Να ανάψουμε μία-μία, όλες τις αναστάσιμες λαμπάδες των ψυχών μας και τότε θα αλλάξουν όλα, αφού θα λάμψη και πάλι η συνειδητή Ορθόδοξη πίστη μας και η δύναμη της Αναστάσεως, αναφέρει στο πασχαλινό μήνυμά του ο Μητροπολιτης Σάμου κ. Ευσέβιος.
Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής:
Αγαπητοί μου Πατέρες και Αδελφοί,
Η Ανάσταση του Χριστού που εορτάζουμε σήμερα πανηγυρικά, είναι η βάση της πίστεώς μας. Πιστεύουμε σε ένα αληθινό, ζωντανό Θεό, ο οποίος έγινε και άνθρωπος και με την θέλησή Του ως Θεάνθρωπος καταδέχθηκε, τα άχραντα Πάθη, απέθανε επί του Σταυρού και ενταφιάσθηκε στο μνήμα, από το οποίο αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες για τη σωτηρία μας.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός με τον σταυρικό του θάνατο απενεργοποίησε την σύνδεση του κακού και της αμαρτίας με τον άνθρωπο. Με την Ανάστασή Του ανέστησε την ανθρώπινη φύση, ελεύθερη και δυνατή, ώστε αν θέλει ο άνθρωπος, να παραμένει ενωμένος με τον Χριστό μέσα από την ζωή της Εκκλησίας μας εργαζόμενος για την σωτηρία του ή να πράττει από μόνος του την αμαρτία δίνοντας δικαίωμα στον διάβολο να τυρανά τη ζωή του.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πως η ανάσταση του Χριστού αποτελεί την αμετάκλητη νίκη επί του διαβόλου, αλλά και της αμαρτίας και του θανάτου, που προέρχονται από αυτόν. Καί όπως σε κάθε εποχή, πολύ δε περισσότερο σήμερα, έχουμε ανάγκη να βιώσουμε στη ζωή μας μια τέτοια νίκη με όλες τις σωτήριες συνέπειές της για τη ζωή μας.
Όταν η ανάσταση του Χριστού κυριαρχεί στην καρδιά μας, τότε χωρίς να αγνοούμε την ζοφερή πραγματικότητα, που μας κυκλώνει, έχουμε την δυνατότητα να την υπερβαίνουμε με το φως, που ακτινοβολεί στην ψυχή μας ο ανάστάς Χριστός και με την ειρήνη, που χαρίζει στις καρδιές μας.
Το φως του αναστάντος Χριστού και η ειρήνη Του είναι τα δύο μεγάλα δώρα αυτής της εορτής προς όλους μας.
Αυτά δέχθηκαν και οι Μαθητές Του. Στην αρχή δυσπίστησαν, αλλά γρήγορα αναγνώρισαν τον αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό.
Ενώ πριν την Ανάσταση ήταν απελπισμένοι και δειλοί μπροστά στην εξουσία του κακού, που φαινόταν ότι υπερίσχυε και προτίμησαν φοβισμένοι να κλειδωθούν σε ασφαλή χώρο, εντούτοις η παρουσία του Αναστάντος Χριστού ανάμεσά τους αύξησε την πίστη τους και τους γέμισε με ελπίδα, γενναιότητα και θάρρος.
Μάλιστα δε πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας μας, παλαιότεροι και νεώτεροι με πρώτον τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο διακηρύττουν, ότι η ψυχική αυτή μεταστροφή των Αποστόλων, η μεταβολή στη ζωή τους, που από φοβισμένοι μαθητές έγιναν διαπρύσιοι κήρυκες της Αναστάντος Χριστού και του Ευαγγελίου Του, αποτελεί μία από τις ισχυρότερες αποδείξεις της Αναστάσεως του Χριστού, έναντι όλων εκείνων, που με τα λόγια και τις πράξεις τους την αρνούνται ή την αμφισβητούν.
Ο Χριστός Ανέστη και μαζί Του αναστήθηκε η ζωή, η ελευθερία, η ελπίδα και η χαρά στις ψυχές των ανθρώπων. Μόνο που για να γευθεί κάποιος τα δώρα αυτά του Αναστάντος Χριστού, πρέπει να ακολουθήσει τους Μαθητές Του. Έτσι όταν πιστεύσει με όλη την δύναμη της καρδιά του στον Χριστό και ενωθεί μέσω της θείας κοινωνίας μαζί Του τότε θα μεταβάλει τον φόβο, την δειλία και την απελπισία, που εκπέμπει η σύγχρονη πραγματικότητα της κοινωνικής και οικονομικής εξαθλίωσης που βιώνουμε, σε θάρρος, γενναιότητα και ανδρείο φρόνημα, ώστε να αγωνισθεί για την ζωή.
