Βεροίας Παντελεήμων: Ο Σταυρός του Χρι­στού είναι το ακα­τα­­νίκητο όπλο (φωτο)

Πανήγυρη του πολιούχου της Βέροιας Οσίου Αντωνίου

Το απόγευμα της Τετάρτης 31 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε στον ιερό ναό οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου Βεροίας, ο πανηγυρικός εσπερινός της θερινής πανηγύρεως.
Χοροστάτησε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.

Νωρίτερα ο σεβασμιώτατος, ο ιερός κλήρος και οι πιστοί υποδέχθηκαν τον Τίμιο Σταυρό από την Παναγία Σουμελά, που όπως κάθε χρόνο συμπανηγυρίζει με τον πολιούχο της Βέροιας, λόγω της αυριανής τελετής της προόδου του Τιμίου Σταυρού.
Μετά το πέρας του εσπερινού έγινε λιτανεία στους δρόμους της πόλεως. Σήμερα το πρωί ο σεβασμιώτατος θα τελέσει αρχιερατική θεία λειτουργία ενώ απόψε το βράδυ θα τελεστεί αγρυπνία.

Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:««Οι του βίου τοις κυ­μα­­σι θαλαττεύοντες αν­­­θρω­ποι, παθημάτων ζάλη τε κυμαινόμενοι, ως εις ολκάδα σωτή­ρι­ον, το ξύλον το τίμι­ον, καταφύγομεν πιστώς και σιγήσει τα κύματα», έψαλλε απόψε η Εκ­κλησία μας επί τη αυ­ρι­ανή εορτή της προ­ο­δου του τιμίου Σταυρού, της τιμητικής εξόδου του δη­λαδή από το Σκευ­ο­φυ­λάκειο της Μεγάλης Εκκλησίας και της πε­ρι­φοράς του στην Κων­σταν­τινούπολη εις ανά­μνηση της σωτηρίας της Πόλεως από τον βαρ­βαρικό κίνδυνο.

Η προστασία όμως των κατοίκων της Κων­σταντινουπόλεως διά της χάριτος του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού δεν ει­­ναι, αδελφοί μου, ένα μεμονω­­με­νο περι­στα­τικό στην ιστορία της αν­θρωπότητος και της Εκ­κλησίας μας. Γιατί ο Σταυρός του Χρι­στού είναι το ακα­τα­­νίκητο όπλο όλων των χριστιανών, είναι το φυγαδευτήριο των δαιμόνων, είναι η σκε­πη και η προστασία όλων των ευσεβών, ει­ναι, όπως λέγει σήμερα ο ιερός υμνογράφος, η σωτή­ρι­ος ολκάς μέσα στην οποία μπο­ρούν να κα­ταφύγουν όλοι οι αν­θρω­ποι που διαπλέουν το τρικυμισμένο πέλα­γος της ζωής και να ανα­παυθούν από τη φουρ­τούνα, να συνέλ­θουν από την ταραχή, να γαληνεύσουν από τον κλύδωνα και να κα­­ταλήξουν εν τέλει στη σωτηρία.

Αν αναζητήσουμε πα­ρα­­δείγματα για να δια­πιστώσουμε την αλή­θεια του πράγματος, θα βρούμε, αδελφοί μου, αναρίθμητα μέσα στη ζωή της Εκκλησίας μας και στη ζωή των αγίων μας, με πρώτη τη ζωή του πολιούχου μας ο­σίου Αντωνίου του νε­ου του Βεροιέως, τον ο­ποίο τιμούμε αύριο μαζί με τον τίμιο Σταυ­ρο και τους αγίους Μακκα­βαί­ους.

Ο Χριστός δεν μας έδωσε μόνο εντολή να σηκώσουμε τον σταυρό μας, εάν θέλουμε να τον ακολουθήσουμε, αλ­­λα μας έδωσε και τον δικό του Σταυρό. Όχι για να μας προσθέτει βάρος, αλλά για να μας απαλλάσσει από τον κλυ­δωνα των παθών και των πειρασμών, για να είναι το καταφύγιο και η προστασία μας, για να είναι η δύναμή μας και η ελπίδα μας.

