Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Το Σάββατο 27 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, όπου τίθεται σε προσκύνηση από το εσπέρας της Παρασκευής η Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού, την οποία μετέφερε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου Γέροντας Ευδόκιμος.
η Αποστολική Μητρόπολη της Βεροίας θα φιλοξενήσει τον Ιαματικό Άγιο Παντελεήμονα μέχρι το εσπέρας της Δευτέρας, 29ης Μαίου, ημέρα εορτής της Μετακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Λουκά του Ιατρού από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά, προκειμένου οι ευλαβείς προσκυνητές να λάβουν τη χάρη και την ευλογία των δύο Αγίων Ιατρών.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μελίκης Αρχιμ. Σωφρόνιος Φάκας, ενώ από νωρίς το πρωί ο υπό κατασκευή Ιερός Ναός του Αγίου Λουκά γέμισε ασφυκτικά από ευλαβείς προσκυνητές και ιδιαιτέρως από όσους συμμετείχαν στους Κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής και στα Εσπερινά Κηρύγματα των ενοριών της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
το Ιερό Αναλόγιο διακόνησαν οι Ιεροψάλτες κ. Θεμιστοκλής Στεργίου, κ. Δημήτριος Χειλάς και κ. Θωμάς Μούτσιος.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον αύλειο χώρο της ιστορικής Ιεράς Μονής, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των «ΚΘ Παυλείων» η εκδήλωση «Κήρυγμα και διακονία», η οποία σήμανε και τη λήξη των Κύκλων Μελέτης Αγίας Γραφής και των Εσπερινών Κηρυγμάτων της Ιεράς Μητροπόλεως μας.
Κεντρική ομιλήτρια ήταν η Φιλόλογος κ. Μαρία Χαραλαμπίδου, η οποία μίλησε με θέμα : «Τύχη η Θεία Πρόνοια ; » και ακολούθησε σύντομο μουσικό πρόγραμμα υπό τη διεύθυνση του κ. Σωτηρίου Ζερδαλή.
την εκδήλωση παρουσίασε ο Υπεύθυνος των Κύκλων Μελέτης Αγίας Γραφής της Ιεράς Μητροπόλεως μας Πρωτοπρ. Νεκτάριος Σαββίδης, ενώ ο Υπεύθυνος των Τριημέρων Κυριών Πρωτοπρ. Νικόλαος Παπαθεοδώρου έδωσε οδηγίες για τις αιτήσεις συμμετοχής για το Τριημέρων Κυριών «Φιλοξενία Δοβρά 2023» που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου.
στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων προσέφερε στον Γέροντα Ευδόκιμο και στην ομιλήτρια το αναμνηστικό των «ΚΘ Παυλείων», μία προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (αγαλματίδιο), καθώς φέτος η Αποστολική μας Μητρόπολη, η γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τιμά τη μνήμη του εκλεκτού τέκνου της που σκόρπισε τον Ελληνικό πολιτισμό και τη γλώσσα στην Ανατολή, δια των οποίων ο Απόστολος Παύλος έφερε το φως της θεογνωσίας στην Ελλάδα.
ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κατά τον πατρικό του χαιρετισμό εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεο, προς τον Γέροντα Ευδόκιμο και την εκλεκτή ομιλήτρια και ανέφερε μεταξύ άλλων : η χάρη του Θεού μας αξίωσε να συναντηθούμε και φέτος υπό τη σκέπη της Παναγίας μας, η οποία μας φιλοξενεί στην Ιερά Μονή της, και του αγίου Λουκά, του ιατρού και θαυματουργού, με την ευκαιρία της ολοκληρώσεως των συναντήσεων των κύκλων μελέτης της Αγίας Γραφής της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
το πνευματικό, βέβαια, έργο της Εκκλησίας, όπως λέμε πολλές φορές, δεν σταματά ποτέ, προσαρμόζεται όμως στους κύκλους της ζωής μας για να εξυπηρετήσει καλύτερα τις ανθρώπινες ανάγκες μας. το ίδιο ισχύει και για τους λειτουργικούς κύκλους της Εκκλησίας μας, οι οποίοι, αν και φαίνεται να ολοκληρώνονται κάθε φορά, συνεχίζουν και επαναλαμβάνονται, γιατί στην Εκκλησία μας υπάρχει μία συνέχεια, υπάρχει η συνέχεια της παρουσίας του Χριστού «έως της συντελείας του αιώνος», όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο.
