Ι.Μ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ: Την Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2025, πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, στην Ναύπακτο.
Από πέρυσι ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου αναλύει στις μηνιαίες Ιερατικές Συνάξεις τις Εγκυκλίους του αγίου Καλλινίκου, Μητροπολίτου Εδέσσης. Μέχρι τώρα έχει αναλύσει 9 θέματα στα οποία φαίνεται η όλη προσωπικότητα και η αγιότητα του βίου του αγίου Καλλινίκου ως Επισκόπου και ως Ποιμένα.
Στην σημερινή Σύναξη ανέλυσε το 10ο θέμα, όπου παρουσίασε τον άγιο Καλλίνικο ως κήρυκα του θείου λόγου. Αναφέρθηκε τόσο στις Εγκυκλίους του Αγίου για την αξία και τον τρόπο που πρέπει να γίνεται από τους Κληρικούς το κήρυγμα στους Ιερούς Ναούς, όσο και στο πως ο ίδιος εκήρυττε. Στην αρχή τόνισε την αναγκαιότητα του κηρύγματος για την προετοιμασία των ανθρώπων να δεχθούν την Βασιλεία του Θεού, όπως το βλέπουμε στην διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων. Έπειτα, έκανε λόγο για την θέση του ιερού κηρύγματος στην θεία Λειτουργία μετά την ανάγνωση των αναγνωσμάτων από τους Αποστόλους και τα Ευαγγέλια, όπως φαίνεται στις Αποστολικές Διαταγές, την Απολογία του Ιουστίνου, του Φιλοσόφου και Μάρτυρος, και στους ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Στην συνέχεια προσδιόρισε τα χαρακτηριστικά του ορθοδόξου κηρύγματος, το οποίο διαφέρει από κάθε άλλο κήρυγμα που γίνεται από Προτεστάντες και άλλους θρησκευτικούς λειτουργούς. Το ορθόδοξο κήρυγμα πρέπει να είναι Χριστοκεντρικό, εκκλησιοκεντρικό, πατερικό και να αποβλέπη στην καθοδήγηση των Χριστιανών για να θεραπευτούν πνευματικά και να αγαπήσουν τον Θεό και την Εκκλησία.
Ακολούθως, αναφέρθηκε στον τρόπο που κήρυττε ο άγιος Καλλίνικος, το πως προετοιμαζόταν, ποιο ήταν το περιεχόμενο των κηρυγμάτων του και ποια ήταν η δομή τους. Δηλαδή έθετε μια συγκεκριμένη «θεματική πρόταση», πρότασσε ένα χαρακτηριστικό αγιογραφικό χωρίο και έπειτα ανέλυε σε βάθος δύο ή τρία σημεία της «θεματικής πρότασης», χωρίς να επεκτείνεται σε παράπλευρα θέματα. Έτσι, το κήρυγμά του είχε συγκεκριμένη δομή και κατέληγε σε συγκεκριμένο συμπέρασμα. Ήταν αριστουργηματικός ο τρόπος που κήρυττε, αλλά ο λόγος του είχε δύναμη και πειστικότητα, διότι συνδεόταν με την αγία του ζωή. Έπειτα ο Μητροπολίτης έδωσε μερικά παραδείγματα για να τεκμηριώση τον τρόπο που κήρυττε ο άγιος Καλλίνικος. Παρέμεινε μόνο στην Κυριακή της Ορθοδοξίας, από τους φακέλλους που διασώζονται, και ανέφερε τις «θεματικές προτάσεις» κάθε κηρύγματος, ερμηνεύοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας με την πρόσκληση του Χριστού στον Φίλιππο και την προσέλευση του Ναθαναήλ.
Παρουσίασε τα διαγράμματα τεσσάρων κηρυγμάτων από το ίδιο ευαγγελικό ανάγνωσμα.
Ο δρόμος γνώσεως του Χριστού με την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και της καθαρότητας του βίου, όπως ο Φίλιππος και ο Ναθαναήλ που διάβαζαν τις Γραφές και είχαν καθαρή καρδιά.
Τα αίτια της αποστασίας από τον Θεό που γίνεται με την προκατάληψη και τα πάθη, επειδή δεν ακολουθούν όλοι τον Χριστό, όταν προσκαλούνται (έρχου και ίδε).
Η απανταχού παρουσία του Θεού και οι ωφέλειες που προέρχονται από αυτήν, όπως ο Χριστός έβλεπε τον Ναθαναήλ που διάβαζε κάτω από το δένδρο.
Ο θρίαμβος της Εκκλησίας από την βία, το ψεύδος και την πλάνη, που ανταποκρίνεται στο «μείζω τούτων όψει».
Και κατέληξε ότι ο άγιος Καλλίνικος προετοίμαζε προσεκτικά το κήρυγμά του, από την προηγούμενη ημέρα, κάνοντας ένα αναλυτικό διάγραμμα, προσευχόταν να του δώση ο Θεός φώτιση και τελικά κήρυττε με την ίδια του την ύπαρξη, έπειθε τους ακροατές του με την πίστη του και την ζωή του, αφού ο ίδιος, όταν παρουσιαζόταν, ήταν ένα κήρυγμα ασκήσεως, μεθέξεως Θεού, μετανοίας, κατανύξεως, πόθου και δίψας Θεού. Ο άγιος Καλλίνικος ομιλούσε ως Προφήτης, Απόστολος και ασκητής, αναφερόμενος πάντα στον σύγχρονο άνθρωπο με τα προβλήματά του, το κήρυγμά του ήταν μια προσευχή και προξενούσε κατάνυξη στους ακροατές του.
Μετά την ολοκλήρωση της αναφοράς του στις Εγκυκλίους του αγίου Καλλινίκου, ο Μητροπολίτης ενημέρωσε τους Ιερείς για την λειτουργία των ΣΜΥΚ και στην συνέχεια τον λόγο έλαβε ο ιεροκήρυξ της Μητροπόλεως, αρχιμ. π. Πολύκαρπος Θεοφάνης, που ανέπτυξε σύντομα το θέμα: «Η σωστή προετοιμασία της πανηγύρεως ενός Ναού», όπου αναφέρθηκε σε πρακτικές συμβουλές, όπως την καθαριότητα του Ναού, την σωστή χρήση των μεγαφώνων, την κοινοποίηση της πανηγύρεως στα μέσα ενημέρωσης, την πρόσκληση Κληρικών, την μέριμνα για καλούς ιεροψάλτες, την συμμετοχή των ενοριτών στις εργασίες κλπ.