Την Κυριακή 10 Ιουνίου το εσπέρας, στον υπό ανέγερση πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως του ιατρού της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας, τελέστηκε πολυαρχιερατικός εσπερινός της εορτής της κοιμήσεως του Αγίου.
Χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Λβιβ κ. Φιλαρέτου, από την εκκλησία της Ουκρανίας και Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Η ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας :
«Άπαντας διδάσκεις εμφανώς, τη ομολογία Κυρίου, Λουκά μακάριε, και εις υπερκόσμιον γνώσιν του κρείττονος, ως διδάκτωρ της πιστεως, σεμνή βιοτή σου, εκμυείς το πλήρωμα των ορθοδόξων σοφέ».
Πριν από λίγες ημέρες η τοπική μας Εκκλησία πανηγύρισε χαρμοσύνως την εορτή της μετακομιδής τμήματος του ιερού λειψάνου του αγίου Λουκά στην Ιερά αυτή Μονή της Παναγίας Δοβρά, όπου και θησαυρίζεται, επιτελώντας αναρίθμητα θαύματα, ιασεις και θεραπείες.
Και η χάρη του Αγίου μας μας αξιώνει να τον τιμούμε και πάλι, σήμερα και αύριο, εορτάζοντας την ετήσιο μνήμη του, κατά τη διάρκεια αυτού του μηνός, του Ιουνίου, τον οποίο η Ιερά Μητρόπολή μας έχει αφιερώσει από πολλών ετών στον ιδρυτή της, τον πρωτοκορυφαίο απόστολο Παύλο, που τον τιμά με τις εκδηλώσεις των Παυλείων.
Καθώς, λοιπόν, φέτος τα ΚΔ´ Παύλεια έχουν ως γενικό θέμα «Ευαγγελισμός και Ιεραποστολή», η αγία και μαρτυρική μορφή του αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως Λουκα, του ιατρού και θαυματουργού, προβαλλει ως η μορφή του μεγάλου εκείνου ιεραποστόλου, ο οποίος σε καιρούς δυσχειμέρους, τότε και τώρα, «διδάσκει άπαντας εμφανώς τη ομολογία Κυρίου» και «σεμνή βιοτή εκμυεί το πλήρωμα των ορθοδόξων». Διδάσκει, δηλαδή, με την ομολογία της πίστεως του Κυρίου. Μία ομολογία που είχε ως συνέπεια ο άγιος Λουκάς να διωχθεί, να εξορισθεί, να βασανισθεί και να κακοπαθήσει «ως καλός στρατιώτης Ιησου Χριστού», όπως λέγει και ο απόστολος Παύλος.
Διότι η ομολογία της πίστεως στον Χριστό δεν είναι μία ευκολη υπόθεση. Χρειάζεται μαρτυρική διάθεση, χρειάζεται δυναμη ψυχης και αυτοθυσία.
Διότι η ομολογία είναι η «στενή οδός», την οποία μας καλεί ο Χριστός να επιλέξουμε, εάν θέλουμε να είμαστε πραγματικοί μαθητές του, και στην οποία μπορεί να συναντήσουμε και ανυπέρβλητες δυσκολιες. Εάν όμως τις υπομείνουμε, στο τελος της θα συναντήσουμε τον Χριστο, ο οποίος κατά την υπόσχεσή του θα μας ομολογησει ενώπιον του Πατρός του του εν ουρανοίς.
Αυτόν τον Χριστό συνήντησε και ο άγιος Λουκάς ή μάλλον με αυτόν συνοδοιπόρησε σε όλη του τη ζωή, γιατί για χάρη του υπέμεινε τόσα μαρτύρια και τόσες δοκιμασίες, και όχι μόνο τα υπέμεινε αλλά και τα αγάπησε, όπως λέγει ο ίδιος στην Αυτοβιογραφία του. «Αγάπησα», λεγει, «το μαρτύριο». Το αγάπησε, γιατί τον έφερνε πιο κοντά στον Χριστό. Και γι᾽ αυτό παρέμεινε «πιστός άχρι θανάτου» και έλαβε τον στέφανο της ζωής, έλαβε την πληρότητα της θείας χάριτος, την οποία διαχέει αφειδώς και στους πιστούς που αιτούνται τη βοήθειά του και προστρέχουν στα ιερά λείψανά του ως προς ακένωτο πηγή ιαμάτων και θαυμάτων και ως κιβωτό θείων δωρεών και χαρισμάτων.