Έτσι, αν και την περασμένη Τετάρτη η Εκκλησία μας ολοκλήρωσε την αναστάσιμη περίοδο με την Απόδοση της εορτής του Πάσχα και την εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου μας, δεν μπορούμε να πούμε πως η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί παρελθόν για την Εκκλησία και τη ζωή της. Κάθε άλλο. η Ανάσταση αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της πίστεως και της ζωής της Εκκλησίας μας και είναι συνεχώς παρούσα στη λειτουργική της πράξη, εφόσον κάθε φορά που τελείται το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αναμιμνησκόμεθα, κατά τον λόγο του Κυρίου μας, το Πάθος και την Ανάστασή του, και ακόμη, εφόσον κάθε Κυριακή αποτελεί ανάμνηση της ημέρας της Αναστάσεως του Χριστού.
τη σημασία της Αναστάσεως του Κυρίου για την πίστη και το ευαγγελικό κήρυγμα τονίζει με απόλυτη σαφήνεια και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος λέγοντας : «ει Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή και η πίστις υμών» (1 κορ. 15. 14). Εάν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, λέει ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας, τότε το κήρυγμά μας δεν έχει περιεχόμενο, δεν έχει νόημα, και η πίστη όσων πιστεύουν δεν έχει αντίκρυσμα. Χωρίς, δηλαδή, την Ανάσταση του Κυρίου και η πίστη μας και η ζωή μας και τα έργα μας είναι μάταια.
Ευτυχώς όμως η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι ένα ψέμα, δεν είναι μια φαντασίωση, αλλά είναι μία απτή πραγματικότητα, ένα γεγονός, που όχι μόνο συνέβη εν χρόνω ως αποτέλεσμα του σχεδίου του πανοικτίρμονος Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων, αλλά είναι ένα διαρκώς και εις τους αιώνας επεκτεινόμενο θαύμα, το οποίο πραγματοποιείται και βιώνεται μέσα στην Εκκλησία.
Εάν η Ανάσταση του Χριστού δεν υπήρχε, τότε θα ήμασταν όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως νεκροί και εν τοις μνήμασι. Τώρα όμως μπορούμε να ψάλλουμε θριαμβευτικά τον ύμνο της Αναστάσεως : «Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος», αλλά και να επαναλαμβάνουμε καθημερινά στο Σύμβολο της Πίστεως, το οποίο ήταν φέτος και το γενικό θέμα των κύκλων μελέτης της Αγίας Γραφής στην Ιερά μας Μητρόπολη, όχι μόνο την πίστη μας ότι ο Χριστός ανέστη την τρίτη ημέρα εκ νεκρών, αλλά και ότι προσδοκούμε «ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».
Υπό αυτή την προοπτική μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα και τον λόγο του αποστόλου Παύλου, που προανέφερα, ο οποίος μας υπενθυμίζει ότι ο Χριστός με την Ανάστασή του δίδει στον κάθε άνθρωπο, που τον πιστεύει ως Σωτήρα και Λυτρωτή και αγωνίζεται να ζήσει σύμφωνα με το Ευαγγέλιό του, την προοπτική της Αναστάσεως. του δίδει τη δυνατότητα να κατανοήσει ότι δεν ακολουθεί μία οποιαδήποτε ηθική διδασκαλία που έχει ως σκοπό την ηθική βελτίωση του ανθρώπου, αλλά ότι ακολουθεί και βιώνει τον σωτήριο λόγο του Υιού και Λόγου του Θεού, ο οποίος έχει τη δύναμη να ανακαινίσει την ψυχή του, να την αναστήσει από τη νέκρωση που προκαλεί η αμαρτία και να τον καταστήσει κληρονόμο της βασιλείας του Θεού, χαρίζοντάς του την αιώνια ζωή.
