Το ευλογημένο reunion που συγκίνησε τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων την περασμένη Δευτέρα
Του Αντώνη Μακατούνη
(από το ένθετο της δημοκρατίας για την Ορθοδοξία)
Ενα διαφορετικό… reunion (επανένωση) πραγματοποίησαν οι παλαιοί μαθητές του 2ου Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών. Ηταν διαφορετικό, γιατί τιμώμενο πρόσωπο σε αυτό ήταν ο μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος, μια σπουδαία προσωπικότητα της Ορθοδοξίας .
Το συγκεκριμένο σχολείο λειτουργούσε στην (περιβόητη) Βίλα Αμαλία, που επί χρόνια υπήρξε ορμητήριο αντιεξουσιαστών (μέχρι την επεισοδιακή τους απομάκρυνση), ενώ από τα θρανία του είχαν περάσει μεγάλες προσωπικότητες.
Η συνάντηση των αποφοίτων της τάξης του πολυγραφότατου προκαθημένου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας αλλά και αποφοίτων από μεταγενέστερες τάξεις του ιστορικού σχολείου έγινε τη Δευτέρα στο Αίθριο του Μεγάρου Μελά της Εθνικής Τράπεζας (παλαιό Ταχυδρομείο).
Παρουσία τουλάχιστον 350 ανθρώπων, που κατέκλυσαν την κομψότατη αίθουσα, ανακηρύχθηκε ο μακαριώτατος επίτιμος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου αποφοίτων του σχολείου του. Ανάμεσα στους παρισταμένους ήταν σπουδαίες και γνωστές προσωπικότητες των τεχνών και των γραμμάτων, όπως ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός, ο δημοσιογράφος-ποιητής Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο ηθοποιός Τρύφων Καρατζάς, ο πρώην υπουργός Δημήτρης Ρέππας κ.ά., ενώ απόφοιτός του ήταν και ο αείμνηστος, διεθνούς φήμης, σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
Ολοι οι ομιλητές εξήραν το ήθος αλλά και το πολυσχιδές πνευματικό έργο του μακαριότατου σε μια δύσκολη περιοχή (είναι γνωστά τα πρόσφατα επεισόδια στην Πρεμετή) για τον ορθόδοξο πληθυσμό. Εκείνος που σκόρπισε συγκίνηση στο ένθερμο ακροατήριο ήταν ο συμμαθητής του Πάνος Μακρής, απόφοιτος της τάξεως του 1947, ο οποίος αναφέρθηκε στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής (όταν ξεκίνησαν το γυμνάσιο) και τη φτώχεια που υπήρχε, προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Σε δηλώσεις του στη «δημοκρατία» ο εμπνευστής τής εν λόγω αλησμόνητης βραδιάς κ. Μακρής είπε για τον Αρχιεπίσκοπο: «Ηταν ένας εξαίρετος μαθητής, ευρυμαθέστατος, αφού μιλούσε από τότε γαλλικά και αγγλικά, όντας αυτοδίδακτος. Δεν τον δυσκόλευε κανένα μάθημα, είχε σε όλα είκοσι. Ιδιαίτερα τα μαθηματικά ήταν η αγάπη του». Και συμπληρώνει, ενθυμούμενος μια ωραία ιστορία από εκείνα τα χρόνια: «Στο τέλος των σπουδών μας βραβεύτηκε ως άριστος. Ο φιλόλογός μας, για να μη φαίνεται ότι μεροληπτεί υπέρ του, αφού είχε σε όλα είκοσι, του μείωσε λίγο τον βαθμό στα Νέα Ελληνικά. Αυτό στενοχώρησε περισσότερο εμάς τους συμμαθητές του παρά τον ίδιο. Τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν οι συμμαθητές του, τον θεωρούσαν πρότυπο».
Η μεγάλη στιγμή της βραδιάς ήταν όταν ανέβηκε στο βήμα ο Αρχιεπίσκοπος εκφράζοντας τις θερμές του ευχαριστίες προς τους συμμαθητές αλλά και τους μετέπειτα αποφοίτους του πολυαγαπημένου του σχολείου. Χαρακτήρισε την εκδήλωση ως μεγάλη έκπληξη και ένα απροσδόκητο γεγονός, ενώ κατέβαλε μεγάλο κόπο για να κρύψει τη βαθιά συγκίνησή του -κάτι που τελικά δεν μπόρεσε να κάνει-, αφού ξύπνησαν οι αναμνήσεις από τα μαθητικά του χρόνια. Ολοι στο τέλος τον ασπάστηκαν και πέρασαν όση περισσότερη ώρα μπορούσαν μαζί του. Παρότι η εκδήλωση διήρκεσε παραπάνω από δύο ώρες, εκείνος υπομονετικά αφιέρωσε αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο του ώστε να συνομιλήσει με κάθε παρευβρισκόμενο ξεχωριστά.
«Να επαναλειτουργήσει»
«Θέλουμε να επαναλειτουργήσει το ιστορικό σχολείο μας στη Βίλα Αμαλίας, αφού το κτίριο είχε περιέλθει επί σειρά ετών στους αντιεξουσιαστές. Επειτα από την απομάκρυνση των καταληψιών περιήλθε στον Δήμο Αθηναίων. Εμείς θέλουμε να ετοιμαστεί το κτίριο και να λειτουργήσει ως δεύτερο (λύκειο πλέον), καθώς είναι κρίμα που δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή το σχολείο, στα θρανία του οποίου έκατσαν σπουδαίες προσωπικότητες. Επίσης η επαναλειτουργία θα βοηθήσει να αναβαθμιστεί η πολύπαθη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα» προσθέτει ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Χρήστος Μαμαλάκης.