H ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομικής ένωσης σε έναν αντι-BRICS σχήμα, αλλά και σε αντιστάθμισμα της Ευρασιατικής Ένωσης. Με την Ρωσία να αποκτά μια τεράστια εσωτερική αγορά, κάτι που παίρνει “σάρκα και οστά” την 1η Μαΐου 2013.
Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την Ουάσιγκτον περιγράφουν μια κολοσσιαία ενιαία διατλαντική αγορά εμπνεύσεως Α.Μέρκελ, όπου το μόνο εμπόδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι ο απομονωτισμός ορισμένων ισχυρών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ.
Το σχέδιο της Α. Μέρκελ δεν αρχικά απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, αλλά εσχάτως έχει αποκτήσει μεγάλη κινητικότητα.
Προς το παρόν οι μυστικές διαβουλεύσεις αφορούν ζητήματα αμοιβαίων επενδύσεων και της σχεδίαση ενιαίων προδιαγραφών στη φορολόγηση, την ιατρική και άλλους τομείς.
Την ίδια στιγμή γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η ενοποίηση των οικονομιών των δύο τεράστιων οικονομικών περιφερειών θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη.
Ειδικότερα πρέπει να υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πρωτοβουλία των κυβερνήσεων να μη βλάψει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, επισημαίνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ: «Η δημιουργία μιας τέτοιας οικονομικής ζώνης θα μπορούσε να βοηθήσει σε μικροοικονομικό επίπεδο κα τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Αλλά υπάρχουν τομείς π.χ. η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. όπως ο αεροναυπηγικός τομέας που υπάρχει έντονος ανταγωνισμός Άρα ανοίγοντας μια πιο εύκολη οδό προς τις αγορές ο ένας του άλλου, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι στο πλαίσιο μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης δεν θα προκληθεί πλήγμα στις εταιρείες κάθε πλευράς, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους».
Η εμφάνιση μιας διατλαντικής οικονομικής ζώνης θα επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Οι ειδικοί ήδη υπολόγισαν ότι η κατάργηση των φόρων στο εμπόριο θα αύξανε την αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μισό τοις εκατό, ενώ των ΗΠΑ κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα!.
Κινητήριος μοχλός όλων η αύξηση των εξαγωγών αμφοτέρων των δύο πλευρών (άλλωστε η Α.Μέρκελ την εξαγωγική προοπτική της Γερμανίας ήθελε να διασφαλίσει), οι οποίες θα μπορούσαν να αυξηθούν σχεδόν κατά 25 %.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη θα μπορούσαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRICS, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί χάνουν παγκοσμίως τις θέσεις τους.
Αυτό όμως αφορά όχι σε όλες τις αγορές, επισημαίνει ο καθηγητής της έδρας παγκόσμιας πολιτικής της ανώτατης σχολής Οικονομίας Μαξίμ Μπρατέρσκι: «Η Ευρώπη τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια χάνει σταδιακά την ανταγωνιστικότητά της ως προς τις οικονομίες της Κίνας και εν μέρει της Ινδίας. Αλλά χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε τέτοιους τομείς όπου τα ευρωπαϊκά εργατικά χέρια μπορούν να αντικατασταθούν από κινεζικά ή βιετναμικά. Ενώ στους υπόλοιπους τομείς η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ισχυρή διότι δεν υπάρχει δεύτερη Ρώμη, δεύτερο Παρίσι ή δεύτερο Λονδίνο».
