(Από αφήγηση προσκυνητού, πριν λίγες ημέρες, στο Άγιον Όρος)
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: – Γέροντα να περάσουμε;
– Φοράτε μάσκα;
– Όχι.
– Ε, τότε μπέστε.
– Γέροντα εσείς εδώ στο Κελλί και στην Εκκλησία σας δεν φοβάστε την πανδημία; Γιατί δεν φοράτε μάσκα;
– Τώρα μου θύμισες τον Μέγα Αρσένιο, όταν κάποτε καταφτάσανε Σαρακηνοί για να λεηλατήσουν το Μοναστήρι και να σφάξουν τους Καλογήρους.
Ενώ όλοι είχαν ετοιμάσει τα μπογαλάκια τους και τρέπονταν σε φυγή, ο Άγιος Αρσένιος δεν έφευγε.
– Αρσένιε, δεν φεύγεις; Αν μείνεις εδώ θα σε σκοτώσουν.
– Δεν φοβάμαι, θα με φυλάξει ο Θεός.
– Και αν δεν σε φυλάξει;
– Ε τότε κάλλιο να με σφάξουνε. Άμα είναι ο Θεός να μην με προστατεύσει τότε τι να την κάνω την ζωή;
Ποιος ο λόγος να ζω αν πιστεύω σε ένα Θεό αδιάφορο για την ζωή μου;
Τα βλέπετε;
Αν λοιπόν ο Χριστός στον οποίο από μικρός του παρέδωκα την ζωή μου όλη δεν μπορεί να με φυλάξει από μία γρίπη μέσα στο Ιερό Του Σκήνωμα, τότε ποιος ο λόγος να ζω;
Ας με πάρει!
Είναι δυνατόν τόσα χρόνια να συνωστιζόμασταν ώρες ολόκληρες σε ουρές και σε πλήθος κόσμου με χίλιες δύο αρρώστιες για να προσκυνήσουμε ένα μόνο Άγιο Λείψανο, η μία μόνον Εικόνα και τώρα που οι Ιεροί Ναοί είναι κατάφορτοι από Ιερά Λείψανα και Άγια θαυματουργικά Εικονίσματα φοβόμαστε πως θα πεθάνουμε;
Τουλάχιστον με όλη αυτήν την πανδημία βγήκε ένα καλό. Έπεσαν οι ψευδαισθήσεις που είχαμε για τον «άγιο» εαυτό μας. Γνωρίσαμε επιτέλους πόσο χρεωκοπημένοι πνευματικά είμαστε και σε τι χάλια βρισκόμαστε.
Αγιορείτης ταξιδευτής
Πηγή: Σταύρος Χατζής