Αυτό το νόημα έχει και ο διάλογος του αναστάντος Χριστού με τον πρωτόπλαστο Αδάμ κατά την συνάντησή τους στον Άδη, όπως ακριβώς τον περιγράφει ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου στον λόγο του για την Ανάσταση του Χριστού: «Εσένα, Αδάμ, σε προστάζω: σήκω από τον αιώνιο ύπνο σου. Δεν σε έπλασα, για να μένεις φυλακισμένος στον Άδη. Ανάστα εκ των νεκρών, γιατί εγώ είμαι η ζωή των θνητών. Σήκω επάνω, πλάσμα δικό μου, σήκω επάνω συ που είσαι η μορφή μου, που σε δημιούργησα κατ’ εικόνα μου. Σήκω να φύγουμε από εδώ…Από τον θάνατο στη ζωή. Από τη φθορά στην αφθαρσία. Από το σκοτάδι στο αιώνιο φως. Από την οδύνη στην ελευθερία. Από τη φυλακή του Άδη στην άνω Ιερουσαλήμ. Από τα δεσμά στην άνεση. Από τη σκλαβιά στην τρυφή του Παραδείσου. Από τη γη στον ουρανό.»
Αυτά ο Χριστός τα λέει στον καθένα από εμάς. Ο καθένας από εμάς εκπροσωπείται στην ανάσταση από τον πρωτόπλαστο Αδάμ. Γι’ αυτό και στην εικόνα της ανάστάσεως, ο Χριστός κρατάει από τους καρπούς των χεριών τους πρωτοπλάστους Αδάμ και Εύα και στο πρόσωπό τους ανεγείρει και ανιστά όλη την ανθρωπότητα, από τον θάνατο στη ζωή και από το σκοτάδι στο φως.
Σε λίγο θα κρατήσουμε τις λαμπάδες μας αναμμένες με το άγιο φως, που κι εφέτος με την χάρη του Θεού ελάβαμε από τον Πανάγιο Τάφο, που συμβολίζει το ανέσπερο Φως, Τον ανάστάντα Κύριό μας. Το φως αυτό είναι το σύμβολο της νίκης επί του σκότους, του σκότους που συμβολίζει το κακό στη ζωή μας. Καί έχει μία ιδιαίτερη δυναμική το φως. Η κάθε λαμπάδα, χωρίς να χάσει το δικό της φως μεταλαμπαδεύει στις άλλες λαμπάδες το φως, από το ένα κεράκι γίνεται θάλασσα φωτός, κάτι που συμβολίζει, πως το φως του Χριστού μεταδίδεται από ψυχή σε ψυχή και μαζί του μεταδίδεται και η ειρήνη του Χριστού και το θάρρος και η γενναιότητα, που εκείνος μας χαρίζει.
Ακολούθως δε θα εξέλθουμε για να προϋπαντήσουμε τον Αναστάντα Χριστό, που έρχεται «νικητής και ίνα νικήση» (Αποκ.) και καθώς θα προχωρούμε στο σκοτάδι με τις λαμπάδες μας αναμμένες θα μιμηθούμε την νικηφόρο προέλασή Του στον Άδη και θα διατρανώσουμε με τον πιο εύγλωττο τρόπο, πως όπως τότε στον Άδη έτσι και σήμερα και πάντοτε η άκτιστη φωτοχυσία του Αναστάντος Χριστού διαλύει το σκοτάδι, καταπατεί τον θάνατο, καταργεί τον διάβολο, απομακρύνει τον φόβο και παρέχει σε όσους βιώνουμε την παρουσία Του χαρά, ειρήνη, πνευματική αναβάθμιση, ποιοτική συγκρότηση, αρκεί να υπάρχει αναμμένη κάι στην καρδιά μας η αναστάσιμη λαμπάδα, που κρατούμε στα χέρια μας.
«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός»!
Ας παραμερίσουμε λοιπόν τα σκοτάδια, αδελφοί μου.
Ας αξιοποιήσουμε την ευκαιρία, που μας δίνει σήμερα ο εκ νεκρών αναστάς Κύριός μας Ιησούς Χριστός, αντί να ασχολούμαστε μονομερώς με το ζοφερό σκοτάδι, που απειλεί τη ζωή μας, να ανάψουμε μία-μία, όλες τις αναστάσιμες λαμπάδες των ψυχών μας και τότε θα αλλάξουν όλα, αφού θα λάμψη και πάλι η συνειδητή Ορθόδοξη πίστη μας και η δύναμη της Αναστάσεως.
Θα υπερισχύσει η αγάπη στο μίσος. Η καλωσύνη στην έχθρα. Η χαρά στη θλίψη. Η ευθυμία στην αθυμία. Η ταπείνωση στον εγωισμό. Θα υπερισχύσει η ελπίδα στην αποκαρδίωση. Η δημιουργικότητα, στην τεμπελιά και την ραστώνη. Η φιλανθρωπία και η ενεργος αλληλεγγύη στον ατομισμό. Η σωφροσύνη στις πρόσκαιρες ηδονές. Η εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού, στις μέριμνες και το φόβο του μέλλοντος. Η πνευματική εγρήγορση στο υλιστικό πνεύμα της εποχής μας. «Αποθώμεθα ούν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός» (Ρωμ. ιγ΄13-14).
Αγαπητοί μου Αδελφοί
Ας γεμίσουμε τις καρδιές μας από το ελπιδοφόρο και χαροποιό φως της Αναστάσεως.
Καλό Πάσχα Αδελφοί. Χριστός Ανέστη!
Χριστός Ανέστη στην καρδιά και στην ψυχή μας
Χριστός Ανέστη στην Ελλάδα μας!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ
Ο Επίσκοπός Σας
† Ο Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος