Ο Παρακλητικός Κανών Αγίου Ιωάννου του Ρώσου διαβάζετε στους Ιερούς Ναούς το απόγευμα της ημέρας της εορτής του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου ή σε κάθε άλλη περίσταση. Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος εορτάζει 27 Μαΐου.
Αγοράστε το μοναδικό Αγιορείτικο Μοσχοθυμίαμα εδώ.
Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σού καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός τήν ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν τήν ζωήν μου, εκάθισε μέ εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος καί ηκηδίασεν έπ εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασι τών χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χείράς μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος σοί.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ εμού, καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, οδόν, εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μού εξελού μέ εκ τών εχθρών μου, Κύριε, ότι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ ει ο Θεός μού τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει μέ εν γή ευθεία. Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί εν τώ ελέει σου εξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος ά΄. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, καί επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά έθνη εκύκλωσαν μέ, καί τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.
Τω Ιωάννη, οι πιστοί νυν προσδράμωμεν, οι εν δεινοίς και συμφοραίς, και προσπέσωμεν, εν ευσεβεία κράζοντες, εκ βάθους ψυχής Όσιε, βοήθησον, εφ ημίν σοις ικέταις, πρόφθασον και λύτρωσαι της παρούσης ανάγκης, μη παραβλέψης δέησιν οικτράν των προσφευγόντων τη σλέπη σου, Άγιε.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
(Τό αυτό η τό Απολυτίκιον τού αγίου του Ναού, έν ώ ή Παράκλησις ψάλλεται).
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ήχος δ (Ταχύ προκατάλαβε)
Εκ γής ο καλέσας σε, προς ουρανίους μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σκήνος σου Όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία, ως αιχμάλωτος ήχθς, ένθα και ωκειώθης, τω Χριστώ Ιωάννη. Αυτόν ούν ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Θεοτοκίον
Ου σιωπήσομεν, ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι, εί μη γαρ Συ προίστασο πρεσβέβουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν εως νύν ελευθέρους: Ούκ αποστώμεν, Δέσποινα , εκ Σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον μέ, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημα μουεπί πλείον πλύνον μέ από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μού καθάρισον μέ. Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω, καί η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου, καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαι σέ. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, καί εν αμαρτίαις εκίσσησε μέ η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοί. Ραντιείς μέ υσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς μέ, καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοί αγαλλίασιν καί ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Αποστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου.
Μή απορρίψης μέ από τού προσώπου σου καί τό πνεύμά σου τό άγιον μή αντανέλης άπ εμού. Απόδος μοί τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον μέ. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου, καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσι. Ρύσαι μέ εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα ανολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου τήν Σιών, καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριον σού μόσχους.
Ωδή α (Ήχος πλ δ) «Υγράν διοδεύσας.»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Δειναίς πιεζόμενος, συμφοραίς, προς σε επιρρίπτω, και το σώμα και την ψυχήν, δεόμενος σου, όσιε Πάτερ, εκ λυπηρών και δεινών με λυτρώσασθαι.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Σαρκός με του κλύδωνος προσβολή, μάκαρ Ιωάννη, εκταράττει διηνεκώς, ειρήνευσον πάτερ τη γαλήνη, ταις του Θεού συμπαθέσι πρεσβείαις σου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Δαινόνων τα στίφη τα πονηρά, καταπολεμούσι, τον σον δούλον ανηλεώς, κατάλυσον τούτους τη δυνάμει, τη του Σταυρού φιλανθρώποις πρεσβείαις σου.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Παρθένε, η πύλη η του Θεού, άνοιξόν μοι πύλην, ευσπλαχνίας και εκ πυλών, της θανατηφόρου αμαρτίας, τη μητρική παρρησία σου ρύσαι με.
Ωδή γ «Ουρανίας αψίδος.»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Πονηρίας ανθρώπων οδυνηρών πάντοτε, απειλάς πνεόντων δυσφήμως, συ με διάσωσον, την αυτών θηριώδη μανίαν διασκεδάσας, ευσεβών το στήριγμα, πάτερ πενένδοξε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Ευτρεπίσας πανσόφως το της ψυχής οίκημα, και διαφερόντως κοσμήσας, θεομακάριστε, χάριν του Πνεύματος εισδεδεγμένος ωράθης, και φωτός πληρέστατος, ως στύλος πύρινος.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Καθαράς παρθενίας αποπεσόν, Πάναγνε, όλως εμολύνθην τω πάθει, της ασωτίας μου, η τετοκυία Κριτήν, αμαρτανόντων ανθρώπων, πάσης κατακρίσεως, Παρθένε, σώσον με.
