Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος στο χριστουγεννιάτικο του μήνυμα του δεν παρέλειψε να τονίσει ότι μπορεί τα φετινά Χριστούγεννα να έχουν απότυπωμένη όσο ποτέ την έννοια της δοκιμασίας για τους ανθρώπους αλλά ο ηλιος θα ανατείλει και θα ανάψει τη φλόγα της ελπίδος, για ένα καλύτερο μέλλον.
Μεταξύ άλλων ανέφερε: “ο άνθρωπος, που ζεί μακρυά από τον Θεό, αντιμετωπίζει τα δεινά που επισωρεύει στον κόσμο η χωρίς Θεό ζωή, η χωρίς Χριστό κοινωνία, η χωρίς δικαιοσύνη νομοθεσία και όχι μόνο αντιμετωπίζει, αλλά και ο ίδιος κατασκευάζει και προκαλεί, με αποτέλεσμα ο κόσμος να γίνεται μια φυλακή με φυλακισμένο τον ίδιο τον άνθρωπο και ολόκληρη την κοινωνία”.
Διαβάστε ολόκληρο το χριστουγεννιάτικο μήνυμα:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ελέω του υπέρ ημών Ενανθρωπήσαντος Χριστού
Μητροπολίτης της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Φθιώτιδος.
Προς τον ευαγή Κλήρον και τον ευλαβή λαόν
της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
«Θεός επί γης παραγέγονε και άνθρωπος εις ουρανούς αναβέβηκε».
Αγαπητοί μου αδελφοί και τέκνα της Εκκλησίας.
Οι ορθρινές καμπάνες των Χριστουγέννων σήμερα από άκρου εις άκρον της Χριστιανοσύνης με το γλυκοχάραμα της ημέρας ανήγγειλαν στον κόσμο όλο την Γέννηση του Χριστού, την γέννηση της ελπίδος και την ανατολή μιάς καινούργιας ημέρας κατά την οποία θα διαλύσει τα σκότη ο λάμπων Ήλιος της Δικαιοσύνης, που ανατέλλει από το σπήλαιον της Βηθλεέμ.
«Λαός σκότει καθεζομενος, ιδέτω Φως λάμψαν το ανέσπερον», πανηγυρικά διακηρύττει η Εκκλησία μας. Το φως αυτό δεν έλαμψε μονο στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας, έλαμψε και λάμπει σ΄όλη την κτιση. Ο Εναθρωπήσας Υιός και Λόγος, ως παγκόσμιος Ήλιος των επιγείων, των επουρανίων και των καταχθονίων δυναμεων φωταγωγησε τα σύμπαντα. Γι΄ αυτό «τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται• Χριστός ετέχθη εκ της Παρθένου».
Το φως αυτό της ευδοκίας φωταγωγεί και τις ψυχές, που παλεύουν μέσα στο πνευματικό σκοτάδι να ανακαλύψουν μια διέξοδο, που θα τους ελευθερώσει από το φόβο και την ανασφάλεια του ερέβους.
Χριστούγεννα σήμερα, ημέρα χαράς και σωτηρίας.
Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον.
Ο Υιός του Θεού, υιός ανθρώπου γίνεται.
Ο Άναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται.
Οι εν σκότει και σκιά εύρομεν την αλήθειαν.
Μεθ΄ημών ο Θεός.
Το μεσότοιχον του φραγμού διαλέλυται.
Θεός εν σαρκί εφάνη.
Ο Παράδεισος ηνεώχθη. Ο όφις κατηργήθη.
Θεός το τεχθέν, η δε Μήτηρ Παρθένος.
Θεός επί γης παραγέγονε και άνθρωπος εις ουρανούς αναβέβηκε.
Η ενανθρώπηση του Σωτήρος ημών Χριστού επέφερε τομή στην ιστορία της ανθρωπότητος..
Ο κόσμος χωρίσθηκε στην προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή. Η πρώτη περίοδος ήταν «εν σκιά», η δεύτερη περίοδος είναι «εν τω φωτί του προσώπου Του».
Όσα εκήρυξε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήταν για τον κοινωνικό, οικονομικο, εθνικό και πνευματικό πολιτισμό μεγάλες καινοτομίες. Αυτή είναι η ευδοκία, την οποία κατά την νύκτα της Γεννησεως οι Αγγελοι του ουρανού διελάλησαν ψάλλοντες: «Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2,14).
Μετά τον Χριστο ο κόσμος όλος έγινε μια οικογένεια «Υπό μίαν βασιλείαν εγκόσμιον αι πόλεις γεγένηνται. Καί εις μίαν δεσποτείαν Θεότητος τα έθνη επίστευσαν». (Δοξαστικό Μεγάλου Εσπερινού της εορτης των Χριστουγέννων).
Καταργήθηκαν οι κοινωνικές διακρίσεις, οι πλούσιοι ανέλαβαν την στήριξη των πτωχών, τα έθνη ενώθηκαν εν τη Εκκλησία και ο μέχρι τότε πολιτισμός απέκτησε την πραγματική του αξία θέτοντας στην αρχή των αξιών την υπέρτατη αξία, που είναι ο Θεός.
