Ένας μικρός επίπεδος χώρος κοντά στον περίβολο της Μονής με ναΐδριο, γύρω από το οποίο θάβονται οι κοιμηθέντες μοναχοί.
Εδώ δεν θα δει κανείς μαρμάρινους τάφους ή επιβλητικά μνημεία, όπως στα κοσμικά νεκροταφεία. Το κάθε μνήμα σκεπάζεται μόνο με χώμα. Είναι απλό, απέριττο και μόνο ένας ξύλινος μαύρος Σταυρός με άσπρα γράμματα το μαρτυρεί. Πάνω στο Σταυρό αυτό γράφουν την ημερομηνία κοίμησης του μοναχού, την ηλικία που είχε όταν πέθανε, το μοναχικό όνομα (αν ήταν ιερομόναχος σημειώνεται) και το ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ.
Το λιγότερο διάστημα που θα μείνουν τα οστά στο μνήμα είναι 3 χρόνια. Συνήθως μένουν πολύ περισσότερο χρόνο. Αν υπάρξει ανάγκη ενταφιασμού νεκρού, γίνεται εκταφή των οστών του αρχαιότερου. Αφού πληθούν από τη βροχή, τοποθετούνται μέσα σε ξύλινο κασελάκι και χωριστά το κρανίο κάτω από την Αγία Τράπεζα του Κοιμητηριακού Ναού.
Στις περισσότερες Μονές υπάρχουν και ειδικά Οστεοφυλάκια, όπου τα κρανία και τα οστά των παλαιών μοναχών ευρίσκονται σε ερμάρια. Στη Λαύρα υπάρχουν κάτω από τον ναό σταυρωτές καμάρες με θόλους, που χρησιμεύουν ως Οστεοφυλάκιο. Συνήθως τα κοιμητήρια περιφράσσονται από χαμηλό περίβολο.
Στις φωτογραφίες που ακολουθούν διακρίνονται ο Κοιμητηριακός Ναός, τάφοι μοναχών και το οστεοφυλάκιο της Ιεράς Μονής Χιλιανδαρίου:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
){kind=link}