Του Γιώργου Θεοχάρη
Έντονο αντιισλαμικό χαρακτήρα λαμβάνουν οι διαδηλώσεις στο Ιράν
Οι διαδηλώσεις που έχουν ξεσπάσει στο Ιράν σίγουρα είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο, με πολλαπλά αίτια και κίνητρα.
Οπωσδήποτε είναι ένα γεγονός υποκινούμενο και από χώρες που έχουν συμφέροντα για την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, όπως τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία.
Οπωσδήποτε ένα από τα βασικά προβλήματα για τους διαδηλωτές είναι το οικονομικό, η μεγάλη αύξηση των τιμών και ο πληθωρισμός, καθώς και η οικονομική εκμετάλλευση και διαφθορά.
Ωστόσο, εμείς δεν θα σταθούμε στα σημεία αυτά, αλλά σε κάτι που έχει να κάνει με την πνευματική ταυτότητα των Ιρανών και την σχέση τους με τον χριστιανισμό.
Οι διαδηλώσεις των Ιρανών λαμβάνουν έντονα αντιισλαμικό χαρακτήρα.
Το Ιράν, όπως είναι γνωστό, διοικείται από ένα καθεστώς με έντονα θεοκρατικό ισλαμιστικό χαρακτήρα, τους λεγόμενους «Φρουρούς της Επανάστασης».
Το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν διαφέρει από αυτό της Σαουδικής Αραβίας ή και άλλων σουνιτικών χωρών, ως προς το ότι είναι σαφώς πιο δημοκρατικό και λιγότερο στυγνό και απάνθρωπο, γεγονός που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην σιιτική του ταυτότητα.
Οι Αγιοταλλάχ του Ιράν δεν έχουν καμία σχέση ως προς την έλλειψη κάθε ίχνους δικαιοσύνης και την στυγνότητα και απανθρωπία που χαρακτηρίζει τους συναδέλφους τους στο σουνιτικό Ισλάμ π.χ. της Σαουδικής Αραβίας, αλλά δεν παύουν να είναι και αυτοί ισλαμιστές.
Το θεοκρατικό ιρανικό καθεστώς δεν παύει να μην σέβεται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως την ανεξιθρησκεία και την ελευθερία της έκφρασης και του αυτοπροσδιορισμού, το δικαίωμα της ζωής κ.ά.. Στο Ιράν εφαρμόζεται ο ισλαμικός νόμος (σαρία), οι γυναίκες «επί μοιχεία κατειλημμένες» λιθοβολούνται δημόσια, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι για ηθικές παρεκτροπές.
Δεν είναι άγνωστα σύγχρονα περιστατικά Ιρανών, οι οποίοι έγιναν χριστιανοί στην Ευρώπη (διότι φυσικά στο Ιράν κάτι τέτοιο είναι αδύνατο) και όταν γύρισαν πίσω να επισκεφθούν την πατρίδα τους κατασφάχθηκαν από τους συγγενείς τους, χωρίς να τους προστατεύσει κανένα κράτος.
Η σημερινή εικόνα όμως δεν είναι απίστευτη, αλλά αληθινή: αυτό που προβάλλουν μεταξύ άλλων οι διαδηλωτές είναι ο μη ισλαμικός χαρακτήρας τους!
Η δίψα για ένα πιο κοσμικό κράτος κυριαρχεί στο Ιράν.
[irp posts=”391100″ name=”Ο Χριστός γεννιέται για να του δώσουμε τις αμαρτίες μας!”]
Μεταξύ των συνθημάτων, τα οποία φωνάζουν οι Ιρανοί διαδηλωτές είναι:
«Είμαστε όλοι Ιρανοί, δεν δεχόμαστε τους Άραβες!».
Η ερμηνεία του συνθήματος αυτού από Ιρανούς αναλυτές είναι όχι φυσικά ότι «δεν είμαστε Άραβες», αλλά ότι «δεν δεχόμαστε το Ισλάμ, ως αραβικό», «δεν είμαστε μουσουλμάνοι», «δεν θέλουμε την θρησκεία των Αράβων», «είμαστε όλοι Πέρσες, δεν δεχόμαστε το Ισλάμ».
Άλλο σύνθημα: «Γινόμαστε φτωχοί και οι κληρικοί οδηγούν φανταχτερά αυτοκίνητα»!
«Θα πεθάνουμε, αλλά θα πάρουμε πίσω το Ιράν»!
«Οι μουλλάδες να χαθούν!».
«Ανεξαρτησία, ελευθερία, Ιρανική Δημοκρατία!».
Ιρανοί διαδηλωτές κατέβασαν, έκαψαν ή ποδοπάτησαν φωτογραφίες του Αγιατολλάχ Αλή Χαμενεΐ, βίντεο δείχνουν γυναίκες με μαύρες μπούρκες να σχίζουν και να ποδοπατούν τις φωτογραφίες του, κάτι που απαιτεί ένα πρωτόγνωρο θάρρος για ένα τέτοιο θεοκρατικό καθεστώς.
Στις διαδηλώσεις έχουν σκοτωθεί μέχρι σήμερα δεκάδες άνθρωποι, ενώ έχει εμποδιστεί από το Κράτος η πρόσβαση στα μη ελεγχόμενα ΜΜΕ του διαδικτύου.
Με μεγαλύτερη ψυχραιμία δείχνει να αντιμετωπίζει την κατάσταση ο ιρανός πρόεδρος Χασάν Ρουχανί, ο οποίος χαρακτηρίζεις τις διαδηλώσεις «ευκαιρία» και όχι «απειλή».
Οι Ιρανοί είναι ένας λαός στον οποίο δεν ταιριάζει το Ισλάμ.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς με τα ίδια συνθήματα με τα οποία ξεσηκώθηκε ο λαός πριν 40 χρόνια κατά του Σάχη και επιβλήθηκε η Ισλαμική Επανάσταση, με τα ίδια συνθήματα αυτή την στιγμή ξεσηκώνεται κατά της Ισλαμικής Επανάστασης, η οποία έχει διαψεύσει τις προσδοκίες του.
Είναι καιρός να δοθούν στους πολίτες του Ιράν τα στοιχεώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να τους επιτραπεί να επιλέγουν ελεύθερα την θρησκεία τους.
Οι ισλαμιστές να φύγουν από την εξουσία και να περιοριστούν στα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, εάν δοθούν στους Ιρανούς η ανεξιθρησκεία και τα δικαιώματα μιας δημοκρατικής χώρας, μέσα από ένα κοσμικό κράτος, ένα μεγάλο ποσοστό θα εγκαταλείψει πολύ γρήγορα το Ισλάμ και θα ασπαστεί τον χριστιανισμό.
Μία τέτοια αλλαγή θα είχε καταλυτικές επιπτώσεις σε όλη την Μέση Ανατολή.
Μήπως έχει έλθει η ώρα του Χριστού για το Ιράν;