Στα πλαίσια των φετινών εορτασμών Κωνσταντίνεια 2018 του ενοριακού ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Ναύπλιο, ήρθε προς προσκύνηση στον Ιερό ναό από το Άγιο Όρος το τίμιο Λείψανο της αριστεράς χειρός της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης, Παρασκευή 18 Μαΐου 2018.
Το τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου βρίσκεται στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα – Αγίου Όρους. Το ιερό Λείψανο υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος ,Ιερείς και πλήθος πιστών. Το ιερό λείψανο της Αγίας Αννης μετέφερε στο Ναύπλιο ο καθηγούμενος της Μονής Σταυρονικήτα αρχιμανδρίτης π. Τύχων με συνοδεία μοναχών. Με Λιτανευτική πομπή το Ιερό Λείψανο μεταφέρθηκε στον εορτάζοντα ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και τέθηκε προς προσκύνηση . Στο Ναύπλιο θα παραμείνει έως τις 23 Μαΐου 2018 στον ιερό ναό όπου θα τελούνται καθημερινά ακολουθίες.
Η Μονή Σταυρονικήτα είναι 15η στην τάξη των Αγιορείτικων μονών. Είναι ελληνική, κοινοβιακή από το 1968 και εορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου του Αγίου Νικολάου. Κατέχει τη θαυματουργή εικόνα του Αγ. Νικολάου του Στρειδά. Ονομάζεται έτσι, όταν καθώς την έβγαλαν από τη θάλασσα που είχε παραμείνει για εκατοντάδες χρόνια αναλλοίωτη, στο μέτωπο του Αγίου ήταν καλυμμένο ένα στρείδι που όταν το έβγαλαν έτρεξε αίμα. Είναι το μικρότερο μοναστήρι του Αγίου Όρους, σε μορφή κάστρου με μια υποτυπώδη αυλή.
Βρίσκεται πάνω σε βράχο, ο οποίος όμως πριν κάποια χρόνια άρχισε να αποσαθρώνεται. Χάρη στις επεμβάσεις τις Κ.Ε.Δ.Α.Κ., ο βράχος αυτός ενισχύθηκε με ενέσεις τσιμέντου και έτσι σταθεροποιήθηκε. Το υδραγωγείο που βρίσκεται έξωθεν της μονής με τις καμάρες του, κρίνεται λίαν αξιόλογο αρχιτεκτονικά.
Η ιστορία της μονής αρχίζει το 10ο αιώνα οπότε λειτουργεί σαν μονύδριο που φέρει την ονομασία Σταυρονικήτα. Στη συνέχεια, σαν μονύδριο περιέπεσε σε αφάνεια και ερημώθηκε περνώντας στην ιδιοκτησία του Πρώτου το 1287. Κατόπιν παραχωρήθηκε ως Κελί το 1287 στην Μονή Κουτλουμουσίου και αργότερα στην Μονή Φιλόθεου, από την οποία την αγόρασε το 1533 ο ιερομόναχος Γρηγόριος Γηρομεριάτης που αναλαμβάνει την ανοικοδόμηση της μονής, χωρίς να τη φέρει σε πέρας λόγω κοιμήσεώς του. Κατόπιν προσκλήσεως της Ιεράς Κοινότητος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιερεμίας ο Α΄, το 1540, αναλαμβάνει προσωπικά την ανοικοδόμησή της. Ο ίδιος την εφοδιάζει με όλα τα απαραίτητα προς λειτουργία, την κατατάσσει στα ήδη υπάρχοντα μοναστήρια και την ιστορεί με τις περίφημες τοιχογραφίες του ζωγράφου Θεοφάνους του Κρητός.
Στα χρόνια όμως της Ελληνικής επανάστασης δοκιμάστηκε σκληρά, ενώ αλλεπάλληλες πυρκαγιές, των οποίων η τελευταία του 1879, την κατέστρεψαν σε μεγάλο βαθμό. Μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα κατάφερε να επανακάμψει.
){kind=link}