Μια Βυζαντινή εκκλησία στα παράλια της Μικράς Ασίας, είδε το “φως του ήλιου”,μετά από 700 χρόνια. Και δεν είναι τυχαίο ότι έγινε πρωτοσέλιδο στους New York Times!
Στην πόλη των Μύρων ανασκαφές που έχουν ξεκινήσει από το 2009,αποκάλυψαν την εκκλησία ,που ήταν “θαμμένη κάτω από 18 πόδια λάσπης”, όπως γράφουν οι New York Times, απ΄ όπου και οι φωτογραφίες.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους η κατάσταση της εκκλησίας είναι εξαιρετική και αυτό τους κάνει αισιόδοξους ότι μπορεί να βρουν και την υπόλοιπη αρχαία πόλη των Μύρων,σχεδόν ανέπαφη, “όπως η Πομπηϊα”, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο επικεφαλής των ανασκαφών Νεβζάτ Τσεβίκ αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο Ακντενίζ.
Μαζί του συμφωνεί και ο Μάρκ Τζάκσον , ένας βυζαντινός αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ της Αγγλίας, ο οποίος πρόσθεσε: «Αυτό το επίπεδο διατήρησης υποδηλώνει ένα εξαιρετικά καλά διατηρημένο αρχείο πληροφοριών»
Τα Μύρα ήταν μια από τις ισχυρότερες πόλεις της Λυκίας, με αυτόχθονα πολιτισμό που είχε τις ρίζες του στην εποχή του Χαλκού. Οι Πέρσες εισέβαλαν πρώτοι , μετά πέρασαν στα χέρια των Ελλήνων , και τελικά στους Ρωμαίους.
Μέχρι το εκκλησάκι να έρθει στο φως, το μοναδικό απομεινάρι της βυζαντινής εποχής στα Μύρα ήταν η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η πόλη θεωρείται γενέτειρα του Αγίου Νικολάου.
Οι εισβολές που δέχτηκε η πόλη πολλές. Άραβες επιτέθηκαν τον έβδομο και ένατο αιώνα. Τον 11ο, Σελτζούκοι Τούρκοι κατέλαβαν την πόλη και προχώρησαν σε άγριες σφαγές.
Μέχρι το 13ο αιώνα, τα Μύρα είχαν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλειφθεί. Ωστόσο, κάποιος έχτισε το εκκλησάκι χρησιμοποιώντας πέτρες από κατεστραμμένα κτίρια και τάφους.