«Τού Κυρίου Ιησού γεννηθέντος πεφώτισται τα σύμπαντα» ψάλλει πανηγυρικά την ημέρα των Χριστουγέννων η Εκκλησία μας. «Οι εν σκότει και σκιά εύρομεν την αλήθειαν». Έλαμψε φως στις καρδιές και σε ολόκληρη την κτίση.
Το σκοτάδι έδωσε την θέση του στη «ανατολή των ανατολών» και το ανέσπερο φως του Χριστού αγκάλιασε όλα τα έργα των ανθρωπων. Οι μεγάλες θεωρίες πέρασαν ως πράξη στην καθημερινή ζωή, διότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιω. 1,14). Οι μεγάλες αξίες δεν περιορίσθηκαν στους σοφούς, δεν έμειναν άπιαστες ιδέες για το λαό, αλλά έγιναν κτήμα και των αγραμμάτων, πολλοί από τους οποίους ανεδείχθησαν σοφώτεροι των σοφών.
Ο Χριστός μίλησε στις καρδιές όλων και με όσους τον επίστευσαν άρχισε την ανάπλαση των κοινωνιών και την αλλαγή του κόσμου.
«Θεός επί γης παραγέγονε και άνθρωπος εις ουρανούς αναβέβηκε» (Στιχηρό ιδιόμελο της Λιτής των Χριστουγέννων).
Ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του έδωσε νέο περιεχόμενο ζωής και άνοιξε την πύλη της Αθανασίας.
«Την Εδέμ Βηθλεέμ ήνοιξε, δεύτε ίδωμεν» μας καλεί η Εκκλησία μας.
Μόνο ο Χριστιανισμός, ο οποίος έχει την προέλευση του από τον Θεό και δεν λαλεί κατά τις ορέξεις του διεφθαρμένου ανθρωπου, μόνο αυτός με το αθάνατο Ευαγγέλιο ημπορεί, αν οι ανθρωποι θέλουν, να δημιουργήσει την υγιά κοινωνία, στην οποία όλοι θα ζούν με αξιοπρέπεια και ευτυχία.
Χωρίς τον Χριστό ο κόσμος παραμένει όπως ήταν στην περίοδο του Νόμου, με περιορισμένη την αλήθεια, με αδύναμες τις εντολές κοινωνικής διαβιώσεως, με διαδρομή χωρίς προορισμό, με ζωή χωρίς προοπτική αιωνιότητος.
«Την Εδέμ Βηθλεέμ ήνοιξε». Ο Παράδεισος και η ευτυχία στη γη περνά πρώτα από την Βηθλεέμ, δηλαδή από την ζωή και την διδασκαλία του ενανθρωπήσαντος Θεού.
Γιατί ακόμη αναζητεί ο σημερινός κόσμος την ειρήνη και την ευδοκία; Γιατί 2013 χρόνια μετά την Γέννηση του Σωτήρος οι άνθρωποι εξακολουθούν να υποφέρουν μέσα στο σκοτάδι της κακίας και της αμαρτίας; Γιατί αναζητούν την ευτυχία σε μάταιους δρόμους.
Οργανώνονται κοσμικά, προγραμματίζουν τη ζωή τους χωρίς τον Θεό, εφευρίσκουν και επινοούν τρόπους και μεθόδους, αλλά υποτιμούν την δυναμική του Ευαγγελίου, το οποίο, όπως γράφει στον Τιμόθεο ο Απόστολος Παύλος, έχει «επαγγελία ζωής της νυν και της μελλούσης» (Α΄ Τιμοθ. 4,8).
Αγαπητοί μου αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω.
Ημπορεί τα φετινά Χριστούγεννα να έχουν πιο πολύ αποτυπωμένη τη δοκιμασία, που περνά ο λαός μας, πλην όμως κάθε Χριστούγεννα και κάθε μέρα ο άνθρωπος, που ζεί μακρυά από τον Θεό, αντιμετωπίζει τα δεινά που επισωρεύει στον κόσμο η χωρίς Θεό ζωή, η χωρίς Χριστό κοινωνία, η χωρίς δικαιοσύνη νομοθεσία και όχι μόνο αντιμετωπίζει, αλλά και ο ίδιος κατασκευάζει και προκαλεί, με αποτέλεσμα ο κόσμος να γίνεται μια φυλακή με φυλακισμένο τον ίδιο τον άνθρωπο και ολόκληρη την κοινωνία.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή ο κόσμος και ιδιαίτερα η πατρίδα μας έχει ανάγκη από την ευδοκία της Βηθλεέμ για να σταθεί και μη παραφρονήσει, για να εμψυχωθεί και μη δειλιάσει, για να βρεί το φως μέσα στο πυκνό σκοτάδι της απελπισίας.
Η νύκτα της απογνώσεως θα περάσει. Θα ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης, που θα λειώσει τους πάγους των περιπετειών και θα ανάψει τη φλόγα της ελπίδος, για ένα καλύτερο μέλλον.
Το μήνυμα των Αγγέλων προς τους ποιμένες της Βηθλεέμ είναι σάλπισμα ελπίδος και χαράς για όλους εμάς: «Μη φοβείσθε• ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ, ος εστί Χριστός Κύριος…» (Λουκ. 2,11).
Τω δε δι΄ημάς Νηπιάσαντι Χριστώ, δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας. Αμήν!
Μετά πατρικών εορτίων ευχών.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