Με τη δύναμη του Σταυρού κατόρθωσε ο όσιος Αντώνιος να αν­τιπαλαίσει τους δαί­μο­νες που με διάφορες μορφές εμφανιζόταν ενώ­πιόν του στις ώρες της προσευχής και της ασκήσεως στη Σκήτη της Βεροίας και προ­σπαθούσαν άλλοτε να του αποσπάσουν την προσοχή, άλλοτε να του ταράξουν την ηρε­μία και να τον τρο­μο­κρατήσουν, άλλοτε να τον εξαναγκάσουν να εγ­καταλείψει την ησυ­χία και τη μόνωση του ερημητηρίου του.

Ο όσιος Αντώνιος επι­καλείτο όμως τη δυ­να­μη και την προ­στασία του τιμίου Σταυρού και με αυτήν κατόρθωνε να εκδιώκει τα πονηρά πνεύματα και να προά­γεται στην αρετή και την αγιότητα· κατόρ­θωνε να παραμένει σω­ος από τις πολυποί­κι­λες τρικυμίες του ασκη­τικού του βίου και να φθάσει εν τέλει στο γα­λη­νιο λιμάνι της βασι­λεί­­ας του Θεού.

Όμως, αδελφοί μου, όπως ο όσιος Αντώνιος κατόρθωσε να διαπε­ρα­σει το μέγα και τρικυ­μιώ­δες πέλαγο της ασκητικής ζωής με τη βοήθεια του τιμίου Σταυρού χωρίς να ναυ­α­γήσει, μπορούμε και εμείς να το επιχει­ρη­σουμε.

Γιατί ποιός από εμάς δεν αισθάνεται στην κα­θημερινή του ζωή, την προσωπική και την οικογενειακή, την πνευ­­ματική και την επαγ­γελματική να τον περικυκλώνουν τα κυ­ματα των πειρα­σμων, των προβλημάτων και των δυσκολιών; Ποιός από εμάς δεν νιώθει συχνά να κλυδωνίζεται το σκάφος της υπάρ­ξε­ως του από όσα αντι­με­τωπίζει και να ζαλίζ­ε­ται ενώπιον του όγκου των θεμάτων που έχει να αντιμε­τω­πίσει; Όλοι ζούμε αυτή τη ζάλη και όλοι αι­σθα­νόμαστε, αλ­λοι σε μι­κρο­τερο και αλ­­λοι σε μεγαλύτερο βαθμό την τρικυμία με­σα στο πέλαγος της ζω­ης μας, και φοβόμαστε για τις εξε­λίξεις, και αγωνιού­με για τη ζωή μας.

Όμως, αδελφοί μου, δεν είμαστε μόνοι, δεν είμαστε αβοήθητοι σ᾽ αυτό το ταξίδι. Έχουμε την ισχυρή και ακαταίσχυντη προστα­σία του τιμίου Σταυρού, έχουμε τη σωτήριο ολ­κάδα του, εντός της οποίας μπορούμε να επι­βιβα­σθούμε για να μην ναυ­αγήσουμε. Έχουμε τη χάρη και τη μεσιτεία του συμπο­λι­του και πο­λι­ούχου μας αγίου Αν­τωνίου, τον οποίο τι­μου­με αύριο, αλλά και της αγίας Σο­λομωνής και των επτά Μακ­κα­βαίων παίδων που εορ­τα­ζουμε και τι­μούμε μα­ζι με τον πο­λι­ου­χο μας. Ας επι­κα­λούμεθα, λοιπόν, τον τίμιο Σταυρό και τους αγίους μας, για να μας στηρίξουν στο μεγάλο και δυ­σκολο ταξίδι της ζωής μας και να μας απαλ­λάξουν από τη ζα­λη των παθών και των πει­ρασμών, ώστε να αξιω­θούμε και εμείς να φθάσουμε στο ποθητό τέρμα, στην αιώνια μα­καριότητα της βασι­λεί­ας των ουρανών».