδα, με τη βία των όπλων, με τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, με τις ψυχιατρικές φυλακές, με την τρομοκρατία, με την καταδίωξη των θρησκευόντων, με την καθυπόταξη του ιερού Κλήρου στα κελεύσματα της αθέου εξουσίας, με την εξόντωση παντός αντιλέγοντος, έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλο τον κόσμο.
Τώρα και στην πατρίδα μας με υπουλότητα και δολιότητα, οι προπαγανδιστές του εισβάλλουν σιγά-σιγά σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής, πολιτιστικής, εκπαιδευτικής, οικονομικής και εθνικής ζωής. Οι προτάσεις του είναι πολύ δελεαστικές και παρασύρουν πολλούς. Όσοι αγαπάμε τον Χριστό και την Εκκλησία πρέπει να αφυπνιστούμε και συγχρόνως να ενημερώσουμε το λαό μας. Ο Αντίχριστος έρχεται «ίνα κλέψη και θύση και απολέση» (Ιω.10,10) και να μεταλάξει «την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδη» (Ρωμ. 1,25).
4. Πιστεύετε πως γενικότερα ο χριστιανισμός δέχεται μια τεράστια πολεμική διεθνώς; Πως κρίνετε τον σύγχρονο διωγμό των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή;
Μετά τα όσα ανωτέρω είπαμε αντιλαμβάνεται κανείς γιατί έχει κηρυχθεί απηνής διωγμός κατά των Χριστιανών στην Μέση Ανατολή, όπου το μουσουλμανικό στοιχείο είναι έντονο. Είναι μέσα στο σχέδιο των οργάνων του Αντιχρίστου η αναστάτωση και ο αλληλοσπαραγμός των Εθνών.
Ο φανατισμός είναι φωτιά που ανάβει πυρκαγιές και καταστρέφει έθνη και λαούς. Το όργανο αυτό είναι ό,τι καλύτερο γιά την επιτυχία των σχεδίων τους. Αλλά και διεθνώς η χριστιανική πίστη διώκεται, αλλού ύπουλα, αλλού φανερά.
Συμβαίνουν γεγονότα, τα οποία τα ελεγχόμενα μέσα Ενημερώσεως δεν μεταδίδουν. Γεγονότα, που μας φέρνουν πολύ πίσω στα μαρτύρια των πρώτων Χριστιανών. Όσο αυτή η αντιχριστιανική καί αντιευαγγελική κατάσταση ριζώνει, τόσο θα αυξάνεται η πίεση κατά της πίστεως και θα αποχριστιανοποιούνται με κάθε μέσο και τρόπο οι κοινωνίες. Στην Αίγυπτο διώκονται οι Κόπτες, δολοφονούνται Ιερείς, πυρπολούνται Ναοί. Στη Συρία έχουν βαλθεί να διώξουν από εκεί όλους τους Χριστιανούς.
Πού είναι οι δύο Μητροπολίτες; Γιατί απήχθησαν οι δώδεκα μοναχές; Και τι ακόμα θα ακολουθήσει, «Θεός οίδεν». Το ότι αυτοί οι διωγμοί είναι μέσα στα σχέδια της Νέας Εποχής φαίνεται και από την σιωπή των λεγομένων Χριστιανικών Κρατών της Δύσεως.
Για την ικανοποίηση των αφελών γίνονται υποτονικές διαμαρτυρίες ηγετών και ουδέν έτερον.
Αυτοί, όμως, συνεχίζουν το έργο της εξοντώσεως. Χρέος μας είναι να προσευχόμεθα για τους διωκομένους αδελφούς μας και ό,τι δεν επιτυγχάνει η διπλωματία, θα επιτύχει η δύναμη της προσευχής μας.
*Στο αυριανό δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος μιλάει για το τέμενος, την αργία της Κυριακής, το μάθημα των Θρησκευτικών, τους γηραιούς Μητροπολίτες, το χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, το Άγιον Όρος και βεβαίως τα Χριστούγεννα…