Την Πέμπτη 2 Αυγούστου το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου και κήρυξε το θείο λόγο στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.
Ακολουθεί η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Χρυσοπλοκώτατε πύργε, και δωδεκάτειχε πόλις, ηλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα του Βασιλέως, ακατανόητον θαύμα, πως γαλουχείς τον Δεσπότην».
Στο ιερό αυτό κατοικητήριο της Παναγίας Παρθένου, στο θρονί της Παναγίας του Πόντου, στην καθέδρα της ιστορικής και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας της Σουμελά, συγκεντρωθήκαμε και απόψε για να υμνήσουμε την «καθέδρα του Βασιλέως» Χριστού· για να υμνήσουμε τον χρυσοπλοκώτατο πύργο που μας χάρισε η αγάπη του Υιού της, ώστε να είναι το φυλακτήριο και το καταφύγιό μας· για να θαυμάσουμε το «ακατανόητον θαύμα» που ενσαρκώνει η Παναγία μητέρα μας. Όχι μόνο αυτό, αδελφοί μου, που αναφέρει ο ιερός ποιητής του εξαποστειλαρίου που μόλις ψάλαμε, πως, δηλαδή, άνθρωπος αυτή, τρέφει με το μητρικό της γάλα τον τρεφοντα τα σύμπαντα Δεσπότη και Κύριο του κόσμου, αλλά και όλα τα άλλα, τα απειράριθμα θαύματα που σχετίζονται με τη χάρη της, και κυρίως το μέγα θαύμα της παρουσίας της στον κόσμο, της παρουσίας της στη ζωή των τέκνων της που επικαλούνται το πανίερο όνομά της και προσφεύγουν στη χάρη της.
Γιατί, αδελφοί μου, αυτό το θαύμα της διαρκούς παρουσίας της Υπεραγίας Θεοτόκου στον κόσμο, τον οποίο και «εν τη Κοιμήσει» αυτης «ου κατέλιπε», είναι αυτό που μας συγκινεί και μας συγκλονίζει. Γιατί η Παναγία μας είναι όντως δίπλα μας, δίπλα στα παιδιά της, σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Είναι δίπλα μας στις ώρες της χαρας και της δοκιμασίας. Είναι δίπλα μας στις ώρες της ασθενείας και της οδύνης. Είναι δίπλα μας ακόμη και στις ώρες της συμφοράς και της καταστροφής, και απλώνει προστατευτικά το χέρι της για να μας προφυλάξει, για να μας στηρίξει, για να μας παρηγορήσει, για να μας σφογγίσει τα δάκρυα και να μας δώσει τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Ποιος δεν την έχει αισθανθεί διπλα του; Ποιος δεν την έχει νιώσει βοηθό και συμπαραστάτη του; Ποιος δεν καταφύγει στη χάρη της ζητώντας την προστασία της και εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για τις δωρεές της;
Για αιώνες οι πατέρες μας ανηφοριζαν στο μοναστήρι της, στο όρος Μελά, και είχαν συνδέσει τη ζωή τους και την ιστορία τους με το ιερό κατοικητήριό της, όπου με τη δική της θέληση είχε φθάσει με θαυμαστό τρόπο η ιερή της εικόνα, έργο κατά την παράδοση του ευαγγελιστού Λουκά, από την Αθήνα, για να αποτελεί τον χρυσοπλοκωτατο πύργο που θα προστάτευε τους ακρίτες του Πόντου.
Για αιώνες τιμούσαν την Παναγία και τη σεβάσμια εικόνα της στο μοναστήρι της στην Τραπεζούντα, και η Παναγία τους ανταπεδιδε τον σεβασμό και την τιμή τους με την αγάπη και τη στοργη της.
Και όταν οι συνθήκες μεταβλήθηκαν τραγικά και οδυνηρά για τον Ποντιακό Ελληνισμό, όταν αναγκάσθηκαν να ξερριζωθούν από τον τόπο τους και να έρθουν πρόσφυγες στην Ελλάδα, δεν θελησαν να αφήσουν πίσω τους την Παναγία μητέρα τους. Θέλησαν να την έχουν κοντά τους, προστάτιδα και συνοδοιπόρο στη νέα ζωή τους.