η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί την απτή απόδειξη της αληθείας των λόγων και των υποσχέσεων του Κυρίου προς τους μαθητές του. ο Χριστός τους είχε μιλήσει για την ανάστασή του, αλλά οι μαθητές, εξαιτίας της ανθρώπινης αδυναμίας, δεν μπορούσαν ούτε να πιστεύσουν ούτε να συλλάβουν με τον νου τους τι επρόκειτο να συμβεί, διότι το μέγα θαύμα της Αναστάσεως, του οποίου θα γινόταν μάρτυρες, ήταν κάτι που υπερέβαινε τις νοητικές και ψυχικές τους δυνατότητες. με την Ανάσταση όμως του Χριστού αρχίζουν να αντιλαμβάνονται προοδευτικά ο, τι όσα έλεγε ο Χριστός ήταν αλήθεια, και ακόμη να πιστεύουν πως, όπως πραγματοποιήθηκε αυτή η υπόσχεσή του να αναστηθεί εκ του τάφου, έτσι θα πραγματοποιηθούν και οι άλλες υποσχέσεις του.
Επομένως, αυτό σημαίνει ότι όσα ζητά ο Χριστός από τους μαθητές του δεν είναι ένας μάταιος κόπος, διότι η ζωή του ανθρώπου τελειώνει με τον θάνατο, ούτε ο αγώνας και οι θυσίες που απαιτούνται για να ζήσει την εν Χριστώ ζωή είναι άσκοπος και χωρίς αντίκρυσμα, εφόσον όλοι κάποια ημέρα θα πεθάνουμε και δεν έχουμε άλλη προοπτική, διότι η Ανάσταση του Χριστού μας δίδει προοπτική και αποτελεί εχέγγυο και της δικής μας αναστάσεως.
και αυτή η προοπτική αποτελεί το περιεχόμενο και την ουσία της πίστεώς μας, που δεν είναι απλώς μία αόριστη ελπίδα, αλλά εδράζεται στην αποδεδειγμένη αλήθεια του αρχηγού και τελειωτού της πίστεώς μας, του Αναστάντος Κυρίου.
Αυτή η διαφορά δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να γίνεται αιτία υπεροπτικής συμπεριφοράς. δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι υπερέχουμε, λόγω της πίστεώς μας και της προοπτικής που αυτή μας δίδει, από τους άλλους ανθρώπους. Αντίθετα, θα πρέπει να προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τη ζωή μας σε αυτήν την προοπτική, στην προοπτική της πίστεως στην ανάσταση του Χριστού.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η πίστη μας στον Χριστό δεν είναι θεωρία, είναι βίωμα. ο Χριστός περιμένει από τους μαθητές του, περιμένει από όλους μας έργα πίστεως, γιατί χωρίς έργα η πίστη μας είναι νεκρή.
Εάν πιστεύουμε στην Ανάσταση του Χριστού και στην προπτική της δικής μας αναστάσεως, τότε πρέπει να τη ζούμε και στην καθημερινότητά μας, διότι μόνο έτσι μπορούμε να βιώσουμε την εν Χριστώ ζωή, για την οποία λέμε ότι αγωνιζόμαστε ως μέλη της Εκκλησίας. Αυτό μας υποδεικνύει και ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας, ουρανοβάμων απόστολος Παύλος, λέγοντας : «ει ουν συνηγέρθητε τω Χριστώ τα άνω ζητείτε τα άνω φρονείτε μη τα επί της γης». Εάν έχετε συναναστηθεί με τον Χριστό, εάν είστε συμμέτοχοι της αναστάσεώς του, τότε πρέπει να ζητάτε «τα άνω», τα πνευματικά, και αυτά πρέπει να σκέφτεστε και όχι τα υλικά και επίγεια.
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, νομίζω όλοι πως το περιεχόμενο της πίστεώς μας, διαμορφώνει τον τρόπο της ζωής μας, τα ενδιαφέροντά μας, τις επιλογές μας. δεν μπορούμε να λέμε ότι πιστεύουμε στον Χριστό και οι επιδιώξεις μας να είναι κοσμικές, υλικές, επιφανειακές. η πίστη μας, βεβαίως, δεν μας απαγορεύει να ενδιαφερόμαστε για τις καθημερινές μας ανάγκες, για το σώμα μας, για την οικογένειά μας, για το επάγγελμά μας. Ασφαλώς και θα ενδιαφερόμαστε και για όλα αυτά, καθώς ζούμε στον κόσμο και υπάρχουν και αυτές οι ανάγκες, τις οποίες πρέπει να ικανοποιήσουμε και στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούμε. μας βοηθά όμως, όταν πιστεύουμε συνειδητά, όταν η πίστη μας δεν είναι μόνο γενική και αόριστη, ώστε όλες αυτές οι μέριμνες να μην απορροφούν αποκλειστικά το ενδιαφέρον και τη σκέψη μας, την ψυχή μας και την καρδιά μας.
