Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Θεσ/νικης Άνθιμου: Να είμαστε ενωμένοι

“Η γλυκειά μάννα μας, η Πατρίδα μας η Ελλάδα, που υποφέρει από του λαού της τα λάθη και από των ηγετών της τα πάθη, μπορεί να σταθή και πάλι όρθια και δυνατή, εάν όλοι εμείς οι Έλληνες σταθμεύσωμε μπροστά στο σπήλαιο της Βηθλεέμ για να αντλήσωμε από εκεί αιώνια διδάγματα αγάπης, ταπεινώσεως, απλότητος, δικαιοσύνης, πτωχείας, και αληθινής ουράνιας ειρήνης.”

Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων στο Χριστουγεννιάτικο μηνυμά του ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος. 

Ολόκληρο το μήνυμα του Μητροπολίτου έχει ως εξής: 

Αδελφοί μου,

Είναι δυσάρεστο και πικρό μέσα σε τέτοιες χαρούμενες εορ-τάσιμες ημέρες να διαπιστώνωμε, πως οι ανθρώπινες πράξεις μας στον αιώνα τούτο του πολιτισμού, δίδουν στα μάτια του Θεού, την χειρότερη εικόνα του προνομιούχου πλανήτη της Γης. Οι τοπικοί πόλεμοι, οι θρησκευτικές συγκρούσεις, η τρομακτική πείνα, το ωργανομένο έγκλημα, η ανισότητα κατανομής του πλούτου, η υπεροψία των ισχυρών κρατών και η καταστροφή της φύσεως από τον ίδιο τον άνθρωπο, συνθέτουν τον πίνακα της πανανθρώπινης συμπεριφοράς στον οποίο δεν επαναπαύεται το βλέμμα του πανσόφου Δημιουργού. Η ανθρώπινη αδυναμία, ενεργοποιημένη με συνειδητές αμαρτίες, αμαυρώνει την ζητούμενη σχέση ανάμεσα στο πλάσμα και στον πλάστη Θεό.

Καί όμως εορτάζομε και πάλι τα Χριστούγεννα, και δικαίως. Το Σπήλαιο της Βηθλεέμ λάμπει από το φωτεινό άστρο του Ουρανού, αλλά πιο πολύ φωτίζεται από το πρόσωπο του νεογέννητου Ιησού. Οι άγγελοι, οι ποιμένες, οι μάγοι, ο Ιωσήφ και η Μαρία ξαναζωντανεύουν στις καρδιές μας την γεμάτη θαύματα νύκτα της Βη-θλεέμ. Η τραγωδία της ανθρωπίνης ζωής δεν μπορεί να σκεπάση το γεγονός, αφού τα αγγελικά σαλπίσματα πλημμυρίζουν τους αιθέρες με τον ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία». Καί αφού προ πάντων η ιστορία των αιώνων που επέρασε βεβαιώνει την αναγέννηση αναριθμήτων ψυχών μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Αιώνια χαρούμενα Χριστούγεννα ανανεώστε τις καρδιές μας.

Το ερώτημα που τίθεται είναι : πως θα εορτάσωμε εμείς εφέτος τα Χριστούγεννα; Πόσοι από μας γνωρίζουν αληθινά και πόσοι έχουν καταλάβει ότι «εορτάζω» δεν σημαίνει ότι ξαναζώ το γεγονός, σαν να συμβαίνη εκείνη την ώρα που το εορτάζω; Θα εορτάσωμε επομένως πραγματικά τα Χριστούγεννα, αν ζήσωμε την Γέννηση του Χριστού στην ιστορία μας, στην προσωπική μας ζωή, όπως την έζησαν οι ποιμένες, οι μάγοι, ο Ιωσήφ, και η ίδια η Παρθένος Μαρία. Όπως την έζησαν τα πρόσωπα της εποχής εκείνης, που είδαν με τα μάτια τους και άγγιξαν με την καρδιά τους το θαύμα της εναθρωπήσεως του Θεού.

Γονατισμένοι μπροστά στο νεογέννητο Χριστό, με βαθειά πίστη και ευλάβεια θα μπορέσωμε να πάρωμε χαρά από το βρεφικό θείο μειδίαμα, αλήθεια από το φως του προσώπου του, ζωή από την παρουσία του.

Ούτε συναίσθημα, ούτε ονειροπόλημα, είναι τα Χριστούγεν-να. Αντίθετα, είναι ένα έργο και μία ενέργεια της Χάριτος του Θεού, που κατακλύζει τον νού και την ψυχή του πιστού και τον μεταφέρει μπροστά στη θεία Γέννηση. Είναι μια εμπειρία και ένα βίωμα θεικό να φέρωμε στη ζωή μας τον Ιησού Χριστό, στο σπίτι μας την Βηθλεέμ, μέσα στην καρδιά μας την φάτνη. Ο Χριστός γεννιέται στα φτωχικά σπίτια και στα αρχοντικά, στα χωριά και στις πολιτείες μας, όπου υπάρχουν άνθρωποι, που με απλότητα, αλλά και με σοφία, με προσμονή και πόθο στηρίζουν εναγώνιο το βλέμμα τους πάνω στο άστρο της Εκκλησίας. Γεννιέται ο Χριστός στην πατρίδα μας και σε όλες τις πατρίδες του κόσμου. Γεννιέται στην Ευρώπη, στην Ασία, στην Αφρική, στην Αμερική, παντού, όπου υπάρχει έστω και μια πι-στεύουσα χριστιανική ψυχή. Γεννιέται στους καπνούς των πολέμων, στις οιμωγές των αδικημένων, στις πόλεις με τον μολυσμένο αέρα, στον κόσμο των ύβρεων και του ευδαιμονισμού, της συγχύσεως και του χάους. Καί είναι αυτός ο Χριστός η ζωή μας, η ελπίδα μας, η λύτρωσή μας.

Το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού είναι το αποκορύ-φωμα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο και η ασφαλέστερη ελπίδα του κοσμου για δικαίωση και ανάπαυση στον πνευματικό κόσμο της βασιλείας του Ουράνιου Πατέρα. «Ούτως ηγάπησεν ο Θε-ος τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν …» (Ιω. 3,16) και «εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου» (Α’ Ιω. 3,8). Ας πλημμυρίσουν, λοιπόν, οι ψυχές μας από αγάπη και ελπίδα. Είναι τα ασφαλέστερα βάθρα για να στηθή εκεί επάνω η ψυχή μας, απελευθερωμένη από τα πάθη του μίσους και της απαισιοδοξίας. Η έμπρακτη αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας, και η ελπίδα στην πρόνοια και την αγαθότητα του Θεού καταξιώνουν την ύπαρξή μας σε τούτη την πρόσκαιρη ζωή.

Ειδικώτερα εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Μακεδονίας, γεννημένοι και αναθρεμμένοι στην από αιώνων ένδοξη αυτή γη, έχομε ξεχωριστούς λόγους να είμεθα ενωμένοι και αγαπη-μένοι στο όνομα του αρχηγού της πίστεώς μας Ιησού Χριστού και στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Καί με επίγνωση των προβλη-μάτων που μας ταλανίζουν, να πορευώμεθα με τις ψυχές μας γεμά-τες από ελπίδα για ειρηνικές ημέρες και καλύτερους καιρούς. Η γλυκειά μάννα μας, η Πατρίδα μας η Ελλάδα, που υποφέρει από του λαού της τα λάθη και από των ηγετών της τα πάθη, μπορεί να σταθή και πάλι όρθια και δυνατή, εάν όλοι εμείς οι Έλληνες σταθμεύσωμε μπροστά στο σπήλαιο της Βηθλεέμ για να αντλήσωμε από εκεί αιώ-νια διδάγματα αγάπης, ταπεινώσεως, απλότητος, δικαιοσύνης, πτωχείας, και αληθινής ουράνιας ειρήνης. Να ποιά είναι η ωφέλεια από τα φετινά Χριστούγεννα.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου προς όλους σας Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα. Προσεύχομαι μαζύ σας, για τους δοκιμαζομένους από τον πόλεμο στη Συρία και όπου αλλού, και για τους πεινασμένους της Αφρικής και όλου του κόσμου. Γιά τους νέους και τις νέες που κινδυνεύουν από τις παγίδες της εποχής μας, για τους πληγωμένους από τον θάνατο των δικών τους ανθρώπων σε δυστυχήματα, και από αιφνίδιες αρρώστιες. Γιά όλους όσοι δοκιμάζονται με οποιοδήποτε τρόπο, η σταθερή ελπίδα είναι ο Χριστός.

Εύχομαι να μας αξιώση ο εν Σπηλαίω γεννηθείς και εν Φάτνη ανακλιθείς Ιησούς Χριστός να φθάσωμε και να διατρέξωμε τον καινούργιο Χρόνο 2014 μέσα στην χαρά της ειρήνης και της αναδημιουργίας.

Ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