Η κοινωνία των πολιτών μπορεί να βοηθήσει μετριοπαθείς φωνές σε θρησκευτικές οργανώσεις να αναπτύξουν ακολουθία η οποία θα βοηθήσει την περιοχή προς την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Του Ενίς Ρετζέπι και της Ιβάνα Γιοβάνοβιτς
Ορισμένοι ειδικοί και πολιτικοί της περιοχής προτείνουν στενότερη σχέση συνεργασίας μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και θρησκευτικών οργανώσεων ως μέσο για προώθηση του διαθρησκευτικού διαλόγου και των μετριοπαθών φωνών.
Η Σόνια Ρουμπίνι, αρχισυντάκτρια του Interfaith, διαδικτυακή πύλη του Κοσσυφοπεδίου, δήλωσε στους SETimesπως οι θρησκευτικές ομάδες αποτελούν ουσιαστικό τμήμα της κοινωνίας των πολιτών. Οι φωνές αυτών των ομάδων, ως εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη δέσμευση κοινοτήτων στο διάλογο, ως βασικό στοιχείο για δημιουργία μίας κοινωνίας η οποία βασίζεται στον ανοικτό διάλογο.
Ανέφερε ότι η κοινωνία των πολιτών και οι ΜΚΟ δεν πρέπει να διστάζουν να μιλούν για δημόσια θέματα που σχετίζονται με την πίστη, ή να αναλαμβάνουν προκλήσεις όπως ακραίες ερμηνείες της θρησκείας που μπορούν να επηρεάσουν άλλα θέματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των γυναικών.
“Έχω δει μεγάλες δυνατότητες σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στην προώθηση του διαλόγου και τις ατζέντες για ανοχή, επηρεάζοντας άμεσα τις πιο μετριοπαθείς θρησκευτικές φωνές”, δήλωσε η Ρουμπίνι στους SETimes.
Ο Πετρίτ Σελίμι, υφυπουργός Εξωτερικών του Κοσσυφοπεδίου και μέλος της Κρατικής Επιτροπής για θρησκευτική ελευθερία, δήλωσε στους SETimesότι οι θρησκευτικές κοινότητες είναι μέρος της κοινωνίας των πολιτών. Το Κοσσυφοπέδιο πρέπει να προώθησει τη διαφορετικότητα και την ανοχή στην παλιά παράδοση του σεβασμού στη θρησκεία των άλλων, ανέφερε.
“Ως υπουργός Εξωτερικών πιστεύω ότι ο διαθρησκευτικός διάλογος αποτελεί βασικό μέσο της δημόσιας διπλωματίας, καθώς βοηθά στο να εξαλειφθούν μερικές προκαταλήψεις σε ορισμένους πολιτικούς χώρους, οι οποίες είχαν τη βοήθεια της προπαγάνδας του Σερβικού πολιτικού παρελθόντος. Τέτοιου είδους προκαταλήψεις μπορούν να εμποδίσουν τους στόχους του Κοσσυφοπεδίου για ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ενσωμάτωση στην ΕΕ”, δήλωσε ο Σελίμι.
Ο Νίκολα Κνέζεβιτς, Διευθύνων Σύμβουλος και ιδρυτής του Κέντρου για τη Μελέτη της Θρησκείας, της Πολιτική και της Κοινωνίας και δάσκαλος στην Προτεσταντική Θεολογική Σχολή του Νόβι Σαντ, δήλωσε στους SETimes πως ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών είναι μικρότερος από αυτό που θα έπρεπε.
“Υπάρχουν μερικοί λόγοι γι’ αυτό. Πρώτον, ο αριθμός οργανισμών που ασχολούνται με το θρησκευτικό τομέα είναι σχετικά μικρός. Δεύτερον, υπάρχουν περιορισμένα διεθνή κεφάλαια καθώς ο διαθρησκευτικός διάλογος δεν βρίσκεται στο επίκεντρο των ιδρυμάτων. Τρίτον, οι θρησκευτικές κοινότητες διενεργούν συνήθως αυτό το διάλογο χωριστά, όχι στο πλαίσιο του πολιτειακού, μη κυβερνητικού τομέα”, δήλωσε ο Κνέζεβιτς.
Ο Κνέζεβιτς ανέφερε ότι το ζήτημα του διαθρησκευτικού διαλόγου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ζήτημα των εθνοτικών σχέσεων και ο λόγος είναι ο προσδιορισμός των θρησκευτικών και εθνικών τμημάτων. Εξαιτίας αυτού, ο θρησκευτικός διάλογος αποτελεί ζήτημα εξομάλυνσης και συνεργασίας στο σύνολο της περιοχής και θα πρέπει να ενθαρρυνθεί από αμφότερες τις θρησκευτικές κοινότητες και τομέα των πολιτών.
“Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία των πολιτών, όταν προσπαθεί να συμμετάσχει περισσότερο στην προώθηση του θρησκευτικού διαλόγου, είναι η δυσπιστία. Δυστυχώς, ορισμένες θρησκευτικές κοινότητες και κάποια διακεκριμένα άτομα συνήθιζαν να έχουν ένα είδος ανταγωνισμού με τις ΜΚΟ. Οι ΜΚΟ, συχνά, θεωρούνται φιλελεύθεροι, φιλοδυτικοί οργανισμοί που έχουν ως σκοπό την καταστροφή και υπονόμευση της εθνικής συνείδηση και ενότητας”, ανέφερε ο Κνέζεβιτς.
Ωστόσο, ο Σελίμι είναι πεπεισμένος ότι η θρησκεία δεν πρέπει να έχει ρόλο στην πολιτική. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχει συμβατότητα ανάμεσα στην πολιτική, το σύνταγμα, το κοσμικό κράτος και την κοινωνική συναίνεση του Κοσσυφοπεδίου, καθώς είναι φιλο-Νατοϊκό και φιλοευρωπαϊκό από τη μία πλευρά και συμμετέχει σε θρησκευτικές κοινότητες από την άλλη.
Σύμφωνα με τον Κνέζεβιτς, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών χωρίζονται μερικές φορές σε καλές και κακές, το οποίο εξαρτάται συνήθως από τις εθνικές ευαισθησίες και ερμηνείες τους για το παρελθόν.
“Οι προκαταλήψεις αυτές πρέπει να εκλείψουν και να αντιμετωπίσουμε όλες τις προκλήσεις με περισσότερη και μεγαλύτερη δέσμευση και συνεργασία με τις θρησκευτικές κοινότητες, καθώς η κοινωνία των πολιτών και οι θρησκευτικές κοινότητες είναι εξίσου σημαντικές για τη λειτουργία των σύγχρονων δημοκρατικών κοινωνιών, γι ‘αυτό είναι πιο σημαντικό να εργαστούμε για τη θέσπιση καλύτερης συνεργασίας μεταξύ τους”, δήλωσε ο Κνέζεβιτς.