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, Θεοφόρε, τους εν πίστει ειλικρινεί προς Σε καταφεύγοντας, ως έτοιμον βοηθόν εν ανάγκαις.
Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.
Πρεσβείαν θερμήν
Προστάτης θερμός και πύργος απροσμάχητος, εδείχθης, σοφέ, τοις πίστει εκβοώσι σοι, και σεπτώς κραυγάζουσι, Θεοφόρε Ιωάννη, πρόφθασον και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, αεί τη Τριάδι παριστάμενος.
Ωδή δ «Εισακήκοα Κύριε.»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ιαμάτων χαρίσματα, τω σεπτώ τεμένει σου οι προσφεύγοντες, αρυόμεθα ευφρόσυνα, και δοξάζομέν σε θαυματόβρυτε.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Καππαδόκων συστήματα, και των Προκοπέων πλήθη τα ευλαβή, αντιλήπτορα γινώσκουσι, και προστάτην πάντες ευφημούσι σε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Διαβάς ανδρικότατα, νέφος της σαρκός σου δια σης της πράξεως, είσω γέγονας αοίδημε, του φωτός του θείου, ως επόθησας.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Οίκος γέγονας, άχραντε, του Θεού των όλων ως Αειπάρθενος, οίκον όθεν με ανάδειξον, αρετών ενθέων, θεία χάριτι.
Ωδή ε «Φώτισον ημάς.»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Φρούρησον ημάς ταις πρεβείαις σου, μακάριε, και τω βραχίονί σου τω κραταιώ, πικρούς δαίμονας κατάβαλε, υπερθαύμαστε.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Δώρησαι ημίν, την υγείαν δεομένοις σου, και της ψυχής και του σώματος αει, και την μυρίπνοον ρώσιν, πάτερ πανόλβιε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Ίασαι λαόν προσδραμόντα σοι, θαυμάσιε και λοιμικής νόσου και πυρετών, και αλγηδόνων παντοίων όλως διάσωσον.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Χαίρει επί σοι, Θεοτόκε, κτίσις άπασα, των Αγγέλων τα συστήματα, και των ανθρώπων γλώσσαι πάσαι δοξάζουσι.
Ωδή στ «Την δέησιν, εκχεώ..»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Θαυμάτων σε θυσαυρόν επίσταμαι, και πηγήν των αγαθών, Ιωάννη, αρρωστιών, ιατρεύοντα πάθη, και ενεργείας δαιμόνων ελαύνοντα, και δέομαι σωθήναι νυν, εκ φθοράς με κακών, χαριτώνυμε.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Προστάτιν σε των πτωχών κηρύττομεν, και φρουρόν Καππαδοκίας απάσης, των πειρασμών διαλύοντα όχλον, και δυσσεβών επηρείας διώκοντα, και πάντας νυν τους ευσεβείς, των δεινών λυτρωθήναι δεόμεθα.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Λιμένα σε εν κινδύνοις έχομεν, και εν θλίψεσι προστάτην, παμμάκαρ, και παντελή συμφορών σωτηρίαν, και ποταμόν δωρεών ανεξάντλητον, και βρύσιν ευεργεσιών, και πηγήν ιαμάτων αέναναον.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Αγκάλαις σου και μαστοίς, ώ Δέσποινα, τω Υιώ σου μεσιτεύουσι σείξον, σοις τέκνοις τα εκείνου Παρθένε, σταυρόν και λόγχην και σπόγγον και κάλαμον, ούτως δ ιλέωσων αυτόν, εφ ημίν τοις πολλά αμαρτήμασι.
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, Θεοφόρε, τους εν πίστει ειλικρινεί προς Σε καταφεύγοντας, ως έτοιμον βοηθόν εν ανάγκαις.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Κοντάκιον
Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε, μεσιτεία πρός τόν ποιητήν αμετάθετε, μή παρίδης αμαρτωλών δεήσεων φωνάς, αλλά πρόφθασον ώς αγαθή, εις την βοήθειαν ημών των πιστώς κραυγαζόντων σοι, Τάχυνον εις πρεσβείαν και σπεύσον εις ικεσίαν, η προστατεύουσα αεί, Θεοτόκε, των τιμώντων σε.
