Η μεγάλη χαρά των ποιμένων και ευφροσύνη και αγαλλίαση των Μάγων από την μία μεριά… και από την άλλη η οδύνη της ανθρωπότητας σε όλες τις μορφές της!… Από την μία, η δόξα του Πατρός, η οποία, με την ένωση του Υιού με την δική μας ανθρωπότητα, διακτινίζεται σε όλο το σύμπαν… και από την άλλη όλη η απελπισία του κόσμου, την οποία ο Χριστός αναλαμβάνει με την γέννησή Του.
Τι θα συνέβαινε, εάν τελικά αμφιβάλλαμε κατά την νύχτα της Γέννησης, ότι η χαρά του Θεού και η μιζέρια της ανθρωπότητάς μας διατηρούνται ομοίως και οι δύο μαζί; Αυτό είναι όντως εδώ το παράδοξο αυτής της μέρας!
Λοιπόν, πως θα πετύχουμε, ώστε να ζήσει «εν αληθεία» αυτή η μεγάλη χαρά που μας ευαγγελίζεται και μας προσφέρεται; Αρχίζοντας μοιραζόμενοι μαζί με τον Χριστό την δική μας οδύνη και μαθαίνοντας από αυτόν πως να είμαστε σε μέθεξη και κοινωνία με την οδύνη των άλλων. Δεν πρόκειται για αίσθηση, αλλά για πραγματικότητα πέρα για πέρα καινή, που έρχεται να προσφέρει ευφροσύνη στην ολόφωτη αυτή νύχτα της Βηθλεέμ. Η σωτηρία, η δική μας σωτηρία, όπως και η σωτηρία όλων, δεν μας προτείνεται εκ των έξω, κείται εντός του Σωτήρα που μόλις γεννήθηκε. Τέτοια είναι η δική μας ελπίδα.
Να μπορέσουμε άπαντες, την ημέρα ετούτη την ευλογημένη και σε όλη την διάρκεια του Νέου Έτους 2013, να διατηρήσουμε μέσα μας κάθε τόλμη αυτής της ελπίδας, για να σπεύσουμε να πάμε να αναγγείλουμε σε όλους το στίγμα στο οποίο θα μπορούν να αναγνωρίσουν, ότι ο Σωτήρας μας είναι αληθινά ανάμεσά μας και μας σώζει. Ο Θεός, ο προ των αιώνων, προσφέρεται σε εμάς, νεογέννητος, μέσα σε ένα παχνί οικόσιτων ζώων: τέτοιο είναι το στίγμα απ’ όπου πηγάζει η βεβαιότητά μας, ότι, χάρη σε αυτήν την ακατανόητη κένωση του Θεού μας, τα πάντα μπορούν να σωθούν.
Με τις ειλικρινείς ευχές μου εν Χριστώ.
+ο Ταλλίνης και Πάσης Εσθονίας ΣΤΕΦΑΝΟΣ
