του Αρχιερατικού Επιτρόπου Όσσης της Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης και Προισταμένου του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσης Πανοσιολ. Αρχιμ. Ιωάννου Αρσενιάδη
Το 2011 ήτο έτος αφιερωμένον εις τα 260 χρόνια από του μαρτυρίου της Άγιας και Ενδόξου Νεομάρτυρος Κυράννης της Οσσαίας (1751).
Εις τα πλαίσια των εορτίων εκδηλώσεων προς τιμήν της μνήμης της Αγίας και του μαρτυρίου της 28 Φεβρουαρίου 2011, έλαβε χώραν, εκτός του Αρχιερατικού Συλλειτούργου, Θεολογική-Αγιολογική Ημερίς σχετική με τον βίον και το μαρτύριόν της εις την οποίαν συμμετείχαν εξέχουσαι προσωπικότητες της θεολογικής επιστήμης υπό την ευλογίαν και την αιγίδα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου εις την λήξιν της οποίας ευχήθηκε όπως η Αγία φανερώση που ενταφιάστηκαν τα σεπτά λειψανά της.
Η ευλογία και η πρόνοια του Θεού ικανοποίησαν το αίτημα των προσευχών του Σεβασμιωτάτου μας προς την Αγίαν προκειμένου να φανερωθή και να αποκαλύψη που ετάφη και που ευρίσκονται τα σεπτά και χαριτόβρυτα λείψανά της. Αι προσευχαί εξεπληρώθησαν την 12ην Σεπτεμβρίου του έτους 2011, ημέραν κατά την οποίαν η σκαπάνη των εργατών ανέσκαψε το επιλεγμένον πιθανόν σημείον ταφής των ιερών λειψάνων της εις το ιερόν του παλαιού Ιερού Ναού των Ταξιαρχών Όσσης.
Ο ζήλος και η αγάπη του Σεβασμιωτάτου μας διά τους Αγίους και η επιμονή του να μην εγκαταλείπη τας προσπαθείας έφεραν το επιθυμητόν αποτέλεσμα. Κατάλληλοι συνεργάται και συμπαραστάται του εις αυτήν την προσπάθειαν υπήρξαν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ειρηναίος Δεληδήμος, διδάσκων εις την Θεολογικήν Σχολήν του Α.Π.Θ. και ο π. Μάξιμος Ιβηρίτης, έχων γνώσιν εις τα περί ανευρέσεως λειψάνων Αγίων.
Ο π. Ειρηναίος, ερευνήσας τα μαρτύρια των Αγίων Νεομαρτύρων, παρέθεσε πολλά στοιχεία και γεγονότα τα οποία ενίσχυσαν και επιβεβαίωσαν το αληθές της γνησιότητος. Ο δε π. Μάξιμος, γνωρίζων πολλά περί των σημείων ταφής των Αγίων Νεομαρτύρων μέσα εις τους Ναούς, τα οποία ως επί το πλείστον είναι συγκεκριμένα, εβοήθησε τα μέγιστα και το αποτέλεσμα του γνωστικού του πεδίου ήτο αποκαλυπτικόν.
Εις τον Ιερόν Ναόν των Παμμεγίστων Ταξιαρχών-Όσσης και συγκεκριμένως εις τα δεξιά της Αγίας Τραπέζης, κατά το πρώτον κτύπημα της σκαπάνης και κατά την αφαίρεσιν του πρώτου πλακιδίου του δαπέδου, ανεδύθη μία ευωδία ρόδου η οποία επλημμύρησεν όλον τον χώρον, ο οποίος αξίζει να σημειωθή ότι παρουσίαζε εικόνα ακαταστασίας λόγω εργασιών που επετελούντο εις τον Ιερόν Ναόν εις τα πλαίσια της αποκαταστάσεώς του.
Καθώς προχωρούσαν αι εργασίαι ανασκαφής και μόλις κατήλθομεν 30-40 εκατοστών ήρχισαν να εμφανίζονται αποτμήματα λειψάνων. Η αποκάλυψις αυτή ήτο συγκινητική! Έκτοτε ακολούθησαν αλλεπάλληλα θαυμαστά γεγονότα.
Αφού όλα επιβεβαιώθησαν και θεολογικώς και επιστημονικώς (ηλικία λειψάνων, φύλλο κ.α.), τότε μόνον ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας γνωστοποίησε και επισήμως το γεγονός εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον αλλά και εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος.
Η γνωστοποίησις και η ανακοίνωσις της ανευρέσεως έφερε χαράν και αγαλλίασιν εις τον πιστόν λαόν του Θεού, ο οποίος με πίστιν και ευλάβειαν συνέρρεε διά να προσκυνήση τα λείψανα της Αγίας και να λάβη την χάριν και την ευλογίαν της.
Μία ευλαβής χριστιανή εκ Χαλκιδικής τις πρώτες ημέρες της ευρέσεως και ενώ ακόμη δεν είχε ανακοινωθεί επισήμως η ευρεση των λειψάνων της Αγίας Κυράννης, η οποία επί πολλά έτη επεσκέπτετο, ως προσκυνήτρια, την Αγίαν Κυράννα, διότι έφερε το όνομά της, κατέστησε γνωστόν ότι της εφανερώθη εις ενύπνιον η Αγία και της απεκάλυψε ότι δεν είναι μόνη αλλά έχει και την φίλην της την Αγγελίνα μαζί. Ο Επίσκοπός μας, όταν το έμαθε ήτο αρχικώς επιφυλακτικός και με πολλήν προσοχήν προσήγγισε το γεγονός, ερευνώντας ενδελεχώς την περίπτωσιν πιθανής συνδέσεως του ονόματος Αγγελίνα με την Αγίαν Ακυλίναν.
Όταν, όμως, πρόκειται διά το θέλημα του Θεού, όλα τα εμπόδια παραμερίζονται και όλα οδηγούν εις την αποκάλυψιν του Αγίου Θελήματός Του. Και ισχύει αυτό που η Γραφή αναφέρει: «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού».
Το ενδιαφέρον του Επισκόπου μας ήτο ανύστακτον και συνεχές. Έτσι, έδωσε την εντολήν να συλλεχθούν πληροφορίαι εις το Ζαγλκιβέριον, τόπον καταγωγής της Αγίας Ακυλίνας, έστω και αι πλέον ασήμαντοι, ως συμπληρώματα εις τα ήδη υπάρχουσας πληροφορίας. Καθοριστικής σημασίας υπήρξε η περίπτωσις κατά την οποίαν ο π. Μάξιμος ο Ιβηρίτης, εις έρευναν την οποίαν διεξήγαγε, ανεύρεν εις μίαν οικίαν, πλησίον της οικίας της Αγίας Ακυλίνας, ένα παλαιόν συνέκδημον τον οποίον εφύλαττε μία ηλικιωμένη κυρία. Εις το συνέκδημον τούτον αναφερόταν η 27η Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης της Αγίας Αγγελίνας. Επρόκειτο, πράγματι, περί συγκλονιστικού και θαυμασίου γεγονότος καθώς η Αγία Ακυλίνα αναφερόταν ως Αγγελίνα, ακριβώς το όνομα το οποίον είχε αναφέρει η Αγία Νεομάρτυς Κυράννα εις το προαναφερθέν ενύπνιον.
Τον Ιανουάριον του 2012, μετά την πανήγυριν της Αγίας Κυράννης, η Αγία Ακυλίνα εφανερώθη εις άλλην ευσεβή γυναίκα, την οποία προέτρεψε να διαβάση τον Παρακλητικόν Κανόνα του Αγίου Παρθενίου, Επισκόπου Λαμψάκου, διότι ο μακαρίστος πλέον Ιερισσού Νικόδημος ήτο ασθενής, γεγονός το οποίον δεν ήτο τότε γνωστόν σε κανέναν. Και επιπλέον εζήτησε να μην ψάχνουν να την βρούν, διότι γνωρίζουν που είναι, δεικνύουσα εις ενύπνιον το σημείον, όπου ήτο ενταφιασμένη και πολλές λεπτομέρειες για το μαρτύριο της. Και το σημείον τούτον δεν ήτο άλλον από εν σημείον παραπλησίως της εξωτερικής θύρας του Ιερού Βήματος εις τον αύλειον χώρον του Ιερού Ναού Ταξιαρχών στην Όσσα.
Ένα άλλο ενθαρρυντικόν γεγονός που προέτρεψε τον Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας να δώση εντολήν ανασκαφής εις τον χώρον εκείνον ήτο το ότι ενώ όλος ο αύλειος χώρος του Ιερού Ναού ήτο χιονισμένος, εις το συγκεκριμένον σημείον το οποίον υπεδείχθη ως πιθανός χώρος ευρέσεως των λειψάνων της Αγίας, δεν υπήρχε χιόνι. Το φαινόμενον αυτό παρετηρήθη επανειλημμένως όσας φοράς εχιόνισε κατά την περίοδον Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2012.
Έτσι, λοιπόν, με εντολήν του Σεβασμιωτάτου μας και υπό την ευθύνη του γράφοντος ξεκίνησαν αι εργασίαι εγκαρσίας τομής διά την εύρεσιν των λειψάνων της Αγίας Ακυλίνας στις 8 Φεβρουαρίου 2012. Παρόντες ήσαν ο Οσιολογιώτατος π. Μάξιμος Ιβηρίτης και ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Θωμάς εφημέριος του ιερού ναού Αγ.Κυράννης, οι οποίοι κατέστημεν μάρτυρες της ανευρέσεως των χαριτοβρύτων λειψάνων της Αγίας και ενδόξου Νεομάρτυρος Ακυλίνας (Αγγελίνας).
Αμέσως μετά την ανεύρεσιν της αγίας κάρας και των υπολοίπων λειψάνων ενημερώθηκε ο Σεβασμιώτατός Ποιμενάρχης μας, ο οποίος προσήλθε αμέσως εις τον χώρον έχοντας μαζί του και τον Καθηγητήν της Ιατροδικαστικής κ. Νικόλαον Βασιλειάδην, προκειμένου να πραγματοποιηθή μία πρώτη ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη (φύλον, ηλικία οστών κ.α).
Ο Σεβασμιώτατός μας, όμως, μετά την ανεύρεσιν των ιερών λειψάνων της Αγίας, δεν προέβη αμέσως εις επισήμους ανακοινώσεις αλλά επέλεξε την οδόν της ενδελεχούς ερεύνης ώστε η ταυτότης να επιβεβαιωθή με επιστημονικά κριτήρια. Ωστόσο, η Αγία ενεφανίσθη και πάλιν εις ευσεβή γυναίκα και προέτρεψε να ανακοινωθή το γεγονός της ευρέσεως των λειψάνων της «εις τον Ιερισσού Νικόδημον». Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, όταν έμαθε περί του εν λόγω ενυπνίου, επεσκέφθη αμέσως τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ιερισσού κ.κ. Νικόδημον κομίζων μίαν μικράν λειψανοθήκην μετ’ ολίγων τεμαχίων ιερών λειψάνων της Αγίας Ακυλίνας προς προσκύνησιν. Είναι δε άξιον μνείας το γεγονός ότι την στιγμήν, κατά την οποίαν ανοίχθη η λειψανοθήκη διά να προσκυνήση ο Σεβασμιώτατος Ιερισσού και Αγίου Όρους κ.κ. Νικόδημος, μία άρρητος ευωδία διεχύθη εις τον εκεί χώρον.
Είναι, επίσης, σημαντικόν να αναφερθή ότι εις την δευτέραν πανήγυριν της Αγίας Κυράννης, κατά τον μήνα Φεβρουάριον του δισχιλιοστού δωδεκάτου σωτηρίου έτους, διωργανώθη δευτέρα Θεολογική-Αγιολογική Ημερίς προς τιμήν της Αγίας Νεομάρτυρος Κυράννης. Κατά την διάρκειαν των εισηγήσεων των συμμετεχόντων ελλογιμωτάτων καθηγητών ελέχθησαν και ηκούσθησαν σημαντικόταται πληροφορίαι, αι οποίαι εως σήμερον δεν είχον αξιοποηθή επαρκώς και καταλλήλως. Συγκεκριμένως, κατέστη γνωστόν ότι η Όσσα και το Ζαγκλιβέριον είχον, την περίοδον κατά την οποίαν έζησε η Αγία Ακυλίνα, και οικονομικόν και πνευματικόν σύνδεσμον. Έτσι, δικαιολογείται με λογικόν τρόπον η εύρεσις των λειψάνων της Αγίας Ακυλίνας, της εκ Ζαγκλιβερίου, εις την Όσσαν, αφού δέκα και τρία έτη πριν είχε μαρτυρήσει η Αγία Νεομάρτυς Κυράννα, την οποίαν είχεν ως πρότυπον.
Είναι γεγονός ότι η εύρεσις των ιερών λειψάνων της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης (Αγγελίνης) της εκ Ζαγκλιβερίου στις 8 Φεβρουαρίου 2012, εις την αγιοτόκον Όσσαν αποτελεί μεγάλην ευλογίαν διά την Θεόσωστον ημών Επαρχίαν της Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης. Έτσι, μετά και την ανεύρεσιν των λειψάνων της Αγίας Ακυλίνης (Αγγελίνης), μεγαλύνεται και υμνείται διά μίαν ακόμη φοράν το όνομα του Τρισαγίου Θεού και δοξάζεται η Αγία μας Εκκλησία.
Ιδιαιτέρως δε κατά την σημερινήν χρονικήν συγκυρίαν η εύρεσις των λειψάνων είναι πρόνοια Θεού και αποτελεί αληθή παρηγορίαν διά τον πιστόν λαόν του Θεού κυρίως κατά τους δυσχειμέρους τούτους καιρούς. Ας ευχηθώμεν η ζωή και το μαρτύριον των δύο Αγίων Νεομαρτύρων γυναικών Κυράννης και Ακυλίνης (Αγγελίνης) να είναι ένα συνεχές παράδειγμα δι’ όλους ημάς. Αμήν.
