Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Με λαμπρότητα τελέστηκε το πρωί της Τετάρτης, 29ης Μαίου, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας το Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για την εορτή της μετακομιδής του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Αποστολική Εκκλησία των Βεροιέων.
Στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος και συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, ο οποίος χοροστάτησε στον Όρθρο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμφιπόλεως κ. Χριστοφόρος και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων. Το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ο μουσικολογιώτατος κ. Ιωάννης Χασανίδης μετά χορού Ιεροψαλτών.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά ευχήθηκε στον Ποιμενάρχη μας για τη συμπλήρωση 30 ετών ποιμαντορίας στην Αποστολική Μητρόπολη της Βεροίας, διοργανώνοντας μία σεμνή τελετή, στην οποία προβλήθηκαν αποσπάσματα από την εις Επίσκοπο χειροτονία του (29 Μαίου 1994), με την ευχή ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός που τόσο τιμά και ευλαβείται να τον αξιώσει σύντομα να τελέσει τα εγκαίνια του υπό κατασκευή Ιερού Ναού του.
Ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε θερμές ευχαριστίες προς τους Αγίους Αρχιερείς και προς όσους κοπίασαν για την άρτια διοργάνωση της πανηγύρεως, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή αλλά του πέμψαντός με».
Εορτή της Μεσοπεντηκοστής σημερα και ο Χριστός, ο οποίος κατά την ημέρα αυτή «ανέβη εις το ιερόν και εδίδασκεν», όπως μας περιγράφει ο ιερός ευαγγελιστής Ιωάννης, απαντά με τη φράση που προανέφερα στους Ιουδαίους, οι οποίοι διερωτώντο πως είναι δυνατον να γνωρίζει γράμματα, να γνωρίζει τον νόμο και τους προφήτες, ώστε να τους διδάσκει, ενώ δεν έχει σπουδάσει ποτέ.
«Η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή αλλά του πέμψαντός με». Η διδασκαλία μου, λέγει ο Κύριός μας, δεν είναι δική μου, δεν προέρχεται από εμένα, αλλά προέρχεται από Αυτόν που με έστειλε για να διδάξω στον κόσμο.
Η ομολογία και συγχρόνως η διαβεβαίωση αυτή δεν απευθύνεται μόνο στους Ιουδαίους που άκουαν τον Χριστό εκείνη την ημέρα. Απευθύνεται στους ανθρώπους κάθε εποχής, χθες και σήμερα, σε όλους εκείνους που σε κάθε τόπο της δεσποτείας Κυρίου ακούν τον λόγο και τη διδασκαλία του Χριστού, σε όλους εκείνους είτε έχουν την ίδια απορία με τους Ιουδαίους της εποχής του Κυρίου μας είτε ακούν τον λόγο του απροκατάληπτα και χωρίς απορίες.
Απευθύνεται και σε όλους εμάς, που προσήλθαμε χθες και σήμερα ευλαβείς προσκυνητές εδώ, στον πανηγυρίζοντα υπό κατασκευή ναό του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, του ιατρού και θαυματουργού, με πρώτους τους Αγίους Αρχιερείς, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμο, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίο, και τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Αμφιπόλεως κ. Χριστοφόρο, προς τους οποίους και εκφράζω τις θερμότατες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου, διότι παρά τις λοιπές υποχρεώσεις τους ήλθαν στη Βέροια, για να συνεορτάσουμε τη μεγάλη αυτή εορτή και πανήγυρη της Ιεράς Μονής και της Ιερας μας Μητροπόλεως, τη μετακομιδή του ιερού και χαριτοβρύτου λειψάνου του αγίου μας από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά πριν από είκοσι έτη, αλλά και για να τιμήσουμε και τη μνήμη της αγίας οσιομάρτυρος Θεοδοσίας της εν Κωνσταντινουπόλει.
Επαναλαμβάνει, λοιπόν, ο Χριστος και προς εμάς την ίδια απάντηση, ότι δηλαδή ο λόγος του δεν είναι δικός του αλλά του Πατέρα του, ο οποίος τον έστειλε στη γη για να κηρύξει στους ανθρώπους και να τους γνωρίσει με τον λόγο του τον Θεό-Πατέρα του, αλλά και για να μας υπενθυμίσει και να μας τονίσει ότι το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον λόγο του, ο οποίος ακούεται και σήμερα και θα ακούεται μέχρι συντελείας των αιώνων.