και σε αυτό θα μας βοηθήσει η εμβάθυνση στην πίστη μας, η οποία πολλές φορές μας λείπει, πολλές φορές τη θεωρούμε δεδομένη, γιατί έχουμε βαπτισθεί χριστιανοί, γιατί εκκλησιαζόμαστε η ακόμη έχουμε μυστηριακή ζωή. Συμβαίνει όμως να μην γνωρίζουμε βασικές αρχές της πίστεώς μας, να μην γνωρίζουμε ούτε το Σύμβολο της πίστεως. και αυτά δεν είναι λεπτομέρειες, όπως ίσως κάποιοι νομίζουν, αλλά θέματα σημαντικά και ουσιαστικά, στα οποία η Εκκλησία μας δίδει σημασία, γιατί έχουν σημασία για τη ζωή μας, και θα πρέπει να τα γνωρίζουμε, για να μπορούμε και να ζούμε ανάλογα αλλά και να δίδουμε την ορθή μαρτυρία της πίστεως σε όσους την αγνοούν.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το θέμα τόσο των κύκλων μελέτης της Αγίας Γραφής όσο και των εσπερινών κηρυγμάτων στην Ιερά μας Μητρόπολη ήταν φέτος οι αρχές της πίστεώς μας, όπως συνοπτικά διατυπώθηκαν από τους αγίους και θεοφόρους πατέρες των δύο πρώτων Οικουμενικών Συνόδων, αλλά και όπως αναλυτικά διδάσκονται με το κήρυγμα της Εκκλησίας μας αλλά και τη ζωή των αγίων της. Διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, η ζωή των αγίων της Εκκλησίας μας είναι η έμπρακτη εφαρμογή της πίστεώς της και του Ευαγγελίου, έτσι ώστε η μελέτη της ζωής των αγίων μπορεί όχι μόνο να μας βοηθήσει να γνωρίσουμε και κατανοήσουμε καλύτερα το περιεχόμενο της πίστεως, αλλά και να μας καθοδηγήσει και πρακτικά πως μπορούμε να ζούμε σύμφωνα με την πίστη μας.
η Ιερά μας Μητρόπολη προσπαθεί παράλληλα με τις άλλες πνευματικές ευκαιρίες που προσφέρει σε όλους μας να προβάλλει και τη ζωή των αγίων της Εκκλησίας μας με διάφορους τρόπους. Έτσι σήμερα έχουμε την ευλογία εδώ στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά να βρίσκεται, εκτός από το ιερό λείψανο του αγίου Λουκά του ιατρού και θαυματουργού, και η σεπτή και χαριτόβρυτη κάρα του αγίου μεγαλομάρτυρος και ιαματικού Παντελεήμονος, την οποία υποδεχθήκαμε χθες το απόγευμα και θα παραμείνει για λίγες ημέρες στη Μονή μας.
Αλλά και κατά τη διάρκεια των ΚΘ/ Παυλείων θα υπάρχουν ευκαιρίες για να γνωρίσουμε όλοι τον νέο άγιο της Εκκλησίας μας, τον όσιο Γεράσιμο, τον Υμνογράφο, τον Μικραγιαννανίτη, τον οποίο πρόσφατα κατέταξε το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο στις Αγιολογικές του δέλτους, και ο οποίος μας διδάσκει την πίστη τόσο με τους ύμνους του όσο και με τη ζωή του.
με αυτές τις λίγες σκέψεις θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους και όσες εργάσθηκαν και διακόνησαν στο πνευματικό έργο της Ιεράς μας Μητροπόλεως αλλά και όσους συμμετείχαν και παρακολoύθησαν τους κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής και τα εσπερινά κηρύγματα.
Ιδιαιτέρως όμως θέλω να ευχαριστήσω τη σημερινή ομιλήτριά μας, κ. Μαρία Χαραλαμπίδου, καθηγήτρια φιλόλογο, για την πρόθυμη ανταπόκρισή της στην πρόσκλησή μας και την παρουσία της στη Λήξη των κύκλων της Ιεράς μας Μητροπόλεως.