Προκείμενον
Τίμιος εναντίον Κυρίου, ο θάνατος του Οσίου Αυτού.
Στίχος: Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον
Ευαγγέλιον Έκ του κατά Λουκάν
Τω καιρώ εκείνω έστη ο Ιησούς επί τόπου πεδινού, και όχλος μαθητών αυτού και πλήθος πολύ του λαού από πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος οί ήλθον ακούσαι αυτού και ιαθήναι από των νόσων αυτών, και οι οχλούμενοι υπό πταισμάτων ακαθάρτων, και εθεραπεύοντο.
Και πας ο όχλος εζήτει άπτεσθαι αυτού, ότι δύναμις παρ αυτού εξήρχετο και ιάτο πάντας. Και αυτός επάρας τους οφθαλμούς αυτού έλεγεν «Μακάριοι οι πτωχοί ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι οι πεινώντες νυν ότι χορτασθήσεσθαι. Μακάριοι οι κλαίοντες νυν ότι γελάσετε. Μακάριοι έστε όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του υιού του ανθρώπου. Χαίρετε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε, ιδού γαρ ο μισθός υμών πολύς εν τω ουρανώ».
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Ταις του σου Οσίου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων
Στίχος: Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου.
Μη αποστερήσεις με, της σης θερμής προστασίας, Ιωάννη όσιε αλλά θραύσον δέομαι τη ισχύι σου, θράση τα ανίσχυρα, και τα τοξεύματα, των δαιμόνων τα ανέλπιστα, νόσων απάλλαξον, και πειρατηρίων και θλίψεων, και πάντας ελευθέρωσον, των σατανικών επιθέσεων, ίνα σε γεραίρω, και πόθω ανυμνώ και προσκυνώ, και μεγαλύνω σου, Άγιε, έργα τα θεάρεστα.
Ο Ιερεύς:
Σώσον ο Θεός τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σού επισκεψαι τόν κόσμον σου εν ελέει καί οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων καί καταπεμψον εφ ημάς τά ελέη σου τά πλούσια πρεσβείαις τής παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί Αειπαρθένου Μαρίας δυνάμει τού Τιμίου καί Ζωοποιού Σταυρού προστασίαις τών τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων ικεσίαις τού Τιμίου καί Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου τών αγίων ενδόξων καί πανευφήμων Αποστόλων ών εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών καί οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου τού Μεγάλου, Γρηγορίου τού Θεολόγου καί Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, Αθανασίου καί Κυρίλλου, Ιωάννου τού Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας.
Νικολάου τού εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, τών Θαυματουργών τών αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τού Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τού Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τών ιερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ελευθερίου, τών αγίων ενδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τών οσίων καί θεοφόρων Πατέρων ημών. Τών αγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ καί Άννης. Τού αγίου . (τής ημέρας), καί πάντων σου τών Αγίων. Ικετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών τών αμαρτωλών δεομένων σου καί ελέησον ημάς.
Ωδή ζ «Οι εκ της Ιουδαίας»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Την ψυχήν θυμηδίας, και χαράς απάσης ανάδειξον έμπλεω, θεόφρον Ιωάννη, των σε θερμώς υμνούντων, και βοάν αεί δίδαξον, ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Λαμπρυνθείς τω σω πάθει, σκοτισθέντα με αμαρτήμασι λάμπρυνον, τον πόθω προσιόντα, τω σω σεπτώ λειψάνω, και κραυγάζειν αξίωσον, ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Πειρασμών και κινδύνων, και ανάγκης και θλίψεως ελευθέρωσον, και βλάβης των δαιμόνων, τους ση σεπτή θαρρούντας, και εν πίστει κραυγάζοντας, ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Των ανθρώπων ο πλάστης, εν γαστρί σου σκηνώσας, Θεοχαρίτωτε, απάντων προστασίαν, των ζάλαις κλονουμένων, και βοώντων αξίωσον, ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.
