Στην ρουμανική Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ που είναι αφιερωμένη στον Αγιο Γεώργιο, χοροστάτησε την Τετάρτη 8 Μαΐου, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος.
Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων αναφέρει:
Την Τετάρτην, 25ην Απριλίου /8ην Μαίου 2019, ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προεξήρξε της θείας Λειτουργίας εις τον εν τη Δυτική Ιερουσαλήμ ιερόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου επί τη διαγενομένη μνήμη του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.
Μετά του Μακαριωτάτου συνελειτούργησαν οι Αρχιερείς: Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Αριστόβουλος, έτι δε ο Αρχιμανδρίτης π. Ιερώνυμος, ο αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου Ρουμανίας Αρχιμανδρίτης Θεόφιλος και ο βοηθός αυτού, γνώστης της Ελληνικής, Αρχιμανδρίτης Ιωάννης, ο Αρχιμανδρίτης Δομετιανός και ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος της Ρωσσικής Αποστολής (Missia), άλλοι ιερείς, ο Αρχιδιάκονος Μάρκος, ο διάκονος Χάδερ και ο διάκονος Εφραίμ του Πατριαρχείου Ρουμανίας, ψάλλοντος Ιεροψάλτου εκ Ρουμανίας και ψαλλουσών των μοναζουσών της Αντιπροσωπείας ρουμανιστί και ελληνιστί και μετέχοντος αθρόου ευσεβούς ρουμανοφώνου κυρίως εκκλησιάσματος.
Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος εκήρυξε τον θείον λόγον ελληνιστί έχοντα ούτως:
«Όταν δε έλθη ο παράκλητος ον εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, ο παρά του πατρός εκπορεύεται, Εκείνος μαρτυρήσει περί εμού. Και ημείς δε μαρτυρείτε ότι απ’ αρχής μετ’ εμού εστε».
«Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα μη σκανδαλισθήτε· αποσυναγώγους ποιήσουσιν υμάς· αλλ’ έρχεται ώρα, ίνα πας ο αποκτείνας υμάς δόξη λατρείαν προσφέρειν τω Θεώ», λέγει Κύριος (Ιωάν. 15,26-16,2)
Πανοσιολογιώτατε Αρχιμανδρίτα κ. Θεόφιλε,
εκπρόσωπε της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ εις την Εκκλησίαν των Ιεροσολύμων,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
ευλαβείς χριστιανοί και παρεπιδημούντες προσκυνηταί,
Σήμερον εξέλαμψεν η ένδοξος Ανάστασις του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, συνεκλάμπει δε και η μνήμη του Αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Διό και συνήχθημεν εν τω επωνύμω του Αγίου Γεωργίου ιερώ τούτω Ναώ, ίνα τα μεν, δοξολογήσωμεν ευχαριστιακώς, τον άγιον Τριαδικόν Θεόν Αναστάντα Χριστόν και Θεόν ημών. Τα δε, ίνα διαδηλώσωμεν την εν Χριστώ ενότητα των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών, δηλονότι του Παλαιφάτου Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων και του Πατριαρχείου της Ρουμανίας και μαρτυρήσωμεν την πίστιν του μάρτυρος του αίματος του Χριστού Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.
Της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού προηγήθη το απαθές κατά την θεότητα Αυτού Πάθος, δηλονότι ο διά σταυρού μαρτυρικός Αυτού θάνατος. Αυτού ακριβώς του απαθούς πάθους και της Αναστάσεως του Χριστού εγένετο κοινωνός ο πιστός μάρτυς αυτού Γεώργιος και μέτοχος της βασιλείας των ουρανών. «Ενίκα γαρ ο πόθος του Γεωργίου την ανθρωπίνην αυτού φύσιν διά θανάτου πείθων αυτόν, διαβήναι προς το ποθούμενον, Χριστόν τον Θεόν και Σωτήρα των ψυχών ημών», λέει ο υμνωδός.
Οι διώκται και οι αποκτείναντες τον Γεώργιον ενόμιζον ότι προσέφερον λατρείαν εις τον Θεόν, ως είπεν ο Κύριος τοις μαθηταίς αυτού· «έρχεται ώρα ίνα πας ο αποκτείνας υμάς δόξη λατρείαν προσφέρειν τω Θεώ» (Ιωάν. 16,2). Είναι γεγονός ότι πολλάκις το έργον του διαβόλου διεξήχθη υπό το ένδυμα του διακόνου του Θεού και της Αγίας αυτού Εκκλησίας και πολλάκις ταραχωδέστατοι πολέμιοι της υγιαινούσης διδασκαλίας του Χριστού (Α’ Τιμ. 1,10) εκάθησαν «εις τον Ναόν του Θεού» (Β’ Θεσ. 2,4). Ουχ ήττον όμως εθριάμβευσεν η νίκη της αληθείας, ως μαρτυρεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εν τη Αποκαλύψει αυτού…
«Και αυτοί [οι πιστοί μάρτυρες του Χριστού]ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του αρνίου και διά τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και ουκ ηγάπησαν την ψυχήν αυτών άχρι θανάτου· διά τούτο ευφραίνεσθε ουρανοί και οι εν αυτοίς σκηνούντες», (Ιωάν. Αποκάλ. 12, 11-12)
Ιδού διά τι η Εκκλησία του Χριστού αδει διά στόματος του υμνωδού αυτής διαπρυσίως λέγουσα: «Ουρανοί μεν επαξίως ευφραινέσθωσαν, γη δε αγαλλιάσθω, εορταζέτω δε κόσμος, ορατός τε άπας και αόρατος· Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος».
Το μαρτύριον του φίλου του Χριστού Γεωργίου ενέχει ιδιαιτέραν θέσιν εις την χορείαν των μαρτύρων της Εκκλησίας. Και τούτο διότι δεν ανήκει εις τον ιστορικόν χρόνον του θανάτου της φθοράς, αλλά εις τον χρόνον «άλλης βιοτής της αιωνίου» κατά τον άγιον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν δηλονότι τον χρόνον του θανάτου της ζωηφόρου Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού.
Ο μέγας και σοφώτατος Παύλος επικαλούμενος την ζώσαν μαρτυρίαν των μαρτυρησάντων υπέρ της αγάπης της αληθείας, δηλονότι του Χριστού, «εγώ ειμι η αλήθεια» (Ιωάν. 14,6), εις τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, όπως δι’ υπομονής αντιμετωπίζωμεν τον αγώνα τον προβάλλοντα έμπροσθεν ημών. «Τοιγαρούν και ημείς, τοσούτον έχοντες περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων, όγκον αποθέμενοι πάντα και την ευπερίστατον αμαρτίαν, δι’ υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν, ος αντί της προκειμένης αυτώ χαράς υπέμεινε σταυρόν, αισχύνης καταφρονήσας, εν δεξιά τε του θρόνου του Θεού κεκάθικεν», (Εβρ. 12,1-2).
Ο άγιος Γεώργιος διακρίνεται ουχί μόνον «από το προκείμενον ημίν νέφος μαρτύρων» (Εβρ. 12,1) της Εκκλησίας αλλά και από την οικουμενικήν τιμήν, την οποίαν απολαμβάνει και μάλιστα κατ’ αυτήν την σύγχρονον ημίν εποχήν της αντί-αγιογραφικής -και δη της αντιχριστιανικής Ορθοδόξου ημών πίστεως.
Λέγομεν δε τούτο, διότι ο άγιος Γεώργιος, ως εκπρόσωπος του νέφους μαρτύρων της αγάπης της αληθείας και της δικαιοσύνης του Χριστού και οικουμενικώς αναγνωριζόμενος, αλλά και επωνύμως τιμώμενος υπό ετεροδόξων και ετεροθρήσκων, καλεί σήμερον εν τη εορτίω αυτού μνήμη πάντας ημάς και δη πάσας τας ομοδόξους αδελφάς ορθοδόξους ημών Εκκλησίας, διά του παραγγέλματος του θείου Παύλου: «αξίως περιπατήσαι της κλήσεως ης εκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη, σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης». (Έφες. 4,1) και της ενότητος της πίστεως, υπέρ ης και δι’ ης, ως υμνολογικώς λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
«Οι μάρτυρές σου Κύριε, πίστει στηριχθέντες, ελπίδι βεβαιωθέντες, τη αγάπη του Σταυρού σου ψυχικώς ενωθέντες, του εχθρού την τυραννίδα ώλεσαν, και τυχόντες των στεφάνων, μετά των ασωμάτων πρεσβεύουσιν, υπέρ των ψυχών ημών».
Παρακαλέσωμεν τον άγιον μεγαλομάρτυρα Γεώργιον, ίνα πρεσβεύη τω εκ της αειπαρθένου και υπερευλογημένης Θεοτόκου Μαρίας, σαρκωθέντι και υπέρ υμών σταυρωθέντι και αναστάντι Χριστώ τω Θεώ και Σωτήρι ημών όπως δωρήσηται ημίν ζωήν την αιώνιον και ειρήνην τω κόσμω και τη περιοχή ημών.
Έτη πολλά και Χριστός Ανέστη
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ο ηγούμενος αντιπρόσωπος Αρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος παρέθεσε εόρτιον τράπεζαν εις την Πατριαρχικήν Συνοδείαν και άλλους.