Διότι λόγος και διδαχή Χριστού είναι αυτός τον οποίο κηρύσσει επί είκοσι αιώνες η Εκκλησία μας διά των αγίων αποστόλων και των αγίων πατέρων και διδασκάλων της, αλλά και διά της ζωής και του μαρτυρίου των αγίων και των οσίων της. Διδαχή, που δεν είναι προιόν της δικής τους γνώσεως ή της κατά κόσμον σοφίας τους, αλλά έκφραση του θελήματος του Θεού, ο οποίος φωτίζει και σοφίζει όσους με ταπείνωση και συναίσθηση της ανθρωπίνης αδυναμίας τους αγωνίζονται να μεταδώσουν τον λόγο του Θεού στους ανθρώπους και να τους οδηγήσουν κοντά του.
Γι᾽ αυτό και ο λόγος της Εκκλησίας δεν είναι λόγος ευκαιριακος αλλά διαχρονικός και αιώνιος και σε αυτό έγκειται η σημασία και η αναγεννητική δύναμή του.
Αυτόν τον λόγο του Θεού και όχι προσωπικές διδαχές μετέδιδε μέσα στο ζοφερό περιβάλλον της αθείας που επικρατούσε στην τότε Σοβιετική Ένωση ο άγιος Λουκάς, ο διαπρεπής καθηγητής της Χειρουργικης, ο οποίος ανταποκρινόμενος στην κλήση του Θεού έγινε κληρικος για να παρηγορήσει και να στηρίξει τους ανθρώπους στην πίστη η οποία εδιώκετο σκληρά. Και το επέτυχε τόσο με τον λόγο του όσο και με την ομολογία της πίστεως που έδιδε καθημερινά, φορώντας το ράσο του ορθοδόξου κληρικού και στα αμφιθέατρα και στο χειρουργείο και κατά τις πολύωρες ανακρίσεις στην Αστυνομία και στις εξορίες, όπου τον έστειλε επανειλημμένα το καθεστώς. Και το κάνει και σήμερα ο άγιος Λουκας με τα αναρίθμητα θαύματα τα οποία επιτελεί διά του ιερού λειψανου του και τα οποία ζούμε καθημερινά εδώ στο μοναστήρι μας, αλλά και τα οποία ζούν με τη χάρη του αγίου Λουκά χιλιάδες αδελφοί μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Την ίδια όμως διδαχή του Θεού μετέδωσε με την ομολογία και το μαρτύριό της και η αγία Θεοδοσία, η οποία ομολόγησε ενώπιον του εικονομάχου αυτοκράτορος την πίστη της Ορθοδόξου Εκκλησίας για τις ιερές εικόνες του Κυρίου, της Θεοτόκου και των αγίων και υπέμεινε για την ομολογία της αυτή φρικτό μαρτύριο. Έτσι τιμάται και γεραίρεται και η αγία Θεοδοσία, όπως και ο άγιος Λουκάς από την Εκκλησία μας, διότι η διακονία τους και η διδαχή τους στον κόσμο δεν ήταν δικές τους προσωπικές απόψεις και θέσεις, αλλά ήταν λόγος του Θεού, τον οποίο με ταπείνωση και αφοσίωση διακόνησαν και κήρυξαν, ώστε να ορθοτομούν και αυτοί τον λόγο της αληθείας.
Και εάν οι εορταζόμενοι άγιοι όχι μόνο δίδαξαν τον λόγο του Θεού αλλά τον έκαναν και πράξη στη ζωή τους μέσα σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, έχουμε χρέος και εμείς, ως έκφραση αληθινής τιμής προς αυτούς, να αγωνιζόμαστε να ζούμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, το οποίον κήρυξε ο Κυριός μας και τον οποίο συνεχίζουν να κηρύττουν οι άγιοί μας και η Εκκλησία μας, ώστε να αγιαζόμεθα με αυτόν τον τρόπο και να αξιωθούμε διά της πρεσβείας τους και του ελέους του Θεού της αιωνίου ζωής την οποία και ο άγιος Λουκας και η αγία Θεοδοσία απολαμβάνουν στον ουρανό.
Θα ήθελα κατακλείοντας αυτές τις ταπεινές σκέψεις να ευχαριστήσω από καρδίας και να εκφράσω και πάλιν τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου προς τους Σεβασμιωτάτους και τον Θεοφιλέστατο, οι οποίοι από χθες συμπανηγυρίζουν μαζί μας τον προσφιλέστατο σε όλους μας και θαυματουργό άγιο Λουκά και λαμπρύνουν με την παρουσία τους και με τη συμμετοχή τους τη μεγάλη αυτή πανήγυρη της Μονής μας.
Να ευχαριστήσω ακόμη θερμά και τις πολιτικές και στρατιωτικές αρχες της επαρχίας μας, τους εκπροσώπους του Δήμου και της Περιφερείας και όλους όσους ήλθατε για να τιμήσουμε τον άγιο Λουκά και να εορτάσουμε την εικοστή επέτειο της μετακομιδής του ιερού λειψάνου στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, που μας έφερε τόση πολλή ευλογία.