Ωδή η «Τον Βασιλέα»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Τοις ποντουμένοις βιωτικαίς τρικυμίαις, χείρα δίδου, παμμάκαρ, υμνούσι, και υπερυψούσι Χριστόν εις τους αιώνας.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Των σων λειψάνων των ευαγών απτομένους, ευωδίας πλήρωσον θείας, Κύριον υμνούντες πιστώς εις τους αιώνας.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Τους δεομένους εκτενώς, Θεοφόρε, και την χάριν αιτούντας προσδέχου, και δοξολογούντας Θεόν εις τους αιώνας.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Των μολυσμάτων μου την καρδίαν, Παρθένε, μετανοίας καθάρισον νίπτροις, ίνα σε δοξάζω εις πάντας τους αιώνας.
Ωδή θ «Κυρίως Θεοτόκον»
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Αστέρα, Ιωάννη, σε σημειοφόρον, ομολογούμεν ημίν φώς αυγάζοντα, οι ευσεβείς ορθοδόξως Χριστώ λατρεύοντες.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Εν σάλω, Θεοφόρε, τοις κυματουμένοις, πολλών κακών σοις ικέταις βοήθησον, διασκεδάζων τα βέλη του πολεμήτορος.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι
Την δέησίν μου δέξαι, του ταπεινωθέντος και χαλεπών, Θεοφόρε, κακώσεων, και αμαρτίας με λύτρωσαι.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ελπίδα σωτηρίας, των εκπεπτωκότων, αι γενεαί, Θεοτόκε, γινώσκουσαι, δια παντός ομοφρόνως σε μακαρίζουσι.
Αξιόν εστίν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. Τήν τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγων τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Και τα ακόλουθα Μεγαλυνάρια
Τους συναθροισθέντας τω σω ναώ, αοράτων πάντας, ορατών τε επιβουλής, ημάς τυραννούντων, δεόμεθα ρυσθήναι, υπό την σην αιγίδα, θερμώς προσφεύγοντας.
Τα πεπυρωμένα βέλη εχθρού, βροτοκτόνου, πάτερ, απομάκρυνον αφ΄ημών, ταις προς την Τριάδα, θερμαίς σου ικεσίαις, όπως ρυσθέντες τούτων, σε μεγαλύνωμεν.
Τον αστέρα πάντες τον φαεινόν, τον εκ Προκοπίου, απαστράψαντα νοητώς, οσίων το κλέος, και Καππαδόκων δόξαν, τον θείον Ιωάννην, ύμνοις τιμήσωμεν.
Αίτησαι ειρήνην παρά Θεού, πνευμάτων γαλήνην, μέχρι τέλους υπομονήν, ψυχών σωτηρίαν, ημίν τοις σοις ικέταις, τοις ευφημούσι πόθω, τα σα θαυμάσια.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς,
οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τω σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Ο Ιερεύς Ότι Σου εστιν η βασιλεία καί η δύναμις καί η δόξα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
«Απολυτίκον» Ήχος δ (Ταχύ προκατάλαβε)
Εκ γής ο καλέσας σε, προς ουρανίους μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σκήνος σου Όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία, ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ωκειώθης, τω Χριστώ Ιωάννη. Αυτόν ούν ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.
«Απόλυσις και ψάλλομεν τα εξής»
Ήχος β (Ότε εκ του ξύλου)
Δεύτε προσκυνήσωμεν, πιστοί, και μετ ευλαβείας και πόθου κατασπαζόμενοι, λείψανον περίσεπτον και πανυπέρτιμον, Ιωάννου θεόφρονος, αγνίσωμεν χείλη, όμματα και μέτωπα, και ικετεύσωμεν, όπως και ημάς αξιώση, τέλους σωτηρίου και θείου, ταις αυτού προς Κύριον δεήσεσιν.
Άνω των Αγγέλων τοις χοροίς, και των αθλοφόρων τοις δήμοις, η ση αγία ψυχή, τέρπεται μακάριε, και συναγάλλεται, και οσίων τοις πλήθεσι, χοροίς προφητών τε, και ιεραρχών ομού τοις θείοις τάγμασι, κάτω δε το πάνσεπτον σώμα, ύμνοις και ωδαίς επαξίως, υφ ημών τιμώμενον δοξάζεται.
Δέσποινα πρόσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν
