Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ´ 34 – 41 – 34 ο λύχνος του σώματός εστιν ο οφθαλμός· όταν ούν ο οφθαλμός σου απλούς ή, και όλον το σώμά σου φωτεινόν εστιν. επάν δε πονηρός ή, και το σώμά σου σκοτεινόν.
35 σκόπει ούν μη το φως το εν σοί σκότος εστίν. 36 ει ούν το σώμά σου όλον φωτεινόν, μη έχον τι μέρος σκοτεινόν, έσται φωτεινόν όλον ως όταν ο λύχνος τη αστραπή φωτίζη σε.
37 Εν δε τώ λαλήσαι αυτόν ταύτα ηρώτα αυτόν Φαρισαίός τις όπως αριστήση παρ’ αυτώ· εισελθών δε ανέπεσεν.
38 ο δε Φαρισαίος ιδών εθαύμασεν ότι ου πρώτον εβαπτίσθη πρό του αρίστου.
39 είπε δε ο Κύριος προς αυτόν· Νύν υμείς οι Φαρισαίοι το έξωθεν του ποτηρίου και του πίνακος καθαρίζετε, το δε έσωθεν υμών γέμει αρπαγής και πονηρίας.
40 άφρονες! ουχ ο ποιήσας το έξωθεν και το έσωθεν εποίησε; 41 πλήν τα ενόντα δότε ελεημοσύνην, και ιδού άπαντα καθαρά υμίν έσται.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ´ 34 – 41
34 Αλλά διά να απολαύση κανείς το σωτηριώδες τούτο φως, πρέπει να έχη και τον λύχνον της ψυχής εις καλήν κατάστασιν. Και διά να καταλάβετε τούτο καλύτερα, σας λέγω: ο λύχνος, που δίδει φως εις το σώμα είναι το μάτι· όταν λοιπόν το μάτι σου είναι υγιές, τότε και όλον το σώμα σου θα είναι γεμάτον φως. Όταν όμως είναι βλαμμένος ο λύχνος του σώματος, και όλον το σώμα σου είναι γεμάτον σκότος.
Έτσι θα φωτίζεται και η ψυχή σου από το φως της διδασκαλίας μου και της ζωής μου, όταν ο νούς σου και η καρδία σου δεν είναι βλαμμένα και πονηρά. Όπως πάλιν θα είναι η ψυχή σου γεμάτη σκότος, όταν ο νούς σου έχη βλαβή.
35 Πρόσεχε λοιπόν, μήπως σκοτισθή το όργανον, που έχεις διά να λαμβάνης με αυτό φως. Πρόσεχε δηλαδή, μήπως τυφλωθή ο νούς σου, που είναι ο φωταγωγός της ψυχής σου. 36 Εάν λοιπόν το σώμα σου είναι γεμάτον από φως και δεν έχη κανέν μέρος σκοτεινόν, θα είναι πραγματικώς φωτεινόν ολόκληρον, όπως όταν ο λύχνος με την λάμψιν του σε φωτίζη. Έτσι και η ψυχή σου, εάν δεν έχη καμμίαν δύναμιν της σκοτισμένην από τα πάθη της αμαρτίας, τότε θα είναι γεμάτη φως και θα φωτίζη ως άλλος λαμπρός λύχνος και τους άλλους και δεν θα ζητή θαύμα διά να οδηγηθή υπ’ αυτού προς το φως της αληθείας.
37 Αφού δε ο Ιησούς είπε ταύτα, τον παρεκάλει κάποιος Φαρισαίος να πάρη εις το σπίτι του το πρωϊνόν φαγητόν του. Και ο Κύριος εδέχθη την πρόσκλησιν. Όταν δε εμβήκεν εις το σπίτι του Φαρισαίου, εκάθησεν αμέσως πλησίον της τραπέζης, χωρίς προηγουμένως να νιφθή. 38 Ο Φαρισαίος όμως, όταν είδεν αυτό, ηπόρησε, διότι ο Ιησούς δεν ενίφθη πρό του φαγητού σύμφωνα με τας παραδόσεις των παλαιοτέρων ραββίνων.
39 Ο Κύριος όμως είπε προς αυτόν· Τώρα εις τον σημερινόν καιρόν, που περιωρίσατε την θρησκείαν εις μερικούς τύπους εξωτερικούς, Σείς οι Φαρισαίοι καθαρίζετε την εξωτερικήν επιφάνειαν του ποτηρίου και της πιατέλλας· καθαρίζετε μόνον,τάς χείρας σας και το εξωτερικόν του σώματός σας· το εσωτερικόν σας όμως είναι γεμάτον από αρπαγήν και από κακίαν. Φροντίζετε μόνον το σώμα σας να είναι καθαρόν, ενώ αφίνετε την ψυχήν σας να είναι βρωμερά και ακάθαρτος.
40 Ανόητοι ! Ο Θεός, που έκανε το απ’ έξω, δηλαδή το σώμα, δεν έκαμε και το από μέσα, δηλαδή την ψυχήν; Αφού λοιπόν ενός πλάστου ποίημα είναι και τα δύο, διατί καθαρίζετε μόνον το εν και αφίνετε ακάθαρτον την ψυχήν, η οποία είναι και το σπουδαιότερον συστατικόν σας;
41 Αλλ’ όμως δώσατε ελεημοσύνην εκείνα, που περιέχονται μέσα εις το ποτήριον και την πιατέλλαν, και γενήτε ευεργετικοί και εις τους άλλους με τα αγαθά σας· και ιδού όλα, όσα τρώγετε, θα σας γίνουν τότε καθαρά, έστω και αν τα τρώγετε, χωρίς να πλυθήτε προηγουμένως.