Γράφει ο π.Αντώνιος Χρήστου
ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Αγαπητοί Αναγνώστες το συγκεκριμένο άρθρο μας είναι το τελευταίο για το εκκλησιαστικό έτος 2019-2020, σκεφτόμασταν από καιρό να το γράψουμε και ίσως τώρα με την επιβολή καθολική χρήση της μάσκας και στους εξωτερικούς χώρους ίσως είναι λίγο ετεροχρονισμένο, συγχωρέστε μας γι αυτό, αλλά θέλαμε αυτή η ζύμωση να εξελιχθεί και να κατασταλάξει κάπως για να εκφραστούμε και εμείς από την πλευρά μας.
Ας ξεκινήσουμε…:
Τονίσαμε και άλλες φορές και σε άλλα άρθρα μας, για τις συνέπειες και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που έφερε και προκάλεσε σε παγκόσμιο αλλά και εκκλησιαστικό επίπεδο η πανδημία του Κορονοϊού. Ένα τόσο μικρό σωματίδιο που δεν φαίνεται με το γυμνό μάτι αλλά με την βοήθεια μόνο των ιατρικών εργαστηρίων και των μικροσκοπίων, κατάφερε να ανατρέψει την καθημερινότητα και τις ζωές όλων σε όλα τα επίπεδα και για κάποιους δυστυχώς την τερμάτισε και για κάποιους τους ταλαιπώρησε αλλά τουλάχιστον δεν τους φόνεψε..!
Στη χώρα μας μπήκαμε ήδη στο 2ο κύμα της εξάρσεως τους ιού, νωρίτερα από ότι το περιμέναμε, με αποτέλεσμα να αυξηθούν γεωμετρικά τα κρούσματα, να υπάρχουν νέοι θάνατοι και να επιβληθούν από τη Ελληνική πολιτεία μέτρα τόσο σε γενικό επίπεδο, όσο και σε τοπικό ανάλογα με τον αριθμό των κρουσμάτων. Ένα από τα μέτρα που επιβλήθηκε ήταν γενική χρήση μάσκας στους κλειστούς χώρους, μεταξύ αυτών και στους Ιερούς Ναούς, παρ’ όλο που δεν υπάρχει κανένα επίσημο κρούσμα σε Ιερούς Ναούς από την αρχή της πανδημίας, όσο και να προσπάθησαν να την εμπλέξουν τα Μ.Μ. Ε. από τελεσθέντες γάμους, τους οποίους εύστοχα ειπώθηκε άλλο ο γάμος ως τελεσθέν μυστήριο και άλλο το γλέντι που ακολουθεί μετά από αυτό.
Όπως και να έχει το θέμα του Κορονοϊού πέρασε και στην Εκκλησία σε θεολογικό και πρακτικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να έρθει διχασμός, αντιδράσεις, να γραφτούν αναρίθμητα άρθρα και απόψεις αλληλοσυγκρουόμενες και γενικά να το πούμε λαϊκά «να γίνουμε από δυο χωριά, χωριάτες…»! Θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε και να παρουσιάσουμε σύντομα αυτές τις τάσεις για να μπούμε σαφέστερα μετά στη προβληματική του θέματος, εκφράζοντας στο τέλος και τη δική μας άποψη :
Α) Οι υποστηριχτές της μάσκας: Είναι οι υπέρμαχοι του μέτρου, το οποίο το θεωρούν αυτονόητο, αναγκαίο και απαραίτητο. Είναι αυτοί που φορούσαν μάσκα πριν επιβληθεί το μέτρο γενικά στους Ναούς. Με ανακούφιση δέχτηκαν την απόφαση ώστε να φοράνε και οι άλλοι τη μάσκα τους οποίους τους θεωρούν εν δυνάμει φορείς του ιού. Γενικά ως άνθρωποι έχουν έντονη ευαισθησία στην υγιεινή και γενικά στα μικρόβια και προσπαθούν να τα αποφύγουν όπως «ο διάβολος το λιβάνι». Το αντισηπτικό και η χρήση του γίνεται σχολαστικά και συχνά και έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας της ζωής τους.
Β) Οι ενάντιοι της μάσκας: Είναι σχεδόν οι αντίθετοι από την πρώτη κατηγορία. Θεωρούν όχι μόνο περιττή τη χρήση της μάσκας, αλλά ίσα ίσα ότι είναι και επιβλαβής για την υγεία. Είναι αυτοί που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην εφαρμόζουν το μέτρο, μην έχοντας καν μάσκα κατά την είσοδό τους στο Ναό ή έχουν μάσκα μεν αλλά τη φοράνε χωρίς να καλύψουν στόμα και μύτη, απλά για να μη προκαλούν τους άλλους εντελώς.
Γ) Οι συνομοσιωλόγοι : Είναι αυτοί που βλέπουν σκοπιμότητα και «παρασκήνια» από την επιβουλή του μέτρου «σκοτεινών κέντρων» που θέλουν να ελέγξουν την ανθρωπότητα και να χειραγωγήσουν τους ανθρώπους. Σε εκκλησιαστικό επίπεδο θεωρούν τη μάσκα όχι ως προστασία από τη συνάθροιση, αλλά ως εκκοσμίκευση και εξευτελισμό των πιστών.
Αυτοί συνήθως αρνούνται εντελώς ότι υπάρχει η πανδημία του Κορονοϊού, θεωρούν ότι είναι ανύπαρκτος ή ότι δεν είναι τόσο ισχυρός και φονικός όσο παρουσιάζεται. Αμφισβητούν ότι τα θύματα που πέθαναν από τον Κορονοϊό ήταν από άλλες αιτίες που τις χρέωσαν με σκοπιμότητα στον Κορονοϊό, επικαλούνται και μαρτυρίες ότι πιέστηκαν συγγενής με δέλεαρ χρήματα και άλλες τέτοια σενάρια.
Και Δ) Οι Τυπικοί-Αδιάφοροι : Είναι αυτοί που τηρούν το μέτρο, όχι γιατί τόσο ότι το πιστεύουν για την αποτελεσματικότητα του, αλλά γιατί είναι γενικότερα συνειδητοί πολίτες και ενορίτες και υπακούν σε γενικές γραμμές στις υποδείξεις των υπευθύνων. Είναι ο απλοϊκός κόσμος που λέει «κάτι περισσότερο ξέρουν οι υπεύθυνοι περισσότερο από εμάς» και γενικότερα πιστεύουν ότι η μέση λύση είναι η ασφαλέστερη οδός. Βλέπουν ότι το μέτρο δεν απαιτεί κάτι δύσκολο ή επίπονο και σε σχέση με το χρηματικό πρόστιμο που απειλεί τους παραβάτες, φυσικά προτιμούν να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους από κάτι τέτοιο.
Αυτές κατά τη γνώμη μας είναι οι κυρίαρχες τάσεις και φυσικά μπορούμε να τους συμπιέσουμε και να τους κεφαλοποιήσουμε σε δύο βασικές κατηγορίες-συνδυασμούς μεταξύ της 1ης κατηγορίας και της 4ης εναντίον της 2ης και της 3ης κατηγορίας. Θεολογικά αυτοί που κάνουν χρήση μάσκας θεωρούν ότι η Εκκλησία είναι για να υπηρετεί τον άνθρωπο σε όλες τις εκφράσεις του ψυχοσωματικά.
Βλέπουν τη χρήση μάσκας αλλά και των άλλων μέτρων (αποστάσεις, χρήση αντισηπτικού) ως ένδειξη αγάπης και υπευθυνότητας στον συνάνθρωπο που τον προστατεύουν και δεν τον βλάπτουν (ενίοτε και θανατώνουν) με την μετάδοση του ιού, όχι φυσικά από τη Θεία Κοινωνία, τον ασπασμό στις Ιερές Εικόνες και στο χέρι των κληρικών, εκεί λειτουργεί η Θεία Χάρις, αλλά από την συνάθροιση και τους ασπασμούς μεταξύ μας. Αυτή η τάση χρησιμοποιείται κυρίως από τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη και την Ιεραρχία μας σε επίπεδο Ιεράς Συνόδου, αλλά και σε κάθε Ιεράρχη χωριστά σε τοπικό επίπεδο με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Η 2η Θεολογική τάση έχει να κάνει με τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούμε συνήθως για το καρναβάλι, δηλαδή με το ανθρώπινο πρόσωπο που είναι εικόνα και ομοίωση Θεού και δεν πρέπει να μασκαρεύεται ή να καλύπτεται γιατί θεωρείται ύβρη και αμαρτία και στη προκειμένη περίπτωση ασέβεια. Θεωρούν τέλος ότι αν συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τη μάσκα μέσα στους ναούς, θα φέρει δεινά παιδαγωγίας από το Θεό για όλους (κάποιοι απόδωσαν τις πρόσφατες πλημμύρες και καταστροφές στην Εύβοια ως κάτι τέτοιο σε συνδυασμό και με το Ουκρανικό ζήτημα) …!
Αυτή τη τάση υποστηρίζουν διάφοροι κληρικοί και πιστοί από πολλές περιοχές, με αιχμή του δόρατος τον Άγιο Πρώην Καλαβρύτων που εξέδωσε πρόσφατα και σχετικό βιβλίο, τον σεβασμό μας π. Σαράντη Σαράντου και το Ίδρυμα Πατερικών Μελετών αλλά και τους γνωστούς αποτοιχισμένους κληρικούς με επικεφαλή τον π. Θεόδωρο Ζήση και τον π. Νικόλαο Μανώλη και τους ακολούθους τους!
Πάνω σε αυτά επιτρέψτε μας να τοποθετηθούμε και εμείς, όπως το κάναμε και στους Ενορίτες μας με γνώμονα την Θεολογία μας αλλά και την ιερατική μας συνείδηση και αποστολή. Αν σφάλουμε παρακαλούμε συγχωρέστε μας εκ των προτέρων : α) Κάνουμε υπακοή στην Ιερά Σύνοδο και στον Ποιμενάρχη μας. Από τη στιγμή που η Σύνοδος και ο Μητροπολίτης ταυτίζονται με τις εντολές της πολιτείας ποιοι είμαστε εμείς να κάνουμε τα αντίθετα;
Για δύο μόνο λόγους δεν υπακούμε μόνο σε Σύνοδο και Πνευματικό σε περίπτωση αμαρτίας και αίρεσης. Ούτε και οι πιο φανατικοί-ζηλωτές που αρνούνται τη μάσκα δεν υποστηρίζουν ότι πρόκειται για προτροπή αμαρτίας και αίρεσης. Β) Ο Κύριος όταν ρωτήθηκε αν πρέπει να πληρώνουν οι Εβραίοι φόρο στους Ρωμαίους (με σκοπό φυσικά να τον πειράξουν οι μαθητές των Φαρισαίων και οι Ηρωδιανοί) απάντησε: «ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ». (Ματθ. 22,21) Δηλαδή αυτά που αφορούν την πολιτεία να τα τηρούμε και η πολιτική εξουσία από τον Θεό χορηγείται (αρκεί να μην είναι αντίθετα και να παραβιάζουν τις εντολές Του Θεού), αλλά από την άλλη να αποδίδουμε αυτά που αφορούν τον Θεό στο Θεό και στη προκειμένη περίπτωση είναι η λατρεία Του Θεού που δεν εμποδίζεται από καμιά μάσκα. γ) Ο Απόστολος Παύλος στο 8ο Κεφάλαιο της Α΄ Προς Κορινθίους Αποστολής αναλύει το θέμα των ειδωλόθυτων που είχε προκύψει.
Η διάκρισή του Αποστόλου νομίζουμε ότι είναι και το κλειδί για το θέμα του Κορονοϊου σήμερα. Τι είπε; «διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω». (Α΄ Κορ. 8,13) Δηλαδή σε Μετάφραση «Γι’ αυτό ακριβώς, αν τροφή σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δε θα φάω κρέας στον αιώνα, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.» Στην προκειμένη περίπτωση να φοράω μάσκα για να μη σκανδαλίζω αυτούς που με υπομονή την φορούν και υπακούν. δ) Ας το πάρουμε αντικειμενικά, αν ισχύει ότι λένε οι ειδικοί τότε εγώ με τη συνάθροιση αν είμαι φορέας του ιού θα τον μεταδώσω και στη καλύτερη περίπτωση θα ταλαιπωρήσω κάποιους στην εντατική, στη χειρότερη περίπτωση θα τον φονέψω έστω και εξ’ αμελείας. Άρα τι πιστός είμαι αν προκαλέσω τόσο κακό, που θα πάει η νηστεία, η εγκράτεια και γενικά όλος ο αγώνας μου; Ενώ και να μην ισχύει τίποτα από αυτά, το μόνο που παθαίνω είναι να φοράω μόνο τη μάσκα για την παραμονή μου στο Ναό και τίποτα άλλο. και ε) Είναι κανείς που θεωρεί τους Ιατρούς και Νοσηλευτές μασκαράδες; Ταυτίζεται η χειρουργική μάσκα με του καρναβαλιού και του προσωπείου; Δεν νομίζουμε!
Γιατί τότε τόσα θεολογικά επιχειρήματα που είναι άσχετα και άσκοπα αφού η μάσκα είναι για προστασία και δική μας και του συνανθρώπου, ενώ το καρναβάλι έχει να κάνει με εντελώς άλλη αμφίεση και ιδιαίτερα η αμφίεση της ανυπακοής και ότι είμαστε όλοι ειδικοί και τα ξέρουμε όλα….πρέπει να την αποβάλλουμε! Αυτή η έπαρση φοβούμαστε θα επιτρέψει ο Θεός να προσγειωθούμε ανώμαλα και τότε θα είναι αργά..! Μη βάζουμε σε πειρασμό το Θεό δεν υπάρχει λόγος!
Επομένως κλείνοντας, επειδή είμαστε ένα σώμα στην Εκκλησία και όχι σκορποχώρι να κάνει ο κάθε ένας ότι θέλει, σκοπός μας είναι η ενότητα πάντα βέβαια με την αγάπη και την αλήθεια, επομένως ή όλοι θα φορέσουμε μάσκα ή κανείς! Ας μη χωριζόμαστε σε στρατόπεδα μασκοφόρους και μη μασκοφόρους και μάλιστα με διάθεση πολεμικής και πόλωσης! Αυτό και μας εκθέτει στα μάτια των αντιθέτων της Εκκλησίας, αλλά και εμείς ως Χριστιανοί ακυρωνόμαστε μεταξύ μας! Μη γένοιτο!