Και η Παναγία μας ανταποκρίθηκε στην αγάπη τους και πραγματοποίησε την επιθυμία τους.
Ήλθε και εγκαταστάθηκε εδώ, στις πλαγιές του Βερμίου, όπου τα ευσεβή τέκνα της της ετοίμασαν τη νέα καθέδρα της, το νέο κατοικητήριό της, για να διατηρούνται στους αιώνες άσβυστες οι μνήμες, η ιστορία και οι παραδόσεις του Ποντιακού Ελληνισμού, για να διατηρείται ανεξίτηλη η ευσέβεια των Ποντίων προς την Παναγία μητέρα τους. Γι᾽αυτό εργάζονται, γι᾽αυτό κοπιάζουν και το Συμβούλιο του Σωματείου αλλά και το Συμβούλιο του Προσκυνήματος, για να δώσουν τη δυνατότητα σε όλους τους προσκυνητές αλλά και σε όλους εκείνους που έχουν τη ρίζα τους στα αγιασμένα χώματα του Πόντου, να χαίρονται αυτή τη σχέση και την επικοινωνία με την παράδοση και με την Παναγία μας.
Ήλθε όμως η Παναγία μας εδώ για να προσφέρει και πάλι στους απανταχού της γης Ποντίους ένα σημείο αναφοράς, όπως ήταν για αιώνες το μοναστήρι της στον Πόντο· για να προσφέρει στους Ποντίους και τους φιλοποντίους την ανοικτή μητρική αγκαλιά της και να δέχεται τον ασπασμό της αγάπης και του σεβασμού τους και να ανταποδίδει τη χάρη και την ευλογία της σε όσους προστρέχουν με πίστη και εμπιστοσύνη στη δυναμή της και να ακούει με κατανόηση και συμπάθεια όλα τα αιτήματά τους, μεριμνώντας για την εκπλήρωσή τους.
Ενώπιον αυτής της ιστορικής και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας της Σουμελά ψάλαμε και εμείς απόψε τον Παρακλητικό της κανόνα και την παρακαλέσαμε για ο,τι απασχολεί τον καθένα μας αλλά και για ο,τι απασχολεί και πονά τον Ελληνισμό. Την παρακαλεσαμε για τους αδελφούς μας Ποντίους σε όλο τον κόσμο, που έχουν πάντοτε στραμμένο το βλεμμα της ψυχής τους προς το ιερό αυτό κατοικητήριό της· για τους αδελφούς μας που δοκιμάσθηκαν και δοκιμάζονται από τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν πρόσφατα την πατρίδα μας και σκόρπισαν τον θάνατο και την οδύνη σε χιλιάδες συνανθρώπους μας. Την παρακαλέσαμε για τους νέους μας που ζούν σε ένα κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα και αμφιβολία για το αύριο και κινδυνεύουν να παρασυρθούν σε επικίνδυνες ατραπούς. Την παρακαλέσαμε για την πατρίδα μας που έχει ανάγκη της κραταιάς της προστασίας και για όλους εκείνους που καταφεύγουν στη χάρη της και εμπιστεύονται στην αγάπη της τα μύχια αιτήματα των καρδιών τους.
Και έχουμε τη βεβαιότητα, αδελφοί μου, ότι η Παναγία μας δεν θα απορρίψει τα αιτήματά μας, αλλά θα σπεύσει ως «προστασία των χριστιανών ακαταίσχυντη» να ανταποκριθεί σε αυτά με τη μητρικη της αγάπη.
Ένα μόνο ζητά από εμάς: να μενουμε πάντοτε ενωμένοι κοντά της. Να έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτην και να υπακούουμε στο θελημα και τις εντολές του Υιού της. Να κάνουμε πράξη στη ζωή μας και ως άτομα και ως κοινωνία και ως έθνος την προτροπή της προς τους ανθρώπους στον γάμο τότε της Κανά. Τι τους είπε; να υπακούουν στον Υιό της: «Αυτού ακούετε». Αυτή είναι η παρακαταθήκη της Παναγίας μας, ώστε να έχουμε πλούσια τη χάρη και την ευλογία της.
Δείτε κι άλλες φωτογραφίες εδώ