ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ: Επί τή λαμπρά εορτή τής τού Χριστού Γεννήσεως προσφέρω πάσιν υμίν τάς ολοθύμους μου ευχάς καί προσρήσεις.
Σήμερον η Εκκλησία, ουράνιος τε καί επίγειος, πανηγυρίζει, αγαλλιώσα τήν έλευσιν τού Κυρίου καί Σωτήρος ημών εις τόν κόσμον, αίνον καί ευχαριστίαν αποδίδει τώ Θεώ διά τό έλεος καί τήν αγάπην Αυτού εις τό ανθρώπινον γένος. Μέ δέος πνευματικόν αφουγκραζόμεθα τά λόγια τού ύμνου: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε» (ειρμός τής α/ ωδής τού κανόνος τών Χριστουγέννων). Μέ ευλάβειαν καί ελπίδα ατενίζομεν εις τό σπήλαιον τής Βηθλεέμ, όπου εν τή ταπεινή φάτνη κείται τό εσπαργανωμένον Θείον Βρέφος.
Τώ όντι ετελέσθη «μέγατό τής ευσεβείας μυστήριον Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις» (Α Τιμ. 3. 16). Αδύνατον είναι εις τέλος νά διεισδύσωμεν εις τό μυστήριον τής Θείας Ενανθρωπήσεως. Αδύνατον είναι νά κατανοήσωμεν πλήρως πώς Εκείνος, Όστις αποτελεί πηγήν ζωής δι’ άπαντα τά όντα, νά θερμαίνηται νύν διά πνοής τών κτηνών! Ο Δημιουργός τού Σύμπαντος ταπεινώνει Εαυτόν, προσλαμβάνων τήν μορφήν τού κτίσματος! Ο Υιός τού Θεού καθίσταται Υιός τού Ανθρώπου! «Καί μή ζήτει πώς», προειδοποιεί ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «όπου γάρ βούλεται Θεός, νικάται φύσεως τάξις. Ηβουλήθη γάρ, ηδυνήθη, κατήλθεν, έσωσε σύνδρομα τά πάντα τώ Θεώ. Σήμερον ο ών τίκτεται, καί ο ών γίνεται όπερ ουκ ήν ών γάρ Θεός, γίνεται άνθρωπος, ουκ εκστάς τού είναι Θεός». (Λόγος: Εις τό γενέθλιον τού Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού).
Εορτάζοντες τήν κοσμοσωτήριον εορτήν τής τού Χριστού Γεννήσεως, αναλογιζόμεθα τό διαχρονικόν πνευματικόν νόημα ταύτης καί τήν πρωταρχικήν σημασίαν δι’όλην τήν ανθρωπότητα. Καί τούτο είναι αληθές. Εν τούτοις, σημαντικόν είναι νά συνειδητοποιώμεν έτι καί τήν προσωπικήν διάστασιν, ήν τό μυστήριον τής Θείας Ενανθρωπήσεως έχει δι’έκαστον ημών, άλλως τε δέν είναι τυχαίον, ότε, προσφεύγοντες εν ταίς δεήσεσιν ημών πρός τόν Κύριον, αποκαλώμεν Τούτον Σωτήρα ημών.
Εκ τής εμπειρίας γνωρίζομεν ότι από μόνος του ο άνθρωπος είναι ανίκανος νά υπερκεράση τό κάκον εντός αυτού, όσας επιμόνους προσπαθείας καί εάν καταβάλη. Η αμαρτία, ήτις έπληξε βαθύτατα τήν ψυχήν καί διέφθειρε τήν ανθρωπίνην φύσιν, είναι αδύνατον νά νικάται υπό οποιασδήποτε πνευματικής πρακτικής ή ψυχολογικής εξασκήσεως. Μόνον ο Θεός είναι εις θέσιν νά θεραπεύση καί νά αποκαταστήση ολόκληρον τόν άνθρωπον εις τό πρωταρχικόν αυτού κάλλος. «Διατί δε τήν σάρκα ενεδύθη ο Κύριος ημών;» διερωτάται ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος καί απαντά: «Διά νά γευθή η ίδια η σάρκα τήν χαράν τής νίκης καί νά πληρωθή καί νά γνωρίση τάς δωρεάς τής χάριτοςώστε οι άνθρωποι ώσαν επί πτέρυγας ανυψώνονταν πρός Τούτον καί εν Τούτω μόνον ευρίσκονταν ανάπαυσιν» (Ερμηνεία τού Τετραευαγγελίου. Κεφ. Α). Η Ενσάρκωσις τού Χριστού απελευθερώνει από τήν δουλείαν τής αμαρτίας καί ανοίγει τήν οδόν πρός τήν σωτηρίαν.
«Εγώ φώς εις τόν κόσμον ελήλυθα, ίνα πάς ο πιστεύων εις εμέ εν τή σκοτία μή μείνη» (Ιω. 12. 46), μαρτυρεί ο Κύριος. Ώσαν τόν λαμπρόν αστέρα τής Βηθλεέμ, όστις οδήγησε τούς εξ Ανατολών σοφούς τών μακρινών χωρών πρός τό Θείον Βρέφος Ιησούν, εμείς, οι χριστιανοί, ως γνήσιοι υιοί καί θυγατέρες τού φωτός (Ιω. 12. 36), καλούμεθα νά λάμψωμεν τόν κόσμον τούτον διά τού φωτός τής πίστεως (Ματθ. 5. 14), όπως οι πέριξ ημών, ορώντες τό παράδειγμα τής ημετέρας εμμονής καί ανδρείας, μακροθυμίας καί πνευματικής ευγενείας, μεγαλοψυχίας καί πρός τούς πλησίον αγάπης ανυποκρίτου, «δοξάσωσι τόν Θεόν εν ημέρα επισκοπής» (Α΄ Πετρ. 2. 12).
Σήμερον, καθώς οι λαοί τής γής βιώνουν μίαν όχι εύκολον δοκιμασίαν τής καινής νόσου, ότε αι καρδία τών ανθρώπων κατέχονται υπό φόβου καί αγωνίας διά τό μέλλον, είναι ιδιαιτέρως σημαντικόν νά εντείνωμεν τήν καθολικήν καί τήν ατομικήν προσευχήν, νά προσφέρωμεν τώ Κυρίω διπλούν κόπον τής αγαθοεργίας. Πολλοί εκ τών αδελφών ημών, εξαιτίας τής θανατηφόρου λοιμώξεως, στερούνται σήμερον τής δυνατότητος εκκλησιασμού. Άς αναπέμψωμεν υπέρ τούτων τάς ικεσίας ημών πρός τόν Ελεήμονα Δημιουργόν, διά νά ανακαινίζη τάς ψυχικάς τε καί σωματικάς εκείνων δυνάμεις, νά χαρίζη ταχυτάτην ανάρρωσιν εις τούς ασθενούντας καί νά καταπέμπη τήν συναντίληψιν Αυτού τοίς ιατροίς καί παντί τώ ιατρικώ προσωπικώ, οίτινες αγωνίζονται θυσιαστικώς υπέρ τής υγείας καί τής ζωής αυτών.
Ενθυμούμεθα ότι ουδέν πρόβλημα δύναται νά λυγίση τό πνεύμα τού ανθρώπου, εάν ούτος κρατά ζωντανήν τήν πίστιν καί κατά πάντα εμπιστεύεται τόν Θεόν. Καί δι’αυτόν τόν λόγον άς δεχώμεθα αγογγύστως καί τάς επελθούσας δοκιμασίας, διότι, εάν επ αυτώ πεποιθότες ώμεν έσται ημίν εις αγιασμόν. Ότι μεθ ημών ο Θεός (ακολουθία τού Μεγάλου Αποδείπνου), όπως υμνεί τάς αγίας ημέρας ταύτας τών Χριστουγέννων η Εκκλησία τού Χριστού. Δεηθώμεν ώστε καί τό ταπεινόν σπήλαιον τής ζωής ημών φωτίση τό άφθαρτον φώς τής Θεότητος, ώστε καί η ημετέρα συντετριμμένη καί τεταπεινωμένη καρδία, ωσάν η φάτνη τής Βηθλεέμ, μετά ευλαβείας υποδεχθή τόν Εληλυθότα εις τόν κόσμον Σωτήρα.
Δέν είναι στενός ο χώρος διά τόν Θεόν εις τήν καρδίαν τού ανθρώπου, εάν αύτη πληρούται αγάπης. «Ομοδίαιτος γάρ Αγγέλων έσται καί σύν Χριστώ βασιλεύσει ο τής αγάπης εργάτης», αναφέρει ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος (λόγος 4: Περί αρετών καί κακιών). Αύται αι άγιαι ημέραι τής εορτής άς γίνουν δι’ημάς ιδιαίτερος καιρός διά τήν εργασίαν έργων αγαθών. Άς δραξώμεθα τής ευλογημένης ευκαιρίας ταύτης καί δοξάσωμεν τόν Γεννηθέντα Ιησούν Χριστόν, επιδεικνύοντες έλεος εις τούς πλησίον, παρέχοντες βοήθειαν εις τούς ενδεείς, παρηγορούντες τούς θλιβομένους καί ίσως, εν πρώτοις, εκείνους, οίτινες πάσχουσιν από τής λοιμώξεως τού κορωνοϊού ή τών επιπλοκών αυτής.
Ο Κύριος διά τού φωτός τής γνώσεως Αυτού άς φωτίση πάντας τούς λαούς τής γής, άς ευλογήση τούτους δι’ειρήνης, άς βοηθήση νά συνειδητοποιήσωμεν πάντες τήν κοινήν ημών ευθύνην διά τό παρόν τε καί τό μέλλον τού πλανήτου. Άς καταπέμψη τό Γεννηθέν Θείον Βρέφος αγάπην καί ομόνοιαν εις τάς οικογενείας ημών, άς περιφρουρήση τήν νεολαίαν ημών καί πάντας ημάς από αμαρτίας καί επικίνδυνα σφάλματα. Καί αύθις από τά βάθη τής καρδίας συγχαίρω ημάς, αγαπητοί μου, διά τήν λαμπροφόραν εορτήν τής τού Χριστού Γεννήσεως καί εύχομαι εις πάντας υγείαν σιδηράν, άθφονον χαράν καί πλουσίαν συναντίληψιν παρά Θεού, Όστις είναι τό φώς τό αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τόν κόσμον (Ιω. 1. 9). Αμήν.
ο Μόσχας καί Πασών τών Ρωσσιών
Κύριλλος
Εν Μόσχα, Χριστούγεννα
2020/2021