ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων, την κρέμασε στην υπομονή. ”Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται”.
Γι΄αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν οι άνθρωποι στην υπομονή. Βλέπετε ο Θεός δεν ευχαριστήθηκε τόσο από τις ελεημοσύνες του Ιώβ, όταν είχε όλα τα αγαθά, όσο από την υπομονή του, τον καιρό της δοκιμασίας.
Να προσέχουμε να μην χάνουμε την υπομονή μας, για να μην χάσουμε τελικά την ψυχή μας.
Την υπομονή πάντα να την κρατάς, γιατί είναι το μεγαλύτερο φάρμακο, που θεραπεύει τις μακροχρόνιες δοκιμασίες, διότι πολλές δοκιμασίες, μόνο με την υπομονή περνούν, όπως και τα χιόνια και οι παγωνιές, περνούν μόνο με την υπομονή, να έρθει η άνοιξη, για να λειώσουν με τις λιακάδες.
Με την στενοχώρια, οι πάγοι και τα χιόνια δεν λειώνουν, αλλά με την υπομονή. Η μεγάλη όμως υπομονή, ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει Θεϊκά αποτελέσματα∙ εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση.
Παλιά η ζωή ήταν πιο ήρεμη και οι άνθρωποι έκαναν υπομονή. Σήμερα όλη αυτή η βιασύνη που μπήκε στον κόσμο, έκανε τους ανθρώπους ανυπόμονους. Σήμερα όλοι είναι τσακμάκια. Έναν λόγο δεν σηκώνουν.
Η υπομονή ξεκινάει από την αγάπη. Για να υπομείνεις τον άλλον, πρέπει να τον πονέσεις. Αν δεν τον πονέσεις, τον βαριέσαι.
