ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΣΩΦΡΟΝΙΑ: Μεγάλες μορφές, οσιακές πού ομιλούν μέσα από τή σιωπή τή θαυματουργική τους μέσα από τήν έκδηλη παρουσία τους στά γεγονότα τά απρόσμενα.
Θά διηγηθώ συγκινημένη μέ όσο λιγότερες λεπτομέρειες μπορώ ένα προσωπικό θαύμα στή ζωή μου από τόν γέροντα Εφραίμ.
Πρίν περίπου δέκα έτη διάβαζα γιά πολλοστή φορά τό γνωστό τοίς πάσι καί θεοφόρο βιβλίο τού γέροντος Εφραίμ Ο γέροντας μου Ιωσήφ ο ησυχαστής.
Ένα βιβλίο πού ομιλεί γιά τό πώς ξεκίνησε τό κούτσικο, ο γέροντας Εφραίμ από τήν πατρίδα του τό Βόλο γιά νά γίνει μοναχός στό Άγιον Όρος στή συνοδεία τού αγ. Ιωσήφ τού Ησυχαστού.
Πιστεύω ότι δέν υπάρχει άνθρωπος πού νά έχει διαβάσει αυτό τό βιβλίο καί νά μήν έχει συγκινηθεί, νά μήν έχει κατανυχθεί, νά μήν έχει αισθανθεί τήν επιθυμία νά ασπασθεί τάς χείρας καί τούς πόδας αυτών τών υπερφυσικών αγωνιστών γιά τήν αγάπη τού Χριστού. Μέσα σέ αυτό λοιπόν τό κλίμα κατάνυξης καί ιερών πόθων καί καθώς διάβαζα γιά τήν κοίμηση τού γέροντος Ιωσήφ καί τήν επιθυμία τού κούτσικου τού γέροντος Εφραίμ νά πάρει τό ιερό κεφάλι τού γέροντος Ιωσήφ, δηλ. τήν ιερή του κάρα, όπερ καί εγένετο αναφώνησα εν τή καρδία μου: Άγιε γέροντά μου Εφραίμ σέ παρακαλώ αξίωσέ με νά προσκυνήσω κι εγώ τήν κάρα αυτή τού γέροντος Ιωσήφ.
Μάλιστα τό είπα εκφώνως μέσα στή σιγαλιά τής νυχτός καί κατόπιν πάλι εκφώνως-συνηθίζω νά ομιλώ καί μόνη αλλά όχι μόνη γιατί μέ τούς αγίους νιώθεις πολύ οικεία καί άνετα καί βιώνεις τήν παρουσία τους απλά- Μά τί λέω;; Πώς είναι δυνατόν νά βρεθώ εγώ στήν Αμερική, στήν Αριζόνα εκεί πού βρίσκεται η κάρα τού γέροντος Ιωσήφ;; Ήταν πράγμα αδύνατον λογικά. Ούτε νά τό φανταστώ μπορούσα. Καί τό ξέχασα. Ξέχασα τήν προσευχή μου καί η ζωή κύλησε κανονικά καί ομαλά.
Μετά από ακριβώς ένα χρόνο επιλέχθηκα μέ ευλογία τού πνευματικού μας νά συνοδεύσω τή γερόντισσα μαζί μέ μιάν άλλη αδελφή-ανάμεσα σέ 30 περίπου αδελφές-στό ταξίδι της γιά δύο εβδομάδες στήν Αριζόνα!!!Όταν μού ανακοινώθηκε η καρδιά μου πέταξε στόν ουρανό!
Ήμουν σίγουρη ότι ο γέροντας άκουσε τήν προσευχή μου, είδε τόν πόθο μου, καί άνοιξε τούς ουρανούς!!! Μία καί μοναδική φορά.
Έκτοτε δέν είχα ξανά τήν ευκαιρία νά ξαναπάω στήν μονή Αγ. Αντωνίου στήν Αριζόνα. Αλλά αυτή η μία φορά ήταν γιά μιάν ολόκληρη ζωή. Έζησα δύο εβδομάδες εκεί καί προσκυνούσα κάθε βράδυ τήν ιερή κάρα τού Αγίου Ιωσήφ τού ησυχαστού. Θείες εμπειρίες καί βιώματα από εκείνες τίς δύο εβδομάδες μέ συνοδεύουν ακόμα μέχρι σήμερα δέκα χρόνια μετά από τήν όλη ζωή μου στό μοναστήρι αλλά καί από τή μία φορά εξομολόγησης στόν γέροντα Εφραίμ. Ήξερε τά πάντα καί έμπαινε στό βάθος τού κάθε προβλήματος.
Μοναδική θέση του;; Ότι όλα τά προβλήματα λύνονται διά τής ευχής!!!
Λάτρης τής νοεράς προσευχής είχε στό πρόσωπο καί στήν παρουσία του τά σημάδια τής εξαγιαστικής της δύναμης. Κάθε μέρα μετά τά μεσάνυχτα στή 1και 15πμ πού πηγαίναμε γιά τόν όρθρο καί τή θεία Λειτουργία καί παίρναμε τήν ευχή του νιώθαμε ότι φιλάμε τό χέρι ενός αγίου σέ τοιχογραφία! Κι αμέσως χωρίς νά τό καταλαβαίνεις ένιωθες δάκρυα νά κυλάνε στά μάτια σου!!!
Όλα αυτά τά χρόνια ένιωθα τήν παρουσία του κοντά μου
Σέ δύσκολες αλλά καί σέ χαρούμενες ευλογημένες ώρες.
Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη στό Θεό πού τόν γνώρισα, πού ασπάσθηκα τό άγιο χέρι του πού η προσευχή του μέ αξίωσε νά προσκυνήσω τήν ευωδιάζουσα κάρα τού Αγίου Γέροντός του Ιωσήφ τού ησυχαστού.
Πρό ημερών μάλιστα μέ ειδοποίησαν ότι θά μου στείλουν άγιο Λείψανο τού αγ. γέροντός του -Ιωσήφ τού Ησυχαστού- πρός μεγάλη μου έκπληξη.
Αυτό τή μικρή παρουσία τού αγίου γέροντος είχα στή ζωή μου, πού η ταπεινότητά μου τή θεωρεί μεγάλη καί η καρδιά μου ζεί τό θαύμα τής προσευχής του από εκείνη τήν ώρα καί γιά χρόνια μετά.
Αιωνία η μνήμη του καί άς πρεσβεύει γιά μάς στούς ουρανούς!!!
