Εκκλησία: Η Εκκλησία μας χτες τίμησε την Σταύρωση και τον επιτάφιο θρήνο του Κυρίου. Ταυτόχρονα ανεβαίνει η ίδια τον δικό της Γολγοθά.
Του Γιώργου Θεοχάρη
Για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της οι ναοί της είναι κλειστοί και μάλιστα τέτοιες ημέρες, που είναι οι πιο ιερές ημέρες του χρόνου για όλη την χριστιανοσύνη.
Ο λαός της Εκκλησίας έχει δείξει την πιο μεγάλη ανοχή.
Υφίσταται την μεγαλύτερη στέρηση και ταπείνωση που είναι δυνατόν να υπάρξει για αυτόν, την στέρηση της Θείας Κοινωνίας και των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης.
Θα έπρεπε η Πολιτεία να δείξει μία ανάλογη κατανόηση.
Εάν από την αρχή έβγαινε ένα ΦΕΚ, που θα επέτρεπε την τέλεση ακολουθιών κεκλεισμένων των θυρών με 10 άτομα και την τέλεση ακολουθιών στις Μονές, έστω και εάν αυτές έκλειναν για τον κόσμο, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα τώρα.
Αντί για αυτό εκδόθηκε ένα εντελώς αψυχολόγητο ΦΕΚ, που απαγόρευε ιερουργίες, ακόμη και σε Μονές (!), που ήταν φανερό ότι είχε συνταχθεί από ανθρώπους που δεν είχαν καμία σχέση με τον εκκλησιαστικό χώρο (είναι σαν να λέμε π.χ. ένας ψαράς να νομοθετεί για νοσοκομεία!).
Δυστυχώς εδώ δεν βοήθησε και η Ιεραρχία, η οποία δεν είχε κάποια συστηματική και σοβαρή αντιπρόταση.
Όταν εκδόθηκε το νεότερο, «διορθωμένο» ΦΕΚ, ήταν πλέον αργά.
Θα έπρεπε αυτό να ήταν το πρώτο μέτρο και να ακολουθήσει ένα άλλο πιο χαλαρό, που θα επέτρεπε στους πιστούς να κάνουν Μεγάλη Εβδομάδα και Ανάσταση με κάποιον καλύτερο τρόπο.
Όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Αλέκος Αλαβάνος, «είναι καλά και σωστά τα μέτρα, έχουν αποδώσει και σαν κοινωνία έχουμε δείξει αυτοσυγκράτηση. Θα έπρεπε να είναι πιο “ανθρώπινη” η προσέγγιση. Αυτή η σκέψη μου γεννήθηκε να βγει ένας λιτός Επιτάφιος με έναν ιερέα, έναν νεωκόρο και λίγα λουλούδια, να βγει ο κόσμος στα μπαλκόνια και να ανάψει ένα κερί ή αν δεν έχει κερί να φωτίσει με τα κινητά του».
Αυτό που βίωσαν οι πιστοί ήταν μία ισοπεδωτική και απάνθρωπη στάση της Κυβέρνησης, την οποία βέβαια θα εισπράξει αργότερα, ασφαλώς και εκλογικά.
Η Κυβέρνηση έπεσε -για μία ακόμη φορά- στην παγίδα που της έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε καλά ότι έχασε τις εκλογές από τον κόσμο της Εκκλησίας, από τον κόσμο που έχει ως σημαία του το δίπτυχο «Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη – πατρίδα».
Αυτός τον έστειλε σπίτι του, διότι του επέβαλε την Συμφωνία των Πρεσπών, διότι ψήφισε άθεους νόμους διότι τού προσέβαλε την θρησκευτική συνείδηση.
Έτσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ πίεσε την Κυβέρνηση να λάβει μέτρα ειδικά εναντίον του κόσμου της Εκκλησίας, γνωρίζοντας ότι από την μία πλευρά οι πολιτικοί αντίπαλοί του θα είχαν να αντιμετωπίσουν την αγανάκτηση αυτού του πιστού κόσμου, δηλαδή το μεγάλο πολιτικό κόστος, και από την άλλη πλευρά τον κορονοϊό.
Και πέτυχε τον σκοπό του: να στρέψει την ευρεία μάζα του κόσμου της Εκκλησίας κατά της Κυβέρνησης.
Αντί η Κυβέρνηση να κινηθεί έξυπνα, διακριτικά και μεθοδικά (ασφαλώς σε αυτό δεν την βοήθησε ούτε η Ιεραρχία), ξέχασε αμέσως ποιοι ήταν αυτοί που την έκαναν Κυβέρνηση, και κινήθηκε σπασμωδικά και ακραία: έγινε -για μία ακόμη φορά- αριστερότερη των αριστερών, και πήρε μέτρα κατά της Εκκλησίας που δεν θα έπαιρνε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ!
Φυσικά αυτό ήταν ένα λάθος που θα το πληρώσει, και ήδη η Κυβέρνηση έχει αρχίσει να εισπράττει τις συνέπειές του.
Θα έπρεπε, έστω την τελευταία στιγμή, να φροντίσει να κάνει κάτι που θα προσφέρει στον χριστιανικό κόσμο – και όχι μόνο, αυτές οι ημέρες είναι ημέρες όλου του ελληνικού λαού – αυτό που πολύ ωραία έγραψε ο Αλέκος Αλαβάνος: μία συναισθηματική (εμείς θα πούμε πνευματική) ελάφρυνση-λύτρωση.
Μετά το Πάσχα οι ακολουθίες είναι σύντομες και λιτές, ο κόσμος αραιώνει στους ναούς. Τότε θα μπορούσαν τα μέτρα να γίνουν αυστηρότερα.
Όμως η Κυβέρνηση δεν είχε σχεδιασμό, δεν είχε μεθοδικότητα στην στάση της απέναντι στον χριστιανικό κόσμο και αυτό το πληρώνει ήδη.
Διότι δεν αρκεί μόνο να σώσεις το σώμα. Τί να το κάνεις το σώμα, όταν η ψυχή είναι άρρωστη;
«Νους υγιής, εν σώματι υγιεί», έλεγαν οι πρόγονοί μας, προ Χριστού μάλιστα.
Ποτέ δεν είναι αργά.
Μπορεί η Κυβέρνηση να κάνει κάτι για το Πάσχα, κάτι που δεν θα της αφήσει ένα βαρύ και ανεξίτηλο στίγμα.
Και επίσης να κάνει και κάτι άλλο απλό: να σταματήσει όλες τις διώξεις εναντίον Αρχιερέων, Ιερέων, ανθρώπων που πἠγαν στις εκκλησίες, αντί να βγάλουν βόλτα τα σκυλιά τους.
Δεν θα της κοστίσει τίποτε και θα βοηθήσει τα πράγματα.
Ελπίζουμε ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης και γνωστός φιλοαγιορείτης Κώστας Τσιάρας θα διαβάσει το άρθρο αυτό και θα πράξει αυτό που πρέπει.