ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ – Η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη, τα παιδιά μας είναι να τα πονάμε και να τα κλαίμε παρά να τα κατακρίνουμε. Γιατί κι εμείς αν ήμασταν παιδιά στην σημερινή εποχή, θα ήμασταν σαν αυτά ή και χειρότερα.
Ας μπούμε στην θέση των παιδιών και ας σκεφτούμε πως θα θέλαμε να μας φέρονται οι γονείς μας, για να φερόμαστε κι εμείς έτσι στα παιδιά μας. Σήμερα τα παιδιά βάλλονται από τα έντυπα, τα περιοδικά, την τηλεόραση, τις κακές παρέες. Τα φαγώσιμα όλα είναι με ζιζανιοκτόνα, δηλητηριασμένα κι επηρεάζουν το νευρικό σύστημα των παιδιών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να υπομένουν τους γονείς τους και τους άλλους, αλλά πολλές φορές και οι γονείς αυτά.
Τα παιδιά μας δεν φάγανε αγνό ψωμί που τρώγαμε εμείς, ούτε την ντομάτα, ούτε τα φρούτα χωρίς συντηρητικά. Πολλά αγαθά υπάρχουν αλλά είναι δηλητηριασμένα.
Το χειρότερο, όμως, είναι η πνευματική δηλητηρίαση που επέβαλαν στα παιδιά με το να μην έρχονται στην εκκλησία. Κάποτε τα παιδιά του δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου έρχονταν στις εκκλησίες κι εκεί άκουγαν το Θείο Λόγο (τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, μην κλέψεις, μη μοιχεύσεις ) και αγιάζονταν και προσπαθούσαν να τα εφαρμόσουν στην ζωή τους, ώστε να γίνουν καλοί άνθρωποι και καλοί χριστιανοί.
Τώρα τα βγάλανε από τις εκκλησίες και τα ρίξανε στις καφετέριες, τα μπαρ,τα νυχτερινά κέντρα κ.α. Γίναμε Σόδομα και Γόμορρα. Ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές.
Από το βιβλίο: Ο Γέροντας της Φιλύρας (Νεοχωρίου) Σιντικής. Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης, σελ 136-137
