Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ / 22 – 33 – 22 ο λύχνος του σώματός εστιν ο οφθαλμός. εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμά σου φωτεινόν έσται …
23 εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός η, όλον το σώμά σου σκοτεινόν έσται. ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον ; 24 Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν η γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, η ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά.
25 δια τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε ουχί η ψυχή πλείόν εστιν της τροφής και το σώμα του ενδύματος ; 26 εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών ;
27 τις δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα ; 28 και περί ενδύματος τι μεριμνάτε ; καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει ου κοπιά ουδέ νήθει 29 λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων.
30 ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι ; 31 μη ουν μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν η τι πίωμεν η τι περιβαλώμεθα ; 32 πάντα γαρ ταύτα τα έθνη επιζητεί οίδεν γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων. 33 ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ / 22 – 33
22 δεν είναι δε μικρά συμφορά η καρδία σας και ο νους σας να κολλήσουν εις τα γήϊνα και τα μάταια. δια να το καταλάβετε, σας φέρω μίαν εικόνα. ο λύχνος, που δίδει φως εις το σώμα, είναι το μάτι όπως και ο λύχνος, που φωτίζει την ψυχήν, είναι ο νους εάν λοιπόν το μάτι είναι υγιές, όλον το σώμα σου θα είναι γεμάτον φως, σαν να ήτο ολόκληρον το σώμα σου μάτι έτσι θα φωτίζεται και η ψυχή σου, εάν ο νους σου και η καρδία σου δεν έχουν τυφλωθή από την φιλαργυρίαν και την προσκόλλησιν εις τα μάταια.
23 Εάν όμως το μάτι σου είναι βλαμμένον και τυφλωμένον, όλον το σώμα σου θα είναι βυθισμένον εις το σκότος. Εάν λοιπόν εκείνο, που σου εδόθη δια να μεταδίδη φως εις σε, γίνη σκότος, εις πόσον σκότος θα βυθισθής ; Κάτι ανάλογον θα συμβή, εάν και ο νους σου σκοτισθή από την προσκόλλησιν εις τον πλούτον. εις πόσον σκότος ηθικόν θα βυθισθή τότε η ψυχή σου!
24 μη απατάτε δε τον εαυτόν σας με την ιδέαν, ότι είναι δυνατόν και εις την γην να θησαυρίζη κανείς και εις τον Θεόν να είναι προσκολλημένος. Κανείς δεν ημπορεί να είναι δούλος συγχρόνως εις δύο κυρίους. Διότι η θα μισήση τον ένα και θα αγαπήση τον άλλον η θα προσκολληθή εις τον ένα και θα καταφρονήση τον άλλον. δεν δύνασθε να είσθε συγχρόνως δούλοι και του Θεού και του μαμωνά. η θα μισήσετε τον πλούτον, δια να αγαπήσετε τον Θεόν, η θα προσκολληθήτε εις τον πλούτον και θα καταφρονήσετε τότε τον Θεόν.
25 Αφού λοιπόν η καρδία σας πρέπει να ανήκη αποκλειστικά εις τον Θεόν, δια τούτο σας λέγω, κόψατε την ρίζαν της πλεονεξίας και μη φροντίζετε με αγωνίαν και στενοχωρίαν δια την ζωήν σας, τι θα φάγετε και τι θα πίετε, ούτε δια το σώμα σας, τι θα ενδυθήτε. δεν αξίζει η ζωή περισσότερον από την τροφήν και το σώμα πιο πολύ από το ένδυμα ; ο Θεός λοιπόν, που σας έδωκε τα ανώτερα ταύτα, θα σας δώση και τα κατώτερα, την τροφήν δηλαδή και το ένδυμα.
26 Κυττάξατε τα πετεινά, που πετούν εις τον αέρα, και ίδετε, ότι αυτά δεν σπείρουν, ούτε θερίζουν, ούτε μαζεύουν εις αποθήκας δια τον χειμώνα η τον καιρόν της στερήσεως. και όμως ο Πατήρ σας ο επουράνιος τα τρέφει. σεις δεν αξίζετε πολύ περισσότερον από αυτά ; 27 δια να καταλάβετε δε, πόσον ανόητος και ανίσχυρος είναι η μέριμνά σας αυτή, σας ερωτώ : Ποίος από σας, οσονδήποτε και αν φροντίση, ημπορεί να προσθέση εις το ανάστημά του ένα πήχυν ; Κανείς. τι κατορθώνετε λοιπόν με την μέριμνάν σας ;
28 και δια το ένδυμα διατί κυριεύεσθε από ανήσυχον και αγωνιώδη φροντίδα ; Παρατηρήσατε τα άνθη, που φυτρώνουν μόνα των εις τον αγρόν, με ποίον τρόπον αυξάνουν. δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν 29 και όμως σας λέγω, ότι ούτε ο σοφός εις επινοήσεις Σολομών, με όλην την εξακουσμένην βασιλικήν μεγαλοπρέπειάν του και την λαμπράν και ένδοξον περιβολήν και παράστασίν του, δεν περιεβλήθη ένδυμα τόσον ωραίον και θαυμάσιον, όπως περιβάλλεται ένα από τα άνθη αυτά.
30 Εάν δε ο Θεός τόσον μεγαλοπρεπώς ενδύη τα αγριόχορταρα, που φυτρώνουν μόνα των εις τον αγρόν, και που δεν έχουν προορισμόν να ζήσουν αιώνια, όπως σεις, αλλά σήμερον υπάρχουν και αύριον ρίπτονται εις τον φούρνον ως καύσιμον υλικόν, δεν θα δώση ένδυμα πολύ περισσότερον εις σας, ω ολιγόπιστοι ; 31 μη καταληφθήτε λοιπόν ποτέ από ανήσυχον φροντίδα λέγοντες, τι θα φάγωμεν η τι θα πίωμεν η τι θα περιβληθώμεν ως ένδυμα ;
32 Διότι οι εθνικοί και ειδωλολάτραι, που αγνοούν ολοτελώς τα ασυγκρίτου αξίας ουράνια αγαθά, ζητούν όλα αυτά τα μάταια και φθαρτά, ως τα μόνα σοβαρά και απαραίτητα. σεις όμως μη ανησυχήτε δι’ αυτά, διότι ο Πατήρ σας ο ουράνιος γνωρίζει, ότι έχετε ανάγκην από όλα αυτά και συνεπώς θα σας τα δώση αυτός. 33 Ζητείτε δε πρωτίστως και κυρίως τα πνευματικά αγαθά της βασιλείας του Θεού και την απόκτησιν των αρετών, που ο Θεός ζητεί από σας ως όρον, δια να σας χαρίση τα αγαθά ταύτα, και τότε όλα αυτά τα επίγεια θα σας δοθούν μαζί με εκείνα.