Στο όρος Mokattam, στη νοτιοανατολική πλευρά του Καΐρου, υπάρχει το επιβλητικό μοναστήρι του Saint Simon, γνωστό και ως Cave Church. Πρόκειται για μια γηπεδικών διαστάσεων χριστιανική εκκλησία που είναι εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένη μέσα σε ένα βράχο. Εμπνευστές της ιδέας οι Zabbaleen – κόπτες χριστιανοί σε έναν τόπο μουσουλμάνων που απομονώθηκαν στο βουνό, προκειμένου να έχουν το δικό τους λατρευτικό ναό για τη θρησκεία τους.
H χωρητικότητα του φτάνει τους 20.000 προσκυνητές, κάτι που το κάνει το μεγαλύτερο χριστιανικό ναό της Μέσης Ανατολής. Το ναό έχτισε το 1975 μετά από όραμα ο ιερέας Sama’an Ibrahim ο οποίος του έδωσε και το όνομα του.
Οι Zabbaleen είναι αγρότες που ήρθαν από την Αίγυπτο στο Κάιρο το 1940. Ήταν φτωχοί και προσπαθούσαν να επιβιώσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Αρχικά ασχολήθηκαν με την εκτροφή ζώων, αλλά κατόπιν ανακάλυψαν πως η συλλογή και η διαλογή σκουπιδιών κι η εν συνεχεία πώληση των μετάλλων ήταν πολύ πιο κερδοφόρα.
Σήμερα, η περιοχή έχει μετονομαστεί σε «πόλη σκουπιδιών», λόγω των χιλιάδων οικογενειών που ζουν εκεί και συλλέγουν σκουπίδια, ενώ κύματα μεταναστών από την Άνω Αίγυπτο συρρέουν για να ζήσουν και να εργαστούν εκεί.
Τα τελευταία χρόνια στο τεράστιο μοναστήρι που βρίσκεται στα βράχια της πόλης των σκουπιδιών, μια φορά την εβδομάδα, αργά το βράδυ, δημιουργείται μια πελώρια ουρά. Εκατοντάδες μουσουλμάνοι στήνονται από νωρίς και περιμένουν την έλευση του ιδρυτή και αρχιερέα του μοναστηριού, Πατέρα Sama’an Ibrahim. Είναι οι εσπερινοί των εξορκισμών.
Δαιμονισμένοι Αιγύπτιοι μουσουλμάνοι στριμώχνονται στην είσοδο του ναού και ελπίζουν πως ο αλλόθρησκος αρχιερέας θα τους απαλλάξει από τα δαιμόνια. Ο Sama’an Ibrahim έχει γίνει θρύλος στη περιοχή για τους εξορκισμούς του και έχει καταφέρει να γίνει αποδεκτός ακόμη και ανάμεσα στους μουσουλμάνους.
Λατρεύεται σαν άγιος και τον ακολουθούν ιστορίες θαυμάτων, ακόμη και νεκραναστάσεων. Ο ίδιος όχι απλά δεν αρνείται τις φήμες αλλά τις φέρει ως επιχείρημα σε όσους τον αμφισβητούν. Όταν πλησιάζει στην είσοδο του ναού το πλήθος παραληρεί.
Ο Sama’an μπαίνει σε μια πολυτελή Mercedes, η προσωπική του ασφάλεια ανοίγει δρόμο και το όχημα εισέρχεται στο σπήλαιο για να οδηγήσει τον ιερέα στο κέντρο του ναού. Οι δαιμονισμένοι και οι οικογένειες τους εισέρχονται και αυτοί με τη σειρά τους στο μοναστήρι και αρχίζει ο εσπερινός. Αμέσως μετά αρχίζουν οι εξορκισμοί.
Ο Sama’an Ibrahim διαβάζει μια προσευχή και ο βοηθός του καίει στο πέτρινο δάπεδο χαρτιά τα οποία είναι τα διαβολικά συμβόλαια που δένουν τον κάθε, θεωρητικά, δαιμονισμένο. Αν το χαρτί καεί τελείως, ο ιερέας θα εκτελέσει εξορκισμό. Αν όχι, ο δαιμονισμένος θα επιστρέψει την επόμενη εβδομάδα, όταν θα είναι έτοιμος.
Κατόπιν ο Sama’an προσεγγίζει έναν έναν τους δαιμονισμένους και αρχίζει να προσεύχεται, να τους ραντίζει με αγιασμό και να τους χτυπάει απαλά στο κεφάλι. Υπάρχουν φορές που χρειάζεται να ρίξει πολύ δυνατά χαστούκια αλλά και να ζητήσει από τους βοηθούς του να δέσουν τον δαιμονισμένο που αντιστέκεται. Όση ώρα εκτυλίσσονται αυτά τα υπερσύγχρονα φώτα του ναού παραμένουν χαμηλωμένα και από τα ηχεία ακούγονται αραβικές ψαλμωδίες.
Μετά από ώρες, αργά τη νύχτα οι εξορκισμοί τελειώνουν. Ο Sama’an αποχωρεί εξαντλημένος με τον ίδιο τρόπο που εισήλθε και οι θεραπευμένοι μουσουλμάνοι επιβιβάζονται στα λεωφορεία που θα τους επιστρέψουν στη πόλη των σκουπιδιών και τις υπόλοιπες περιοχές από όπου και ήρθαν.
Στην Αίγυπτο τα ποσοστά των αναλφάβητων είναι σε δραματικό επίπεδο. 16.000.000 από τους περίπου 80.000.000 Αιγύπτιους, είναι αναλφάβητοι και ζουν στα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης.