Πώς θά περάσουμε τά τελώνια την ημέρα της αναχωρήσεώς μας; Εγώ όταν τό βάζω αυτό τό πράγμα στο νου μου, τρέμω, φοβάμαι πάρα πολύ- λέω, πώς θά μέ περικυκλώσουν τήν ώρα πού θά ξεψυχάω;
Όλα τά τελώνια θά μαζευτούν εκεί κοντά, θά μέ τραβούν από ’δώ, από ’κει καί θά μού λένε αυτό έκανες, εκείνο, τό άλλο.
Πώς ανεβαίνουν τήν κλίμακα αυτή! Πώς θά τήν ανεβώ, είναι η πιο φοβερή ώρα- δέν ύπάρχει άλλη χειρότερη ώρα από αυτή. Τί θά κάνουμε; Όλα αυτά θά μάς τά καταλογίση ο Χριστός. Αυτή τήν αμέλεια, τήν αδράνεια, τήν χαυνότητα, τήν αδιαφορία, τήν αναισθησία, τήν πολυλογία, τήν κατάκρισι, τήν καταλαλιά, τά διάφορα. Τί λόγο θά δώσουμε; Τί καλόγριες και τι κοσμικές…για όλους…..
Η ώρα του θανάτου είναι η πιο φρικτή ώρα.
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΠΟΡΤΑΡΙΑΣ
