Θεός: Μου είπαν ότι είσαι ψέμα και δεν υπάρχεις,
ταυτόχρονα οι ίδιοι σε έβριζαν χωρίς να φταις.
Αργότερα προσπάθησαν να σε αντικαταστήσουν,
Ψεύτικα είδωλα, θεωρίες και ανθρώπινες σκιές…!
Κάτι όμως εμένα δεν μου κολλούσε,
στην ελευθερία που μου πρότειναν έβλεπα σκλαβιά….,
Και Εσύ από την άλλη άφηνες ίχνη…,
σημάδια ότι υπάρχεις και με αγαπάς!
Όμως πώς να τους το αποδείξω;
Πώς να τους δανείσω τα μάτια και την καρδιά μου για να σε δουν;
Ίσως μια λύση είναι Χριστέ μου να σου μοιάσω,
Να τους αγαπώ ακόμη και αν με πολεμούν ή με αγνοούν!
Ναι αυτή είναι η λύση! Τότε θα σε δουν Θεέ μου πραγματικά!
Όταν δεν σε αναφέρω με λόγια αλλά όταν σιωπώ.
Όμως τα έργα μου θα σε φανερώνουν
Και τότε θα σε δοξάσουν όπως εγώ…!
Ένα ποίημα του π. Αντώνιου Χρήστου για Τον Θεό.