Αυτόν τον μεγάλο άγιο της Εκκλησίας μας, τον άγιο Λουκά, τιμούμε και εμείς σήμερα στον υπό ανέγερση ιερό ναό του, με την παρουσία των Σεβασμιωτάτων και αγαπητών εν Χριστώ αδελφών αρχιερέων, του Μητροπολίτου Λβωβ κυρίου Φιλαρέτου και του Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θασου κυρίου Στεφάνου, τους οποίους ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας, γιατί λαμπρύνουν με την παρουσία τους την πανήγυρη της Μονής μας. Άλλωστε και οι δύο μου είναι τόσο αγαπητοί, είναι τόσο, θα έλεγα, μέσα στην καρδιά μου, και ο Άγιος Φιλίππων, με τον οποίο συνδιακονήσαμε χρόνια πολλά στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, αλλά και ο Άγιος Λβωβ κύριος Φιλάρετος, με τον οποίο συνδεόμεθα πνευματικά και για τη σχέση του με το Άγιο Όρος και για την αγάπη του για την Εκκλησία μας. Ιδιαιτέρως ευχαριστώ τον Σεβασμιώτατο Άγιο Φιλίππων, ο οποίος χοροστατεί και οποίος χοροστατεί και ο οποίος θα μας ομιλήσει.
Θέλω όμως να πω δύο λόγια, αδελφοί μου, γι᾽αυτή την χάρη του αγίου Λουκά, την οποία όλοι απολαμβάνουμε. Πριν από λίγες ημέρες με ρώτησαν οι δημοσιογράφοι σχετικά με τον ναό του. Και τους είπα ότι οι ημέρες είναι δύσκολες, αλλά ο,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, έγινε γιατί το ήθελε ο άγιος Λουκάς. Γιατί εκείνος το ήθελε και εκείνος το βοήθησε και φθάσαμε μέχρι εδώ που έχουμε φθάσει και συνεχίζουμε πάντοτε με τη δική του βοήθεια. Και ξεκίνησε αυτό το θαύμα του ναού από ένα θαύμα του αγίου το οποίο έγινε σε μικρά παιδιά, σε λεχώνες γυναίκες, ένα έγινε στην οικογένειά μου, ένα έγινε σε ένα πνευματικό μου παιδί, του οποίου και η σύζυγός του και το παιδί που κυοφορούσε ήταν σε επικίνδυνη κατάσταση. Και ζητήσαμε τη βοήθεια του αγίου και ο άγιος έσωσε και τη σύζυγο και το παιδί, και ως ανταπόδοση στον άγιο έφτιαξε τον ναό που υπάρχει επάνω. Όλος αυτός ο ναός είναι προσφορά ενός ανθρώπου, του κ. Παναγιωτίδη, γιατί θεραπεύτηκε η σύζυγός του και το παιδί του. Αλλά αυτά τα θαύματα του αγίου και η φροντίδα του αγίου ιδιαίτερα για μικρά παιδιά δεν σταματά.
Πριν από λίγο άνοιξα ένα φάκελο που έχω γεμάτο με τα θαύματα του αγίου και τράβηξα ένα. Ένα ανδρόγυνο πριν από ημέρες, ένα μεσημέρι, ήρθαν εδώ να προσκυνήσουν τον άγιο. Ένα ανδρόγυνο από τη Δράμα, κρατώντας ένα μικρό παιδάκι το οποίο είχε πρόβλημα στη σπονδυλική του στήλη. Του έκαμαν επέμβαση, του έβαλαν μία βαλβίδα και αυτό είχε ως αποτελέσματα να μην κινούνται τα πόδια του καθόλου. Το έφεραν στον άγιο, και όταν ο αδελφός έφερε το άγιο λείψανο και το σταύρωσε, πάραυτα άρχισε να κινείται το παιδί και να είναι όπως ήταν, υγιέστατο.
Τα λέγω όλα αυτά, γιατί πολλές φορές απογοητευόμεθα, διότι, από ο,τι βλέπουμε, έχει πλεονάσει η αμαρτία. Την βλέπουμε στους δρόμους, την βλέπουμε μέσα στη Βουλή, και που δεν την βλέπουμε την αμαρτία στις ημέρες μας, αλλά να ξέρουμε ότι υπερπερισσεύει και η χάρη του Θεού, και περισσεύει και στα αγνά αυτά παιδιά τα οποία με τα αγνά τους μάτια τον βλέπουν τον άγιο, αλλά και σε όποιον τον επικαλείται με φόβο και με ευλάβεια και δέχεται τη χάρη του αγίου πλούσια.
Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