Του Βασίλη Σπυρόπουλου
Τι διηγούνται στη «δημοκρατία» ο Αρχιεπίσκοπος (και ηγούμενος της μονής) Σινά και οι μοναχές στη Χρυσοπηγή Χανίων Κρήτης!
Ο απλός και ταπεινός βίος του αγίου Πορφυρίου και ο τρόπος με τον οποίο αγκάλιαζε όλους αδιακρίτως τους ανθρώπους έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη όσων είχαν την ευλογία (γιατί περί αυτού πρόκειται) να τον γνωρίσουν από κοντά, έστω και για μια φορά.
Ο ηγούμενος της Μονής Σινά, ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ κ. Δαμιανός, είχε πνευματικό του τον άγιο Πορφύριο. «Τον γνώρισα όταν ήλθε στη Μονή Σινά τέλη του ’72, αρχές του ’73 και έμεινε για ενάμιση μήνα.
Ανέβηκε στο Ορος, όπου κοκάλωσε, γιατί ένιωθε ιδιαίτερη Χάρη να αναβλύζει» τονίζει ο κ. Δαμιανός, αποκαλύπτοντας την έκπληξη που είχε προκαλέσει σε όλους η αντίδρασή του: «Θαυμάζαμε, χωρίς να ξέρουμε, το βάθος και το πλάτος των διορατικών του ικανοτήτων».
Ο άγιος Πορφύριος «ένιωθε Σιναΐτης» μας λέει ο Αρχιεπίσκοπος Σινά.
Τον χειροτόνησε ιερέα ο μακαριστός ηγούμενος της Μονής Σινά Πορφύριος Γ΄ (από την Κύμη), ο οποίος διέκρινε το διορατικό του χάρισμα, δίνοντάς του το όνομα «Πορφύριος». Ο κ. Δαμιανός μάς εκμυστηρεύεται ότι ο άγιος του είχε ζητήσει ένα χαρτί που να αναφέρει ότι ήταν μέλος της Σιναϊτικής Αδελφότητας. «Του έδωσα ένα χαρτί που έλεγε ότι είναι από παλαιά εγγεγραμμένος στη μονή, ώστε να δικαιούται να αγοράσει κελί στο Αγιον Ορος» σημειώνει.
Εχοντας το διορατικό και προορατικό χάρισμα, ο άγιος Πορφύριος προέβλεψε την εκλογή του κ. Δαμιανού ως ηγουμένου της Μονής Σινά!
«Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τότε την αξία των λόγων του γέροντα» υπογραμμίζει ο Αρχιεπίσκοπος Σινά, προσθέτοντας ότι ο άγιος Πορφύριος πίστευε και έλεγε συνέχεια: «Ο Χριστός είναι όλος αγάπη, η αγάπη είναι το παν». Οσον αφορά την αμαρτία, ο άγιος Πορφύριος πίστευε ότι υπάρχει μεν, αλλά είναι ξεδοντιασμένη με τον Χριστό, δεν μπορεί να δαγκάσει.
Τον άγιο Πορφύριο γνώριζαν πολύ καλά και οι μοναχές της Μονής Χρυσοπηγής, στα Χανιά της Κρήτης. Οπως μας είπαν, «με το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, ο άγιος Πορφύριος είχε βαθιά γνώση της ανθρώπινης ψυχής. Κοντά του έβρισκαν θεραπεία, πνευματική καθοδήγηση, παράκληση και χαρά άνθρωποι κάθε ηλικίας, εθνικότητας, καταγωγής και τάξης.
Ηταν δοσμένος ολόψυχα στον λαό του Θεού, στους εγγύς και τους μακράν, στους πιστούς και τους αρνητές, στους χριστιανούς και τους αγνοούντας τον λόγο του Θεού, στους πάντες».
Οι μοναχές κάνουν ξεχωριστή μνεία στο πώς ο άγιος γέροντας πλησίαζε όλους τους ανθρώπους, προσπαθώντας να τους πείσει να ακολουθήσουν τον δρόμο του Θεού, μέσα από το δικό του παράδειγμα και τη δική του ζωή: «Ολους ανεξαιρέτως τους αγκάλιαζε με απέραντη αγάπη και ευσπλαχνία, παρακινώντας τους με τη διδασκαλία και το παράδειγμα του αγίου βίου του να αγαπήσουν τον Χριστό».
Αλλωστε, όπως υπογραμμίζουν, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι ευεργετήθηκαν στη ζωή τους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο από τη συναναστροφή τους μαζί του, αλλά και μόνο από την ανάγνωση των λόγων του.
«Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο είχαν την ευλογία να γνωρίσουν και να συναναστραφούν τον άγιο Πορφύριο, ευεργετήθηκαν από τις θαυματουργικές επεμβάσεις του και με την καθοδήγησή του ανακάλυψαν την πνευματική ζωή.
Αλλά και ακόμη περισσότεροι είναι οι άνθρωποι που διάβασαν τους λόγους του, πληροφορήθηκαν για τις θαυμαστές ενέργειές του και, χωρίς να τον έχουν γνωρίσει από κοντά, ένιωσαν την αγία παρουσία του στη ζωή τους».
από το Σαββατιάτικο ένθετο της «δημοκρατίας» για την ορθοδοξία