Θρησκευτικά: Απρόκλητα, λίγο πρίν τήν έναρξη τής νέας σχολικής χρονιάς, μάς αιφνιδίασε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα μέ τό ενδιαφέρον της καί τή σπουδή της γιά τό μάθημα τών Θρησκευτικών…
ανακοινώνοντας ότι λόγοι πού θά μπορούσαν νά δικαιολογήσουν τήν εξαίρεση από τά Θρησκευτικά δέν είναι μόνον όσοι αναφέρονται στή θρησκευτική συνείδηση τών παιδιών καί τών γονέων ή κηδεμόνων τους, αλλά οποιοσδήποτε λόγος πού ανάγεται σέ γενικότερες (κοσμοθεωρητικές) αντιλήψεις. Μέ λίγα λόγια καταβάλλεται προσπάθεια τό μάθημα νά υποβαθμισθεί καί νά ευτελισθεί στή συνείδηση μαθητών καί γονέων, αφού δίνει τό δικαίωμα τής απαλλαγής καί στούς ορθόδοξους μαθητές.
Η κίνηση αυτή εγείρει πολλά ερωτήματα: Βεβαίως, δέν τίθεται θέμα γιά τούς αλλόδοξους καί αλλόθρησκους κανείς δέν τούς αρνείται τό δικαίωμα νά απαλλάσσονται από τό μάθημα τών Θρησκευτικών. Ένας ορθόδοξος χριστιανός όμως γιά ποιούς λόγους μπορεί νά «επιθυμεί» τήν απαλλαγή από τό μάθημα τών Θρησκευτικών;
Η απόφαση τής ΑΠΔΠΧ έρχεται σέ ευθεία αντιπαράθεση μέ τό Σύνταγμα, τό οποίο στό άρθρο 16.2 ορίζει: «Η παιδεία… έχει σκοπό… τήν ανάπτυξη τής εθνικής καί θρησκευτικής συνείδησης». Μέ τό θέμα αυτό, επίσης, έχει ασχοληθεί τό Συμβούλιο Επικρατείας, τό ανώτατο δηλαδή διοικητικό δικαστήριο τής χώρας, καί έχει εκδώσει τέσσερις αποφάσεις, μέ τίς οποίες αποφάνθηκε ότι τό μάθημα είναι υποχρεωτικό γιά τούς χριστιανούς ορθοδόξους, γι’ αυτό καί θέτει ως προϋπόθεση εξαίρεσης λόγους θρησκευτικής συνείδησης, συμπληρώνοντας μάλιστα ότι η πολιτεία οφείλει νά συμμορφωθεί μέ τό ανώτατο δικαστήριο τής χώρας. Αντιβαίνει λοιπόν η ΑΠΔΠΧ πρός τίς αποφάσεις τού ΣτΕ, καθώς έρχεται νά απαξιώσει τό μάθημα, μεταλλάσσοντάς το σέ προαιρετικό.
Εύλογη η απορία: Η ΑΠΔΠΧ, πού στελεχώνεται από λίγα πρόσωπα (14) -τών οποίων αγνοούμε τή βιοθεωρία- μπορεί νά υποσκελίσει τό Σύνταγμα καί τίς αποφάσεις τού ΣτΕ, νά διαγράψει τήν ιστορία καί τήν παράδοσή μας; Κανένας, σύμφωνα καί μέ τίς ακλόνητες αποφάσεις τού ΣτΕ, δέν δικαιούται νά αλλάξει ή νά παρερμηνεύσει ό,τι έχει θεσπιστεί βάσει τού Συντάγματος τής χώρας μας.
Αλλά, επιπλέον, ποιός προκάλεσε τήν παρέμβαση τής συγκεκριμένης Αρχής; Ποιός ενοχλήθηκε από τήν παρακολούθηση τού μαθήματος τών Θρησκευτικών, τό οποίο στίς μέρες μας -είναι γνωστό- έχει απολέσει τόν χριστοκεντρικό χαρακτήρα καί ρέπει πρός τή διαθρησκειακή καί πολυθρησκειακή ιδεολογία; Δυστυχώς, η νεοταξική λαίλαπα υπονόμευσε τόν καθαρά ομολογιακό χαρακτήρα τών Θρησκευτικών καί τό μετάλλαξε σέ χλιαρό καί άνευρο μάθημα.
Η γνωμοδότηση τής ΑΠΔΠΧ προφανώς στοχεύει στό νά αποστασιοποιηθούν οι ορθόδοξοι μαθητές από τόν ελληνορθόδοξο πολιτισμό, από τίς αρετές καί τίς αξίες του, οι οποίες στήριξαν καί στηρίζουν διαχρονικά τό έθνος μας καί όσο ποτέ είναι απαραίτητες σήμερα σέ έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο.
