π.Ανδρέας Κονάνος: Τα παιδιά είναι ειλικρινή,
αληθινά και γνήσια.
Αθώα και αυθόρμητα.
Μα όχι
κι αγγελούδια.
Όποιος έχει μικρό παιδί,
βλέπει μέσα του όλα τα πάθη
και τη ζούγκλα των ενστίκτων
και την ένταση και την πάλη.
Κυριαρχικότητα,
επιθετικότητα,
ζήλεια, συγκρούσεις, εγωισμός,
ναρκισσισμός,
σεξουαλικότητα.
Όλα υπάρχουν στα παιδιά.
Μα ένα δεν έχουν:
την υποκρισία.
Είναι αυτά που είναι,
μα είναι αληθινά,
πηγαία,
εκστατικά.
Γελάνε με την καρδιά τους.
Κλαίνε με την ψυχή τους.
Εκφράζονται χωρίς λογοκρισία.
Λένε το ναι, ναι. Και το όχι, όχι.
Γι’ αυτό τα αγαπάμε και τα θαυμάζουμε.
Γι’ αυτό μας ξεκουράζουν
και μας ελκύουν.
Γι’ αυτό ίσως ο Χριστός είπε
να γίνουμε σαν κι αυτά.
Διότι τα παιδιά,
είναι τα πλάσματα που έκανε ο Θεός,
πριν επέμβει ο πολιτισμός
και τα κάνει ψεύτικα,
διπλωμάτες,
θεατρίνους,
πολιτικούς,
ηγέτες – χειραγωγούς.
Μπερδεμένα και καταπιεσμένα.
