ΠΕΘ: Τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων και ιδιαίτερα οι Θεολόγοι του Παραρτήματος Δράμας πληροφορηθήκαμε, με εκκλησιαστική θλίψη, την απρόσμενη και ξαφνική είδηση της αναπαύσεως του Μακαριστού Μητροπολίτη Δράμας Παύλου, στις αγκάλες του Θεού.
Ο Μακαριστός Ιεράρχης, πέραν του αγαπητού του Ποιμνίου, υπήρξε και θα παραμείνει, στις συνειδήσεις όλων των πιστών, ιδιαίτερα όμως των κληρικών και των ορθοδόξων Θεολόγων της χώρας, ένα πρότυπο αγωνιστή της Ορθοδοξίας αφιερωμένου, ολοκληρωτικά, με αγαθά αισθήματα πίστης προς τον Χριστό και αγνής αγάπης προς την Πατρίδα.
Εμείς οι Θεολόγοι διατηρούμε στη μνήμη μας το γεγονός ότι, εν καιρώ διωγμού ή παραχάραξης της Ορθόδοξης σχολικής διδασκαλίας, ο Μακαριστός Ιεράρχης στάθηκε πάντοτε πρόθυμος βοηθός και άοκνος συμπαραστάτης στους αγώνες που διεξήγαγε η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, επί δέκα (10) συναπτά έτη, για τη διατήρηση της ορθόδοξης διδασκαλίας στα σχολεία της χώρας μας, ευλογώντας και τις ξεχωριστές ημερίδες, που πραγματοποιήθηκαν, για τον λόγο αυτό, στην θεοφιλή Επαρχία του.
Ιδιαίτερα στα χρόνια που ολοκληρωνόταν, νομοθετικά, το ανίερο έργο όλων όσων πολέμησαν το μάθημα των Θρησκευτικών και μεθόδευαν τη μετάλλαξή του, από ορθόδοξη διδασκαλία σε προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου πολυθρησκειακής και ουδετερόθρησκης αγωγής, ο Μακαριστός υποστήριζε, με ισχυρά επιχειρήματα, την ορθόδοξη ταυτότητά του, διότι πίστευε ότι τα ορθόδοξα Θρησκευτικά, από κοινού με τα μαθήματα της Γλώσσας και της Ιστορίας, είναι απαραίτητα και αναντικατάστατα για τη διατήρηση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας στη νέα γενιά.
Όλοι θυμούνται με τι περηφάνια και σιγουριά συνδύαζε την πίστη με την πατρίδα, τονίζοντας ότι «όλοι ανεξαιρέτως οι αγωνιστές υπήρξαν ευσεβέστατοι και μας άφησαν ατράνταχτα τεκμήρια της ευσέβειάς τους.
Δυστυχώς σήμερα, κάποιοι αγωνίζονται, ώστε η Πατρίδα μας να αποτινάξει το ιερό ένδυμα της Ορθοδοξίας και να φορέσει τα ράκη της ουδετεροθρησκείας. Άλλαξε η στόχευση της εθνικής παιδείας και επιδιώκουν τον πλήρη εξοβελισμό του ορθοδόξου μαθήματος από τα σχολεία, με διάφορες προφάσεις. Τα σύμβολα της Επαναστάσεως τα κρύβουν και τα λογότυπα του εορτασμού παραπέμπουν στο πουθενά».
Είναι χαρακτηριστικά, επίσης, αυτά που είπε τον περασμένο χρόνο κατά τον εορτασμό των (200) χρόνων από την Επανάσταση του 1821: Τότε με πίστη και υπερηφάνεια διακήρυττε «τον επανευαγγελισμό μας στην εθνική ιστορία, όπως μας παραδόθηκε από τους εμπνευστές τους μάρτυρες και τους αγωνιστές της Επαναστάσεως».
Για τον Ποντιακό Ελληνισμό, από τον οποίο οικογενειακά καταγόταν, ο λόγιος Ιεράρχης και διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης τόνιζε ότι: «Βλέπουμε διάφορες ερμηνείες και θεωρίες, οι οποίες μας αποξενώνουν από την ταυτότητά μας κι αυτό μας στενοχωρεί και μας ανησυχεί. Εμείς, όμως, που έχουμε αυτά τα βιώματα, αρνούμεθα να ακολουθήσουμε αυτήν τη διαδρομή και εμμένουμε σ αυτό που λέγει το Γένος μας ότι εκφράζει η Ρωμηοσύνη, που σημαίνει Ορθοδοξία και Ελληνισμός, σύζευξη των δύο στοιχείων».
Η Ιερά Μονή Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο και ο ιερός της συμβολισμός, αναβαθμίστηκαν, από κάθε άποψη, επί ηγουμενίας του (1992 2005), πριν ακόμη εκλεγεί Μητροπολίτης Δράμας (2005).
Στους ύπουλους σχεδιασμούς της αρπαγής του ονόματος της Μακεδονίας, ο αγωνιστής Ιεράρχης βροντοφώναζε «όχι στην παραχάραξη της Ιστορίας του ελληνικού Έθνους, όχι στην εκχώρηση του ιερού ονόματος της Μακεδονίας μας, όχι στη βεβήλωση της μνήμης των χιλιάδων μαρτύρων και αγωνιστών του Μακεδονικού αγώνα».
Ο Μακαριστός αναχώρησε, θείω Θελήματι, λίγο μετά τον εορτασμό της Αναστάσεως, προς τις αιώνιες Μονές του Θεού, έχοντας, όμως βαθύτατη την πίστη, όπως έλεγε ο ίδιος, ότι «η Ορθόδοξη Εκκλησία ομολογεί και κηρύττει την βεβαιότητα της Αναστάσεως του Χριστού, εξ ού και οι πιστοί δεν κουράζονται τις ημέρες αυτές να ψάλλουν αμέτρητες φορές το Χριστός Ανέστη».
Εμείς οι εκπαιδευτικοί της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, αποχαιρετώντας τον, τον διαβεβαιώνουμε ότι η ακράδαντη πίστη του στην Ανάσταση του Χριστού και στη δική μας Ανάσταση -ως μελών του Σώματός Του- και η αγωνία του, προκειμένου να κρατηθούν, σταθερά, οι Θερμοπύλες της Πατρίδας μας, θα αποτελούν ιερές και άσβηστες παρακαταθήκες στη σκέψη και στην καρδιά μας.
Αιωνία του η μνήμη.
Το ΔΣ της ΠΕΘ
«Άγιοι μάρτυρες, ελάτε κοντά μας, όπου κι άν είστε, έφοροι τής εορτής μας. Αφήστε γιά λίγο τά ιερά σας έργα κι ελάτε ως φίλοι κοντά σ εκείνους πού σάς υμνούν. Όσους είχατε τότε θεατές τών μαρτυρίων σας, τόσους έχετε υπηρέτες νά σάς προσφέρουν τιμές. Έχουμε ανάγκη από πολλές ευεργεσίες. Γίνετε πρεσβευτές τής
πατρίδος σας πρός τόν κοινό Βασιλέα μας. Υποψιαζόμαστε πώς μάς περιμένουν θλίψεις, προσδοκούμε κινδύνους. Υπερασπισθήτε μας ως στρατιώτες τού Χριστού.
Άν καί έχετε υπερβεί τόν βίον αυτόν, γνωρίζετε ωστόσο τά πάθη καί τίς ανάγκες τών ανθρώπων. Χρησιμοποιήστε τήν παρρησία σας γιά χάρη τών ομοδούλων σας, διότι οι ευχές σας σβήνουν τίς αμαρτίες μας, καί στηρίξτε μας στήν πίστη στόν Χριστό, ώστε νά παραμείνουμε μέχρι τό τέλος μέσα στό γόνιμο χωράφι τής πίστεως, καρποφορώντας πάντοτε τήν αιώνια ζωή μέ τήν δύναμη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, «Άγιοι μάρτυρες, ελάτε κοντά μας, όπου κι άν είστε, έφοροι τής εορτής μας. Αφήστε γιά λίγο τά ιερά σας έργα κι ελάτε ως φίλοι κοντά σ εκείνους πού σάς υμνούν.
Όσους είχατε τότε θεατές τών μαρτυρίων σας, τόσους έχετε υπηρέτες νά σάς προσφέρουν τιμές. Έχουμε ανάγκη από πολλές ευεργεσίες. Γίνετε πρεσβευτές τής πατρίδος σας πρός τόν κοινό Βασιλέα μας. Υποψιαζόμαστε πώς μάς περιμένουν θλίψεις, προσδοκούμε κινδύνους. Υπερασπισθήτε μας ως στρατιώτες τού Χριστού.
Άν καί έχετε υπερβεί τόν βίον αυτόν, γνωρίζετε ωστόσο τά πάθη καί τίς ανάγκες τών ανθρώπων.
Χρησιμοποιήστε τήν παρρησία σας γιά χάρη τών ομοδούλων σας, διότι οι ευχές σας σβήνουν τίς αμαρτίες μας, καί στηρίξτε μας στήν πίστη στόν Χριστό, ώστε νά παραμείνουμε μέχρι τό τέλος μέσα στό γόνιμο χωράφι τής πίστεως, καρποφορώντας πάντοτε τήν αιώνια ζωή μέ τήν δύναμη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Η ανάσταση τού Χριστού είναι τό θεμέλιο τής πίστεώς μας, γι αυτό ακριβώς πολεμήθηκε όσο κανένα άλλο γεγονός. Αλλά καί αποδεικνύεται, όσο κανένα άλλο ιστορικό γεγονός.
Οι άγιοι μάρτυρες ξερριζώνουν από τίς καρδιές τών χριστιανών κάθε απορία καί δισταγμό, αποδεικνύουν περίτρανα τήν αλήθεια τών δογμάτων τής Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, αφού εδοξάσθησαν από τόν Θεό μέ θαυμαστά σημεία τής θείας Χάριτος. Οι άγιοι μάρτυρες είναι οι φύλακες τής Εκκλησίας τού Χριστού είναι τά ευωδιαστά άνθη τού παραδείσου. Είναι οι προστάτες, οι βοηθοί, τά καυχήματα τής Εκκλησίας,
Όχι στήν παραχάραξη τής ιστορίας τού Ελληνικού Έθνους.
Όχι στήν εκχώρηση τού ιερού ονόματος τής Μακεδονίας μας.
Όχι στή βεβήλωση τής μνήμης τών χιλιάδων μαρτύρων καί αγωνιστών τού
Μακεδονικού αγώνα.
Όλοι ανεξαιρέτως οι αγωνιστές υπήρξαν ευσεβέστατοι καί μάς άφησαν ατράνταχτα τεκμήρια τής ευσέβειάς τους.
Δυστυχώς, σήμερα κάποιοι αγωνίζονται ώστε η πατρίδα μας νά αποτινάξει τό ιερό ένδυμα τής Ορθοδοξίας καί νά φορέσει τά ράκη τής ουδετεροθρησκείας. Άλλαξε η στόχευση τής εθνικής παιδείας καί επιδιώκουν τόν πλήρη εξοβελισμό τού ορθοδόξου μαθήματος από τά σχολεία μέ διάφορες προφάσεις. Τά σύμβολα τής
Επαναστάσεως τά κρύβουν καί τά λογότυπα τού εορτασμού παραπέμπουν στό πουθενά.
Στον εορτασμό των 200 χρόνων.
Τό έτος 2021 πού εισόδευσε στή ζωή μας, μάς έφερε τόν επετειακό εορτασμό τών 200 ετών από τήν Επανάσταση τού 1821. Φυσικά η πανδημία θά εμποδίσει ορισμένους εορτασμούς, ίσως νά είναι καλύτερα έτσι, όμως δέν μπορεί νά εμποδίσει, νά περιορίσει ή νά διαστρέψει τόν αναστοχασμό τού καθενός μας γιά τή
μεγάλη αυτή επέτειο. Καί ο αναστοχασμός πρέπει νά στοχεύει στόν επανευαγγελισμό μας στήν εθνική ιστορία, όπως μάς παραδόθηκε από τούς εμπνευστές, τούς μάρτυρες, καί τούς αγωνιστές τής Επαναστάσεως.
Ο Μητροπολίτης Δράμας Παύλος (Αποστολίδης) είναι ένας ιεράρχης ευπαίδευτος καί φωτισμένος μέ ρίζες καί καταβολές από τήν μαρτυρική γή τού Πόντου, παιδί πνευματικό τής Παναγίας Σουμελά, στή Μονή τής οποίας υπηρέτησε ως ηγούμενος καί λειτουργός επί δεκαπέντε έτη πρίν αναδειχθεί σέ Επίσκοπό της Εκκλησίας.
Λόγιος, προσηνής, ευγενικός στούς τρόπους, μέ συγκροτημένη σκέψη καί ευχέρεια εκφοράς λόγου, δέχθηκε μέ προθυμία νά μιλήσει στόν «Εθνικό Κήρυκα» γιά τόν Πόντο, γι’ αυτά πού είχαμε, αυτά πού χάσαμε, αυτά πού μάς ανήκουν.
Ο Μητροπολίτης κ. Παύλος τόνισε πώς «τίς μέρες αυτές τιμούμε καί διεκδικούμε τό δικαίωμα στή μνήμη καί τή δικαίωση τών θυμάτων τής Γενοκτονίας τού Ποντιακού Ελληνισμού πού επισυνέβη κατά τά έτη 1916 καί 1923 όπου καί έχουμε τήν ανταλλαγή τών πληθυσμών καί τόν ξεριζωμό τού Ελληνισμού από τίς προαιώνιες
εστίες του.
Η Ορθοδοξία είναι ο κατ’ εξοχήν θεμέλιος λίθος τού Ελληνισμού. Βλέπουμε διάφορες, έτσι, ερμηνείες καί θεωρίες οι οποίες μάς αποξενώνουν από τήν ταυτότητά μας, κι αυτό μάς στενοχωρεί καί μάς ανησυχεί. Εμείς όμως πού έχουμε αυτά τά βιώματα αρνούμεθα νά επακολουθήσουμε αυτή τή διαδρομή καί εμμένουμε σ’ αυτό πού λέγει τό Γένος μας ότι εκφράζει η Ρωμιοσύνη, πού σημαίνει Ορθοδοξία καί Ελληνισμός, σύζευξη αυτών τών δύο στοιχείων».
Επί ηγουμενίας του, η Μονή Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο, την οποία ανέλαβε στα 1992, αναβαθμίστηκε από κάθε άποψη. Μεταξύ άλλων, επιμελήθηκε στη μονή πολύ σημαντικά και μεγάλης συναισθηματικής αξίας αντικείμενα από τον Πόντο, τα οποία τοποθέτησε με τα ίδια του τα χέρια και με μεγάλο σεβασμό στο κειμηλιοφυλάκειο.