Γιατί παραβλέπει η Αρχή καί τό άλλο άρθρο τού Συντάγματος, πού διαλαμβάνει: «Επικρατούσα θρησκεία στήν Ελλάδα είναι η θρησκεία τής Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τού Xριστού» (άρθρο 3.1); Από τό πρώτο Σύνταγμα τής Επιδαύρου τού 1822 μέχρι τό ισχύον, η επίκληση τής Αγίας Τριάδος στό προοίμιο δηλώνει τόν προσανατολισμό τού έθνους μας, χωρίς νά παρεμποδίζει τήν έκφραση άλλων πεποιθήσεων, πού προστατεύονται από τό άρθρο 13. Αναμφισβήτητα, είτε αρέσει σέ κάποιους είτε όχι, η Ορθοδοξία αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο τού πολιτισμού, τής ιστορίας καί τής παράδοσής μας κι επομένως συνιστά ζήτημα υπαρξιακό γιά τό έθνος μας, αφού συνδέεται άρρηκτα μέ τούς αγώνες του. Όποιος παραβλέπει αυτές τίς παραμέτρους είναι σάν νά συνεπικουρεί στήν κατάλυση τού έθνους, τού συντάγματος καί τής ιστορίας μας. Μήπως παραφρονήσαμε;
Γνωρίζει η εν λόγω Αρχή ότι ανοίγει τόν ασκό τού Αιόλου; Άν αύριο οι μαθητές διαφωνήσουν μέ τό περιεχόμενο τού μαθήματος τών Νέων Ελληνικών, τής Ιστορίας ή τών Αρχαίων Ελληνικών, είναι σωστό, μέ δεδομένη τήν εν λόγω γνωμοδότηση, νά απαλλάσσονται από τήν παρακολούθηση αυτών τών μαθημάτων;
Καί μία άλλη παράμετρος είναι βοηθητική γιά τούς συνειρμούς μας: Τά τελευταία χρόνια εντάχθηκε ως υποχρεωτικό μάθημα στό ωρολόγιο πρόγραμμα τής εκπαίδευσης τό Εργαστήριο Δεξιοτήτων, στό πλαίσιο τού οποίου περιλαμβάνεται καί η ενότητα τής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Γιά νά γνωρίσουν ακόμα καί τά παιδιά τού Δημοτικού τόν… θαυμαστό κόσμο τής «σεξουαλικής ποικιλομορφίας», τό Υπουργείο δέν διστάζει νά «τσαλακώσει» τήν παιδική αθωότητα, αλλά καί νά αδιαφορήσει γιά τή διαφωνία κάποιου γονέα γιά τό μάθημα. Γιά τήν ορθόδοξη αγωγή όμως, γιατί νά εμφανιστεί η Πολιτεία άκρως «δημοκρατική» καί πρόθυμη νά αφορίσει κάθε είδους υποχρεωτικότητα; Τό νά μαθαίνει ο μαθητής ότι δέν υπάρχει μόνο βιολογικό φύλο είναι υποχρεωτικό. Τό νά μαθαίνει γιά τόν Χριστό καί τήν Ορθοδοξία είναι πάρεργο καί περιττό.
Φυσικά, αναφύονται κι άλλα προβλήματα ενδοσχολικά, τά οποία η Αρχή δέν έλαβε υπ όψιν της. Άν 3-4 μαθητές από κάθε τμήμα ζητήσουν απαλλαγή από τό μάθημα τών Θρησκευτικών, τί θά γίνεται μέ αυτούς; Θά περιφέρονται ασκόπως στούς διαδρόμους τού σχολείου καί θά παρενοχλούν τή διεξαγωγή τού μαθήματος; Ποιός θά αναλάβει τήν επιτήρησή τους, γιά νά αποτραπούν δυσάρεστα γιά τή σχολική ζωή φαινόμενα;
Δόξα τώ Θεώ, πρός τό παρόν η παρούσα γνωμοδότηση δέν βρήκε ανταπόκριση από τό Υπουργείο Παιδείας. Τό θέμα όμως αναδεικνύει τήν ευθύνη όλων μας. Η απαλλαγή από τό μάθημα τών Θρησκευτικών δέν είναι μόνο θέμα τών Θεολόγων, είναι υπόθεση όλων. Νά τό πάρουμε απόφαση: Καλούμαστε νά παλεύουμε μέ τίς δυνάμεις τού σκότους, «όκωσπερ τείχεος» (=όπως ακριβώς γιά τά τείχη τής πόλης), όπως θά έλεγε ο Ηράκλειτος. Επιβάλλεται συλλογική αντίδραση. Καλούμαστε «όσοι πιστοί» νά δίνουμε τή μαρτυρία καί τήν ομολογία μας. «Στώμεν καλώς»!
Ευδοξία Αυγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος , aktines.blogspot.com