Του Μάνου Χατζηγιάννη
Πριν αλέκτωρ λαλήσαι κι ενώ το μελάνι στο κοινό μήνυμα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν έχει ακόμη στεγνώσει ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας “καρφώνει” εκ νέου το Φανάρι επαναφέροντας την αντιπαράθεση για τα περί πρωτείου και επιβεβαιώνοντας πόσο ρευστή είναι η ενότητα της Ορθοδοξίας…
Το Νο 2 της Ρωσικής Εκκλησίας μάλιστα επέλεξε την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που τόσους αγώνες είχε δώσει για την Ορθοδοξία, για να αναθερμάνει την ένταση Φαναρίου-Μόσχας. Ένταση που ξεκίνησε με την αναφορά της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας περί πρωτείου του Οικουμενικού Πατριάρχου τα περασμένα Χριστούγεννα και συντηρήθηκε όλο το τελευταίο διάστημα από τοποθετήσεις τόσο του ιδίου του κ. Ιλαρίωνα όσο και Φαναριωτών Μητροπολιτών όπως οι Προύσης και Περγάμου.
Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κόντρα στις ενοτικές διαβεβαιώσεις του Πατριάρχη Μόσχας και στις προσπάθειες προσέγγισης- όπως η φράση του κ. Κυρίλλου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη “Κάποιοι επιδιώκουν να σπείρουν τους σπόρους της δυσπιστίας μεταξύ μας. Αλλά πρέπει να κερδίσουμε αυτές τις μηχανορραφίες με ταπεινότητα και αδελφική αγάπη”-δυναμιτίζει και πάλι το κλίμα αναφέροντας στο κυριακάτικο κήρυγμά του ενώπιον πολυπληθούς εκκλησιάσματος:
“Όλες οι εκκλησίες Προκαθημένων τους, έχουν την ίδια αξιοπρέπεια. Πρώτος μεταξύ ίσων είναι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αλλά η προτεραιότητά αυτή είναι υπεροχή της τιμής, όχι της εξουσίας. Δεν έχει καμία εξουσία πάνω στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και σε άλλες τοπικές εκκλησίες πέραν από την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, η οποία τον είχε εκλέξει σε αυτό το θώκο. Στην οικογένεια των Ορθοδόξων Εκκλησιών ο Οικουμενικός Πατριάρχης διαδραματίζει συντονιστικό ρόλο, αλλά δεν είναι σαν τον Πάπα στην Καθολική Εκκλησία. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει τέτοιο όργανο ή πρόσωπο που θα μπορούσε να επιβάλει την απόφασή του σε όλες τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες”
Συν τοις άλλοις ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ μιλώντας για την Πανορθόδοξη Σύνοδο επιβεβαίωσε και την διαφωνία που είχε η ρωσική πλευρά για τον τόπο διεξαγωγής αυτής. Το “Αγιορείτικο βήμα” είχε εξ αρχής αναφέρει πως το σκεπτικό είναι η Πανορθόδοξη να διεξαχθεί στην Αγία Ειρήνη στην Κωνσταντινούπολη, πλην όμως οι Ρώσοι δε έδειχναν να συμφωνούν.
Ο κ. Ιλαρίων βρήκε…πάτημα στον Σταυρό...Από την πρώτη στιγμή η Μόσχα είχε επικαλεστεί ανυπαρξία του συμβόλου του Σταυρού στην Αγία Ειρήνη και αυτό επανέλαβε και ο κ. Ιλαρίων.
“Πάνω από την Αγία Σοφία σήμερα δεν υπάρχει σταυρός αλλά ημισέληνος – καθώς και πάνω από το ναό της Αγίας Ειρήνης όπου πραγματοποιήθηκε η Β ‘Οικουμενική Σύνοδος, και στην οποία, ενδεχομένως, να πραγματοποιηθεί η Πανορθόδοξη Σύνοδος” τόνισε.
Τέλος συνέχισε στην λογική, την οποία αμα τη λήξει της Σύναξης στο Φανάρι υιοθέτησε, δηλαδή αυτή της απαξίωσης της Πανορθόδοξης Συνόδου.
“Πάνω από χιλιάδες χρόνια ζούσαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία χωρίς Ορθόδοξο συμβούλιο άρα μπορούν να ζήσουν χωρίς και πάλι. Ως εκ τούτου, δεν θεωρούμε ότι το Συμβούλιο αυτό είναι απαραίτητο ούτως ώστε η Εκκλησία να συνεχίσει την ύπαρξή της.”